جملاتی ماندگار از «نادین گوردیمر»

نادین گوردیمر متولد بیستم نوامبر ۱۹۲۳ در ژوهانسبورگ آفریقای جنوبی بود که در آثارش به موضوعات اخلاقی و نژادی، به‌ویژه آپارتاید پرداخت.

خبرگزاری ایسنا: نادین گوردیمر متولد بیستم نوامبر ۱۹۲۳ در ژوهانسبورگ آفریقای جنوبی بود که در آثارش به موضوعات اخلاقی و نژادی، به‌ویژه آپارتاید پرداخت. او در سن ۹۰ سالگی در زادگاهش بدرود حیات گفت.

نویسندگی‌، درک زندگی است. تمام عمرت را کار می‌کنی و شاید در پایان بخش کوچکی از آن را فهمیده باشی.

هیچ یک از نوشته‌ها یا گفته‌های من به اندازه‌ی داستان‌هایم‌، واقعی نیستند.

در واقع طی تمام سال‌های عمرت در حال نگارش یک کتاب هستی‌؛ این یعنی تلاش برای درک آگاهی از زمان و مکانی که در آن هستی. این کتابی است که براساس مراحل مختلف توانمندی‌ تو نوشته می‌شود.

زمان یعنی تغییر‌؛ ما گذر زمان را با تغییر چیزها اندازه می‌گیریم.

همه در پایان به تنهایی به سمت خودشان حرکت می‌کنند.

حقیقت همیشه به معنای زیبایی نیست،‌ بلکه در عطش آن بودن است.

نمی‌توانم با کسی که قادر نیست بدون من زندگی کند، زندگی کنم.

سانسور هرگز برای کسانی که تجربه‌اش کرده‌اند به پایان نمی‌رسد. سانسور یک برَند روی تصورات فردی است که تحت تاثیر آن بوده و تا ابد از آن رنج خواهد برد.

من متقاعد شده‌ام که سیاست در این دنیا هیچ رابطه‌ای با معصومیت ندارد.

گوردیمر اولین جایزه‌ ادبی‌اش را در سال ۱۹۶۱ با نام جایزه‌ ادبی مشترک‌المنافع «اسمیت» انگلیس به‌دست آورد. طی این سال‌ها، دولت آفریقای جنوبی چندین کتاب او را ممنوع‌الچاپ کرد که دو اثر شامل «دنیای بورخس فقید» به‌ مدت ۱۰ سال و کتاب «دنیای اجنبی‌ها» به‌ مدت ۱۲ سال ممنوع اعلام شدند.

«دختر برگر» و «خانواده ژوئیه» دیگر کتاب‌های این نویسنده بودند که سانسورشده به‌چاپ رسیدند.

گوردیمر که دیگر به یک شخصیت ادبی جهانی تبدیل شده بود، در سال ۱۹۹۱ جایزه‌ی معتبر نوبل ادبیات را برای سبک نوشتاری حماسی‌اش به‌دست آورد. در سال ۱۹۷۱ جایزه‌ی یادبود «جیمز تیت بلک» را برای رمان «مهمان افتخاری» کسب کرد و در سال ۱۹۷۴ جایزه‌ی بوکر را برای رمان «محافظه‌کار» به‌دست آورد.

گوردیمر مجموعا ۱۳ رمان و همچنین ۱۸ مجموعه‌ داستان کوتاه نوشت. آخرین اثر او «هیچ زمانی مثل امروز» که در سال ۲۰۱۲ منتشر شد نیز درباره مبارزه علیه آپارتاید است.

«شش فوت از دهکده» (۱۹۵۶)، «جا پاهای جمعه» (۱۹۶۰) و «داستان برگزیده» (۱۹۷۵) سه مجموعه داستان کوتاه او هستند. از معروفترین رمان‌های گوردیمر می‌توان به «روزهای فریبنده» (۱۹۵۳)، «سرزمین بیگانگان» (۱۹۵۸)، «فرصتی برای دوست داشتن» (۱۹۶۳)،

«آخرین دنیای بورژوازی» (۱۹۶۶)، «محافظه کار» (۱۹۷۴)، «دختر برگر» (۱۹۷۹)، «خانواده ژوئیه» (۱۹۸۱)، «یک ورزش طبیعی» (۱۹۸۷)، «سرگذشت پسرم» (۱۹۹۰) و «هیچ‌کس همراهم نیست» (۱۹۹۴) اشاره کرد.