هزینه حیرت آور ایرانی‌ها برای بازی‌های دیجیتالی
شاید شما هم این روزها افراد بسیاری را در کنار خود چه در خانه یا محل کار یا حتی خیابان‌ها و پارک‌ها ببینید که مشغول بازی با موبایل هستند. افراد دیگری را دیده‌اید که از ایکس‌باکس‌های خود و بازی‌های دیجیتالی سخن می‌گویند.
روزنامه فرهیختگان: شاید شما هم این روزها افراد بسیاری را در کنار خود چه در خانه یا محل کار یا حتی خیابان‌ها و پارک‌ها ببینید که مشغول بازی با موبایل هستند. افراد دیگری را دیده‌اید که از ایکس‌باکس‌های خود و بازی‌های دیجیتالی سخن می‌گویند.
گیمورها این روزها در همه‌جا هستند. بنابر آخرین پژوهش‌ها که توسط بنیاد ملی بازی‌های رایانهای انجام شده است، ایرانی‌ها ۴۶۰ میلیارد تومان در سال برای بازی‌های دیجیتالی هزینه می‌کنند. میانگین سنی بازی‌کنندگان، ۲۱ سال است اما سه سال پیش این رقم ۱۶ سال بود. ۱۲ درصد این افراد کودک، ۳۳ درصد نوجوانان، ۲۹ درصد جوانان، ۲۵ درصد میانسال و یک درصد کهنسال هستند. ۶۷ درصد کسانی که بازی می‌کنند مرد و ۳۳ درصد زن هستند. حجم فروش بازی‌های رایانهای در کشور چهارهزار و ۶۰۰ میلیارد ریال است.
۶۵ درصد فروش بازی در کشور برای بازی‌های موبایلی، ۲۰ درصد برای بازی‌های رایانهای و ۱۵ درصد برای کنسول‌های بازی است در حالی که در جهان تنها ۳۲ درصد فروش بازی در موبایل است. براساس نتایج این گزارش، ۲۳ میلیون نفر از جمعیت ایران مشغول انجام بازی‌های رایانهای هستند و ایرانیان به‌طور میانگین روزانه ۷۹ دقیقه از زمان خود را صرف انجام بازی می‌کنند. همچنین طبق این گزارش، از هر پنج خانوار، چهار خانوار حداقل یک دستگاه برای بازی کردن در اختیار دارند. پلتفرم موبایل با اختلاف زیاد، بیشترین درآمد را به خود اختصاص داده است و ۶۵ درصد مخاطبان بازی در کشور برای بازی‌های موبایل پول خرج می‌کنند. پلتفرم رایانه‌های شخصی با ۲۰ درصد و بازی‌های کنسولی با ۱۵ درصد رتبه‌های بعدی درآمدزایی را به خود اختصاص داده‌اند.
سهم بازی‌های ایرانی از بازار بازی‌های رایانهای تنها پنج درصد است. در سال‌های اخیر نمونه‌هایی از بازی‌های ایرانی تولید شده‌اند که مورد اقبال کاربران ایرانی قرار نگرفته‌اند. در این‌باره با شهریار ازهاریان‌فر، فوق‌لیسانس برنامه‌ریزی شهری و نویسنده و طراح (game designer) بازی‌های رایانهای گفت‌وگو کردیم. از جمله فعالیت‌های او در حوزه بازی‌های رایانهای می‌توان به بازی‌های «شبگرد»(نویسنده)، «پایان معصومیت»، «لطفعلی‌خان زند» و «شمشیر نادر»( نویسنده و طراح بازی) اشاره کرد.
