کارگران هندی که در پیاده روها می خوابند

برترین ها: درحالیکه برخی از کارگران کلبه هایی در محله‌های فقیر نشین شهر اجاره می‌کنند، بسیاری از آن‌ها از پیاده روهای عمومی به عنوان جای خواب استفاده می‌کنند. درحالیکه این معابر در طول روز پر از عابران پیاده هستند، شب‌ها میزبان کارگران و فقیرانی می‌شوند که توانایی پرداخت هزینه اقامت در شهر را ندارند. آن‌ها پول خود را برای تهیه غذای خانواده خود در روستا و شهرهای کوچک پس انداز می‌کنند و خوابیدن در پیاده رو تن‌ها گزینه آن هاست.

بااین حال آن‌ها از خوابیدن در مکان‌های خلوت خودداری می‌کنند. دزدی، دعوا و قتل چیزهای عادی بین بی خانمان هاست. اگر کسی آن‌ها را تن‌ها پیدا کند به آُسانی می‌تواند درگیر شود و پولشان را بگیرد. هرچند دولت پناهگاه هایی برای آن‌ها ایجاد کرده، اما چون بسیار شلوغ هستند و کارگران مجبورند تحت هر شرایطی، حتی اگر بیمار یا آسیب دیده باشند آنجا را ترک کنند، کارگران ترجیح می‌دهند در پیاده رو‌ها بمانند. بسیاری از آن‌ها به مواد مخدر و نوشیدنی‌های الکلی روی می‌آورند. غیر از معتادان و افراد مست، آلودگی، دود، بیماری، دمای هوای شب و رانندگان بی احتیاط از خطراتی هستند که این کارگران را تهدید می‌کند. پلیس دهلی سالانه ۳۰۰۰ جسد را از جاده‌ها جمع آوری می‌کند. بیشتر آن‌ها بدون مدرک و کارت شناسایی هستند و ناشناخته می‌مانند.