ایران خود را برنده تحولات سوریه می‌داند
مبالغه نیست اگر بگوییم که حلب ترازوی جنگ در سوریه است. از زمانی که در تابستان ۲۰۱۲ گروه های مخالف وارد شهر شدند و حکومت بشار اسد در حال عقب نشینی بود، حلب ترازوی قدرت و نفوذ برای همه قدرت های ذی نفوذ در سوریه بوده است.
دیپلماسی ایرانی: مبالغه نیست اگر بگوییم که حلب ترازوی جنگ در سوریه است. از زمانی که در تابستان ۲۰۱۲ گروه های مخالف وارد شهر شدند و حکومت بشار اسد در حال عقب نشینی بود، حلب ترازوی قدرت و نفوذ برای همه قدرت های ذی نفوذ در سوریه بوده است. کشورهای منطقه ای و بین المللی همگی تلاش کرده اند که واقعیت جئوسیاسی مورد نظر خود را در سوریه تحمیل کنند و می گفتند که نباید این تلاش ها محدود به سقوط حکومت بشار اسد باشد و صرفا تبدیل حکومت سوریه به حکومتی دیگر قلمداد شود بلکه سقوط حلب باید بازتاب های استراتژیک داشته باشد و باید بتواند باعث سقوط دمشق شود و دامنه تاثیر این سقوط به طور مستقیم دامنگیر ایران و روسیه نیز بشود.
با این دیدگاه جای تعجب نیست که ایران و روسیه با قدرت در درگیری های حلب حضور داشته باشند با توجه به این که این جنگ باید تصحیح خلل ها در موازنه های نظامی و سیاسی ای باشد که کشورهای عربی را از سال ۲۰۱۱ تحت عنوان بهار عربی درنوردیده و در آخر به جنگ داخلی منجر شده است.
روسیه امروز خود را در تمام جزئیات حوادث سوریه درگیر می داند، حتی نسبت به "لقلقه زبانی" رجب طیب اردوغان، رئیس جمهوری ترکیه که در نشستی در استانبول گفت که ورود نیروهای ترکیه به داخل سوریه برای سرنگونی رئیس جمهور بشار اسد است، نیز بی توجه نیست. فردای آن روز مسکو از اردوغان خواست درباره حرفی که زده است توضیح دهد که اردوغان هم به سرعت توضیح داد که دخالت نظامی ترکیه در سوریه برای مبارزه با گروه های تروریستی است و هیچ کشور یا شخصی را هدف قرار نمی دهد. در این چارچوب چیز غریبی نیست اگر ولادیمیر پوتین، رئیس جمهوری روسیه با اردوغان سه بار در سه روز پیاپی تلفنی گفت وگو کند. بعد از آن دیدیم که پیشروی نیروهای ترکیه به سمت شهر الباب در اطراف شمال شرقی حلب متوقف شد. جایی که روسیه می خواهد فقط ارتش سوریه و نه قدرتی دیگر وارد آن شود.
انقلاب نوعی در معادلات نظامی در عرصه سیاسی سوریه به سود حکومتی است که در مرحله ای باشد که دیروز نبوده است، مگر این که طرفی یا کشوری در منطقه بخواهد رویارویی مسقتیم با روسیه داشته باشد که ناوهای جنگی اش را دریای مدیترانه بسیج کرده است. حضور نظامی روسیه در دریای مدیترانه از زمان اتحاد جماهیر شوروی که در اوج قدرتش بود تا کنون سابقه نداشته است.
از تریبون سوریه پوتین اعتقاد جدیدی را در سیاست خارجی خود اعلام می کند و به همه طرف ها پیام خود را می رساند، در حالی که غرب می خواهد پاسخی به دفاع روسیه در سوریه بدهد، برای همین است که اوکراین را وادار کرده است که در نزدیکی کریمه آزمایش موشکی انجام دهد.
با تغییرات نظامی ریشه ای در سوریه، ایران خود را برنده استراتژیک در معادلات منطقه با ایستادن در کنار دمشق می داند. تحولات میدانی در سوریه را اسرائیل به دقت زیر نظر دارد. شاید حمله هوایی چند روز پیش اسرائیل به مکانی در نزدیکی دمشق یادآور عدم رضایت تلآویو از سیر حوادث جاری در سوریه باشد.
همان طور که جنگ موصل بیان کننده تغییر عرصه سیاسی عراق است، حلب نیز در سوریه بیان کننده تغییر معادلات و بازتاب آن بر تحولات منطقه ای و بین المللی است.
با این دیدگاه جای تعجب نیست که ایران و روسیه با قدرت در درگیری های حلب حضور داشته باشند با توجه به این که این جنگ باید تصحیح خلل ها در موازنه های نظامی و سیاسی ای باشد که کشورهای عربی را از سال ۲۰۱۱ تحت عنوان بهار عربی درنوردیده و در آخر به جنگ داخلی منجر شده است.
روسیه امروز خود را در تمام جزئیات حوادث سوریه درگیر می داند، حتی نسبت به "لقلقه زبانی" رجب طیب اردوغان، رئیس جمهوری ترکیه که در نشستی در استانبول گفت که ورود نیروهای ترکیه به داخل سوریه برای سرنگونی رئیس جمهور بشار اسد است، نیز بی توجه نیست. فردای آن روز مسکو از اردوغان خواست درباره حرفی که زده است توضیح دهد که اردوغان هم به سرعت توضیح داد که دخالت نظامی ترکیه در سوریه برای مبارزه با گروه های تروریستی است و هیچ کشور یا شخصی را هدف قرار نمی دهد. در این چارچوب چیز غریبی نیست اگر ولادیمیر پوتین، رئیس جمهوری روسیه با اردوغان سه بار در سه روز پیاپی تلفنی گفت وگو کند. بعد از آن دیدیم که پیشروی نیروهای ترکیه به سمت شهر الباب در اطراف شمال شرقی حلب متوقف شد. جایی که روسیه می خواهد فقط ارتش سوریه و نه قدرتی دیگر وارد آن شود.
انقلاب نوعی در معادلات نظامی در عرصه سیاسی سوریه به سود حکومتی است که در مرحله ای باشد که دیروز نبوده است، مگر این که طرفی یا کشوری در منطقه بخواهد رویارویی مسقتیم با روسیه داشته باشد که ناوهای جنگی اش را دریای مدیترانه بسیج کرده است. حضور نظامی روسیه در دریای مدیترانه از زمان اتحاد جماهیر شوروی که در اوج قدرتش بود تا کنون سابقه نداشته است.
از تریبون سوریه پوتین اعتقاد جدیدی را در سیاست خارجی خود اعلام می کند و به همه طرف ها پیام خود را می رساند، در حالی که غرب می خواهد پاسخی به دفاع روسیه در سوریه بدهد، برای همین است که اوکراین را وادار کرده است که در نزدیکی کریمه آزمایش موشکی انجام دهد.
با تغییرات نظامی ریشه ای در سوریه، ایران خود را برنده استراتژیک در معادلات منطقه با ایستادن در کنار دمشق می داند. تحولات میدانی در سوریه را اسرائیل به دقت زیر نظر دارد. شاید حمله هوایی چند روز پیش اسرائیل به مکانی در نزدیکی دمشق یادآور عدم رضایت تلآویو از سیر حوادث جاری در سوریه باشد.
همان طور که جنگ موصل بیان کننده تغییر عرصه سیاسی عراق است، حلب نیز در سوریه بیان کننده تغییر معادلات و بازتاب آن بر تحولات منطقه ای و بین المللی است.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
ارسال نظر