وضعیت بازی‌های ایرانی را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
بازی‌های رایانهای در ایران به لحاظ فنی بسیار رشد کرده ولی بیزینس آن رشد نکرده است و در این میان محدودیت‌هایی وجود دارد، به‌عنوان مثال خیلی از شرکت‌ها از قبیل اپل در ایران فعالیت رسمی ندارند، از این رو نمی‌توانیم بازی‌ها را در آن عرصه‌های بزرگ عرضه کنیم. از طرفی، بودجه‌های دولتی محدود هستند و تولیدکننده‌ها باید به سمت تاسیس استودیوهای شخصی بروند که هزینه‌های هنگفتی را دربردارد. به‌عنوان مثال، برای تولید یک بازی تقریبا یک سال زمان باید صرف شود که حدود یک میلیارد تومان هزینه در بردارد و تولیدکنندگان نسبت به برگشت هزینه و موفقیت بازی دچار شک و تردید می‌شوند، بنابراین کسی به این سمت حرکت نمی‌کند. استودیوهای دولتی هم معمولا گلخانه‌ای و جزیره‌ای هستند به‌طوری که امروز بودجه هست ولی هفته بعد بودجه آن را قطع می‌کنند چراکه شناختی از میزان هزینه‌بر بودن این کار ندارند.
این بازی‌ها چه میزان توانسته‌اند با گیمرهای ایرانی ارتباط برقرار کنند؟
موفقیت بازی‌های ایرانی مقطعی بوده است. بازی‌هایی مانند گرشاسب یا شبگرد که از معروف‌ترین بازی‌های رایانهای ایرانی هستند، فروش آنچنانی نداشته‌اند. چون بازی‌های ایرانی در تعداد کم تولید می‌شوند، کاربران ترجیح می‌دهند پای بازی‌های خارجی بنشینند.
کیفیت فنی بازی‌های داخلی چگونه است؟
درنهایت کیفیت بازی‌ها نسبت به بازی‌های خارجی پایین‌تر است. به‌عنوان مثال، در بازی GTA، ۲۶۳ میلیون دلار هزینه ساخت آن شده است که برابر ۹۰۰ میلیارد تومان می‌شود به‌طوری که ۱۰۰ میلیون دلار (۴۵۰ میلیارد تومان) تنها روی تبلیغات هزینه می‌کنند که با این مبلغ در ایران می‌توان چند برج مسکونی و تجاری ساخت. با توجه به عدم حمایت‌های دولتی در این بخش، نمی‌توان با بازارهای جهانی رقابت کرد.
از طرفی، ساخت یک بازی مشابه clash of clan در ایران حدود ۵ تا ۶ میلیارد تومان هزینه دارد که کسی حاضر به سرمایه‌گذاری روی آن نیست. به عبارتی، دولت دید واقعی نسبت به هزینه‌ها ندارد و بودجه‌هایی که برای این بخش اختصاص می‌دهد، کارساز نیست و گره‌ای را باز نمی‌کند. کشورهای خارجی تولیدکننده بازی‌های رایانهای به کل دنیا وصل‌اند. آمریکایی‌ها بیشترین بازار فروش بازی‌های خود را در چین دارند. از طرفی استودیویی مثل «سوپر سل» حدود ۴۰۰ هزار دلار کمک دولتی دریافت می‌کند که همین امر از عوامل رونق تولید بازی‌ها‌یشان به شمار می‌رود. در واقع، عرصه برای آنها باز است و بالطبع موفق می‌شوند.
مقوله «کپی‌رایت» چه میزان در عدم توفیق بازی‌های ایرانی نقش دارد؟
بخش اعظم عدم موفقیت بازی‌های ایرانی به خاطر مساله کپی‌رایت است. به‌عنوان مثال، یک بازی خارجی به قیمت ۵۰۰۰ تومان در بازار عرضه می‌شود و بخشی از کاربران آن را از اینترنت دانلود می‌کنند ولی ما به خاطر اینکه بفروشیم، مجبور می‌شویم بازی را به نصف قیمت بازی خارجی در اختیار کاربران قرار دهیم که طبیعتا به ضرر تولیدکننده تمام می‌شود.
