گزینه احتمالی ایثارگران برای ریاست جمهوری

وب سایت اصولگرای مثلث آنلاین در گزارشی درباره تحولات انتخابات ریاست جمهوری ۹۶ نوشت: در شرایطی که گروه‌های مختلف اصولگرا با ارائه اسامی افرادی که می‌توانند مستعد نامزدی در انتخابات سال آینده باشند تنور انتخابات را داغ کرده‌اند نام یک گزینه جدید نیز به میان آمده . ماجرا از این قرار است که حسین نجابت نامزدی الیاس نادران را پیشنهاد داد.

درست در شرایطی که رایزنی‌ها و جلسات محرمانه و غیر‌محرمانه برای انتخابات ریاست‌جمهوری سال آینده شدت یافته یک عضو ارشد جمعیت ایثار‌گران از احتمال معرفی یک نامزد جدید برای انتخابات نام برده است. فردی که عضو جمعیت ایثارگران است و البته به جمعیت رهپویان نیز بسیار نزدیک است. این اظهارنظر حسین نجابت در مورد نامزدی احتمالی الیاس نادران حالا گزینه‌ای دیگر را به معادلات پیچیده انتخابات اردیبهشت ماه اضافه کرده است.

نادران نامزد می‌شود؟

ماجرا از این قرار است که هفته گذشته حسین نجابت در مصاحبه‌ای گفته: «وقتی می‌گوییم گفتمان، باید یک مجموعه و یک سیستم و یک مجموعه از آرا و عقاید مطرح شود. ابتدا به ساکن مهم نیست چه کسی این را طرح می‌کند. به‌عنوان مثال در حوزه اقتصادی از قدیم بین دانش‌آموختگان این رشته «سرمایه‌داری» طرفدارانی دارد، در این دولت هم همین نگاه وجود دارد. حالا اگر نامزد منتقد و مقابل این دیدگاه اقتصاد مقاومتی را طرح کند آن وقت مردم می‌توانند بین دو نگاه انتخاب کنند. امیدواریم این فضا شکل بگیرد، مهم نیست چه کسی این گفتمان را نمایندگی کند. البته مردم و سیاسیون همیشه دنبال افرادند یعنی فرد سهم و تاثیرش زیاد است اما امروز قدم به پیش آن است که گفتمانی رقابت کنیم. در این حالت می‌توان کسان مختلفی مطرح باشند البته همه آنها همه نمی‌توانند رئیس‌جمهور شوند اما پنج یا شش نفر در حوزه اصولگرایی ممکن است بتوانند این گفتمان را طرح کنند.

ضرورتی هم ندارد اسم بیاورم اما ظرفیت این کار را دارند که مثلا آقایان قالیباف، لاریجانی، باهنر، زاکانی، بعضی نیروهای نظامی و انتظامی ‌این کار را انجام دهند.»وی در ادامه این گفت‌وگو افزوده است:«آقای رضایی فرمودند شرکت نمی‌کند، از آقای جلیلی و آقای حدادعادل هم نقل شده که نامزد انتخابات ریاست‌جمهوری نمی‌شوند.

مثلا آقای دکتر نادران واقعا ظرفیت، قاطعیت، سلامت نفس و دانش این کار را دارد. من از او شخصا دفاع می‌کنم.» این بخش از سخنان نجابت یک تازگی داشت و آن هم این بود که برای اولین بار نام الیاس نادران به میان آمد. او در مورد ویژگی‌های الیاس نادران گفت: «اولا اقتصاد را مسلط است و راه‌حل اجرایی دارد. ثانیا امتحانش را پس داده است. نادران دو ویژگی دارد، اولا شفاف و رک صحبت می‌کند و ثانیا در زندگی خودش سالم‌سالم است. در دولت قبل تلاش ‌بی‌امانی شد که شخصیت آقای نادران را خدشه دار شود.

خیلی تلاش شد که آقای نادران را مبتلا یا متهم کنند، همه تلاش‌شان را هم کردند اما اتفاقی نیفتاد چون آن را که حساب پاک است از محاسبه چه باک است. دانش کافی و سلامت نفس دارد. درباره آقای باهنر من همین را عرض می‌کنم.» نجابت در پاسخ به این سوال که «آقای نادران در تهران برای دهمین دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی رای نیاورد، چطور می‌خواهد در انتخابات ریاست‌جمهوری رای بیاورد؟» گفت:«تهران مردم لیستی رای دادند و لیستی که آقای نادران در آن بود رای نیاورد.

