گروه بندی فیلم های به دردبخور جشنواره
چند روز دیگر جشنواره فیلم فجر آغاز به کار می کند. ۲۶ فیلم به بخش سودای سیمرغ (مسابقه سینمای ایران) راه پیدا کرده اند با یک نگاه سرانگشتی به فیلم های جشنواره، می توان آنها را در چند دسته مشخص جای داد.
برخلاف گفته علی معلم به عنوان یکی از اعضای هیئت انتخاب آثار رسیده به دبیرخانه جشنواره، مبنی بر توجه هیئت به تنوع ژانرها و فضاها به نظر می رسد قرار نیست 26 فیلم متفاوت ببینیم. حداقل مضمون فیلم های حاضر در جشنواره را می توان به 4 دسته مشخص تقسیم کرد. سری به این تقسیم بندی از نگاه تماشا بزنید:
دسته اول: جنگی، تاریخی، فاخر
تعداد فیلم: 31/8 درصد کل آثار
- غریبه (حمید بهمنی): فیلمی درباره جنگ نرم و با مضمون اشغال عراق. داستانش این است: جولیا به خدمت ارتش ایالات متحده درآمده و در زمان خدمتش متوجه رابطه نیروهای آمریکایی با القاعده شده است. او می خواهدشواهد را به دست یک خبرنگار برساند. بازیگر اصلی این فیلم یک زن لبنانی به نام لوریت حنینو است. طبق گفته های بهمنی این فیلم با الگوی واقعه عاشورا ساخته شده و به نظر می رسد از آن فیلم های ارزشی است. کارگردانش هم که مدیرعامل موسسه شهید آوینی است و احتمالا می خواهد روی سریال «هوم لند» (میهن) را کم کند!
- عقاب صحرا (مهرداد خوشبخت): یکی از پروژه های فاخر سال 91، همین فیلم بود. خوشبخت، کارگردان این فیلم، واقعا خوشبخت است! چون در دومین تجربه سینمایی اش، بنیاد فارابی حاضر شده یکی از پروژه های تاریخی و فاخرش را به او بسپارد. این فیلم به تاریخ صدر اسلام و صلح حدیبیه تا فتح مکه می پردازد. کیکاووس یاکیده نقش اصلی این کار است.
- فرزندچهارم (وحید موساییان): یک بازیگر زن ایرانی در مناطق قحطی زده سومالی حاضر می شود. این خط اصلی داستان است. یکی دیگر از پروژه های فاخر امسال که در نوبت اول انتخاب های هیئت فیلم های حاضر در سودای سیمرغ نبود و همه را متعجب کرد. بالاخره پای میلیاردها تومان پول در میان است. مهتاب کرامتی و مهدی هاشمی و حامد بهداد بازیگران این کارند.
- استرداد (علی غفاری): یکی از فیلم های تاریخی امسال که بیش از همه می توان به آن امید داشت. البته نه از منظر کارگردان که از منظر یک دوجین بازیگر حرفه ای، میلیاردها تومان خرج «استرداد» شده تا تاریخ معاصر ایران را به تصویر بکشد. این فیلم سال های اشغال ایران توسط متفقین را موضوع قرار داده ماجرای استفاده از راه آهن ایران و ...
- خاک و مرجان (مسعود اطیابی): این فیلم به تبعات جنگ در افغانستان و حضور طالبان می پردازد. از پروژه های بین المللی امسال سینمای ایران که در همکاری مشترک با افغانستان ساخته شده. جز یک بازیگر، همه بازیگران این کار افغانی هستند. داستان هم داستان مردی افغانی است که برای برپا کردن عروسی دختر بزرگش به کابل برمی گردد.
دسته دوم: خانوادگی و اجتماعی و امروزی
تعداد فیلم: 27/7 درصد کل
- آسمان زرد کم عمق (بهرام توکلی): اگر فیلم زندگی مشترک آقای محمودی و بانو به جشنواره امسال می رسید، می شد دو کار آپارتمانی و اجتماعی - خانوادگی را همزمان دید و مورد قضاوت قرار داد. داستان زوج جوانی که به واسطه شرایطی، لحظات زندگی شان را مرور می کنند. احتمالا قابل اعتناترین فیلم در این دسته بندی، همین «آسمان زرد کم عمق» با بازی بازیگرانی مثل ترانه علیدوستی و صابر ابر است.
- دربند(پرویز شهبازی): اگر این فیلم او هم مثل «نفس عمیق» باشد، می تواند خیلی سر و صدا به پا کند. در این فیلم هم دوباره با جوان ها طرفیم. این بار دختران دانشجو توی سر و کله هم می زنند و دیوانه بازی درمی آورند. داستان درباره یک دانشجوی شهرستانی است که در تهران قبول شده و به دلیل پر شدن خوابگاه های دانشجویی مجبور می شود با دختری دیگر همخانه شود. پگاه آهنگرانی و احمد مهرانفر در این فیلم بازی می کنند.
