جاباما
۴۹۸۵۳۹
۳ نظر
۵۰۰۳
۳ نظر
۵۰۰۳
پ

محمدباقر قالیباف: می توان یارانه را ۳ برابر کرد!

محمدباقر قالیباف وضعیت کشور را محصول انتظار در اقتصاد می داند و معتقد است می توان با همین منابع موجود در کشور وضعیت به مراتب بهتری ایجاد کرد.

ویژه نامه نوروزی همشهری: محمدباقر قالیباف وضعیت کشور را محصول انتظار در اقتصاد می داند و معتقد است می توان با همین منابع موجود در کشور وضعیت به مراتب بهتری ایجاد کرد.
محمدباقر قالیباف: می توان یارانه را 3 برابر کرد!
به عنوان نخستین سوال، سال 95 بر شما و بر شهر تهران چگونه گذشت؟ مهم ترین خاطره امسال چه بود؟

سال ۹۵ برای بنده و همکارانم در شهرداری تهران، هم سال کار و تلاش بود و هم سال غم و اندوه. در طول این ۵۵ سال زندگی، اتفاقات و بحران های بزرگ زیادی را از نزدیک تجربه کده ام که بسیاری از آنها نیز با غم های بزرگی همراه بوده اند. از زلزله طبس در سال ۵۷ گرفته تا زلزله های رودبار و منجیل در سال ۶۹ و زلزله بم در سال ۸۲، در کنار اینها ۸ سال دفاع مقدس را هم اضافه کنید.
در آن زلزله ها خانواده های فراوانی را می دیدم که در غم عزیزانشان بی طاقت بودند. در طول ۸ سال دفاع مقدس هم هیچ سالی نبود که در آن تعداد زیادی از دوستان و همرزمانم را از دست نداده باشم، اما غم و اندوهی را که در حادثه پلاسکو تجربه کردم، در هیچ زمانی از زندگی تجربه نکرده بودم. سخت تر آنکه مجبور بودم به خاطر حفظ روحیه همکاران و مدیریت بحران، بر غم و اندوه خود غلبه کنم.
تمام آن ۹ روزی که آواربرداری پلاسکو طول کشید و زمانی که پیکر بی جان فرزندان شهیدم یکی بعد از دیگری از زیر آوار بیرون می آمد، سخت ترین لحظات زندگی من بود، لحظاتی بسیار شبیه به لحظات بعد از آغاز یک عملیات یا بعد از یک حمله دشمن که پیکر شهیدانمان را یکی یکی به پشت جبهه بر می گرداندیم. امسال برای من سال از دست دادن ۱۶ فرزند فداکار و قهرمان بود.

فکر می کنم حادثه پلاسکو برای همه مردم ایران یک حادثه بزرگ و غم انگیز بود. قرار نبود این مصاحبه رنگ و بوی غم به خود بگیرد. اما حالا که به پلاسکو اشاره کردید، این حادثه چرا چنین ابعاد مهم و بزرگی پیدا کرد؟

واقعه پلاسکو برای همه ما تجربه های جدیدی به همراه داشت. این حادثه به اندازه یک هزارم زلزله های منجیل و بم هم خسارت های جانی و مالی نداشت اما فضای عاطفی و اجتماعی آن هزاران برابر آن 2 واقعه بود. بعد از واقعه پلاسکو، ملت ایران آنچنان واکنش عاطفی از خود نشان دادند که نظیر آن را فقط در دوران دفاع مقدس شاهد بوده ایم. شهادت مظلومانه فرزندان آتش نشان ما، روحیه ایثار و فداکاری و جوانمردی را بار دیگر در جامعه ما زنده کرد.

حوادث مشابه حاده پلاسکو حتی با ابعاد بیشتر در سایر کشورها بسیار رخ داده است اما هیچ گاه چنین همدلی و همبستگی ملی را در آن کشورها ایجاد نکرده است. فضای حزن و اندوه حاکم بر شهر تهران و همه کشور طی روزهای گذشته و نیز امواج گسترده ابزار همدردی با آتش نشانان از سوی همه اقشار مردم از کسبه و بازاریان گرفته تا هنرمندان و ورزشکاران بار دیگر نشان داد که ملت ایران، بزرگ ترین، مهربان ترین و سربلندترین ملت دنیاست و خدمت به چنین ملتی باید برای همه مسئولان این کشور یک افتخار بزرگ باشد.