آقای احمدی‌نژاد هم اگر نامزد ریاست‌جمهوری شود حتما در تهران رای نخواهد آورد. دو دوره‌ای هم که رئیس‌جمهور شد در تهران رای دوم بود بنابراین رای تهران معیار نیست. دوم اینکه انتخابات ریاست‌جمهوری با انتخابات مجلس فرق می‌کند، اگر کسی بتواند از پس بحث صادقانه بر بیاید مردم به او اعتماد می‌کنند. آقای نادران هر جا صحبت می‌کند قدرت چنین کاری را دارد. هفته گذشته در یک مسجدی صحبت می‌کرد همه کسانی که آنجا بودند از صحبت‌های او متقاعد شدند.»

طیف چپ و انتخابات ۹۶

اگر بنا بر‌ ترسیم آرایش و نسبت‌های سیاسی در میان اصولگرایان باشد حتما باید از جمعیت ایثار‌گران و رهپویان به‌عنوان دو‌تشکل و حزب مهم در طیف چپ جناح یاد کرد. دو حزبی که از ابتدا تا‌کنون در اکثر موارد یکسو و هم‌سخن بوده‌اند. آنها در سال‌های اخیر نقش مهمی‌ در تصمیمات اصولگرایان داشته و حتما در انتخابات ریاست‌جمهوری سال آینده نیز محل تاثیر خواهند بود. اکنون با اظهارنظر حسین نجابت به نظر می‌رسد که رهپویان و ایثارگران برای انتخابات سال ۹۶ جلساتی برگزار کرده و ایده‌هایی دارند. آنها در انتخابات ریاست‌جمهوری سال گذشته تا روز‌های آخر نظری در مورد ائتلاف سه نفره اعلام نکردند و حتی برای آن انتخابات نامزد هم معرفی کردند.

این دور از انتخابات نیز آنها با یک گزینه پا جلو گذاشته‌اند؛ الیاس نادران. آن هم در شرایطی که تا پیش از این تصور می‌شد علیرضا زاکانی یکی از نامزدهای احتمالی مورد حمایت رهپویان و ایثارگران باشد. حتی برخی رسانه‌های نزدیک به احمدی‌نژاد چندی پیش خبر از تشکیل ستادهای علیرضا زاکانی را هم داده بودند. به هر حال برای رسیدن به تصویر درستی از شرایط دو جناح باید نحوه عملکرد رهپویان و ایثارگران را در سال‌های گذشته مورد بررسی قرار داد.

نشانه جدایی؟

در صحنه سیاست ایران ائتلاف‌ها و شکاف‌های متعددی تجربه شده که در این میان هم‌چسبی سیاسی جمعیت رهپویان و جمعیت ایثارگران از جمله ائتلاف‌های با‌قدمت شده است. در این میان اما این ائتلاف با فراز‌‌و‌نشیب‌هایی نیز همراه بوده است. از جمله اینکه در ماجرای تصویب برجام در مجلس ایثارگران‌ ترجیح داد سکوت کند و این علیرضا زاکانی بود که به نمایندگی از رهپویان کار را جلو می‌برد. همین موضوع موجب شد برخی بگویند میان ایثارگران اختلاف‌نظر وجود دارد. اما ماجرا به همین سادگی نیست.

ماجرا از این قرار بود که علیرضا زاکانی بعد از رسیدن به ریاست کمیسیون برجام همچنان به مخالفت‌خوانی‌هایش با توافق هسته‌ای اصرار داشت و حالا که چنین نقش مهمی ‌‌هم به او سپرده شده بود حرف‌های او محل توجه بسیاری شده بود. ایثارگرانی‌ها البته در این مخالفت‌خوانی تا اندازه‌ای همراه رهپویان شدند اما کار که بالا گرفت و به دوجلسه علنی مجلس رسید ایثارگران‌‌ ترجیح داد راه خود را جدا کرده و همراه حاشیه‌های پدید‌آمده نباشد. این البته با گذر زمان شدت بیشتری هم به خود گرفت، طرفه اینکه چهره‌هایی از ایثارگران در نوشته‌هایی به نقد اتفاقات جلسه علنی مجلس هم پرداختند. این نوع از مواجهه با ماجرا موجب شد که برخی بگویند دوقلوهای سیاسی از هم جدا شده‌اند.

