وقتی بليت کنسرت ۱۰۰ هزار تومان می شود!
قيمت بليت کنسرت بالاست! نقل ديروز و امروز هم نيست. آنقدر اين موضوع را به مسئولان گفته‌ايم که اگر بازهم تکرار کنيم، شايد اهميت موضوع کمرنگ‌تر شود يا به «زردبودن» متهم شويم.
روزنامه ایتکار: قيمت بليت کنسرت بالاست! نقل ديروز و امروز هم نيست. آنقدر اين موضوع را به مسئولان گفته‌ايم که اگر بازهم تکرار کنيم، شايد اهميت موضوع کمرنگ‌تر شود يا به «زردبودن» متهم شويم.
سال گذشته وقتي بهاي بليت کنسرت به ۶۰ هزارتومان رسيد، صداي همکاران و دوستان رسانه‌اي درآمد. اما آنقدر صداي‌شان به جايي نرسيد و پژواکي نداشت که وقتي طي ماه‌هاي اخير بهاي بليت به ۱۰۰ هزارتومان رسيد، کسي دم نزد.
اما نوک پيکان اين گزارش بيش از آنکه به سمت مسئولان باشد در مقابل چهره سالن‌دارهاي محترم کشورمان قرار مي‌گيرد که اگر مايل بودند، پاسخ دهند.مگر سالن‌هايشان چه امتيازي نسبت به سالن‌هاي خارجي دارد که اجاره بهاي‌شان بالاتر از سالن‌هاي مجهز خارجي است و در درجه دوم برگزار کنندگان کنسرت چرا زير بار اين اجاره‌ها مي‌روند که قيمت بليت‌هايشان سر به فلک بکشد؟ ابتداي اين گزارش به طور خلاصه سالن کنسرت‌هاي برتر دنيا را معرفي مي‌کند تا بتوان مقايسه کرد سالن کنسرت‌هاي گران‌قيمت در سطح بين‌المللي بايد چه مزايايي داشته باشند تا اجاره بهاي بالاي‌شان توجيهه‌پذير باشد.
نکته اول که در ساخت سالن‌هاي موسيقي به آن توجه مي‌شود اين است که براي پخش بهتر موسيقي و اينکه تمام مخاطبان حاضر در سالن با کيفيت بالايي موسيقي در حال اجرا را بشنوند در طراحي آن چه تمهيداتي انديشيده شده است، گنجايش سالن چقدر است، چقدر براي ساخت آنها هزينه شده است يا اينکه اصلا" آن سالن براي اجراي موسيقي طراحي شده است يا يک سالن چند منظوره است که در آن شايد بتوان موسيقي هم اجرا کرد.
با يک مطالعه کوتاه متوجه مي‌شويم که در ايران هيچ سالني با ظرفيت بيش از ۲ هزار نفر وجود ندارد و اين در حالي است که سالن ميلاد نمايشگاه بين‌المللي تهران از نظر گنجايش بزرگتر از سالن همايش‌هاي برج ميلاد تهران است.
بهترين سالن کنسرت‌هاي دنيا در قلب پايتخت احداث شده‌اند تا دسترسي به سالن براي شهروندان آسان باشد اين در حالي است که در ايران اگر مخاطب موسيقي داراي اتومبيل شخصي نباشد، دسترسي به بيشتر سالن‌ها برايش مشکل است.بهترين سالن کنسرت‌هاي دنيا سعي دارند به مخاطبان خود بهترين خدمات را ارائه دهند اما در ايران بهاي پارکينگ اتومبيل به صورت مجزا از آنها اخذ مي‌شود.سالن کنسرت‌هاي دنيا فقط و فقط به منظور اجراي موسيقي يا اپرا ساخته شده‌اند و به هيچ وجه از سالن همايش به منظور اجراي کنسرت و سوددهي حاصل از آن بهره‌برداري نمي‌کنند.