این واقعه همانگونه که رهبر معظم انقالب هم در پیامشان گفتند یک «امتحان خطیر» بود. برندگان این امتحان بزرگ، هم آتش نشانان و هم آن ملت بزرگی است که این قهرمانان را پرورش داده است.

البته این امتحان بزرگ، همانند همه امتحان های دنیا، مردودین و بازندگانی هم داشت که اگر عمری بود در فرصت های دیگر به آن خواهم پرداخت.
محمدباقر قالیباف: می توان یارانه را 3 برابر کرد!

حالا که کنجکاوی ما را تحریک کرده اید، بهتر است وارد شوید!

ببینید من معتقدم بازنده های این جریان چند دسته بودند؛ اول از همه، تروریست های جنایتکار داعش بودند که از ریختن خون هم میهنان ما ابراز خوشحالی کردند. سعودی ها را نیز باید در همین ردیف به حساب آورد که اعلام کردند از ریخته شدن خون مجوس ها خوشحالند. دسته بعدی منافقین و ضدانقلاب ها و طرفداران رسانه ای آنها بودند که سقوط پلاسکو را بهانه ای برای حمله به نظام قرار دادند. اما دسته آخر این مردودین، سیاست بازانی بودند که نقش ستون پنجم را در این واقعه ایفا کردند. همان افراد، جریان ها و رسانه هایی که از پشت جبهه، آتش نشانان ما را هدف قرار دادند.

۳ دسته اول جزو دشمنان شناخته شده ملت ایران هستند و ابراز خوشحالی و سوءاستفاده شان از این واقعه طبیعی است، اما دسته آخر را جزو نیروهای خودی محسوب می کردیم؛ هر چند اشتباه می کردیم. رفتار اینها در واقعه پلاسکو، مصداق بارز خیانت است. خیانت یعنی اینکه وقتی سربازان یک ملت در میدان نبرد مشغول مبارزه اند، روحیه آنها را ضعیف کنید. خیانت یعنی اینکه به دنبال سوءاستفاده سیاسی و جناحی از یک فاجعه غم انگیز ملی باشید. خیانت یعنی اینکه اندوه بزرگ یک ملت را به بهانه ای برای یک انتقام سیاسی تبدیل کنید.

اختلاف نظرها و اختلاف سلایق سیاسی یک امر طبیعی است، مبارزه و رقابت سیاسی هم یک امر طبیعی است، اما آیا مبارزه و رقابت بسیاسی به هر قیمتی مجزا است؟ آیا ما حق داریم از هر وسیله ای برای مقابله با رقیبان سیاسی استفاده کنیم؟ آیا برای حذف رقیب باید تا پای حرمت شکنی خون شهیدان و قهرمانان این ملت هم پیش برویم؟ آیا برای حذف رقیب باید تا پای نابودی منافع و مصالح ملی هم پیش برویم؟

ای کاش این دوستان لااقل به اندازه آن کودکی که برای آتش نشان ها صبحانه درست می کرد، غیرت ملی داشتند، لااقل به حرمت گریه های مادران، پدران، همسران و فرزندان شهیدان آتش نشان هم که شده یک هفته صبر می کردند تا حداقل پیکر فرزندان ما از زیر آوار بیرون می آمد. البته بنده سال هاست که به چنین بداخلاقی ها و تخریب ها عادت کرده ام اما همکاران من که چنین تجربه ای نداشته اند.

همکاران بنده در شرایطی کار می کردند که پیکرهای ده ها تن از بهترین دوستانشان زیر آوار مانده بود. در شرایطی که یکجا دمای زیر آوار به 480 درجه می رسید و در یک جای دیگر تا زانو زیر آب بودند. در شرایطی کار می کردند که دود سفید خفه کننده ای تمام فضا را گرفته بود و نفس کشیدن عادی هم سخت بود چه برسد به کار کردن در چنین فضایی. در شرایطی که هر لحظه امکان داشت بار لودرها و جرثقیل ها بر رویشان بیفتد و فاجعه دیگری رقم بخورد. در شرایط خستگی، کم خوابی، دلهره و اندوه شدید.
در چنین شرایط یک عده در خانه های گرم و راحت خودشان پشت کامپیوتر نشسته بودند و دائما از طریق رسانه ها و شبکه های اجتماعی پیغام می دادند که فلان کار آتش نشانان اشتباه بوده است، مدیریت بحران دروغ می گوید، آمارها اشتباه است یا فلانی باید استعفا بدهد. فرمانده قهرمان و شهید آتش نشان ما را که فرمانده میدان بود، هنوز پیکر مطهرش زیر آوار مانده، مورد انتقاد قرار می دادند و می گفتند که چرا این کار را کرد و آن کار را نکرد.