حرف‌های درگوشی زیاد شد اما در نهایت در همان مقطع حسین فدایی، دبیرکل جمعیت ایثارگران به حمایت از علیرضا زاکانی پرداخت. او گفت: «اگر مجلس می‌توانست با وحدت و اقتدار مساله برجام را پیش ببرد، برای نظام و کشور بهتر بود؛ ولی متأسفانه برخی از دوستان با عجله و ناپختگی برای کشور هزینه ایجاد کردند.»

داستان یک ائتلاف

«پس از انتخابات ریاست‌جمهوری نهم در سال ۸۴ که گروه‌های مختلف اصولگرایی عملا در یک رقابت جدی قرار گرفتند، جمعیت رهپویان و ایثارگران معتقد بودند باید نسبت به گذشته آسیب‌شناسی و تحولی در روش‌ها و سیاست‌ها ایجاد کنیم. به همین دلیل اصولگرایان تحولخواه شکل گرفت.»

این پاسخ پرویز سروری، قائم مقام جمعیت رهپویان انقلاب اسلامی است، وقتی‌که از وی پرسیده شده چرا «اصولگرایان تحولخواه» نام گرفته‌اید. احمد نجابت، عضو جمعیت ایثارگران هم در پاسخ به این سوال می‌گوید: «ما گرفتار دنیا و مسائل مادی شده بودیم و جبهه و جنگ یادمان رفته بود. مسلمان و شیعه واقعی کسی است که هر روز اصول خود را بررسی کند.» جمعیت ایثارگران انقلاب اسلامی در سال ۷۸ و جمعیت رهپویان انقلاب اسلامی (که باید آن را برخاسته از دل ایثارگران دانست) به فاصله ۱۰ سال بعد یعنی سال ۸۷ در شرایطی پا به عرصه حیات سیاسی کشور نهادند که معتقد بودند در فضای سیاسی کشور (پس از پایان جنگ و دوران سازندگی و اصلاحات) که متأثر از دو جناح عمده سیاسی موسوم به چپ و راست بود، جمع زیادی از نیروهای انقلاب و جنگ حضور داشتند که معتقد به انجام کار تشکیلاتی و سیاسی بودند، اما نمی‌خواستند در دسته‌بندی رایج چپ و راست قرار گیرند.
با‌توجه به وجود چنین زمینه‌هایی این دو جمعیت که خود معتقدند قرابت بسیاری با یکدیگر دارند و اکثر مواضع و رویکردهایشان در مسائل مختلف یکسان است، شکل گرفتند و شاید بتوان انتخابات ریاست‌جمهوری سال 84 را نخستین حضور جدی اصولگرایان تحولخواه در صحنه سیاسی کشور دانست.

جمعیت ایثارگران که به لحاظ اسمی ‌‌و تشکیلاتی، قدمت بیشتری از رهپویان دارد، در انتخابات ریاست‌جمهوری دوره هشتم (1380)، از احمد توکلی به‌عنوان کاندیدای اصولگرای خود در مقابل محمد خاتمی حمایت کرد. هر‌چند احمد توکلی به صورت رسمی با ایثارگران رابطه تشکلی ندارد و ظاهرا عضو تشکل و حزب و گروهی خاص نیست، اما به لحاظ فکری قرابت خاصی با این تشکل دارد.

توکلی که پیش از این نیز در سال 72 به رقابت با علی‌اکبر هاشمی‌رفسنجانی پرداخته بود، رتبه‌ای بهتر از دوم در هر دو رقابت نصیبش نشد و شاید به همین خاطر بود که در انتخابات ریاست‌جمهوری 84 آنجا که ملغمه‌ای از حضور نیروهای اصولگرا به وجود آمد دوباره اعلام حضور کرد. اما این بار قبل از آنکه در معرض رای افکار عمومی قرار گیرد، با صدور بیانیه‌ای در مرحله اول انصراف خود را به نفع قالیباف، کاندیدایی که آن روزها مورد حمایت ایثارگرانی‌ها بود اعلام کرد. نکته قابل توجه اینکه در آن مقطع علیرضا زاکانی، دبیرکل جمعیت رهپویان انقلاب اسلامی ریاست ستادهای انتخاباتی محمدباقر قالیباف را بر‌عهده داشت.

