ف ف: تلویزیون غیرانتفاعی شده است
حسین رفیعی از چهره‌های تلویزیونی دهه هفتاد که بیشتر شهرتش را برای بازی در نقش «ف ف» در برنامه «نیمرخ» به دست آورده، معتقد است تلویزیون این‌روزها به سمت غیرانتفاعی شدن پیش می‌رود و دلیل کمتر شدن حضورش در صداوسیما علاقه اسپانسرها به استفاده از سلبریتی‌ها است.
خبرگزاری ایلنا: حسین رفیعی از چهره‌های تلویزیونی دهه هفتاد که بیشتر شهرتش را برای بازی در نقش «ف ف» در برنامه «نیمرخ» به دست آورده، معتقد است تلویزیون این‌روزها به سمت غیرانتفاعی شدن پیش می‌رود و دلیل کمتر شدن حضورش در صداوسیما علاقه اسپانسرها به استفاده از سلبریتی‌ها است. البته از نظر او با گسترش فضای مجازی دیگر جایی برای تلویزیون و حتی سینما باقی نمانده و عملا کسی تلویزیون نمی‌بیند.
بسیاری از مجری‌های قدیمی صداوسیما این‌روزها دیگر در قاب تلویزیون دیده نمی‌شوند که حسین رفیعی نیز یکی از آن‌هاست؛ گرچه او به طور پراکنده در برخی برنامه‌ها حضور دارد اما این حضور مثل سال‌های دهه هفتاد ثابت نیست. این مجری و بازیگر به تازگی در گفت‌وگویی با ما در این‌باره حرف زده است.
حسین رفیعی در ابتدای صحبت‌هایش با بیان این‌که صداوسیما در سال‌های اخیر به ویژه پنج-شش سال گذشته به‌سوی غیرانتفاعی شدن رفته، درباره کمرنگ شدن حضورش در برنامه‌های تلویزیونی این‌طور گفت: «صداوسیما مجبور است غیرانتفاعی کار کند و اسپانسر بگیرد؛ اسپانسر هم حق دارد مجری برنامه‌ای که دارد پولش را می‌دهد را خودش تعیین کند. طبیعی است که مدیران تلویزیونی نمی‌توانند از من نوعی به عنوان مجری حمایت کنند. چون اسپانسرها اغلب به دنبال استفاده از خوانندگان، بازیگران و درواقع سلبریتی‌ها و سوپراستارها برای مجری‌گری برنامه‌هایشان هستند.»
به گفته او، سازمان صداوسیما معیارهای خود درباره باید باتجربه و کاریزماتیک را کنار گذاشته است: «همین می‌شود که به فردی به عنوان مجری پخش زنده می‌دهند اما چون تجربه ندارد، روی آنتن زنده تلویزیون حرفی می‌زند و رفتاری می‌کند که خارج از عرف و زننده است؛ بنابراین مخاطبان همه او را مورد هجمه و انتقاد و توهین قرار می‌دهند و این‌طور می‌شود که یک جوان جویای نام نابود می‌شود.»
از نطر رفیعی شرایط تلویزیون با ۱۰- ۱۵ سال پیش و زمانی که برنامه پرطرفدار «نیمرخ» روی آنتن می‌‌رفت تفاوت دارد: «سال ۷۷ چیزی به نام اینترنت گسترده و شبکه‌های اجتماعی نبود؛ مخاطب امروزی عملا هیچ وقتی برای تلویزیون ندارد چون تلویزیون در دستش است. سینما و رسانه تصویری هم همین است؛ الان آن‌ها هم اوضاع بازارشان سکه نیست.»
جالب است که این مجری قدیمی که با رسانه ملی به محبوبیت رسید، حالا معتقد است اصلا کسی تلویزیون نمی‌بیند: «دوستی از من پرسید چرا دیگر در تلویزیون نیستی؟ گفتم مگر تو تلویزیون هم می‌بینی؟ این دوستمان گفت اصلا در خانه‌اش تلویزیون ندارد.» البته این‌طور که او توضیح می‌دهد با وجود تنها سه شبکه در سال‌های دهه هفتاد حضور او بیشتر در تلویزیون به چشم می‌آمده است، اما الان تلویزیون حدود ۲۰ شبکه دارد.
