وفایی: مردم مرا نمی‌شناسند!

روزنامه شهروند: حسین وفایی چهره شناخته‌شده بیلیارد ایران در دنیاست. او با وجود سن و‌سال کمی که دارد، توانسته موفقیت‌های زیادی در رشته ورزشی‌اش کسب کند. وفایی با قهرمانی در رقابت‌های اسنوکر آماتوری جهان در‌سال ٢٠١١ توانست به‌عنوان اولین ایرانی در تاریخ ورزش اسنوکر، جواز حضور در رقابت‌های اسنوکر حرفه‌ای جهان را کسب کند. او از‌سال ٢٠١٢ رسما وارد دنیای حرفه‌ای بیلیارد شد و توانست اعتبار زیادی در بین بزرگان این رشته برای خودش کسب کند. وفایی ٢‌سال پی‌درپی در رقابت‌های قهرمانی زیر ٢١‌سال اسنوکر آسیا به نایب قهرمانی و قهرمانی دست پیدا کرد. اخیرا یکی از مهم‌ترین پیروزی‌های وفایی مقابل مرد شماره ٢ اسنوکر دنیا رقم خورد که در رسانه‌های اروپایی هم سروصدای زیادی به پا کرد. به همین بهانه به سراغ این بیلیارد باز نابغه رفتیم تا درجریان آخرین وضع او قرار بگیریم. گفت‌وگوی وفایی با خبرنگار «شهروند» را در ادامه می‌خوانید:

از مسابقات چین شروع کنیم. سطح این رقابت‌ها چطور بود؟

مسابقات اوپن چین یکی از مهم‌ترین رنکینگ‌هایی است که هر‌سال قبل از قهرمانی جهان برگزار می‌شود. دراین مسابقات اسنوکربازان حرفه‌ای شرکت می‌کنند تا به بهترین نحو خودشان را برای حضور در مسابقات قهرمانی جهان آماده کنند. امسال هم همه بزرگان اسنوکر دراین مسابقات شرکت کردند و سطح آن بسیار بالا بود، چون همه با آمادگی بالا آمده بودند.

از عملکرد خودت در این رقابت‌ها راضی بودی؟

فکر می‌کنم عملکرد خوبی داشتم، چون توانستم به مرحله نیمه‌نهایی صعود کنم و این افتخار بسیار بزرگی است. من در اولین راند با مرد شماره ٨ دنیا که یکی از برترین‌های رشته اسنوکر است، دیدار کردم. او قبلا ٢بار من را شکست داده بود اما این‌بار توانستم وی را شکست دهم. درمرحله دوم و سوم هم نفرات سرشناسی را شکست دادم. بعد از این ٣ پیروزی به جاد ترامپ رسیدم که نفر دوم رنکینگ جهانی حرفه‌ای‌ها در اسنوکر است.

حتما پیروزی مقابل ترامپ انگلیسی برایت ارزش زیادی دارد؟

بله، از این‌که توانستم نفر دوم اسنوکر دنیا را شکست دهم، خیلی خوشحال هستم. ترامپ در ٤ دوره مسابقات اخیری که شرکت کرده، فینالیست بوده و به ندرت باخته است. خود ترامپ درمصاحبه‌های اخیرش گفته بود؛ کسی نمی‌تواند من را شکست دهد. این نشان می‌دهد او خیلی مغرور شده بود و من از این‌که توانستم با نتیجه ٥ بر ٣ مقابل او پیروز شوم و غرورش را بشکنم، خیلی خوشحال هستم.

در آخر هم به مرحله نیمه نهایی رسیدی...