از طرفي در سالن همايش‌هاي برج ميلاد، تنها دو در ورودي تعبيه شده و براي بررسي بليت ۱۶۰۰ نفري که قرار است وارد اين سالن شوند، صف‌هاي طولاني مقابل درها ايجاد مي‌شود و خيلي وقت‌ها چنين خدمات‌دهي باعث مي‌شود، کنسرت‌ها حداقل با نيم ساعت تاخير آغاز شود. اگر نخواهيم راه دور برويم و سالن‌هايمان را با سالن‌هاي کنسرت اروپا مقايسه کنيم، بهتر است سري به دبي بزنيم و بررسي کنيم که سالن شيخ راشد چگونه خدماتي به مخاطب مي‌دهد؟
اما سوال اينجاست که سالن‌داران در ايران چه اقداماتي جهت ارتقا سالن‌ها انجام مي‌دهند که روز به روز کرايه سالن‌ها بالارفته و روي قيمت بليت تاثير مي‌گذارد؟
البته معمولا هيچ يک از آنها حاضر نمي‌شوند به اين سوال پاسخ دهند.بابک رضايي مديرعامل وقت انجمن موسيقي ايران چندي پيش در رابطه با همين موضوع در قالب يادداشتي گفته بود:
«سالن دارها هزينه‌ها و اجاره بهاي خود را در حالي مانند بهترين سالن‌هاي دنيا به دلار تعيين مي‌کنند که اولا مردم ما درآمدشان بر اساس ريال محاسبه مي‌شود و ثانيا هيچ يک از امکانات سالن‌هاي داخلي ما از نظر کيفيت قابل مقايسه با سالن‌هاي خارجي نيست.
شايد در شرايطي که يک کارمند دستمزد ۴هزاردلاري در يک ماه دريافت مي‌کند، قيمت بليت ۵۰ دلاري نيز منطقي به نظر برسد اما در کشور ما با دستمزدهايي که بر اساس ريال محاسبه مي‌شود، چنين قيمت بليتي نامعقول است.»او همچنين گفته بود: «برخي آقايان مي‌گويند بهترين سالن‌هاي کنسرت دنيا حدود ۱۵ هزار دلار هزينه اجاره آنها است؛ همين آقايان لطفا بروند و نگاهي به کيفيت همين سالن‌ها و ارائه خدمات و ساير مسائل‌شان بيندازند و بعد مقايسه کنند در کدام زمينه قادر به رقابت با آنها هستند.
تازه آن قيمت‌ها همان طور که قبلا هم گفتم منطبق با درآمدهاي مردم آن کشورها است و هيچ دوگانگي در رفتار سالن دارهايشان در اين زمينه ديده نمي‌شود.»رضايي معتقد است: «شايد موضوع افزايش دستمزد نوازنده‌ها و صدابردار و طراح صحنه و اينگونه موارد با توجه به تورم موجود منطقي باشد اما افزايش هزينه اجاره سالن‌هاي کنسرت آن هم با اين کيفيت‌هاي پايين قطعا قابل پذيرش نيست.»
او در بخش ديگري از اين يادداشت نوشته است: «وقتي حقوق يک کارمند عالي رتبه بين ۶۰۰ تا ۸۰۰ هزار تومان است؛ قيمت بليت‌هاي کنسرت را نيز ۵۰ هزار تومان تعيين مي‌کنند، طبيعتا اگر يک کارمند بخواهد همسر و دو فرزند خود را براي استفاده از برنامه‌هاي فرهنگي به يک کنسرت ببرد بايد حداقل ۲۰۰ هزار تومان معادل يک سوم تا يک چهارم حقوق ماهيانه خود را صرف کند. قطعا چنين رقمي غيرمنطقي است.»اين گونه است که اجاره بهاي بالا کنسرت گزاران را مجبور مي‌کند بر قيمت بليت‌هايشان بيفزايند اما معلوم نيست اين افزايش تا کجا ادامه خواهد داشت؟
اين در حالي است که محمدحسين توتونچيان مدير شرکت فرهنگي هنري ققنوس معتقد است: قيمت بليت يک کنسرت را تهيه کننده تعيين مي‌کند.اين کنسرت‌گزار در حالي که قيمت بليت‌ها به ۱۰۰ هزارتومان رسيده بود، بليت کنسرت‌هاي گروه «سياوش» به خوانندگي همايون شجريان، گروه «کامکارها» و گروه«دستان» را در نهايت با ۸۰ هزار تومان فروخت و اين امر اميدي براي بهبود قيمت‌ها در دل مخاطبان بوجود آورد.
