چند خطی برای بهمن آسمانی

خبرگزاری خبرآنلاین: مرگ هميشه مغلوب پرنده‌هاست. دلهره انسان براي مرگ، با ديدن زندگي‌هايي كه با شكوه و افتخار به‌پايان مي‌رسند، به‌پايان مي‌رسد. در دنيايي كه ميليون‌ها نفر به‌دنبال كشف راه‌هاي جاودانگي هستند، فقط تعداد محدودي واقعا جاودانه مي‌شوند. آدم‌هايي كه از سربالايي‌ها عبور مي‌كنند و در يك شيب تند، با همه‌چيز خداحافظي مي‌كنند. بهمن از آنها بود. سربالايي‌ها را پشت سرگذاشت، آثار جنگ را يك‌عمر در بدنش حفظ كرد و به همه قطعنامه‌هايي كه ديرتر از موعد امضا شده‌بودند پوزخند زد تا پرواز كند. جنگ او را مغلوب نكرد و هيچوقت نتوانست اسيرش كند. بهمن « معلوليت محدوديت نيست » را ترجمه كرد و به‌همه زبان‌هاي زنده دنيا به گوش همه رساند. جايي براي دلسوزي نيست، لازم نيست بگوييم او يك پدر بود، يك جانباز بود و يا از هر رهگذر ديگري كه مي‌توان از آن براي دلسوزي استفاده كرد استفاده كنيم؛ امروز وقت افتخار است. بهمن به‌پايان رسيد، اما تمام نمي‌شود. انسان‌ها به‌پايان مي‌رسند، اما راهشان تمامي ندارد.