کدام بازی‌های ایرانی بیشترین دانلود را داشته‌اند؟
بازی ایرانی «باقلوا» با دو میلیون دانلود، بالاترین میزان دانلود را بین بازی‌های رایانهای تولید داخل به خود اختصاص داده است. بعد از آن، بازی‌های موتوری با حدود یک میلیون دانلود، بیشترین استقبال را از سوی کاربران داشته‌اند. ولی به‌طور کلی، بازی‌های PC کمتر مورد استفاده قرار می‌گیرند و بیشتر پلتفرم موبایل و تبلت در این روزها مورد توجه است.
گیمورها این روزها در همه‌جا هستند. بنابر آخرین پژوهش‌ها که توسط بنیاد ملی بازی‌های رایانهای انجام شده است، ایرانی‌ها ۴۶۰ میلیارد تومان در سال برای بازی‌های دیجیتالی هزینه می‌کنند. میانگین سنی بازی‌کنندگان، ۲۱ سال است اما سه سال پیش این رقم ۱۶ سال بود. ۱۲ درصد این افراد کودک، ۳۳ درصد نوجوانان، ۲۹ درصد جوانان، ۲۵ درصد میانسال و یک درصد کهنسال هستند. ۶۷ درصد کسانی که بازی می‌کنند مرد و ۳۳ درصد زن هستند. حجم فروش بازی‌های رایانهای در کشور چهارهزار و ۶۰۰ میلیارد ریال است.
۶۵ درصد فروش بازی در کشور برای بازی‌های موبایلی، ۲۰ درصد برای بازی‌های رایانهای و ۱۵ درصد برای کنسول‌های بازی است در حالی که در جهان تنها ۳۲ درصد فروش بازی در موبایل است. براساس نتایج این گزارش، ۲۳ میلیون نفر از جمعیت ایران مشغول انجام بازی‌های رایانهای هستند و ایرانیان به‌طور میانگین روزانه ۷۹ دقیقه از زمان خود را صرف انجام بازی می‌کنند. همچنین طبق این گزارش، از هر پنج خانوار، چهار خانوار حداقل یک دستگاه برای بازی کردن در اختیار دارند. پلتفرم موبایل با اختلاف زیاد، بیشترین درآمد را به خود اختصاص داده است و ۶۵ درصد مخاطبان بازی در کشور برای بازی‌های موبایل پول خرج می‌کنند. پلتفرم رایانه‌های شخصی با ۲۰ درصد و بازی‌های کنسولی با ۱۵ درصد رتبه‌های بعدی درآمدزایی را به خود اختصاص داده‌اند.
سهم بازی‌های ایرانی از بازار بازی‌های رایانهای تنها پنج درصد است. در سال‌های اخیر نمونه‌هایی از بازی‌های ایرانی تولید شده‌اند که مورد اقبال کاربران ایرانی قرار نگرفته‌اند. در این‌باره با شهریار ازهاریان‌فر، فوق‌لیسانس برنامه‌ریزی شهری و نویسنده و طراح (game designer) بازی‌های رایانهای گفت‌وگو کردیم. از جمله فعالیت‌های او در حوزه بازی‌های رایانهای می‌توان به بازی‌های «شبگرد»(نویسنده)، «پایان معصومیت»، «لطفعلی‌خان زند» و «شمشیر نادر»( نویسنده و طراح بازی) اشاره کرد.
وضعیت بازی‌های ایرانی را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
بازی‌های رایانهای در ایران به لحاظ فنی بسیار رشد کرده ولی بیزینس آن رشد نکرده است و در این میان محدودیت‌هایی وجود دارد، به‌عنوان مثال خیلی از شرکت‌ها از قبیل اپل در ایران فعالیت رسمی ندارند، از این رو نمی‌توانیم بازی‌ها را در آن عرصه‌های بزرگ عرضه کنیم. از طرفی، بودجه‌های دولتی محدود هستند و تولیدکننده‌ها باید به سمت تاسیس استودیوهای شخصی بروند که هزینه‌های هنگفتی را دربردارد. به‌عنوان مثال، برای تولید یک بازی تقریبا یک سال زمان باید صرف شود که حدود یک میلیارد تومان هزینه در بردارد و تولیدکنندگان نسبت به برگشت هزینه و موفقیت بازی دچار شک و تردید می‌شوند، بنابراین کسی به این سمت حرکت نمی‌کند. استودیوهای دولتی هم معمولا گلخانه‌ای و جزیره‌ای هستند به‌طوری که امروز بودجه هست ولی هفته بعد بودجه آن را قطع می‌کنند چراکه شناختی از میزان هزینه‌بر بودن این کار ندارند.