بله. من بعد از پیروزی مقابل ترامپ به مرحله نیمه‌نهایی رسیدم. از این اتفاق بسیار خوشحالم، چون حضور در‌مرحله نیمه‌نهایی برای هر اسنوکربازی افتخار بسیار بزرگی است. بسیاری از حرفه‌ای‌های این رشته سال‌ها تلاش می‌کنند به مرحله نیمه‌‌نهایی مسابقات اوپن چین راه پیدا کنند. برخی از آنها، سال‌ها طول می‌کشد به این هدف برسند و برخی هم هرگز نمی‌توانند رسیدن به این مرحله را تجربه کنند. به همین دلیل بسیار خوشحالم که با وجود سن کم توانستم به این موفقیت دست پیدا کنم.

درجریان هستی که بعد ازپیروزی مقابل ترامپ رسانه‌های خارجی از تو به‌عنوان نابغه بیلیارد یاد کرده‌اند؟

شبکه‌های «یورو اسپورت» و «سی‌سی‌تی‌وی» درمدت برگزاری مسابقات چین مدام بیلیارد نشان می‌دادند. آنها درباره من هم زیاد صحبت می‌کردند و همان‌طور که گفتید از من به‌عنوان نابغه بیلیارد نام بردند. قطعا این‌که به من لقب نابغه داده‌اند، برایم غرورانگیز است و خوشحالم می‌کند. امیدوارم با ادامه روند موفقیت‌هایم بتوانم باز هم مردم ایران را خوشحال کنم.

بعد از مسابقات چین صعود ١٢ پله‌ای در رنکینگ داشتی. نظرت دراین‌باره چیست؟

رتبه‌ام در رنکینگ برایم اهمیت زیادی ندارد، چون همین که می‌توانم مسابقات را ببرم، نشانه خوبی است. باید تلاش کنم همین‌طور ذهنم را آماده نگه دارم و جلو بروم. گاهی درگیر رنکینگ‌‌شدن فشار را روی ورزشکار زیاد می‌کند، به همین دلیل اهمیت زیادی به رتبه رنکینگ نمی‌دهم.

مدتی است که در انگلیس سکونت داری. دلیل این موضوع چیست؟

اکثر مسابقات من در انگلیس برگزار می‌شود. مثلا راندهای اول مسابقات انتخابی را در انگلیس برگزار می‌کنند و به همین دلیل من این کشور را برای سکونت انتخاب کردم.

با هزینه‌های زندگی در انگلیس چطور کنار می‌آیی؟ اسپانسر داری یا از فدراسیون کمک می‌گیری؟

همانطور که می‌دانید، هزینه‌های زندگی در انگلیس بسیار بالاست و تأمین آن گاهی سخت می‌شود. با وجود این‌که من نتایج خوبی می‌گیرم اما هنوز کسی از کشورم پیدا نشده که اسپانسرم شود. من باید برای مسابقاتم هزینه کنم و این ربطی به برد و باخت ندارد. فدراسیون هم تاکنون نتوانسته هزینه‌های من را پرداخت کند و تقبل تمام هزینه‌ها برعهده خودم بوده که بسیار هم سنگین است. می‌خواهم از رسانه‌ها خواهش کنم به من کمک کنند اسپانسر پیدا کنم تا مشکلاتم کمتر شود. درحال حاضر بزرگترین دغدغه من، نداشتن اسپانسر است. واقعا برای خودم جای سوال و تأسف دارد که چرا با وجود این همه موفقیتی که به دست می‌آورم، هیچ‌کس ازکشورم اسپانسر من نمی‌شود. این موضوع واقعا باورنکردنی است.

شاید چون خیلی‌ها درجریان موفقیت‌های تو نیستند، برای اسپانسرشدن اقدام نمی‌کنند؟

بله شاید همین‌طور باشد و خیلی‌ها ندانند من چه موفقیت‌هایی به دست آورده‌ام و چه رتبه‌ای در دنیا دارم. این‌جا وظیفه رسانه‌ها و روابط عمومی فدراسیون است که وقتی نتایج خوبی می‌گیرم، اخبار مربوط به من را پوشش دهند. اگر مردم بیشتر من را بشناسند و طرفدار جذب کنم، اسپانسر هم برایم پیدا می‌شود.