اما بليت کنسرت‌هاي پاپ با قيمت‌هاي بالاتر عرضه مي‌شوند و ناگفته نماند که اين قيمت‌هاي بالا باعث خالي ماندن سالن کنسرت‌هاي اين ژانر موسيقي نشده است که تهيه کننده را به تلاش براي پايين آوردن قيمت بليت ترغيب کند، اما اين مساله را در پي دارد که مخاطبين کم‌درآمد موسيقي راهي به سالن‌هاي موسيقي پيدا نکنند.پري ملکي خواننده سنتي نيز در نشست خبري سال گذشته‌اش بر اهميت اين موضوع تاکيد کرد و گفت: دلم نمي‌خواهد مخاطب پولدار به کنسرتم بيايد!در نهايت قضاوت با شما که آيا ادامه چنين روندي به بن بست ختم نمي‌شود؟
سال گذشته وقتي بهاي بليت کنسرت به ۶۰ هزارتومان رسيد، صداي همکاران و دوستان رسانه‌اي درآمد. اما آنقدر صداي‌شان به جايي نرسيد و پژواکي نداشت که وقتي طي ماه‌هاي اخير بهاي بليت به ۱۰۰ هزارتومان رسيد، کسي دم نزد.
اما نوک پيکان اين گزارش بيش از آنکه به سمت مسئولان باشد در مقابل چهره سالن‌دارهاي محترم کشورمان قرار مي‌گيرد که اگر مايل بودند، پاسخ دهند.مگر سالن‌هايشان چه امتيازي نسبت به سالن‌هاي خارجي دارد که اجاره بهاي‌شان بالاتر از سالن‌هاي مجهز خارجي است و در درجه دوم برگزار کنندگان کنسرت چرا زير بار اين اجاره‌ها مي‌روند که قيمت بليت‌هايشان سر به فلک بکشد؟ ابتداي اين گزارش به طور خلاصه سالن کنسرت‌هاي برتر دنيا را معرفي مي‌کند تا بتوان مقايسه کرد سالن کنسرت‌هاي گران‌قيمت در سطح بين‌المللي بايد چه مزايايي داشته باشند تا اجاره بهاي بالاي‌شان توجيهه‌پذير باشد.
نکته اول که در ساخت سالن‌هاي موسيقي به آن توجه مي‌شود اين است که براي پخش بهتر موسيقي و اينکه تمام مخاطبان حاضر در سالن با کيفيت بالايي موسيقي در حال اجرا را بشنوند در طراحي آن چه تمهيداتي انديشيده شده است، گنجايش سالن چقدر است، چقدر براي ساخت آنها هزينه شده است يا اينکه اصلا" آن سالن براي اجراي موسيقي طراحي شده است يا يک سالن چند منظوره است که در آن شايد بتوان موسيقي هم اجرا کرد.
با يک مطالعه کوتاه متوجه مي‌شويم که در ايران هيچ سالني با ظرفيت بيش از ۲ هزار نفر وجود ندارد و اين در حالي است که سالن ميلاد نمايشگاه بين‌المللي تهران از نظر گنجايش بزرگتر از سالن همايش‌هاي برج ميلاد تهران است.
بهترين سالن کنسرت‌هاي دنيا در قلب پايتخت احداث شده‌اند تا دسترسي به سالن براي شهروندان آسان باشد اين در حالي است که در ايران اگر مخاطب موسيقي داراي اتومبيل شخصي نباشد، دسترسي به بيشتر سالن‌ها برايش مشکل است.بهترين سالن کنسرت‌هاي دنيا سعي دارند به مخاطبان خود بهترين خدمات را ارائه دهند اما در ايران بهاي پارکينگ اتومبيل به صورت مجزا از آنها اخذ مي‌شود.سالن کنسرت‌هاي دنيا فقط و فقط به منظور اجراي موسيقي يا اپرا ساخته شده‌اند و به هيچ وجه از سالن همايش به منظور اجراي کنسرت و سوددهي حاصل از آن بهره‌برداري نمي‌کنند.
از طرفي در سالن همايش‌هاي برج ميلاد، تنها دو در ورودي تعبيه شده و براي بررسي بليت ۱۶۰۰ نفري که قرار است وارد اين سالن شوند، صف‌هاي طولاني مقابل درها ايجاد مي‌شود و خيلي وقت‌ها چنين خدمات‌دهي باعث مي‌شود، کنسرت‌ها حداقل با نيم ساعت تاخير آغاز شود. اگر نخواهيم راه دور برويم و سالن‌هايمان را با سالن‌هاي کنسرت اروپا مقايسه کنيم، بهتر است سري به دبي بزنيم و بررسي کنيم که سالن شيخ راشد چگونه خدماتي به مخاطب مي‌دهد؟
اما سوال اينجاست که سالن‌داران در ايران چه اقداماتي جهت ارتقا سالن‌ها انجام مي‌دهند که روز به روز کرايه سالن‌ها بالارفته و روي قيمت بليت تاثير مي‌گذارد؟
البته معمولا هيچ يک از آنها حاضر نمي‌شوند به اين سوال پاسخ دهند.بابک رضايي مديرعامل وقت انجمن موسيقي ايران چندي پيش در رابطه با همين موضوع در قالب يادداشتي گفته بود:
«سالن دارها هزينه‌ها و اجاره بهاي خود را در حالي مانند بهترين سالن‌هاي دنيا به دلار تعيين مي‌کنند که اولا مردم ما درآمدشان بر اساس ريال محاسبه مي‌شود و ثانيا هيچ يک از امکانات سالن‌هاي داخلي ما از نظر کيفيت قابل مقايسه با سالن‌هاي خارجي نيست.