در ظرف یک روز همه یکباره متخصص آتش نشانی و مدیریت بحران شده بودند و عملکرد شهیدان قهرمان ما را زیر سوال می بردند. در حالی که از هیچ کدام از جزییات ماجرا باخبر نبودند و هنوز هم نیستند به خود حق می دند که از پشت میز و پشت کامپیوتر در مورد همه چیز نظر بدهند.

دل پردردی دارید آقای دکتر!

اتفاقا خیلی اهل درد دل و شکایت نیستم. به این قبیل کارشکنی ها و سیاست بازی ها هم عادت کرده ام. در طول این 12 سال عادت کرده ایم که این قبیل تخریب ها و توطئه ها خللی در کار ما ایجاد نکند. اگر قرار بود اهل شکایت و سیاسی کاری باشیم در طول این 12 سال هیچ کاری در تهران انجام نمی شد.

البته من روستازاده ام و طاقتم زیاد است اما در مدیریت کلان اجرایی هم اگر بخواهیم به خاطر کوچک ترین مشکلی از زیر بار مسئولیت شانه خالی کنیم و مسائل را به گردن دیگران بیندازی، هیچ کاری به سرانجام نمی رسد. اما به هرحال هر قدر هم طاقتمان زیاد باشد نامردی و خیانت که ببینیم طبیعی است ناراحت شویم. برای بنده که با حال و هوای خالص و بی ریای دفاع مقدس وارد کار اجرایی شده ام، چنین نامردی هایی خیلی ناراحت کننده و ناامید کننده است. ببینید قبلا هم اشاره کردم که پیش از پلاسکو، در حوادث خیلی بزرگی از نزدیک حضور داشته ام اما مهم ترین تفاوت آنها با پلاسکو این بود که در آنجا خبری از نامردی و خیانت نبود.
محمدباقر قالیباف: می توان یارانه را 3 برابر کرد!

به یاد دارم در سال ۶۹ که زلزله منجیل آمد و تمام راه های ارتباطی بسته بود لشکر ۲۵ کربلا را ۱۵کیلومتر پیاده از رشت به منجل رساندم و نخستین گروه امدادی بودیم که وارد منطقه شدیم. در آن زمان تنها دغدغه ما این بود که زودتر مردم را از زیر آوار نجات دهیم و تا حدی که می توانیم درد و رنج مردم را کمتر کنیم. آن روزها تمام مردم و تمام مسئولان یکدل و یکصدا همین دغدغه را داشتند. هیچ کس دنبال هیچ حرف و هدف دیگری نبود. هنوز همان یکرنگی و خلوص و صداقت دوران دفاع مقدس در فضای کشور وجود داشت.

در واقعه زلزله بم در دی ماه 82، با حدود 7000 نفر از پرسنل ناجا در بم مستقر شدیم. چندین شب را به همراه سردار شهید کاظمی روی باند فرودگاه بم می خوابیدیم. در آن روزها هم با آنکه به شدت دچار کمبود امکانات و فشار مشکلات بودیم اما همه مردم و مسئولان فقط یک هدف داشتند و آن هم کمک به مردم بم و بازماندگان آن زلزله وحشتناک بود.

نه در دوران دفاع مقدس، نه در زلزله منجیل و رودبار و نه در زلزله بم هیچ وقت نگران پشت جبهه نبودم. زیرا فرقی میان جبهه و پشت جبهه نبود. در چنین اتفاقات ملی بزرگی همه مردم و مسئولان و جریان های سیاسی با هم یکی می شدند. در زلزله بم و رودبار هیچ کس به فکر این نبود که حالا از این فرصت برای تضعیف دولت استفاده کنیم. بیاییم از این فرصت برای تخریب رقیبان سیاسی مان استفاده کنیم.

در آن دوران هیچ فرد، حزب و جریانی به خودش اجازه نمی داد که به رزمندگان خط مقدم جبهه از پشت خنجر بزند. در منجیل و بم همه مردم و مسئولان در یک جبهه می جنگیدند و هیچ وقت نگران توطئه های پشت سرمان نبودیم. در آنجا هیچ وقت دل نگران دسیسه های سیاست بازان نبودیم. آن موقع هیچ وقت فکر نمی کردیم که در یک جامعه دینی و انقلابی عده ای از یک فاجعه ملی به دنبال ماهیگیری سیاسی باشند.

