اورژانس اجتماعی؛ برای هر کسی جز معتاد
«تخصصی بودن»، «به موقع بودن» و «در دسترس بودن»؛ اینها ویژگی‌هایی است که برای خدمات اورژانس اجتماعی بهزیستی شمرده می‌شود تا با مداخله به موقع در بحران‌های فردی، خانوادگی و اجتماعی بتواند رویکرد فعالی نسبت به پیگیری و کنترل این بحران‌ها داشته باشد.
روزنامه شهروند: «تخصصی بودن»، «به موقع بودن» و «در دسترس بودن»؛ اینها ویژگی‌هایی است که برای خدمات اورژانس اجتماعی بهزیستی شمرده می‌شود تا با مداخله به موقع در بحران‌های فردی، خانوادگی و اجتماعی بتواند رویکرد فعالی نسبت به پیگیری و کنترل این بحران‌ها داشته باشد.
همچنین در شرح وظایف این نهاد خدمات اجتماعی آمده که این اورژانس قرار است با «شناسایی مناطق و کانون‌های آسیب‌زا و انجام مداخلات تخصصی در جهت دسترسی برابر به خدمات اجتماعی، شناسایی آسیب‌های اجتماعی نوپدید و ایجاد زمینه مشارکت مردم و سازمان‌های غیر‌دولتی، مداخله موثر به منظور کاهش جرائم و جلوگیری از تشدید بحران و آسیب‌های اجتماعی و کاهش صدمات بر اقشار در معرض آسیب» را در دستور خود قرار دهد. در این میان بخشی از گروه هدف این اورژانس را زنان و دختران در معرض آسیب اجتماعی یا آسیب‌دیده اجتماعی و دختران و پسران فراری از منزل تشکیل می‌دهند؛ گروه هدفی که اورژانس اجتماعی موظف به پیگیری مسائل آنهاست. اما در موارد بسیاری دیده می‌شود این اورژانس مواقعی که متوجه می‌شود، فردی که نیازمند دریافت خدمات است، اعتیاد به مواد مخدر دارد، او را از گروه هدف خود حذف می‌کند.
این در حالی است که در شرح وظایف این اورژانس تمام آسیب‌های اجتماعی ذکر شده است. انوشیروان محسنی‌بندپی، معاون وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی و رئیس سازمان بهزیستی کشور نیز این موضوع را تایید می‌کند. او به «فرهیختگان» گفت: «۱۲۳ یا اورژانس اجتماعی در راستای وظیفه قانونی‌اش نمی‌تواند به معتادان خدماتی ارائه دهد و این اورژانس تنها برای مداخله در همسر‌آزاری، کودک‌آزاری، دختران و پسران فراری و خودکشی تاسیس شده و مداخله‌اش در امور معتادان غیر‌قانونی است.»
محسنی‌بندپی افزود: «ما نمی‌توانیم دختری را که از خانه فرار کرده و معتاد است به مراکزی که شبه‌خانوادگی هستند و معتادی در میان آنها نیست، ببریم.» به گفته او، ما حتی برای فرستادن دختران و زنان آزار‌دیده و فراری غیر‌معتاد هم نیاز به حکم قضایی داریم؛ چه برسد به معتاد.
بندپی رسیدگی به معتادان را به دو ماده ۱۵ و ۱۶ مرتبط دانست که باید بر اساس این دو ماده با معتادان برخورد شود. بندپی گفت: «ماده ۱۵ مربوط به خود‌معرف‌هاست که معتاد از طریق مادر، پدر یا هر کس دیگری معرفی می‌شود و باید در مراکزی که مجوز دارند، نگهداری می‌شوند. در رابطه با معتادان متجاهر که در خیابان پیدا می‌شود هم باید طبق ماده ۱۶ با آنها برخورد شود.» به گفته او، اگر دختر در خیابان پیدا شود و بهزیستی به او نامه‌ای بدهد و او را به مراکز نگهداری و کمپ‌ها معرفی کند، بهزیستی تا زمانی که حکم قضایی نداشته باشد، نمی‌تواند ورود کند و در صورت ورود خلاف قانون عمل کرده است.
رئیس سازمان بهزیستی در ادامه افزود: «اورژانس اجتماعی بهزیستی همیشه در گلوگاه‌های آسیب اجتماعی شهر مستقر است و اگر دختر یا زنی را که از خانه فرار کرده رویت کند، تیم اورژانس از جمله مددکار و روانشناس سراغش می‌روند و آن را به خانه‌های امن راهنمایی می‌کنند.»
به گفته او، اینکه هر وقتی دختر یا زنی در کنار خیابان پیدا می‌شود، بهزیستی باید آن را جمع کند در شرح وظایف نیست و در صورتی که بهزیستی آن فرد را به مراکز خود ببرد، کار غیر‌قانونی انجام داده است.