این بازی‌ها چه میزان توانسته‌اند با گیمرهای ایرانی ارتباط برقرار کنند؟
موفقیت بازی‌های ایرانی مقطعی بوده است. بازی‌هایی مانند گرشاسب یا شبگرد که از معروف‌ترین بازی‌های رایانهای ایرانی هستند، فروش آنچنانی نداشته‌اند. چون بازی‌های ایرانی در تعداد کم تولید می‌شوند، کاربران ترجیح می‌دهند پای بازی‌های خارجی بنشینند.
کیفیت فنی بازی‌های داخلی چگونه است؟
درنهایت کیفیت بازی‌ها نسبت به بازی‌های خارجی پایین‌تر است. به‌عنوان مثال، در بازی GTA، ۲۶۳ میلیون دلار هزینه ساخت آن شده است که برابر ۹۰۰ میلیارد تومان می‌شود به‌طوری که ۱۰۰ میلیون دلار (۴۵۰ میلیارد تومان) تنها روی تبلیغات هزینه می‌کنند که با این مبلغ در ایران می‌توان چند برج مسکونی و تجاری ساخت. با توجه به عدم حمایت‌های دولتی در این بخش، نمی‌توان با بازارهای جهانی رقابت کرد.
از طرفی، ساخت یک بازی مشابه clash of clan در ایران حدود ۵ تا ۶ میلیارد تومان هزینه دارد که کسی حاضر به سرمایه‌گذاری روی آن نیست. به عبارتی، دولت دید واقعی نسبت به هزینه‌ها ندارد و بودجه‌هایی که برای این بخش اختصاص می‌دهد، کارساز نیست و گره‌ای را باز نمی‌کند. کشورهای خارجی تولیدکننده بازی‌های رایانهای به کل دنیا وصل‌اند. آمریکایی‌ها بیشترین بازار فروش بازی‌های خود را در چین دارند. از طرفی استودیویی مثل «سوپر سل» حدود ۴۰۰ هزار دلار کمک دولتی دریافت می‌کند که همین امر از عوامل رونق تولید بازی‌ها‌یشان به شمار می‌رود. در واقع، عرصه برای آنها باز است و بالطبع موفق می‌شوند.
مقوله «کپی‌رایت» چه میزان در عدم توفیق بازی‌های ایرانی نقش دارد؟
بخش اعظم عدم موفقیت بازی‌های ایرانی به خاطر مساله کپی‌رایت است. به‌عنوان مثال، یک بازی خارجی به قیمت ۵۰۰۰ تومان در بازار عرضه می‌شود و بخشی از کاربران آن را از اینترنت دانلود می‌کنند ولی ما به خاطر اینکه بفروشیم، مجبور می‌شویم بازی را به نصف قیمت بازی خارجی در اختیار کاربران قرار دهیم که طبیعتا به ضرر تولیدکننده تمام می‌شود.
کدام بازی‌های ایرانی بیشترین دانلود را داشته‌اند؟
بازی ایرانی «باقلوا» با دو میلیون دانلود، بالاترین میزان دانلود را بین بازی‌های رایانهای تولید داخل به خود اختصاص داده است. بعد از آن، بازی‌های موتوری با حدود یک میلیون دانلود، بیشترین استقبال را از سوی کاربران داشته‌اند. ولی به‌طور کلی، بازی‌های PC کمتر مورد استفاده قرار می‌گیرند و بیشتر پلتفرم موبایل و تبلت در این روزها مورد توجه است.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
ارسال نظر