كانسپت‌هایی از خط مقدم این روزهای معماری
كانسپت‌های طراحان كشورهای مختلف جهان در پانزدهمین دوسالانه معماری ونیز چه سمت و سویی دارد؛ اینجا بخوانید.
هنرآنلاین: كانسپت‌های طراحان كشورهای مختلف جهان در پانزدهمین دوسالانه معماری ونیز چه سمت و سویی دارد؛ اینجا بخوانید.
پانزدهمین دوسالانه معماری ونیز با عنوان اصلی "خط مقدم معماری" این روزها بازدیدكنندگان زیادی را به سوی خود كشانده است.
برای مردمان امریکای لاتین، فنلاند، سوئد و نروژ کشورهای ایده‌آلی به نظر می‌رسند، جایی که نیازهایِ اولیه رفع شده و بحث‌هایی که در کشورهای امریکای لاتین در جریان است در آن محلی از اعراب ندارد. بر همین مبنا باسولتو طراح شیلیایی "در مداوا" را ارائه داد، که بازتابی معمارانه است از جایگاه این جوامع مرفه که هنوز با پیچیدگی‌هایی اجتماعی و فرهنگی روبه‌رو هستند.
در نزدیکی غرفه کشورهای اسکاندیناوی، غرفه‌ی ایالات‌متحده قرار دارد. کیوریتورهای این غرفه، سینتیا دیویدسون و مونیکا پونکه‌دی‌لئون تعدادی از پیشنهاده‌های‌ِ جذابی که برای مکان خاصی در دیترویت مطرح شده بود را انتخاب کرده‌اند که از میان آن‌ها، پروژه‌ی میچ مک ایون و چیلین مارچلو لوپز از دفتر A(n) به نمایش در آمده‌است.
نمایشگاه مرکزی، گزارش از خط مقدم، در ژیادنی و آرسنال برپا شده است. برای این بخش آراونا دفاتر معماری را از سرتاسر دنیا دعوت کرده‌است که آثار و روش کارشان را در مشارکت برای ارتقای کیفیت زندگی به نمایش بگذارند. در آرسنال، معماری از دانشگاه شیلی و هاروارد، فلیپ ورا، در حال ارائه‌ی نتیجه‌ی پژوهش‌های خود در مورد کومب محلا، بزرگ‌ترین سکونت‌گاه موقت جهان است. او در کنار معمار هندی، رائول مهروترا اهمیت دائمی بودن شهرسازی و معماری را به چالش می‌کشند،. غرفه‌ی آن‌ها از عناصری ساخته شده‌است که با آن در هندوستان هر ۱۲سال شهر موقتی می‌سازند که۵ میلیون نفر را برای ِ‌مراسمی مذهبی در خود جای می‌دهد.
اگر بگوییم که با به کار بردن عبارت "تالکا، پاریس،لندن" اهالی شیلی با قرار دادن نام شهر تالکا، که در میان دره‌های مرکزی شیلی جای دارد، در کنار شهرهایی چون پاریس و لندن، می‌خواهند آن را به‌عنوان یکی از قطب‌های شهری در معماری مطرح کنند، حرف گرافی نزده‌ایم. شیوه‌ی آموزشی‌ای که در دانشکده معماری دانشگاه تالکا به کار گرفته شده‌است به دانشجویان مدیریت شخصی و تنظیم رابطه با جوامع محلی و هماهنگی با بافت روستایی را آموزش می‌دهد. این نگاه به آموزش معماری، تالکا به نمونه‌ای شگفت‌انگیز در جهان تبدیل کرده‌است.
در ونیز، می‌توان از این روش‌های نوین و خلاف جریانِ آموزش معماری در غرفه شیلی سراغ گرفت. کیوریتور غرفه شیلی، خوان رومان، مدیر دانشکده معماری تالکا و دستیار او خوزه لوییس اوریبه است.
به‌عنوان بخشی از نمایشگاه بین‌المللی که آراونا به راه انداخته، گروپو تالکا، دفتر معماریِ رودریگو شوارد و مارتین دل‌سولار، اتاقک دیده‌بانی معروف پینوهوئاکو را در ونیز بازسازی کرده‌اند. این اتاقک اولین بار برای حفاظت از جنگل‌های جنوب شیلی و توسعه گردش‌گری طراحی و ساخته‌شد. برای طراحی این اتاقک، سال‌ها پیش، درودگرانِ اهل شیلی به شوارد مشاوره داده‌بودند. حالا این اتاقک در ونیز دوباره برپا شده‌است.
در معماری مناسبی که در شیلی به ظهور رسیده می‌توان گفت دفتر معماران پزو الریشاسن یکی از مهم‌ترین شرکت‌کنندگان هستند که با کانسپتی برگرفته از جنوب شیلی (کونسپسیون) به دوسالانه آمده‌اند. کارهای آن‌ها در سطح جهان شناخته شده‌است. پس از دریافت جایزه MCHAP در سال ۲۰۱۴ برای پروژه کازاپولی، آن‌ها وقت‌شان را بین کارگاه‌شان در کنسپسیونِ شیلی و کلاس معماری در شیکاگوی امریکا می‌گذرانند. غرفه این گروه با نام ورا در جای بسیار خوبی بیرون ژیاردنی قرار دارد.
