طنز؛ راهنمای استفاده از شبکه خبر
کاره دیگه، روزگار که همیشه شادی و خوشی و سالاد سزار نیست. به هر حال بلا و مصیبت و پیاز هم جزئی از زندگیه. یکی می‌افته فک و جمجمه و دنده و لگن و ساق پاش با هم می‌شکنه، یکی آب پوست پرتقال می‌پاشه تو چشم‌اش، یکی در یک...
پدرام ابراهيمى در ضمیمه طنز روزنامه قانون نوشت:
کاره دیگه، روزگار که همیشه شادی و خوشی و سالاد سزار نیست. به هر حال بلا و مصیبت و پیاز هم جزئی از زندگیه. یکی می‌افته فک و جمجمه و دنده و لگن و ساق پاش با هم می‌شکنه، یکی آب پوست پرتقال می‌پاشه تو چشم‌اش، یکی در یک زلزله تمام اعضای خانواده‌اش رو از دست میده، یه بخت برگشته نگون‌بخت فلک‌زده‌ای هم مجبور میشه خبری رو ساعت‌ها از شبکه خبر رسانه ملی دنبال کنه. اگر به چنین روز مبادایی دچار شدید، نکات زیر رو رعایت کنید که شاید بتونید با تلفات کمتری از این میدون خارج بشید.
یک- گذشته رو مرور کنید ببینید چه کسی رو از خودتون رنجوندید؟ آه کی پشت سرتونه؟ اگر سایه پدر و مادر بالاسرتونه از خودشون و اگر نیست، از روح بزرگوارشون طلب حلالیت کنید. احتمالا عاق شده‌اید.
دو- در اکنون زندگی کنید. ذهن‌تون رو از اطلاعات و افکار گذشته پاک نموده و به یاد داشته باشید جهان اون‌جایی نیست که شما تصور می‌کردید، بلکه جهان اون‌جاییه که کامران نجف زاده و کارشناس مسائل خاورمیانه در شبکه خبر میگن.
سه- بعضی‌ها خیال میکنن شبکه خبر در فرصت‌هایی مانند انتخابات و حادثه پلاسکو، چون می‌دونه مردم ناچارن نگاهش کنن، هر چیزی که می‌خواد رو در کنار خبر اصلی می‌پاشه تو صورت مخاطبش. در حالی که اصلا این‌طور نیست. بینندگان حرفه‌ای شبکه خبر (یعنی ناظر پخش خود شبکه و بیماران و همراهان بیمار در سالن انتظار بیمارستان‌ها) می‌دونن که شبکه خبر همیشه به این خوبی بوده و همیشه بازتاب‌دهنده نقش شهرداری لندن در کاهش سن بلوغ درناهای ژاپنی يا سرکوب ددمنشانه تظاهرات ضدآمریکایی مردم آمریکا بوده. (که البته خود رسانه‌های آمریکا اون رو به غلط، «تظاهرات ضدترامپ» ترجمه کردند.) هیچ می‌دونستید مردم انگلیس، شب انتخاب شدن ترزا می، شبکه خبر نگاه می‌کردند؟ (چیه؟ فقط شما پانکراس دارید؟ انگلیسی‌ها آدم نیستند؟)
چهار- صدای تلویزیون رو بسته، هدفون در گوش بگذارید و دیالوگ‌های ماندگار جوادخیابانی، پیمان یوسفی و مرتضی حسینی رو گوش کنید. بعد از پنج دقیقه هدفون رو برداشته و از صحبت‌های کارشناس بی‌طرف بخش خبری که منتقدان مدیریت شهری تهران رو «لاشخور سیاسی» می‌نامه و اعتقاد داره شهرداری تهران وظایفش رو تمام و کمال انجام داده، لذت ببرید.
پنج- خودتون مثل بچه آدم تکذیب بشید و تلویزیون رو خاموش کنید. مقاومت نکنید، تکذیب شتریه که روی هر خبری می‌خوابه. شعار ما اینه: عضلات شُل‌تر = زندگی بهتر.
کاره دیگه، روزگار که همیشه شادی و خوشی و سالاد سزار نیست. به هر حال بلا و مصیبت و پیاز هم جزئی از زندگیه. یکی می‌افته فک و جمجمه و دنده و لگن و ساق پاش با هم می‌شکنه، یکی آب پوست پرتقال می‌پاشه تو چشم‌اش، یکی در یک زلزله تمام اعضای خانواده‌اش رو از دست میده، یه بخت برگشته نگون‌بخت فلک‌زده‌ای هم مجبور میشه خبری رو ساعت‌ها از شبکه خبر رسانه ملی دنبال کنه. اگر به چنین روز مبادایی دچار شدید، نکات زیر رو رعایت کنید که شاید بتونید با تلفات کمتری از این میدون خارج بشید.
یک- گذشته رو مرور کنید ببینید چه کسی رو از خودتون رنجوندید؟ آه کی پشت سرتونه؟ اگر سایه پدر و مادر بالاسرتونه از خودشون و اگر نیست، از روح بزرگوارشون طلب حلالیت کنید. احتمالا عاق شده‌اید.
دو- در اکنون زندگی کنید. ذهن‌تون رو از اطلاعات و افکار گذشته پاک نموده و به یاد داشته باشید جهان اون‌جایی نیست که شما تصور می‌کردید، بلکه جهان اون‌جاییه که کامران نجف زاده و کارشناس مسائل خاورمیانه در شبکه خبر میگن.
سه- بعضی‌ها خیال میکنن شبکه خبر در فرصت‌هایی مانند انتخابات و حادثه پلاسکو، چون می‌دونه مردم ناچارن نگاهش کنن، هر چیزی که می‌خواد رو در کنار خبر اصلی می‌پاشه تو صورت مخاطبش. در حالی که اصلا این‌طور نیست. بینندگان حرفه‌ای شبکه خبر (یعنی ناظر پخش خود شبکه و بیماران و همراهان بیمار در سالن انتظار بیمارستان‌ها) می‌دونن که شبکه خبر همیشه به این خوبی بوده و همیشه بازتاب‌دهنده نقش شهرداری لندن در کاهش سن بلوغ درناهای ژاپنی يا سرکوب ددمنشانه تظاهرات ضدآمریکایی مردم آمریکا بوده. (که البته خود رسانه‌های آمریکا اون رو به غلط، «تظاهرات ضدترامپ» ترجمه کردند.) هیچ می‌دونستید مردم انگلیس، شب انتخاب شدن ترزا می، شبکه خبر نگاه می‌کردند؟ (چیه؟ فقط شما پانکراس دارید؟ انگلیسی‌ها آدم نیستند؟)
چهار- صدای تلویزیون رو بسته، هدفون در گوش بگذارید و دیالوگ‌های ماندگار جوادخیابانی، پیمان یوسفی و مرتضی حسینی رو گوش کنید. بعد از پنج دقیقه هدفون رو برداشته و از صحبت‌های کارشناس بی‌طرف بخش خبری که منتقدان مدیریت شهری تهران رو «لاشخور سیاسی» می‌نامه و اعتقاد داره شهرداری تهران وظایفش رو تمام و کمال انجام داده، لذت ببرید.
پنج- خودتون مثل بچه آدم تکذیب بشید و تلویزیون رو خاموش کنید. مقاومت نکنید، تکذیب شتریه که روی هر خبری می‌خوابه. شعار ما اینه: عضلات شُل‌تر = زندگی بهتر.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
ارسال نظر