آرزوی‌های رقیب اصلاح طلبان
ائتلافی که میان نیروهای اصلاح‌طلب و اصولگرایان معتدل در انتخابات ریاست جمهوری سال ۹۲ و همچنین در انتخابات مجلس در سال ۹۴ شکل گرفت نتایج خوبی داشت.
روزنامه آرمان - محمود صادقي: ائتلافی که میان نیروهای اصلاح‌طلب و اصولگرایان معتدل در انتخابات ریاست جمهوری سال ۹۲ و همچنین در انتخابات مجلس در سال ۹۴ شکل گرفت نتایج خوبی داشت.
این پیروزی‌ها تندروها را بر آن داشته است تا میان دولت و اصلاح طلبان تفرقه ایجاد کنند. تلاش‌هایی که این روزها در راستای القاء شائبه اختلاف میان اصلاح‌طلبان و رئیس‌جمهور محترم صورت می‌گیرد، کوشش‌هایی است در مسیر اختلاف و شکافی میان دولت و جبهه اصلاحات تا ناکامی‌های خود را درگذشته و حال جبران کنند.
معتقدم که بین دولت یازدهم و اصلاح‌طلبان اختلافی وجود ندارد، دولت و اصلاح‌طلبان پیرامون اشتراکاتی که دارند همانند اعتدال، تنش‌زدایی و خردگرایی درحوزه‌های سیاست، اقتصاد و فرهنگ، به اجماع و وفاقی محکم دست یافته اند. این هم‌دلی و یکپارچگی، عمیق‌تر از آن است که با مسائلی از قبیل بحث‌های انتخاب ریاست مجلس مخدوش شود. این ائتلاف روزبه‌روز در حال تقویت است و بعید است که رقبای ما به آرزوی اختلاف میان دولت و اصلاح‌طلبان دست یابند.
یقینا هر دو طرف این ائتلاف وجوه تمایزی دارند اما مهم این است که نقاط اشتراک آن‌ها، هرروز بیشتر از دیروز در حال تقویت است. آن‌هم در چارچوب توجه به منافع و مصالح ملی و در شرایطی که هر دو طرف به درک ضرورت همگرایی و آنچه مقابله با تندروی و تقویت خردگرایی و وحدت ملی است، رسیده‌اند. این شائبه‌ها بی‌شک آرزوی رقیبان است که مطرح می‌کنند.
درحالی‌که چنین مساله‌ای هیچ موضوعیتی ندارد. از سوی دیگر، هدف قرار دادن محمدرضا عارف به‌عنوان سر لیست اصلاح‌طلبان در مجلس دهم، جالب‌توجه است. آن‌هم کسی که در عرصه سیاست عمیقا به‌پایبندی به اصول اخلاقی معتقد است و در حفظ آن تلاش می‌کنند. گرچه طبیعی نیز به نظر می‌رسد که چنین فردی را سوژه شایعه‌پراکنی‌های خود قرار دهند.
شایعه‌ای که این روزها درجهت کاندیدا شدن عارف در مقابل روحانی مطرح می‌شود اشتباه است؛ زیرا اخلاق اجازه این عمل غیر تشکیلاتی را به عارف نمی‌دهد، البته او با رفتار خود در سال ۹۲ ثابت کرد که فردی با گذشت است. واقعیت این است که عارف با انصراف خود در سال ۹۲ روحانی را در مرحله اول رئیس جمهور ایران کرد، تصمیمی که عقلانی بود و امروز مردم ایران ثمرات آن را در به نتیجه رسیدن پرونده هسته‌ای و کاهش تورم و ایجاد اندک رشد اقتصادی شاهد هستند.
این پیروزی‌ها تندروها را بر آن داشته است تا میان دولت و اصلاح طلبان تفرقه ایجاد کنند. تلاش‌هایی که این روزها در راستای القاء شائبه اختلاف میان اصلاح‌طلبان و رئیس‌جمهور محترم صورت می‌گیرد، کوشش‌هایی است در مسیر اختلاف و شکافی میان دولت و جبهه اصلاحات تا ناکامی‌های خود را درگذشته و حال جبران کنند.
معتقدم که بین دولت یازدهم و اصلاح‌طلبان اختلافی وجود ندارد، دولت و اصلاح‌طلبان پیرامون اشتراکاتی که دارند همانند اعتدال، تنش‌زدایی و خردگرایی درحوزه‌های سیاست، اقتصاد و فرهنگ، به اجماع و وفاقی محکم دست یافته اند. این هم‌دلی و یکپارچگی، عمیق‌تر از آن است که با مسائلی از قبیل بحث‌های انتخاب ریاست مجلس مخدوش شود. این ائتلاف روزبه‌روز در حال تقویت است و بعید است که رقبای ما به آرزوی اختلاف میان دولت و اصلاح‌طلبان دست یابند.
یقینا هر دو طرف این ائتلاف وجوه تمایزی دارند اما مهم این است که نقاط اشتراک آن‌ها، هرروز بیشتر از دیروز در حال تقویت است. آن‌هم در چارچوب توجه به منافع و مصالح ملی و در شرایطی که هر دو طرف به درک ضرورت همگرایی و آنچه مقابله با تندروی و تقویت خردگرایی و وحدت ملی است، رسیده‌اند. این شائبه‌ها بی‌شک آرزوی رقیبان است که مطرح می‌کنند.
درحالی‌که چنین مساله‌ای هیچ موضوعیتی ندارد. از سوی دیگر، هدف قرار دادن محمدرضا عارف به‌عنوان سر لیست اصلاح‌طلبان در مجلس دهم، جالب‌توجه است. آن‌هم کسی که در عرصه سیاست عمیقا به‌پایبندی به اصول اخلاقی معتقد است و در حفظ آن تلاش می‌کنند. گرچه طبیعی نیز به نظر می‌رسد که چنین فردی را سوژه شایعه‌پراکنی‌های خود قرار دهند.
شایعه‌ای که این روزها درجهت کاندیدا شدن عارف در مقابل روحانی مطرح می‌شود اشتباه است؛ زیرا اخلاق اجازه این عمل غیر تشکیلاتی را به عارف نمی‌دهد، البته او با رفتار خود در سال ۹۲ ثابت کرد که فردی با گذشت است. واقعیت این است که عارف با انصراف خود در سال ۹۲ روحانی را در مرحله اول رئیس جمهور ایران کرد، تصمیمی که عقلانی بود و امروز مردم ایران ثمرات آن را در به نتیجه رسیدن پرونده هسته‌ای و کاهش تورم و ایجاد اندک رشد اقتصادی شاهد هستند.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
ارسال نظر