به نظر شما حوادثی مثل پلاسکو سوای از غم و اندوهی که به همراه دارند می توانند درس هایی هم برای ما داشته باشند؟

مطمئنا درس های بزرگی برای ما داشت. برای شخص بنده هم درس های بزرگی داشت؛ همچنان که زلزله بم و منجیل درس های بزرگی داشت. تجارب مدیریت بحران در آن ۲ زلزله بود که باعث شد بتوانیم آواربرداری از پلاسکو را ۹ روزه تمام کنیم وگرنه حتی با استانداردهای جهانی چنین چیزی حجم عظیمی از آواربردای حداقل ۲ ماه طول می کشید. اما درسطح ملی هم مطمئنا درس های آموزنده ای برای همه ما به همراه داشته است.

برای تبدیل کردن واقعه پلاسکو به یک فرصت باید نگاهی فراتر از ابعاد ظاهری به این ماجرا داشت. باید به دنبال شناسایی ریشه های واقعی مشکلات کشور و حل بنیادین این مسائل بود.

از منظر چنین تحلیلی، واقعه پلاسکو برای بنده به عنوان شهرداری و برای همه نهادهای نظام این تجربه را به همراه داشت که «مدیریت واحد شهری» یک ضروریت حتمی برای ایران است. بدون مدیریت واحد شهری، شهرداران هیچ گونه مسئولیت و اختیاری برای پیشگیری از بحران ها و حوادث شهری ندارند. بدون مدیریت واحد شهری، هر حادثه کوچک شهری در این کشور می تواند به یک فاجعه بزرگ تبدیل شود.

شهرهای دیگر ایران حتی بیش از تهران به مدیریت واحد شهری نیازمندند. شهرهای دیگر به واسطه کمبود امکانات مالی و مادی بسیار بیش از تهران نیازمند توجه مسئولان هستند. اختیارات شهرداران در تمام ایران از تمام مقامات محلی کمتر است. در یک شهرستان فرمانده نیروی انتظامی یا دادستان یا خیلی از مقامات اداری و اجرایی دیگر اختیارات بسیار بیشتری از شهردار دارند.

وقتی بنده به عنوان شهردار تهران به لحاظ قانونی اختیار بستن یک خیابان را ندارم و برای پلمپ یک مغازه باید از چندین نهاد مجوز بگیرم، مدیریت بحران در شهری مثل تهران یک طنز مدیریتی خواهد بود.

گفت و گوی ما خیلی رنگ و بوی پلاسکو به خود گرفت. از پلاسکو که بگذریم سال ۹۵ همچنان با ترافیک و آلودگی هوا هم رو به رو بودیم.

دقیقا همینطور است. مسئله تهران و مسئله اختیارات و وظایف شهرداری فقط مسئله پلاسکو و آتش نشانی نیست. تهران مسائل بزرگی مثل آلودگی هوا و ترافیک هم دارد. آلودگی هوا در تهران هر روز به اندازه تلفات پلاسکو از ما قربانی می گیرد. برای بنده مایه تعجب و تاسف است که چرا آلودگی هوای تهران و سایر شهرهای کشور دغدغه دولت و سایر مسئولان نیست.

آلودگی هوا هم مانند ترافیک و واقعه پلاسکو و زلزله احتمالی تهران یک واقعیت است که تنها از پشت میز و کامپیوتر حل نمی شود تا مستقیما وارد میدان نشویم و مشکلات و مسائل را از نزدیک نبینیم نمی توانیم برای آنها راه حلی بدهیم. بنده به عنوان شهردار هر قدر هم مترو و بزرگراه و تونل بسازم باز هم نمی توان مشکل ترافیک و آلودگی هوای شهر بزرگی مثل تهران را حل کنم چنین کاری نیاز به اقدامات دولتی دارد.
بنده هیچ کنترلی بر تولید خوردوهای بی کیفیت ندارم. بنده هیچ اختاری درباره جمع آوری خودورها و موتورسیکلت های فرسوده که بار اصلی الودگی هوای تهران بر دوش آنها است، ندارم. اما با وجود این اگر مسئولیت حل آلودگی هوای تهران و سایر کلانشهرهای کشور با اعتبارات مربوطه به بنده واگذار می شد، در کمترین زمان ممکن این مشکل را حل می کردیم.
محمدباقر قالیباف: می توان یارانه را 3 برابر کرد!