شايد در شرايطي که يک کارمند دستمزد ۴هزاردلاري در يک ماه دريافت مي‌کند، قيمت بليت ۵۰ دلاري نيز منطقي به نظر برسد اما در کشور ما با دستمزدهايي که بر اساس ريال محاسبه مي‌شود، چنين قيمت بليتي نامعقول است.»او همچنين گفته بود: «برخي آقايان مي‌گويند بهترين سالن‌هاي کنسرت دنيا حدود ۱۵ هزار دلار هزينه اجاره آنها است؛ همين آقايان لطفا بروند و نگاهي به کيفيت همين سالن‌ها و ارائه خدمات و ساير مسائل‌شان بيندازند و بعد مقايسه کنند در کدام زمينه قادر به رقابت با آنها هستند.
تازه آن قيمت‌ها همان طور که قبلا هم گفتم منطبق با درآمدهاي مردم آن کشورها است و هيچ دوگانگي در رفتار سالن دارهايشان در اين زمينه ديده نمي‌شود.»رضايي معتقد است: «شايد موضوع افزايش دستمزد نوازنده‌ها و صدابردار و طراح صحنه و اينگونه موارد با توجه به تورم موجود منطقي باشد اما افزايش هزينه اجاره سالن‌هاي کنسرت آن هم با اين کيفيت‌هاي پايين قطعا قابل پذيرش نيست.»
او در بخش ديگري از اين يادداشت نوشته است: «وقتي حقوق يک کارمند عالي رتبه بين ۶۰۰ تا ۸۰۰ هزار تومان است؛ قيمت بليت‌هاي کنسرت را نيز ۵۰ هزار تومان تعيين مي‌کنند، طبيعتا اگر يک کارمند بخواهد همسر و دو فرزند خود را براي استفاده از برنامه‌هاي فرهنگي به يک کنسرت ببرد بايد حداقل ۲۰۰ هزار تومان معادل يک سوم تا يک چهارم حقوق ماهيانه خود را صرف کند. قطعا چنين رقمي غيرمنطقي است.»اين گونه است که اجاره بهاي بالا کنسرت گزاران را مجبور مي‌کند بر قيمت بليت‌هايشان بيفزايند اما معلوم نيست اين افزايش تا کجا ادامه خواهد داشت؟
اين در حالي است که محمدحسين توتونچيان مدير شرکت فرهنگي هنري ققنوس معتقد است: قيمت بليت يک کنسرت را تهيه کننده تعيين مي‌کند.اين کنسرت‌گزار در حالي که قيمت بليت‌ها به ۱۰۰ هزارتومان رسيده بود، بليت کنسرت‌هاي گروه «سياوش» به خوانندگي همايون شجريان، گروه «کامکارها» و گروه«دستان» را در نهايت با ۸۰ هزار تومان فروخت و اين امر اميدي براي بهبود قيمت‌ها در دل مخاطبان بوجود آورد.
اما بليت کنسرت‌هاي پاپ با قيمت‌هاي بالاتر عرضه مي‌شوند و ناگفته نماند که اين قيمت‌هاي بالا باعث خالي ماندن سالن کنسرت‌هاي اين ژانر موسيقي نشده است که تهيه کننده را به تلاش براي پايين آوردن قيمت بليت ترغيب کند، اما اين مساله را در پي دارد که مخاطبين کم‌درآمد موسيقي راهي به سالن‌هاي موسيقي پيدا نکنند.پري ملکي خواننده سنتي نيز در نشست خبري سال گذشته‌اش بر اهميت اين موضوع تاکيد کرد و گفت: دلم نمي‌خواهد مخاطب پولدار به کنسرتم بيايد!در نهايت قضاوت با شما که آيا ادامه چنين روندي به بن بست ختم نمي‌شود؟
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
نظر کاربران
همون موقع هم که بلیط 60 تومن بود "ما" که جزء اقشار عادی جامعه هستیم نمی تونستیم بریم!