اما در مرحله دوم انتخابات نهم ریاست‌جمهوری که برخی گروه‌های اصولگرای دیگر بالاجبار و برخلاف میل باطنی خود در برابر هاشمی‌رفسنجانی، پشت محمود احمدی‌نژاد قرار گرفتند، تحولخواهان نیز همین سیاست را در پیش گرفته و دنباله‌رو دیگر هم‌قطاران شدند و شاید آغاز اختلاف این طیف با دولت را باید پس از انتخاب ‌احمدی‌نژاد به‌عنوان کاندیدایی که مد‌نظر اصولگرایان نبود، جست‌وجو کرد.

تحولخواهان و سازوکارهای انتخاباتی

جمعیت ایثارگران با همراهی رهپویانی‌ها، همیشه نقش‌محوری در سازوکارهای انتخاباتی را بازی کرده‌اند. از سازوکار 6+5 برای مجلس هشتم گرفته تا کمیته وحدت 8+7 مجلس نهم. علیرضا زاکانی، دبیرکل رهپویان نیز همیشه پای ثابت این سازوکارها بوده است. وحدت و اجماع نیز دو عنصری بود‌ه‌اند که این دو تشکل، همواره بر آنها تاکید داشته‌اند و نجات اصولگرایان و اصولگرایی را تنها در تحقق آنها جست‌وجو کرده‌اند. اگرچه ساز‌‌و‌کار مدنظر این دو‌قلوهای سیاسی در انتخابات مجلس هشتم با موفقیت‌نسبی روبه‌رو شد اما می‌توان گفت رهپویان و ایثارگران در انتخابات مجلس نهم چندان موفق نبودند.

آنجایی که حتی اعضای شاخص این دو جریان با عدم پیروزی مواجه شدند و حسین فدایی دبیرکل ایثارگران، پرویز سروری قائم‌مقام جمعیت رهپویان و زهره الهیان از دیگر تاثیرگذاران این جریان از راهیابی به مجلس نهم بازماندند.

یک تجربه ناموفق

رهپویان و ایثارگران اگرچه در انتخابات مجلس نهم نتوانستند موفقیت زیادی به دست آورند اما با تلاش خود را برای انتخابات هیات‌رئیسه سامان بخشیدند. موضوع از آنجا شروع شد که این دو تشکل با تمام توان سیاسی و تشکیلاتی خود در برابر علی لاریجانی قرار گرفته و از ریاست غلامعلی حدادعادل بر مجلس نهم حمایت کردند. اما نتیجه چیزی نبود غیر از ریاست علی لاریجانی، تشکیل فراکسیون رهروان ولایت و در اقلیت قرار گرفتن اصولگرایان نزدیک به رهپویان و ایثارگران در مجلس شورای اسلامی. به این لیست البته باید دست دادن پشت سر هم کمیسیون‌‌های مهم مجلس و ریاست مرکز پژوهش‌ها را نیز اضافه کرد.

پیش به سوی پاستور

اما انتخابات ریاست‌جمهوری یازدهم فضای دیگری برای رهپویان و ایثارگران ایجاد کرد. در حالی که از ابتدا گمان می‌شد این دوقلوهای سیاسی به سمت حمایت از محمد‌باقر قالیباف یا غلامعلی حدادعادل بروند اما نشانه‌ها حکایت از تصمیمات دیگری داشت. چه اینکه پرویز سروری، قائم‌مقام جمعیت رهپویان با اشاره به طراحی‌ ساز‌و‌کار جدید برای انتخابات ریاست‌جمهوری یازدهم گفته بود: «درخصوص سیاست و استراتژی جمعیت رهپویان در حال بحث در دفتر سیاسی هستیم. ما مدل پیشنهادی خود را طراحی می‌کنیم، البته با آسیب‌شناسی مدل‌های گذشته.»