از ترافیک که صحبت می شود همه تهرانی ها به یاد مترو می افتند؛ به عنوان تنها راه فرار! شما خودتان هم از مترو استفاده می کنید؟

بله، بنده هم به عنوان راه فرار استفاده می کنم! خیلی وقت ها که در ترافیک می مانم و عجله هم دارم یا از موتور استفاده می کنم یا از مترو. بیشترین تمرکز ما در شهرداری طی این سال ها توسعه مترو بوده است که هم سریع و پاک است و هم ارزان. امروز از شرقی ترین نقطه تهران تا غربی ترین نقطه و از جنوبی ترین نقطه تا شمالی ترین نقطه فقط با یک بلیت مترو می توانید در یک زمان بسیار اندک سفر کنید.

این نقشه فرار تهران بالاخره کی تکمیل می شود؟

هم اکنون مجموعا ۵ خط مترو در حال بهره برداری است و در کنار آن احداث ۳ خط مترو دیگر را نیز با اولویت دنبال کرده ایم. با تمام مشکلات مالی و اقتصادی که طی ۲ سال گذشته داشتیم، توانسته ام خط متروی فرودگاه امام خمینی (ره) را هم به اتمام برسانیم و این خط به یاری خدا از ۱۵ فروردین آماده خدمت رسانی به شهروندان تهران است.

در فروردین 96 خط هفت مترو تهران هم مورد بهره برداری قرار می گیرد. با تکمیل خطوط 6و 7 مترو تهران و خط متروی فرودگاه امام خمینی (ره)، 7 خط مترو به صورت کامل بهره بردارس شده و 100 کیلومتر دیگر به طول خطوط مترو تهران اضافه می شود که از جمله کارهای ماندگار خواهدشد.

هم اکنون با اطمینان می توانم بگویم پروژه متروی تهران بزرگ ترین پروژه عمرانی کشور است، به گونه ای که بین ۲۰ تا ۳۰ هزار نفر به صورت شبانه روزی در این کارگاه بزرگ مشغول به کار هستند. بسیاری از مقامات خارجی که از تهران دیدار داشته اند متروی تهران را یکی از پیشرفته ترین متروهای جهان عنوان کرده و آن را یکی از افتخارات بزرگ ایران در سطح جهانی می دانند.

می گفتند ساخت و ساز که کم شده بودجه شهرداری هم کم شده. با بی پولی چه کردید؟

راستش بی پولی ما را فقط خودمان فهمیدیم و اجازه ندادیم این بی پولی در اداره شهر خللی ایجاد کند. ظرفیت های اقتصادی زیادی هم در تهران و هم در کل ایران وجود دارد که اگر آنها را به درستی مدیریت کنیم، هیچ بهانه ای برای کم کاری و غرزدن نخواهیم داشت. واقعیت آن است که هیچ وقت پیشرفت و افتخار را به کشوری هدیه نمی کنند بلکه برای رسیدن به آنها باید با تمام توان با مشکلات و کمبودها جنگید. دنیای امروز و آینده جایی برای ملت ها و دولت های تنبل و پرمدعا ندارد و تنها کار و تلاش است که حرف اول را خواهدزد.

مهم ترین درس دوران کودکی ام این بود که هیچ وقت پدرم به ما پول مفت نمی داد. از همان دوران کودکی پدرمان به ما آموخته بود که به تنبلی و مفت خوری عادت نکنیم. همیشه می گفت اگر پول می خواهید باید خودتن برایش کار کنید. همیشه می گفت اگر می خواهید عزت و آبرویتان محفوظ بماند، باید بر خودتان تکیه کنید و چشم به دست دیگران نداشته باشید. به ما می گفت که «کار بزرگ مایه عزت است، نه نام بزرگ».

در تمام سال های قبل که کشور به خاطر تحریم ها و البته تعطیلی برخی از ارکان دولت در تعطیلی کامل بود و هیچ اقدام مهمی در کشور صورت نمی گرفت، فعالیت های عمرانی و زیربنایی در تهران حتی برای لحظه ای متوقف نشد. ما در اوج تحریم ها و بی پولی، بزرگ ترین پروژه های شهری را در تهران اجرا کردیم؛ به طوری که هر که در این سال ها وارد تهران شده آن را شبیه به یک کارگاه بزرگ دیده است.

به اعتقاد بنده آنقدر ظرفیت های بزرگ در این کشور وجود دارد که اگر کمی همت، انگیزه و تدبیر داشته باشیم باز هم می توانیم کارهای بزرگ انجام دهیم.

