امنیت یا ناامنی جهانی، مسأله این است

محمدحسن دریایی پژوهشگر امنیت بین‌الملل در ایران نوشت: امریکا این روزها سرزمین عجایب شده است. تصمیمات نسنجیده دولت جدید، شگفتی و تأثر عمیق همه جهانیان را برانگیخته است. تصمیماتی که حتی با مبانی و اصول قانون اساسی امریکا هم در تعارض است و مخالفت با این تصمیم‌ها حتی به خود دولت و کابینه پیشنهادی امریکا هم رسیده است. طرفه اینکه دولت امریکا به جای اصلاح رویه اشتباه، به‌صورت تمام قد به دفاع از این تصمیمات پرداخته است غافل از اینکه هزار دلیل برای توجیه یک اقدام وسیاست اشتباه نتیجه‌ای جز هزار ویک اشتباه ندارد.

فرار به جلو، فرافکنی و ایجاد اتهامات واهی به سایر کشورها، بخشی از استراتژی دولت جدید امریکا است که نه تنها تاکنون نتیجه مثبتی در بر نداشته است بلکه این دایره شوم تکرار اشتباه و توجیه آن، بیش از پیش امریکا را در گرداب تصمیمات و اقدامات عجولانه و نسنجیده گرفتار کرده است. امریکا با اتکا به حادثه یازده سپتامبر و به بهانه خطرات علیه امنیت ملی این کشور، تصمیم نسنجیده منع ورود مسلمانان به امریکا را اتخاذ کرد و اتباع هفت کشور بیگناه و بی‌ارتباط با این حادثه را در فهرست منع سفر به امریکا قرار داد. تصمیمی که هر چند مبنای اتخاذ آن حملات یازده سپتامبر بود اما نه تنها در آن بانیان و حامیان اصلی این حادثه مستثنی شدند و از آنها به‌عنوان متحدین منطقه‌ای امریکا نام برده شده است بلکه اتباع کشورهایی با مشکل ورود به امریکا روبه‌رو شدند که هیچ یک نقشی در حادثه یازده سپتامبر نداشتند. به کودک پنج ساله‌ای دستبند زده شد که کشور محل تولدش تنها کشور منطقه بود که در زمان حادثه یازده سپتامبر با مردم امریکا همدردی و این حملات را محکوم کرد. شرم آور اینکه کاخ سفید از دستبند زدن به این کودک پنج ساله دفاع کرده و آن را خطری علیه امنیت ملی امریکا معرفی می‌کند.

مقامات امریکا فراموش کرده‌اند که ترامپ تنها در یک سخنرانی سه بار به صراحت رئیس جمهوری امریکا را «بنیانگذار اصلی داعش» معرفی کرد و نامزد ریاست جمهوری و وزیر خارجه اسبق امریکا را «شریک سازنده داعش» معرفی کرد. شاید بد نباشد مقامات امریکا جهت حفظ ته مانده آبروی خود کمی به حافظه کوتاه و میان مدت خود مراجعه کنند و ببینند مشکل اصلی ناامنی در منطقه و گسترش تروریزم غیر از خود امریکا نیست. آیا امریکا با این سابقه! صلاحیت طرح اتهام به کشورها در مورد تروریزم یا ناامنی منطقه‌ای را دارد؟

هیچ کس در جهان نمی‌تواند نقش سازنده و ثبات بخش جمهوری اسلامی ایران در منطقه در شرایط کوران ناامنی و بی‌ثباتی سیستماتیک مورد حمایت قدرت‌های فروشنده سلاح را نادیده بگیرد. زمانی که امریکا مشغول حمایت از گروه‌های تروریستی در منطقه بوده است جمهوری اسلامی با همه قوا به مبارزه با این گروه‌ها پرداخت و اقدامات مثبت جمهوری اسلامی ایران در افغانستان، عراق و سوریه در مبارزه با گروه‌های تروریستی چنان در حافظه تاریخ ثبت شده است که هیچ کس قادر به نادیده گرفتن آن نیست. اگر نیرو‌های جمهوری اسلامی ایران نبودند الان بغداد، دمشق و بخش اعظم منطقه در اختیار داعشی بود که به قول خود ترامپ امریکا آن را بنیانگذاری کرد. اروپا و کل جهان باید هر روز شاهد کشتار بیشتر و بیرحمانه‌تر اتباع خود در سراسر جهان بودند و شرایط امنیت بین‌المللی و منطقه‌ای شکل و ماهیت بسیار خطرناکی به خود می‌گرفت که هیچ‌کس در آن احساس امنیت نمی‌کرد.