البته رفیعی نیز مثل بسیاری دیگر از اهالی رسانه ملی معتقد است تلویزیون هم مانند دیگر ارگان‌ها درگیر مباحث اقتصادی است. او با بیان این‌که شبکه‌ها و به تبع آن تعداد افرادی که در سازمان صداوسیما کار می‌کنند نسبت به گذشته زیاد شده است، در بخش دیگری از صحبت‌هایش در این‌باره گفت: «تلویزیون امروز از لحاظ مالی از پس خیلی از برنامه‌ها برنمی‌آید و طبیعی است که وقتی برنامه‌ای بازدهی درستی نداشته باشد برای سازمان مقرون به صرفه نیست.»
بسیاری از مجری‌های قدیمی صداوسیما این‌روزها دیگر در قاب تلویزیون دیده نمی‌شوند که حسین رفیعی نیز یکی از آن‌هاست؛ گرچه او به طور پراکنده در برخی برنامه‌ها حضور دارد اما این حضور مثل سال‌های دهه هفتاد ثابت نیست. این مجری و بازیگر به تازگی در گفت‌وگویی با ما در این‌باره حرف زده است.
حسین رفیعی در ابتدای صحبت‌هایش با بیان این‌که صداوسیما در سال‌های اخیر به ویژه پنج-شش سال گذشته به‌سوی غیرانتفاعی شدن رفته، درباره کمرنگ شدن حضورش در برنامه‌های تلویزیونی این‌طور گفت: «صداوسیما مجبور است غیرانتفاعی کار کند و اسپانسر بگیرد؛ اسپانسر هم حق دارد مجری برنامه‌ای که دارد پولش را می‌دهد را خودش تعیین کند. طبیعی است که مدیران تلویزیونی نمی‌توانند از من نوعی به عنوان مجری حمایت کنند. چون اسپانسرها اغلب به دنبال استفاده از خوانندگان، بازیگران و درواقع سلبریتی‌ها و سوپراستارها برای مجری‌گری برنامه‌هایشان هستند.»
به گفته او، سازمان صداوسیما معیارهای خود درباره باید باتجربه و کاریزماتیک را کنار گذاشته است: «همین می‌شود که به فردی به عنوان مجری پخش زنده می‌دهند اما چون تجربه ندارد، روی آنتن زنده تلویزیون حرفی می‌زند و رفتاری می‌کند که خارج از عرف و زننده است؛ بنابراین مخاطبان همه او را مورد هجمه و انتقاد و توهین قرار می‌دهند و این‌طور می‌شود که یک جوان جویای نام نابود می‌شود.»
از نطر رفیعی شرایط تلویزیون با ۱۰- ۱۵ سال پیش و زمانی که برنامه پرطرفدار «نیمرخ» روی آنتن می‌‌رفت تفاوت دارد: «سال ۷۷ چیزی به نام اینترنت گسترده و شبکه‌های اجتماعی نبود؛ مخاطب امروزی عملا هیچ وقتی برای تلویزیون ندارد چون تلویزیون در دستش است. سینما و رسانه تصویری هم همین است؛ الان آن‌ها هم اوضاع بازارشان سکه نیست.»
جالب است که این مجری قدیمی که با رسانه ملی به محبوبیت رسید، حالا معتقد است اصلا کسی تلویزیون نمی‌بیند: «دوستی از من پرسید چرا دیگر در تلویزیون نیستی؟ گفتم مگر تو تلویزیون هم می‌بینی؟ این دوستمان گفت اصلا در خانه‌اش تلویزیون ندارد.» البته این‌طور که او توضیح می‌دهد با وجود تنها سه شبکه در سال‌های دهه هفتاد حضور او بیشتر در تلویزیون به چشم می‌آمده است، اما الان تلویزیون حدود ۲۰ شبکه دارد.
البته رفیعی نیز مثل بسیاری دیگر از اهالی رسانه ملی معتقد است تلویزیون هم مانند دیگر ارگان‌ها درگیر مباحث اقتصادی است. او با بیان این‌که شبکه‌ها و به تبع آن تعداد افرادی که در سازمان صداوسیما کار می‌کنند نسبت به گذشته زیاد شده است، در بخش دیگری از صحبت‌هایش در این‌باره گفت: «تلویزیون امروز از لحاظ مالی از پس خیلی از برنامه‌ها برنمی‌آید و طبیعی است که وقتی برنامه‌ای بازدهی درستی نداشته باشد برای سازمان مقرون به صرفه نیست.»
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
نظر کاربران
اگر پول خرج کنی بیشتر دیده میشی