نگاهی متفاوت به حضور گواردیولا در مونیخ

تماشا: شاید سرسخت ترین هواداران بایرن مونیخ هم بازی رفت مرحله نیمه نهایی یوفا کاپ در مونیخ را به یاد نیاوردند. دیداری که در آن پپ گواردیولا به میدان رفته بود و یوهان کرایوف، سرمربی تیم، او را یکی از بهترین بازیکنانش نامیده بود. بازیکنی که در کسب نتیجه 2-2 بارسلونا موثر بود. می توان آن بازی را یکی از بهترین تجربه های اروپایی پپ نامید. گواردیولا هم مانند همه، یک انسان است ولی انسانی که رمانتیک و دوست داشتنی است و مرور زندگی اش از ابتدا تا به اینجا خالی از لطف نیست.

«می توانم کار کردن با بایرن را تصور کنم»

بعدها این بازیکن جوان مربی بارسا شد. آن روی سکه را همه دیدند و پپ سرمربی بایرن مونیخ شد. کسی که توانسته بود در لیگ اسپانیا تحولی ایجاد کند. احساس او درست بود. قبل از انتخاب شدنش گفته بود که به بایرن حس مثبتی دارد: «می توانم تصور کنم که روزی در باواریا کار کنم.»

حالا رئیس اولی هوینس اعلام کرده که مونیخ در تابستان آینده می تواند عطر حضور او را تنفس کند. او می گوید پپ از سال 2011، وقتی به مونیخ آمده بود، از بایرن خوشش آمد. بعضی ها در بارسا می گویند یک بار که او برای تماشای یک بازی بسکتبال به ورزشگاهی در بارسلونا رفته بود، لباس بایرن مونیخ به تن کرده بود.

همه او را در بارسلونا می شناسند. نه به خاطر افتخاراتش. از زمانی که در بارسا بازی می کرده. هر چه بیشتر با گواردیولا آشنا شویم، انتخاب بایرن مونیخ توسط او از نظر شما هم منطقی تر می شود. این اطلاعات به گوش همه در مونیخ هم رسید. مخصوصا به گوش سران بایرن. به همین دلیل بود که برای مذاکره با او وقت را تلف نکردند. سریع تصمیم گرفتند که او را به خدمت بگیرند.


کشف شده توسط یک استعدادیاب استثنایی

آخرین بار که آلمانی ها درخشش پپ را دیدند سال 1996 بود و نوبت آن رسیده بود کسی که مدتی در تیم کرایوف می درخشید، هدایت آن تیم را به عهده گیرد. پپ گواردیولا متولد روستای «سنت پدرو» در کاتالونیاست. او همیشه دوست داشت فوتبالیست شود ولی مدت زیادی بازی نکرد و دوران بازی اش خیلی کم بود. شاید دلیلش این بود که به اندازه لازم سرعتی نبود، قوی نبود یا هر چیز دیگری. وجود پپ اما نشانه دیگری برای تحسین سیستم استعدادیابی بارساست. همان سیستمی که مسی را پیدا کرد و آن را به اعجوبه دنیای فوتبال تبدیل کرد و پیش از آن هم گواردیولای نه چندان موفق در عرصه فوتبال بازی کردن را به دنیای مربیگری معرفی کرد.

لاماسیا، مدرسه فوتبالی که پپ از 12 سالگی در آنجا بزرگ شد. مدرسه ای که به بازیکنان یاد می دهد رمز موفقیت در شوت زدن و دریبل کردن نیست بلکه در فکر است. پپ در زمان بازی هم به خوشفکری مشهور بود و کرایوف همیشه از او به عنوان یک بازیکن بازیساز یاد می کرد. در زمان کمی بازیساز و کاپیتان موفق بارسا توانست مربی موفق این تیم هم بشود.

او توانست چیزی که کرایوف در زمان بازی کردنش از او خواسته بود را در دوره مربیگری اش به نحو احسن پیاده کند: «ما می خواهیم همیشه توپ را داشته باشیم و توپ در زمین سریع تر از ساق پاهای بازیکنان در گردش باشد.»

گواردیولا همیشه دستورات مربی را به بهترین شکل اجرا می کرحده است. برای رسیدن به این هدف هم همیشه سوال می کرده تا منظور مربی را به خوبی متوجه شود. امانوئل پتی، همبازی او می گوید: «او همیشه باعث سردرد من می شد. چون همیشه میان صحبت های مربی می پرسید: چرا؟!»


