کشوری که می تواند موشک نقطه زن بسازد چرا باید پراید تولید کند؟ این سوال تکراری را خیلی ها از هم می پرسند. سوالی در ظاهر ساده اما نشان دهنده ضعف عمیق درصنعت عظیم خودروسازی که علی الظاهر بزرگترین صنعت ایران پس از نفت است.
امیرحسین یزدان پناه در روزنامه روزنامه خراسان نوشت: کشوری که می تواند موشک نقطه زن بسازد چرا باید پراید تولید کند؟ این سوال تکراری را خیلی ها از هم می پرسند. سوالی در ظاهر ساده اما نشان دهنده ضعف عمیق درصنعت عظیم خودروسازی که علی الظاهر بزرگترین صنعت ایران پس از نفت است.
این یادداشت البته نه درباره خودروی ملی است و نه درباره صنعت خودروسازی و حتی شاید درباره موشک های ایران هم نیست. موشک های بالستیک ایران که با هدف قرار دادن مقر تروریست های تکفیری در سوریه، شعف و خشنودی مردم ایران را در پی داشت فارغ از همه تحلیل های سیاسی و دیپلماتیک پیام دیگری نیز باخود داشت، پیامی از جنس اعتماد به توان و علم دانشمندان ایرانی و البته حسرتی از جنس این که واقعا چرا نمی توان خط تولیدموشک های پیشرفته را در سایر بخش های صنعت ایران برپا کرد؟ برای آن که این خط تولید را در سایر بخش ها پیاده کنیم باید بدانیم روند تولید موشک در ایران چه شاخص هایی را در اولویت قرار داده است.
1-اراده ملی وتفکر جهادی: عمده تصمیم گیران،متخصصان و نیروهای نظامی ایران کسانی هستند که نه فقط در زندگی کاری خود بلکه در زندگی شخصی شان نیز مجاهدت برای نیل به اهداف اسلامی و انقلابی را کنار نمی گذارند. تجربه شخصی نگارنده از گفت و گو با متخصصان صنایع دریایی و موشکی در هوای شرجی و 48 درجه سواحل خلیج فارس دور از همسر و فرزندحاکی از روحیه بسیار بالا و انقلابی آن ها و اراده جدی متخصصانی است که برای رسیدن به اهداف متعالی کشور، بر هر عافیت طلبی برای خود پشت پا زده و تنها به ارتقای امنیت کشور می اندیشند.
نمونه ای از زندگی جهادی که به نظر می رسد با شرایط اسفبار بهره وری که در بسیاری از بخش های تولیدی و صنعتی داریم، می تواند نجات دهنده تولید کشور باشد. سوال این است که با فرض این که ده ها و صدها محدودیت مقابل ما باشد آیا اگر اراده ای جدی و تفکری جهادی چاشنی کار و تلاش ها شود نمی توان بسیاری از مشکلات را حل کرد؟
۲- دانش محوری: صنایع نظامی از پیچیده ترین صنایع دنیا هستند، این صنعت آنقدر حساس و پیچیده است که حتی یک فن خنک کننده ساده یا یک واشر معمولی یا هزاران قطعه دیگر که کاربردهای غیرنظامی دارند، از ترس آن که ممکن است در حوزه نظامی کاربرد داشته باشند به برخی کشورها فروخته نمی شوند. آلیاژهایی که در صنایع نظامی استفاده می شود هم گاهی با جابه جایی درصدی از میزان یک ماده معدنی آنقدر تغییر می کند که ممکن است مثلا موشک وقتی ارتفاعش زیاد می شود براثر فشار جاذبه تغییر شکل دهد و ... همه این ابعاد و جزئیات پیچیده نشان می دهد که خط تولیدی که می خواهد به موشکی برسد که خطای هدف گیری اش در فاصله هزار کیلومتری، کمتر از ۱۰ متر است باید یک فکر و دانش قوی با خود به همراه داشته باشد.
حتی اگر با مهندسی معکوس لازم باشد سلاحی که ساخته شده بازسازی شود بازهم توان فنی در انجام مهندسی معکوس و سازگار کردن آن با قطعات تولیدی در کشور دیگر خود یک موضوع پیچیده است. موضوعی که نشان می دهد صنعت نظامی ایران که دست کم در دو دهه اخیر توانسته به موفقیت های چشم گیر در ساخت تجهیزات پیشرفته دست یابد، براساس یک منش و منطق علمی و دانش بنیان پیش رفته است و در شرایطی که حتی فروش فن های خنک کننده معمولی به ایران با چالش همراه است، طبعا دانش ساخت آن نیز باید متکی به توان داخلی و فکر دانشمندان و دانشجویان ایرانی باشد.