قائم‌مقام جمعیت رهپویان البته با اشاره به نزدیکی این جمعیت به ایثارگران خاطرنشان کرده بود: «این امور دیگر مشهود است. دلیلش هم اشتراکات بیشتری است که بین ما و ایثارگران نسبت به دیگر گروه‌های مختلف اصولگرایان وجود دارد.» سروری در خصوص ناکامی‌های این جمعیت نیز می‌گوید: «بالاخره اینها را بگذارید جزو هزینه‌های وحدت. وحدت یک هزینه‌هایی دارد که فکر می‌کنم این شکست جزو هزینه‌های آن است.» احمد نجابت، از اعضای شورای مرکزی جمعیت ایثارگران نیز در خصوص استراتژی حضور در صحنه انتخابات گفته بود که بنای حضور مستقل در صحنه انتخابات ریاست‌جمهوری را نداریم و تا دقیقه90 دنبال وحدت هستیم.

نجابت نیز به نزدیکی دیدگاه ایثارگران و رهپویان اشاره و خاطرنشان کرده بود اشتراکات مواضع‌مان با رهپویان بیش از بقیه گروه‌های اصولگراست. وقتی از وی پرسیده شده بود چرا دبیرکل جمعیت ایثارگران در انتخابات مجلس نهم رای نیاورد، گفته بود: «خب رای نیاورد که نیاورد. چه اشکالی دارد؟ فدایی هزینه وحدت را پرداخت.»

هر‌چه بود با گذشت زمان مشخص شد جمعیت ایثارگران و رهپویان برنامه‌ای دیگر برای انتخابات دارند. جمعیت ایثارگران در اولین بیانیه مبسوط انتخاباتی خود که در اسفند 91 منتشر کردند و گفتند که هر اقدام و تلاشی از سوی هر فرد، گروه یا جریانی که بر‌اساس معیارهای انقلابی و اسلامی به انسجام، وحدت، همگرایی و ائتلاف بین اصولگرایان و نیروهای وفادار به نظام و کسانی که روی اصول، مبانی و محکمات ایستادگی می‌کنند، منتهی شود، مورد قبول جمعیت ایثارگران است، قطعا این حرکت به دور از جناح‌بازی، سیاسی‌کاری و سهم‌خواهی خواهد بود و بنابراین هر اقدامی که در این راستا صورت بگیرد، از منظر ما مورد قبول است.

در همین بیانیه 23 اسفند جمعیت ایثارگران اعلام کرد که برای معرفی یک نامزد متدین، ولایت‌مدار و کارآمد عاقل با روحیه جهادی و در بررسی مصداق‌های مطرح شده، بیش از 51 نفر را مورد بررسی قرار دادیم که در نهایت به فهرستی چند نفره رسیدیم لیکن در میان این افراد آقایان دکتر حدادعادل، علیرضا زاکانی و سعید جلیلی، در اولویت و‌ ترجیحات جمعیت ایثارگران انقلاب اسلامی قرار دارند.

روزهای نزدیک به ثبت‌نام ناگهان علیرضا زاکانی کاندیدای انتخابات شد و حتی با اعلام نامزدی سعید جلیلی هم حاضر به انصراف نشد. علیرضا زاکانی در 21 اردیبهشت و بعد از ثبت‌نام سعید جلیلی، ضمن استقبال از ورود دبیر شورای عالی امنیت ملی به عرصه انتخابات از ائتلاف گفتمانی با او خبر داد و گفت: «حضور ایشان را پربرکت، امیدبخش و باعث تقویت جبهه نیروهای انقلاب می‌دانم و همان‌طور که قبلا نیز بارها اعلام کرده‌ام تفاوت گفتمانی مابین خود و ایشان نمی‌بینم و بنابراین تلاش می‌کنیم ائتلافی گفتمانی تشکیل شود تا توان نیروهای انقلاب در مقابل جریانات فتنه، انحراف و جریان آقای هاشمی تجمیع شود.»

اما بعد از اعلام اسامی ‌‌نامزدهای تایید صلاحیت‌شده علیرضا زاکانی که نامش در این فهرست نبود در بیانیه‌ای حمایت از حدادعادل و سعید جلیلی را وظیفه خود دانست و اعلام آمادگی کرد که نتایج مطالعات خود برای ارائه برنامه‌های دولت آینده را در اختیار نامزدهای معتقد به گفتمان پیشرفت اسلامی قرار دهد. این در حالی بود که خبرها حکایت از استقرار اعضای مرکزی جمعیت ایثارگران در ستادهای حدادعادل داشت؛ حسین نجابت به‌عنوان رئیس، الیاس نادران به‌عنوان سخنگوی اقتصادی، مجتبی شاکری به‌عنوان سخنگوی سیاسی و مجتبی توانگر به‌عنوان سخنگوی حدادعادل منصوب شدند که به معنی حمایت کامل جمعیت ایثارگران از دکتر حدادعادل بود.