اگر به مالزی، اندونزی، کره جنوبی، سنگاپور،برزیل و ده ها کشور دیگر که زمانی هم از ما عقب تر بودند اما امروز جزو کشورهای پیشرفته و مرفه دنیا هستند نگاه کنید می بینید که در همه آنها عامل کار و تلاش در کنار مدیریت کارآمد اقتصادی نقش مهمی در توسعه کشور ایفا کرده است.

نظرتان راجع به سال 96 چیست؟

سال ۹۶ سال سرنوشت سازی برای همه ملت ایران است. در ۲۹ اردیبهشت ۲ انتخابات بزرگ پیش رو داریم که نتایج آن می تواند هم در عرصه مدیریت شهری و هم در عرصه مدیریت کلان اجرایی کشور تاثیرات زیادی داشته باشد.
محمدباقر قالیباف: می توان یارانه را 3 برابر کرد!

به برکت انقلاب اسلامی و مجاهدت شهیدان گرانقدر ما، این فرصت برای ملت ایران وجود دارد که هر ۴ سال یک بار سرنوشت خود را تغییر دهد و اگر مسیر اداره کشور را مسیر درستی نمی بینید به دنبال اصلاح آن باشد. ملت ایران باید حتما از این فرصت استفاده کند تا فرصت های بی نظیری که برای پیشرفت و آبادانی ایران عزیز در اختیار ما قرار دارد به راحتی از دست نرود. سرنوشت ما امری محتوم و از قبل تعیین شده نیست بلکه کاملا به انتخاب ما بستگی دارد. بسیاری از ملت های پیشرفته امروز دنیا فقط با انتخاب های درست به چنین سرنوشت رسیده اند. زندگی در یک کشور آباد و پیشرفته و مرفه حق همه مردم ایرانی است و امیدوارم انتخابات آینده صحنه حق طلبی ملت ایران باشد.

یکی از مهم ترین مطالبات مردم و به ویژه اقشار آسیب پذیر کاهش قدرت خرید مردم و وضعیت اقتصادی است. جنابعالی چه تحلیلی از این وضعیت داید؟

ما متاسفانه نتوانسته ایم منابع کشورمان را به درستی مدریرت کنیم. یک درصد جمعیت دنیا در ایران است اما 7 درصد ذخایر کشف شده معدنی جهان را در اختیار داریم. کشورهای زیادی که عکس این نسبت را دارند توانسته اند با مدیریت بهینه منابع به پیشرفت و رفاه اقتصادی برسند.

ممکن است ایراد بگیرند که همه این منابع معدنی نقد نیستند و نیاز به اکتشاف و استخراج دارند. من عرض می کنم که اگر این نسبت را هم در نظر نگیریم، فقط و فقط با مدیریت و توزیع مناسب ثروت های نقدی کشور نباید معضی به نام فقر مطلق داشته باشیم. به عبارتی هیچ بهانه ای در کشور ما برای رفع فقر و تنگناهای اقتصادی نباید وجود داشته باشد. شاید باورتان نشود که در حوزه تامین حداقل معاش برای زندگی، فاصله ایران تا کشورهایی مانند سوئد یک سال بیشتر نیست؛ واقعا این امر در دسترس است فقط باید این حوزه را درست مدیریت کرد.

اینکه برای رسیدن به این مرحله ما نیاز به سرمایه گذاری خارجی، رفع همه تحریم ها و... داریم یک آدرس غلط است. آدرس واقعی معضل ریشه ای عرصه توزیع است نه تولید. این البته به معنای بی توجهی به معضلات عرصه تولید ثروت نیست اما مشکلات تامین حداقل معاش و حاشیه های آن که چندین دهه است مسئولان گرفتار آن هستند وابسته به این حوزه نیست که البته این موضوع بحث مفصلی دارد و اینجا جای آن نیست؛ به عنوان نمونه درخصوص حمایت از اقشار کم درآمد مردم حرف حقی دارد که ارزش یارانه ای که در سال ۸۹ به مردم داده شد، الان در آستانه سال ۹۶ به یک سوم کاهش پیدا کرده؛ در حالی که هزینه ها سرسام آور شده است.
مردم حق دارند بگویند که حداقل باید ارزش یارانه نقدی مطابق با تورم افزایش پیدا می کرد و من معتقدم با مدیریت بهینه منابع مالی و هزینه های دولت می توان یارانه نقدی را تا ۳ برابر افزایش داد.