- دهلیز (بهروز شعیبی): یک داستان ساده و معمولی، قصه دهلیز است. این داستان، در یک شهر شلوغ می گذرد. یک زن سرپرست خانوار و حفظ آبرو و ...؛ هانیه توسلی و شاهرخ فروتنیان در این فیلم حضور دارند. هر چند دیدن رضا عطارانی که اشک می ریزد، در این فیلم بیش از هر چیز دیدنی است!
- قاعده تصادف (بهنام بهزادی): از آن فیلم های آرام و بی سر و صدایی است که بدون ادعا می آیند و احتمالا مورد استقبال منتقدان و روزنامه نگاران هم قرار می گیرند. این فیلم با سرمایه شخصی بهنام بهزادی و با تیمی از نابازیگران ساخته شده است. داستان آن، داستان یک گروه تئاتر است که تصمیم گرفته اند. برای شرکت در یک جشنواره به خارج از کشور سفر کنند اما یکی از اعضا نمی تواند خانواده اش را برای سفر راضی کند.
- کلاس هنرپیشگی (علیرضا داوودنژاد): یک پیرزن ثروتمند ساسکن شمال؛ چند تا فرزند، اصرار به فروختن خانه برای خرید سکه و ...؛ این همه چیزی است که داوودنژاد در فیلمش به آن می پردازد. هر چند اصولا دیدنی تر از آنچه روی کاغذ است، می شود. کل خاندان داوودنژاد هم جلو و پشت این دوربین بوده اند هر چندن کیومرث پوراحمد به عنوان غریبه وارد این جمع شده و تدوین کار را برعهده گرفته. این فیلم با توجه به پرداختن به فروش خانه و خرید سکه و ... یکی از به روزترین فیلم های جشنواره است.
- چه خوبه که برگشتی (داریوش مهرجویی): با اینکه فیلم مهرجویی را نمی شود با خیال راحت در هیچ کدام از دسته بندی های این گزارش جا داد اما گذران آن در روزگار کنونی و در کشور خودمان و با آدم هایی در مختصات آدم های امروز جامعه، آن را در فهرست فیلم های امروزی و اجتماعی جای می دهد. هر چند آنها که دیده اند می دانند که «چه خوبه که برگشتی» یک فیلم کاملا فانتزی است. از آنهایی که دوتا کاراکترش توی سر و مغز هم می زنند تا همه بخندند. البته اگر آن لابلا سرو کله یک بشقاب پرنده هم پیدا شد، عجیب نیست. عطاران، بهداد و مهناز افشار، سه سوپراستار این فیلم هستند.
دسته سوم: معناگرا و عرفانی
تعداد فیلم: 23/6 درصد کل آثار
- آفتاب، مهتاب، زمین (علی قوی تن): این فیلمساز محبوب بنیاد فارابی، چندان کاری به نمایش آثارش ندارد. با پایان فیلمبرداری و حضور فیلمش در بخش مسابقه جشنواره فجر، کار او تمام شده! برای همین است که سه فیلم قبلی اش اکران نشده اما فیلم چهارم را با آرامش و در دنیای خودش می سازد. این فیلم او در لوکیشن های روستایی می گذرد. از آن فیلم های معناگرا که فقط خودش دوست دارد و بس. این کار در ژانر کودک و نوجوان است.
- ترنج (مجتبی راعی): البته این یک فیلم نیست! یک تله فیلم است که حالا سازندگانش تصمیم گرفته گرفته اند آن را در بخش مسابه سینمای ایران به نمایش درآورند و البته موفق هم شده اند! این فیلم هم مضامین معنوی مورد نظر کارگردان را به نمایش گذاشته تا مخاطبان آن را ببینند و رستگار شوند.
- گهواره ای برای مادر (پناه بر خدا رضایی): از آن فیلم هایی که الهام حمیدی دوباره در آنها چادر سر می کند و لبخندهای معصومانه می زند. داستان یک بانوی طلبه و مضمونی کاملا دینی. فیلم کاملا در یزد فیلمبرداری شده و به طور کل در ژانر معناگرا تعریف می شود.
دسته چهارم: جرمی، جنایتی!
تعداد فیلم: 19/5 درصد کل آثار
- هیس دخترها فریاد نمی زنند (پوران درخشنده): داستان دختری که در کودکی به او تجاوز شده و مردی را به قتل می رساند. در این فیلم هم قتل وجود دارد و هم تجاوز. این فیلم هم مثل فیلم های قبلی درخشنده به یکی از ناهنجاری های جامعه و نحوه برخورد جامعه با آن می پردازد.
- حبیب بر خیابان جنوبی (سیاوش اسعدی): کاوه دربندی تازه از زندان آزاد شده و با دختری که کارش دزدی است، آشنا می شود. این داستان یکی از فیلمنامه های مسعود کیمیایی نیست! این فیلمی از سیاوش اسعدی است. شرح مفصل این فیلم را می توانید در صفحه ۲۳ در گفت و گو با گارگردانش بخوانید.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
ارسال نظر