رئیس سازمان بهزیستی پیشنهاد کرد: «مدیران مربوط به حوزه‌های مختلف آسیب‌های اجتماعی مثل اعتیاد حوزه وظایف خود را اطلاع‌رسانی کرده و وظایف‌شان را شرح دهند تا مردم بدانند در مواجهه با افراد مختلف باید با کدام مرکز تماس بگیرند.»
همچنین در شرح وظایف این نهاد خدمات اجتماعی آمده که این اورژانس قرار است با «شناسایی مناطق و کانون‌های آسیب‌زا و انجام مداخلات تخصصی در جهت دسترسی برابر به خدمات اجتماعی، شناسایی آسیب‌های اجتماعی نوپدید و ایجاد زمینه مشارکت مردم و سازمان‌های غیر‌دولتی، مداخله موثر به منظور کاهش جرائم و جلوگیری از تشدید بحران و آسیب‌های اجتماعی و کاهش صدمات بر اقشار در معرض آسیب» را در دستور خود قرار دهد. در این میان بخشی از گروه هدف این اورژانس را زنان و دختران در معرض آسیب اجتماعی یا آسیب‌دیده اجتماعی و دختران و پسران فراری از منزل تشکیل می‌دهند؛ گروه هدفی که اورژانس اجتماعی موظف به پیگیری مسائل آنهاست. اما در موارد بسیاری دیده می‌شود این اورژانس مواقعی که متوجه می‌شود، فردی که نیازمند دریافت خدمات است، اعتیاد به مواد مخدر دارد، او را از گروه هدف خود حذف می‌کند.
این در حالی است که در شرح وظایف این اورژانس تمام آسیب‌های اجتماعی ذکر شده است. انوشیروان محسنی‌بندپی، معاون وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی و رئیس سازمان بهزیستی کشور نیز این موضوع را تایید می‌کند. او به «فرهیختگان» گفت: «۱۲۳ یا اورژانس اجتماعی در راستای وظیفه قانونی‌اش نمی‌تواند به معتادان خدماتی ارائه دهد و این اورژانس تنها برای مداخله در همسر‌آزاری، کودک‌آزاری، دختران و پسران فراری و خودکشی تاسیس شده و مداخله‌اش در امور معتادان غیر‌قانونی است.»
محسنی‌بندپی افزود: «ما نمی‌توانیم دختری را که از خانه فرار کرده و معتاد است به مراکزی که شبه‌خانوادگی هستند و معتادی در میان آنها نیست، ببریم.» به گفته او، ما حتی برای فرستادن دختران و زنان آزار‌دیده و فراری غیر‌معتاد هم نیاز به حکم قضایی داریم؛ چه برسد به معتاد.
بندپی رسیدگی به معتادان را به دو ماده ۱۵ و ۱۶ مرتبط دانست که باید بر اساس این دو ماده با معتادان برخورد شود. بندپی گفت: «ماده ۱۵ مربوط به خود‌معرف‌هاست که معتاد از طریق مادر، پدر یا هر کس دیگری معرفی می‌شود و باید در مراکزی که مجوز دارند، نگهداری می‌شوند. در رابطه با معتادان متجاهر که در خیابان پیدا می‌شود هم باید طبق ماده ۱۶ با آنها برخورد شود.» به گفته او، اگر دختر در خیابان پیدا شود و بهزیستی به او نامه‌ای بدهد و او را به مراکز نگهداری و کمپ‌ها معرفی کند، بهزیستی تا زمانی که حکم قضایی نداشته باشد، نمی‌تواند ورود کند و در صورت ورود خلاف قانون عمل کرده است.
رئیس سازمان بهزیستی در ادامه افزود: «اورژانس اجتماعی بهزیستی همیشه در گلوگاه‌های آسیب اجتماعی شهر مستقر است و اگر دختر یا زنی را که از خانه فرار کرده رویت کند، تیم اورژانس از جمله مددکار و روانشناس سراغش می‌روند و آن را به خانه‌های امن راهنمایی می‌کنند.»
به گفته او، اینکه هر وقتی دختر یا زنی در کنار خیابان پیدا می‌شود، بهزیستی باید آن را جمع کند در شرح وظایف نیست و در صورتی که بهزیستی آن فرد را به مراکز خود ببرد، کار غیر‌قانونی انجام داده است.
رئیس سازمان بهزیستی پیشنهاد کرد: «مدیران مربوط به حوزه‌های مختلف آسیب‌های اجتماعی مثل اعتیاد حوزه وظایف خود را اطلاع‌رسانی کرده و وظایف‌شان را شرح دهند تا مردم بدانند در مواجهه با افراد مختلف باید با کدام مرکز تماس بگیرند.»
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
ارسال نظر