ممکن است بگویند که الان پول نداریم؛ بله، چون درست مدیریت نکردیم؛ چون در اقتصاد به شیوه منتظران منفعل عمل کردیم؛ زلف همه معضلات را به حل و فصل چالش های بین المللی گره زدیم و سفره دولت را از سفره مردم بزرگ تر کردیم. من معتقدم بیشتر از آنکه باید به فکر بردن نفت به سر سفره مردم باشیم باید به فکر حذف نفت از سفره دولت باشیم.

مهم ترین اولویت دولت آینده را چه می دانید؟

مردم انتظار دارند که دولت آینده حتما دغدغه اقتصادی داشته باشد. مهم ترین اولویت دولت آینده باید تلاش در جهت حل مسائل جدی مردم در حوزه اقتصادی باشد. امروز ما با یک بحران اقتصادی در کشور رو به رور هستیم که معیشت مردم را با سختی زیادی رو به رو کرده است. بحران بیکاری و به سطح خطرناکی رسیده است به گونه ای که بنده به عنوان شهردار به هر جای شهر که سر می زنم همه خانواده ها از بنده انتظار دارند که برای جوانان بیکارشان، اشتغال ایجاد کنم.
این بحران اقتصادی به عرصه اجتماعی هم سرایت کرده است و ما شاهد بحرانی شدن وضعیت آسیب های اجتماعی در کشور هستیم. مشکل گرانی، بیکاری و رکود اقتصادی یکی از مهم ترین عوامل افزایش طلاق، اعتیاد، افسردگی، خودکشی و... در کشور هم بوده است.

مطابق با آمار دولت امروزه مناطقی در کشور ما وجود دارند که نرخ بیکاری در آنها بیش از 60 درصد است. هم اکنون حدود 2 میلیون نفر معتاد در کشور زندگی می کنند که اعتیاد اکثر آنها از مواد سنتی به سمت مواد صنعتی و پرخطر رفته است. 60 درصد از تعداد زندانی های موجود در کشور به طور مستقیم و غیرمستقیم با اعتیاد و مواد مخدر در ارتباط هستند؛ همچنین عامل 50 درصد از طلاق ها اعتیاد است.
مطابق با آمار رسمی امروز 36 درصد از زادواج ها منجر به طلاق می شود که این تعداد در شهرهای بزرگ بیشتر است و هم اکنون حدود 2.5 میلیون نفر زن سرپرست خانوار در کشور زندگی می کنند. به خاطر همین مشکلات اقتصادی و اجتماعی هر سال 600 هزار نفر عازم زندان ها می شوند که از این تعداد 200 هزار نفر در زندان ها باقی می مانند. در همین تهران ما هر شب 15 هزار کارتن خواب را ساماندهی می کنیم.

وزیر بهداشت در همین مردادماه اعلام کرد که هم اکنون ۳۰ درصد مردم کشور گرسنه اند و در حقیقت امنیت غذایی ندارند که این آمار را وزارت رفاه هم تایید می کند. متاسفانه آمار خودکشی هم در کشور افزایش یافته است و آمار مربوط در این زمینه بسیار نگران کننده است؛ در سال گذشته بیش از ۴ هزار نفر در اثر خودکشی در کشور فوت کردند و این آمار نشان می دهد که وضعیت سلامت روانی جامعه مطلوب نیست.

همه این آمارها نشان می دهند که ما با یک وضعیت بحرانی در حوزه اقتصادی و اجتماعی رو به رو هستیم و دولت آینده باید حتما با یک برنامه و مدیریت دلسوزانه به دنبال رفع مشکلات مردم در این زمینه باشد.

از این مسائل بسیاری از مردم باخبر هستند و در رسانه ها هم دائما تکرار می شوند اما راه حل چیست آقای دکتر؟

به اعتقاد بنده این مسائل را نمی توان با راه حل های سطحی و اصلاحات جزیی مدیریتی حل کرد. با راه حل های ساده و پیش پاافتاده و با مدیران بی تجربه و بی انگیزه نمی توان به جنگ مسائل بزرگ رفت. حل مسائل بزرگ نیازمند راه حل های بزرگ، مدیران بزرگ و همیت های بزرگ است. برای حل این مسائل ما نیازمند یک انقلاب بزرگ اقتصادی هستیم که مهمترین گام آن نیز تامین معیشت اولیه مردم است.
محمدباقر قالیباف: می توان یارانه را 3 برابر کرد!
در همه دنیا، مهمترین وظیفه همه دولت ها، تامین معیشت اولیه مردم آن کشور است. برنامه بسیاری از کشورهای پیشرفته دنیا مثل سوییس، آمریکا، آلمان، فرانسه و... را مطالعه کرده ام و با اطمینان می گویم که مهمترین اولویت یک دولت تامین معیشت اولیه مردم است و سایر برنامه های دولت در اولویت های بعدی قرار می گیرند.