۳- شایسته سالاری: وقتی هدف در یک پروسه تولیدی مشخص باشد و هرگونه انحراف در مسیر تولید به انحراف در خروجی می رسد که ممکن است تبعات سیاسی و امنیتی در پی داشته باشد، همه اجزای آن خط تولید باید مبتنی بر شایستگی و نیاز پروسه تعریف شده انتخاب شوند. کوچکترین فساد یا رانت در این مسیر می تواند باعث روی کار آمدن نیرویی شود که نتواند از عهده کار محوله برآید. کمترین اهمال در گزینش عوامل این خط تولید و دوری از شاخص محوری و شایسته سالاری می تواند خروجی را به سمتی بکشاند که نه تنها به اقتدار کشور اضافه نکند بلکه عدم موفقیت آن برای دشمنان که درحال رصد کشور هستند، عیان شده و افتضاح سیاسی و نظامی به بار بیاورد. جالب این جاست که نهادهای نظامی همیشه با این فشارها مواجه هستند که شفافیت ندارند و این عدم شفافیت ممکن است به عدم شایسته سالاری منتهی شود. اما خروجی مقتدرانه آن نشان می دهد که این فشارها وارد نیست. سوال این است که آیا در سایر حوزه هایی که تولید و اقتصاد کشور نیاز به جهش های چشم گیر و قدرت افزا دارد، طی دهه های گذشته همین شایسته سالاری اعمال شده است؟
۴- اتکا به توان داخلی: وقتی کشور با تحریم مواجه می شود از آن جایی که اصلی ترین حوزه تحریم صنایع نظامی و بازداشتن کشورها از کمک نظامی به کشور تحریم شده است، لذا هر چیزی (اعم از دانش یا قطعه) که امکان استفاده در تجهیزات نظامی را داشته باشد نمی توان به راحتی وارد کشور کرد. برای فائق آمدن بر این محدودیت ۲ کار می توان کرد: یا باید آن قطعه را ساخت و آن دانش را به دست آورد و یا باید آن را با روش های پیچیده وارد کشور کرد.بالطبع منطقی ترین راه این است که تلاش کنیم به دانش ساخت آن قطعه تحریم شده دست یابیم. موضوعی که به نظر می رسد در بسیاری از بخش های صنایع و تولید و اقتصاد با آن دست به گریبان هستیم. مزیت نسبی صنایع نظامی ایران این است که در بن بست های علمی و تجهیزاتی که در نتیجه فشارهای تحریمی ایجاد شده به توان داخلی اتکا واعتماد کرده و خود را در حصار محدودیت ها و تحریم ها گرفتار نکرده است که اگر می کرد حتی یک پیچ معمولی برای بدنه موشک هم نمی توانست تولید کند. آیا این رویکرد در همه بخش های تولیدی و صنعتی ما وجود دارد؟
به این لیست می توان ویژگی های دیگری نیز افزود اما به نظر می رسد اگر خواستار تحول در بخش های تولیدی و صنعتی کشور و حتی سایر بخش ها هستیم و می خواهیم اقتداری راکه در حوزه نظامی و بخصوص موشکی داریم در همه بخش ها شاهد باشیم باید الگوی تولید را با نگاه و راهبردی مشابه آن چه در حوزه نظامی اتفاق افتاده شبیه سازی کنیم.
راهبردی که نتیجه آن پیشرفت و کسب اقتدار در سخت ترین شرایط است تا دیگر شاهد این سوال تکراری نباشیم که چرا می توانیم موشک بسازیم اما خودروی با کیفیت نه؟ چه این که پاسخ روشن است: برای ساخت محصولی کارآمد مشابه موشک باید از خط تولید آن الگو برداشت. الگویی که محورشاخص آن باور به توان داخلی وعدم نگاه به بیرون از مرزهاست.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
مشكل اصلي اين است كه خودروسازهاي ما دنبال سود بسيار عالي هستند و جان مردم برايشان اهميت نداشته و به فكر اين هستند كه خودروهاي بي كيفيت كه بسيار سود خوب (مثلاً 20 ميليون) دارد توليد كنند.