زاکانی اما 13 خرداد اعلام کرد که تشکل جمعیت رهپویان در انتخابات 24 خرداد از غلامعلی حدادعادل حمایت خواهد کرد. او گفت که می‌توان با طیب‌خاطر گفت ایشان (دکتر حدادعادل) نسبت به نامزدهای دیگر ‌‌ترجیح داشته و اصلح هستند. به‌علاوه معتقدم حضور آقای حدادعادل ظرفیتی برای گفتمان پیشرفت اسلامی و نیروهای انقلاب است که باید غنیمت شمرده شود زیرا امتحانات خود را در صحنه‌های متفاوت به خوبی انجام داده و هر کجا انقلاب به وی نیازمند بوده با تلاش فراوان در آن صحنه حضور داشته و به‌دور از هوای نفس و قدرت‌طلبی و با بصیرت مثال‌زدنی که نمونه‌ای از آن را در مقابله با فتنه مشاهده کردیم در صحنه حاضر بوده‌اند. اعلام حمایت از حدادعادل و استقرار اعضای مرکزی جمعیت ایثارگران در ستاد دکتر حداد‌در حالی بود که برخی گمانه‌ها و پیش‌بینی‌ها حکایت از آن داشت که نامزد ائتلاف سه‌گانه به زودی از عرصه انتخابات کنار خواهد رفت. حدادعادل بعید نبود که زودتر از زمان انصراف خود از عرصه انتخابات به نفع ائتلاف کناره‌گیری کند.

و بالاخره جمعیت ایثارگران بعد از انصراف حدادعادل و در شرایطی که سعید جلیلی در صحنه بود در آخرین روزهای منتهی به انتخابات همچنان بر سرمایه‌گذاری‌های دو‌جانبه خود ادامه داد. احمد نجابت عضو شورای مرکزی در 21 خرداد (3 روز مانده به انتخابات) با تاکید بر اینکه جمعیت ایثارگران و رهپویان انقلاب اسلامی از قالیباف و جلیلی در انتخابات حمایت خواهند کرد، گفت: «این دو تشکل سیاسی قالیباف و جلیلی را به‌عنوان دو نامزد جریان اصولگرایی در رقابت‌های انتخابات ریاست‌جمهوری قبول دارند و باتوجه به اینکه انتخابات به مرحله دوم کشیده می‌شود هریک از این نامزدها که به مرحله دوم بروند حمایت ایثارگران و رهپویان را خواهند داشت. نتیجه انتخابات اما پیروزی هیچ‌کدام از این نامزدها نبود.»

از فردای رفتن روحانی به پاستور تحولخواهان به منتقدان دولت تبدیل شدند. ایثارگران و رهپویان این مخالفت‌خوانی را از جلسه رای اعتماد به وزرا تا استیضاح و سوال از اعضای کابینه تا‌کنون به نمایش گذاشته‌اند. آنها در موارد متعددی به مخالفت با دولت یازدهم پرداختند.
حالا بعد از عبور از ماجرای برجام ایثارگران و رهپویان باز به هم نزدیک شده‌اند.

انتخابت مجلس دهم

رهپویان و ایثارگران در انتخابات مجلس دهم کاملا همسو با یکدیگر وارد پروسه وحدت اصولگرایان شدند و هم علیرضا زاکانی و هم حسین فدایی نقش مهمی ‌در کارگروه اجرایی داشتند. علیرضا زاکانی در صدر فهرست اصولگرایان از تهران نامزد انتخابات شد، اگر چه در آن انتخابات شانس ورود به پارلمان را نیافت. به‌هر‌حال در مجلس دهم چهره‌هایی از ایثارگران و رهپویان حضور دارند.

بار دیگر ائتلاف

به نظر نمی‌رسد که رهپویان و ایثارگران در انتخابات ریاست‌جمهوری آینده هم جدای از یکدیگر عمل و حرکت کنند. آنها فعلا به صورت رسمی چیزی نگفته‌اند و تنها اظهارنظر رسمی همین سخنان حسین نجابت بوده است. باید منتظر ماند و دید که این همپیمانان سیاسی چه راهی را برای اردیبهشت بر خواهند گزید.