مهاجران ایرانی و غول‌های فناوری در آمریکا

وب‌سایت کلیک - شقایق شمس: سال گذشته زمانی که بحث در این‌باره مطرح شد که آیا ایالات‌متحده باید برای ورود پناهجویان سوری به آن کشور محدودیت‌هایی را اعمال کند یا نه، تصاویری از استیو جابز منتشر شد با این متن که استیو جابز پسر یک پناهجوی سوری بوده است.

تصویر آمریکا بدون وجود سوری‌ها آسان است اما نمی‌توانید ایالات متحده را بدون استیو جابز و دستاوردهای او تصور کنید؛ بدون دستاوردهای او و بدون اپل اقتصاد امریکا رکن بزرگی را از دست خواهد داد.

ترامپ اخیراً با صدرو فرمانی، ممنوعیت صدور ویزا برای اتباع هفت کشور از جمله ایران، سوریه،‌عراق، لیبی، یمن، سودان و سومالی را اعلام کرد. با این حال، نگاهی حتی مختصر به تاریخچه پیشرفت فناوری در امریکا نشان می‌دهد که مهاجران ایرانی تا چه اندازه نفش مهمی در آن داشته‌اند:

در ادامه به فهرستی از این افراد اشاره می‌شود:

پیر امیدیار: بنیانگذار شرکت «ای بی» بوده است. ای بی یک سایت حراج اینترنتی است. امیدیار در سال ۱۹۹۸ و در ۳۱ سالگی به عنوان یک میلیارد شناخته شد. امیدیار و همسرش پاملا به عنوان نیکوکار نیز شناخته شده هستند.

خانواده پدری‌ امیدیار از تبریز و خانواده مادری‌اش از ارومیه بوده‌اند. او در کودکی به همراه خانواده‌اش به مریلند آمریکا رفت و در ۱۴ سالگی با نوشتن دومین برنامه رایانه‌ای برای کتابخانه مدرسه پا به دنیای بیتها گذاشت. وی دانش‌آموخته دانشگاه تافتز است.

تا پایان سال ۱۹۹۸، ای بی با ۱/۲ میلیون عضو، ۷۵۰ میلیون دلار حجم معاملات و حدود ۸ میلیون دلار سود کسب کرده بود به طوری که بیش از ۶۰۰۰ کارمند، ۴۶ میلیون مشتری ثبت شده و ۴۴۱ میلیون دلار سود خالص در سال ۲۰۰۵ داشته‌است.

بر پایهٔ اطلاعات فوربز، پی‌یر امیدیار صدو چهل و یکمین شخص ثروتمند در جهان و صد و چهل و هفتمین در ایالات متحده آمریکا است. او صاحب ۸ میلیارد دلار آمریکا تا ماه ژوئیه ۲۰۱۴ بود. او دومین ثروتمند ایرانی است.

امید کردستانی: رییس اجرایی هیئت‌مدیر توئیتر بوده است. او نایب‌رئیس ارشد و مسئول ارشد کسب‌وکار در گوگل و مدیر غیراجرایی وودافون بوده است. مجله تایم در سال ۲۰۰۶ امید کردستانی را در فهرست صد نفری که دنیای ما را شکل دیگری بخشیده‌اند قرار داد. به‌علاوه او در جشنواره ایرانیان آمریکا در سال ۲۰۰۷ به عنوان «ایرانی سال» برگزیده شد. کردستانی یکی از بنیان‌گذاران بنیاد خیریه پارسی است که علاوه بر دست‌گیری از دانشجویان ایرانی، در راه‌اندازی شرکت‌ها و به ثمر رسیدن ایده‌های کارآفرین‌های ایرانی هم کمک می‌کند. طبق آخرین تخمین مجله سن‌خوزه امید کردستانی با حدود ۲ میلیارد دلار سرمایه یکی از ثروتمندان جهان به حساب می‌آید.

او در تهران به دنیا آمده و در سن چهارده ساگی پس از فوت پدرش به کالیفرنیا رفته است. او مدرک کارشناسی مهندسی برق خود را در سال ۱۹۸۴ از دانشگاه ایالتی سن خوزه گرفته‌است. همچنین در سال ۱۹۹۱ مدرک کارشناسی‌ ارشد خود را در رشتهٔ «مدیریت ارشد کسب و کار» (MBA) از دانشگاه استنفورد گرفت.

سالار کمانگر: از کارمندان شرکت گوگل و مدیر‌عامل سابق یوتیوب است. او فارغ‌التحصیل رشته بیولوژی از دانشگاه استنفورد است. او متولد سال ۱۹۷۷ میلادی در تهران است که در ۲۲ سالگی به گوگل پیوست و تنها پس از هفت سال به یکی از کارمندان کلیدی آن شرکت بزرگ تبدیل شد. یکی از مهم‌ترین موفقیت‌های وی ابداع سیستم تبلیغات گوگل یا همان ادواردز است که سهم عمده‌ای در پیشرفت و موفقیت او و همچنین توسعه گوگل ایفا کرد.

آرش فردوسی: یکی از دو بنیانگذار و مدیر‌عامل فناوری دراپ باکس است. او در سال ۲۰۱۱ توسط مجله فورچون بعنوان یکی از ۴۰ نفر زیر ۴۰ سال انتخاب شد.

«دراپ باکس» یک سرویس اشتراک‌گذاری فایل است که در آن افراد می‌توانند با عضویت در این سرویس به صورت آنلاین از اسناد و فایلهای خود بک‌آپ بگیرند و در هر کجا بدون نیاز به چیزی فقط با کامپیوتر و اینترنت به فایل‌های خود دسترسی پیدا کنند.

این شرکت در ابتدا با عضو شدن به شما ۲ گیگ فضای رایگان آنلاین می‌دهد و به ازای هر یک نفری که به این شرکت معرفی کنید، ۲۵۰ میگ فضای مجانی جایزه خواهد داد.

در سال ۲۰۰۹ « استیو جابز » نماینده‌ی اپل پیشنهادی عالی به موسسه‌ «دراپ باکس» برای خرید سهام این موسسه داد اما صاحبان آن، این پیشنهاد را رد کردند.

فردوسی در سال ۱۹۸۵ در آمریکا به دنیا آمد و دوران دبیرستان خود را در ایالت کانزاس به پایان رساند. او می‌گوید برای تحصیل در دانشگاه به ایالت ماساچوست رفته و در آنجا مشغول خواندن در دانشگاه «‌ام آی تی» شده است اما در سال آخر تحصیل، از دانشگاه انصراف می‌دهد و در نهایت با یکی‌ از دوستان خود به نام «درو هیستن» که اکنون فقط هردوی آنها سهام‌دار شرکت «دراپ باکس» هستند، آن را اداره می‌کنند.

علی روغنی: متولد ایران است. او به مدت ۹ سال در بخش مالی پیکسار کار کرد (از جمله به عنوان مدیر ارشد مالی) و سپس به توییتر و به عنوان مدیر ارشد مالی و مدیر عملیات تا میانهٔ سال ۲۰۱۴ کار کرد. او از نوامبر ۲۰۱۴ از شرکای پاره وقت وای کامبینیتر بوده است.