اقدامات جمهوری اسلامی ایران علیه تروریزم و افراط‌گرایی ریشه در اعتقادات قلبی این کشور به‌عنوان قربانی اصلی تروریزم بعد از انقلاب اسلامی ایران داشته و رئیس محترم جمهوری اسلامی ایران با ارائه ایده جهان علیه خشونت و افراط‌گرایی به دنبال این بوده است که با گسترش اعتدال و تدبیر، ثبات و امنیت را به منطقه و جهان برگرداند و پدیده شوم تروریزم و افراط‌گرایی را نه با زبان بلکه در عرصه سیاستگذاری جهانی و در میدان عمل توأمان ریشه کن کند.

جمهوری اسلامی ایران با انجام مذاکرات پیچیده‌ای که بر اساس احترام متقابل منجر به برجام شد حسن نیت خود را نسبت به رفع شک و شبهات در مورد استفاده صلح‌آمیز از انرژی هسته‌ای از سوی ایران نشان داد. با برجام طرح کهنه ایران هراسی به تاریخ پیوست. جمهوری اسلامی ایران نشان داده است در شرایطی که منطقه به دنبال تنش، افراط‌گرایی و بی‌ثباتی است با تدبیر به دنبال ثبات و امنیت نه تنها برای منطقه بلکه برای کل جهان است. ملت غیور ایران در کوران بیش از ۳۷ سال جنگ و تحریم و فشارهمه جانبه بین‌المللی روز به روز پیشرفته تر، مقاوم‌تر و پر صلابت‌تر گشته و به جهان نشان داده‌اند که زبان تهدید، فشار و تحریم علیه این ملت کارآیی ندارد و آنچه برای آنها مهم است این است که اگر قدرت‌های جهانی با آنها با زبان تکریم و احترام سخن بگویند به هیچ وجه به دنبال تقابل نبوده و در صددند که با تعامل سازنده، ثبات و امنیت روز افزون منطقه را محقق سازند.

اکنون در آستانه سی و هشتمین سالگرد پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی، توصیه‌ای که به مقامات جدید امریکا می‌توان کرد این است که یک بررسی جامع از سیاست‌های خود در مورد جمهوری اسلامی ایران انجام دهند. قطعاً در صورت کمی انصاف به این نتیجه خواهند رسید که سیاست‌های منطقه‌ای و اقدامات خصمانه آنها علیه جمهوری اسلامی ایران کاملاً اشتباه بوده است. سؤال اصلی این است امریکا برای منطقه، امنیت را می‌خواهد یا در پی ناامن ساختن و بی‌ثباتی در منطقه است؟ اگر امریکا واقعاً به دنبال امنیت است و در مبارزه با تروریزم و افراط‌گرایی صادق است بهتر است بداند که ناامنی، جنگ‌های خونین منطقه‌ای، کودک کشی در یمن، صدور تروریزم و نمایش پلیدی مطلق سربریدن انسان‌های بی‌گناه در برابر دوربین‌ها، همگی ریشه در سیاست‌های اشتباه امریکا و حمایت کورکورانه امریکا از به اصطلاح متحدان منطقه‌ای این کشور دارد.

جمهوری اسلامی ایران بارها همه اتهامات بی‌اساس علیه خود را بویژه در زمینه سیاست‌های دفاعی این کشور رد کرده است و با بررسی نص صریح برجام این موضوع کاملاً روشن می‌شود که به دلیل اینکه موشک‌های جمهوری اسلامی ایران برای حمل سلاح هسته‌ای طراحی نشده‌اند به هیچ وجه در قالب برجام و قطعنامه ۲۲۳۱ منعی برای آنها وجود ندارد. این اقدامات صرفاً دفاعی نه تنها تهدیدی برای هیچیک از کشورهای منطقه نیست بلکه تقویت بنیه دفاعی متعارف جمهوری اسلامی ایران به‌عنوان یک قدرت ثبات بخش و مبارزه با افراط‌گرایی خشونت‌آمیز و تروریسم، عنصر بسیار مهمی در ایجاد صلح و امنیت منطقه است. بنابر این تکرار اتهامات بی‌اساس امریکا علیه ایران و تهدیداهای بی پایه، نه چیزی به ارزش آنها اضافه می‌کند و نه کمکی به امریکا در برون رفت از مشکلات خود ساخته و نه کمکی به امنیت منطقه‌ای می‌کند لذا بهتر است این رهیافت شکست خورده تکرار نشود.