شروع کار با فان گال

لوئیز فان گال سعی کرد رموز فوتبالی اش را در بارسلونا پیاده کند و گواردیولا هدایت آن «تیم را به عهده گرفت. بعدها اما فان گال مکتب فوتبال هلندی اش را در بایرن مونیخ پیاده کرد و پپ گواردیولا قرار است از اول جولای سرمربی آن تیم شود.

پپ که زمانی زیر نظر فان گال کار کرده و با طرز فکر او رشد کرده، شانس خوبی داشته که توانسته در تیمی مشغول به کار شود که با طرز فکر مربی سابق خودش شکل گرفته و بدون شک رشد پپ زیر نظر آن مربی در دورانی که بازیکن او بوده، می تواند نکته مثبتی برایش باشد.

این مربی باهوش مدتی را در نیویورک گذراند و بهانه اش این بودکه می خواهد استراحت کند. در یکی از دورترین نقاط جغرافیایی نسبت به اروپا، او زمان خوبی پیدا کرد تا همه چیز را آنالیز کند. اولی هوینس، یکی از مدیران بایرن می گوید او از ماه آگوست در حال بررسی و آنالیز بازی های لیگ آلمان بوده و عملکرد چند بازیکن بایرن حتی او را به وجد آورده است.

پپ از زمانی که در بارسا بود هم بی توجه به بازی های بایرن نبود و سبک بازی چند بازیکن این تیم را هم می پسندید. مثلا بارها تلاش کردتا ریبری، آلابا و کروز را به تیمش اضافه کند که البته موفق نبود.


پپ می خواست آلمان را تجربه کند

فقط باشگاه بایرن و بازیکنان این تیم نبودندکه مشتار کار با گواردیولا بودند؛ بلکه خود او هم بارها خلاقیت و نبوغ بازیکنان آلمانی و اهالی این کشور را ستوده بود، بارها از ورزشکاران آلمانی تعریف کرده بود و کار آنها را مثل هنر و موسیقی خوانده بود. او روی تمام مسائل آلمان مطالعه کرده بودو حتی گفته می شود که رفتن او به آلمان در ازای لطف های آنگلا مرکل، صدراعظم آلمان است.

مرکل بارها سعی کرد تا روابطش با اسپانیایی ها را زیاد کند و باعث رشد اقتصاد آن کشور شود. به همین دلیل بود که بارها در صحبت هایش حتی از دل بوسکه نام برد. رفتن پپ به آلمان هم تضمین پر شدن ورزشگاه ها و در نتیجه اقتصاد بهتر از قبل برای آلمان خواهد بود چون آلمان را که یکی از قوی ترین کشورهای اروپا از نظر اقتصاد است، به کشوری بدون رقیب تبدیل می کند.

رفتن پپ به آلمان نه تنها این حسن را برای اقتصاد ژرمن ها دارد، بلکه فوتبال آنها را هم در مسیر رشد قرار می دهد و می تواند فوتبال آلمان را که در حال حاضر یکی از نزدیکترین سبک ها به فوتبال اسپانیاست، شبیه تر به اسپانیایی ها کند. او با ژن مسی آشنایی کامل دارد و می تواند جوانان آلمان را در مسیر مسی شدن قرار دهد. برای مونیخ، پپ فراتر از یک مربی است.


موثر در فوتبال

ادی سوتسر، کمک مربی اشتوتگارت که چندی پیش به بارسلونا سفر کرده بود، در مورد پپ می گوید: «او کسی است که حدی ندارد و مثل این است که یک قدرت ذاتی دارد و توانایی های خاصی به او داده شده است.» توماس کروچس، سرمربی تیم زیر ۱۹ ساله های هوفنهایم، همچنین در مورد او می گوید: «من او را در حالی دیدم که در حال صحبت با مربیان جوان بود. مثل خود آنها بود و هیچ نشانه ای از غرور و تکبر در او دیده نمی شد.» ۵ ماه دیگر او روی نیمکت مربیگری بیارن مونیخ می نشیند.

بزرگترین «کرایوفیستا» (طرفدار و دنباله روی کرایوف) پا جای پای بکن باوئر و بزرگان دیگر آلمان می گذارد. بدون توجه به نتایجی که او در بایرن کسب می کند باید مثل خود او شد. برای گواردیولا خود فوتبال مهم است و این همان چیزی است که باید برای همه مهم باشد؛ حتی مهمتر از نتیجه.