در کشوری که مردم در تامین معاش اولیه خود مشکل دارند، هیچ برنامه سیاسی و اقتصادی و فرهنگی قابل اجرا نیست تا معیشت اولیه مردم یک کشور تامین نشده است. هیچ دولتی حق ندارد منابع اقتصادی خود را در جای دیگری هزینه کند. هر دولتی درگام اول خود باید جامعه را به گونه ای تامین کنیم که بتوانند در برابر بحران ها مقاومت کنند.
آن خانواده ای که امروز در آستانه طلاق و فروپاشی است نمی تواند صبر کند تا چند سال دیگر که برنامه های اقتصادی ما به نتیجه برسد. آن خانواده ای که همین امروز جوانانش دچار افسردگی، و ناامیدی و اعتیاد ناشی از بیکاری هستند نمی تواند تا چند سال دیگر صبر کند که برنامه های اشتغال ما به نتیجه برسد. آنخانواده ای که همین امروز کودک معلول و بیمار در خانه دارد نمی تواند منتظر نتیجه گرفتن رونق اقتصادی بماند.

به آنهایی که دچار فقر مطلق هستند نمی شود وعده داد که صبر کنید قرار است 4 سال دیگر یا 8 سال دیگر ما مشکلات کشور را حل می کنیم. این افراد به کمک اورژانسی دولت نیازمندند. در همه جای دنیا، دولت ها موظف هستند که به این افراد کمک کنند.

وقتی که مشکلات اولیه معیشتی مردم را حل کردیم آن وقت باید با اقدامات جدی به دنبال ایجاد تحول در حوزه های تولید، اشتغال، مسکن، بهداشت و درمان، کشاورزی و اصلاح نظام بانکداری و مالیاتی باشیم تا مردم ایران به رفاه پایداری که شایسته آن هستند دست پیدا کنند.

محمدباقر قالیباف: می توان یارانه را 3 برابر کرد!
ممنون که وقتتان را در اختیار ما قرار دادید.

بنده هم از تشکر می کنم و سال جدید را به همه ملت ایران تبریک می گویم. برای همه هموطنان عزیزم سالی پر از خیر و برکت و سلامتی آرزو می کنم. امید به اینکه سال ۹۶، سرآغاز اتفاقات خوب و بزرگ برای این ملت بزرگ و صبور و شریف باشد.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن برترین ها را نصب کنید.
درآمد ماهیانه 5-20 میلیون از توی خونه با موبایل

آموزش رایگان کسب درآمد 5-20 میلیون ماهیانه از خونه و فقط با یه موبایل ساده رو در یک وبینار رایگان آموزشی یاد بگیر

محتوای حمایت شده

تبلیغات متنی

سایر رسانه ها

    نظر کاربران

    • بدون نام

      اقای قالیباف راست میگویید پول دارید چرا پول کارکنان شهرداری را نمی دهید بجای اینکه یارانه را زیاد کنید حقوق کارکنان شهرداری را بدهید

    • بهاره

      اقای قالیباف با این ایده ها بیات شده همه فهمیدن یارانه چه بلایی سر مردم اورد .مگه اینکه تو فکر این باشی دلار بکنی ده هزار تومن

    • بدون نام

      هیچی دیگه هر یه نونی رو باید پنج هزار تومن بخریم

    ارسال نظر

    لطفا از نوشتن با حروف لاتین (فینگلیش) خودداری نمایید.

    از ارسال دیدگاه های نامرتبط با متن خبر، تکرار نظر دیگران، توهین به سایر کاربران و ارسال متن های طولانی خودداری نمایید.

    لطفا نظرات بدون بی احترامی، افترا و توهین به مسئولان، اقلیت ها، قومیت ها و ... باشد و به طور کلی مغایرتی با اصول اخلاقی و قوانین کشور نداشته باشد.

    در غیر این صورت، «برترین ها» مطلب مورد نظر را رد یا بنا به تشخیص خود با ممیزی منتشر خواهد کرد.

    بانک اطلاعات مشاغل تهران و کرج