تمام این پروژه‌ها به‌اضافه‌ی آثار افرادی چون سسیلیا پوگا، ترزا مولر، میرن التون و ماریزیو لنیز، در ژیاردنی و آرسنال، سفیران معماری شیلی در ونیز برای ماه‌های پیش‌رو خواهند بود.
پانزدهمین دوسالانه معماری ونیز با عنوان اصلی "خط مقدم معماری" این روزها بازدیدكنندگان زیادی را به سوی خود كشانده است.
برای مردمان امریکای لاتین، فنلاند، سوئد و نروژ کشورهای ایده‌آلی به نظر می‌رسند، جایی که نیازهایِ اولیه رفع شده و بحث‌هایی که در کشورهای امریکای لاتین در جریان است در آن محلی از اعراب ندارد. بر همین مبنا باسولتو طراح شیلیایی "در مداوا" را ارائه داد، که بازتابی معمارانه است از جایگاه این جوامع مرفه که هنوز با پیچیدگی‌هایی اجتماعی و فرهنگی روبه‌رو هستند.
در نزدیکی غرفه کشورهای اسکاندیناوی، غرفه‌ی ایالات‌متحده قرار دارد. کیوریتورهای این غرفه، سینتیا دیویدسون و مونیکا پونکه‌دی‌لئون تعدادی از پیشنهاده‌های‌ِ جذابی که برای مکان خاصی در دیترویت مطرح شده بود را انتخاب کرده‌اند که از میان آن‌ها، پروژه‌ی میچ مک ایون و چیلین مارچلو لوپز از دفتر A(n) به نمایش در آمده‌است.
نمایشگاه مرکزی، گزارش از خط مقدم، در ژیادنی و آرسنال برپا شده است. برای این بخش آراونا دفاتر معماری را از سرتاسر دنیا دعوت کرده‌است که آثار و روش کارشان را در مشارکت برای ارتقای کیفیت زندگی به نمایش بگذارند. در آرسنال، معماری از دانشگاه شیلی و هاروارد، فلیپ ورا، در حال ارائه‌ی نتیجه‌ی پژوهش‌های خود در مورد کومب محلا، بزرگ‌ترین سکونت‌گاه موقت جهان است. او در کنار معمار هندی، رائول مهروترا اهمیت دائمی بودن شهرسازی و معماری را به چالش می‌کشند،. غرفه‌ی آن‌ها از عناصری ساخته شده‌است که با آن در هندوستان هر ۱۲سال شهر موقتی می‌سازند که۵ میلیون نفر را برای ِ‌مراسمی مذهبی در خود جای می‌دهد.
اگر بگوییم که با به کار بردن عبارت "تالکا، پاریس،لندن" اهالی شیلی با قرار دادن نام شهر تالکا، که در میان دره‌های مرکزی شیلی جای دارد، در کنار شهرهایی چون پاریس و لندن، می‌خواهند آن را به‌عنوان یکی از قطب‌های شهری در معماری مطرح کنند، حرف گرافی نزده‌ایم. شیوه‌ی آموزشی‌ای که در دانشکده معماری دانشگاه تالکا به کار گرفته شده‌است به دانشجویان مدیریت شخصی و تنظیم رابطه با جوامع محلی و هماهنگی با بافت روستایی را آموزش می‌دهد. این نگاه به آموزش معماری، تالکا به نمونه‌ای شگفت‌انگیز در جهان تبدیل کرده‌است.
در ونیز، می‌توان از این روش‌های نوین و خلاف جریانِ آموزش معماری در غرفه شیلی سراغ گرفت. کیوریتور غرفه شیلی، خوان رومان، مدیر دانشکده معماری تالکا و دستیار او خوزه لوییس اوریبه است.
به‌عنوان بخشی از نمایشگاه بین‌المللی که آراونا به راه انداخته، گروپو تالکا، دفتر معماریِ رودریگو شوارد و مارتین دل‌سولار، اتاقک دیده‌بانی معروف پینوهوئاکو را در ونیز بازسازی کرده‌اند. این اتاقک اولین بار برای حفاظت از جنگل‌های جنوب شیلی و توسعه گردش‌گری طراحی و ساخته‌شد. برای طراحی این اتاقک، سال‌ها پیش، درودگرانِ اهل شیلی به شوارد مشاوره داده‌بودند. حالا این اتاقک در ونیز دوباره برپا شده‌است.
در معماری مناسبی که در شیلی به ظهور رسیده می‌توان گفت دفتر معماران پزو الریشاسن یکی از مهم‌ترین شرکت‌کنندگان هستند که با کانسپتی برگرفته از جنوب شیلی (کونسپسیون) به دوسالانه آمده‌اند. کارهای آن‌ها در سطح جهان شناخته شده‌است. پس از دریافت جایزه MCHAP در سال ۲۰۱۴ برای پروژه کازاپولی، آن‌ها وقت‌شان را بین کارگاه‌شان در کنسپسیونِ شیلی و کلاس معماری در شیکاگوی امریکا می‌گذرانند. غرفه این گروه با نام ورا در جای بسیار خوبی بیرون ژیاردنی قرار دارد.
تمام این پروژه‌ها به‌اضافه‌ی آثار افرادی چون سسیلیا پوگا، ترزا مولر، میرن التون و ماریزیو لنیز، در ژیاردنی و آرسنال، سفیران معماری شیلی در ونیز برای ماه‌های پیش‌رو خواهند بود.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
ارسال نظر