بدون نام
بودجه کافی در صنایع موشکی باعث رشد در این حوزه شده ٬ ولی صنعت خودرو در انحصار یه عده خاص قرار داره که بدون رقیب جدی بازار خودرو را در اختیار دارند ونیازی به تغییر نمی ببینند
پاسخ ها
خشایاز
اخه چرا میخواین همینجوری ی حرفی بزنین برو بودجه نظامی ایران کشوری که کلی دشمن داره باباشونم امریکاست رو با کشور های دیگه مقایسه کن تازه اکثرشونم فقط پول کارکنانه نه تحقیق و توسعه
بدون نام
حداقل درکشتن وجهه تشابه دارن
رضا
چون موشک سازان ما کار را با اخلاص انجام می دهند. اما خود رو سازان نه
شهروند ایرانی
با سپاس از نویسنده گرامی
البته به مطالب نویسنده یک مطلب دیگر هم باید اضافه کنم که در صنعت موشک سازی ایران فساد وجود ندارد
احمد احمدی
البته بجز مواردی که در مورد موفق بودن تولید محصولات موشکی ذکر شد . یک علت بسیار مهم و تعیین کننده نیز وجود دارد . و آن مسئله هزبنه و زمان هست . معمولا در تولید یک محصول نظامی دغدقه قیمت تمام شده و بازار قروش و زمان اتمام محدودیتی وجود ندارد و صرفا انجام تولید به قیمتی مطرح هست . اما در تولید یک محصول صنعتی انجام کار به هر قیمتی امکان پذیر نیست و در کنار توانمندی تولید قیمت تمام شده محصول و امکان رقابت در بازار هم فاکتور تعیین کننده هست . چه بسا بتوان یک خودرو پیشرفته تولید کرد ولی ممکن است هزینه تمام شده آن چند برابر محصول مشابه آن در بازار باشد . واین مانع تولید آن محصول خواهد بود .
بدون نام
چرا واقعا!!!!?
بدون نام
خب .جوابش واضحه اخه
پیمان
چون قیمت تمام شده در صنایع نظامی مهم نیست ولی در صنایعی که محصولات باید در بازار عرضه شود فاکتور خیلی مهمی است .
شاید بتوان خودرو خوبی ساخت ولی با چه قیمت تمام شده ای به دست مصرف کننده می رسد؟ضمن اینکه ما در انتقال تکنولوژی هم به شدت مشکل داریم و کسی حاضر به همکاری با ما نیست.
بدون نام
چون اگه خوب بسازن سود کم میره تو جیب !!!!
محمد
توبحث موشک چون پول وسود مطرح نیست پیشرفت زیاده ولی تو بحث ماشین وفقط بفکر چپاول هستند
ایرانی
ایراد وارد نیست زیرا هم موشک نقطه زن و هم پراید به یک اندازه توانایی کشتن آدمها را دارند!
پاسخ ها
مسافر
پراید شایدم بیشتر
عرفان
چه جالب تا حالا متلبی به این درستی نخونده بودم
بدون نام
چون ایران با برعکس دنیا کار میکنه..جمعیت هم زیاده با این کار جاده ها خلوت میشن..بچه ها هم یتیم
محمد
چون موشکهای که در ایران هستند ساخت شوروی است ولی خودرها ساخت وطن است
مهندس
اين يه نظريه ثابت شده است كه هميشه پيشرفت صنعت نظامي يه كشور حدود 20 الي 30 سال جلوتو از صنعت كشوره!!اين بيكفايتي وزراي صنعت و دولتهاس و همينطور مردم كشورمون است همه به نوبه خود مقصر هستند.ما وقتي دانشجو هامون هيچكدوم تو دانشگاه درس نميخونن و دنبال مدرك و نمره و مسخره بازي در دانشگاه هستند خب همين ميشه ديگه،ما يه كشور درحال توسعه هستيم قشر روشنفكر و دانشجو حداقل 8 ساعت كار مفيد به همراه مطتاعه داشته باشد
پاسخ ها
علی
اصلا این طور نیست میخوام ببینم کشوری مثل سوئد سوییس فنلاند چه صنایع دفاعی دارن ولی تو اوج تکنولوژی و رفاه اجتماعین
ناشناس
شايد مثال درستي نباشه ولي اگه يه خودروسازي خوب داشتيم و ميتونستيم خودروهامونو به خاطر كيفيتش صادر كنيم خوشحاليش موندگار تر از شليك موشك بود
نظر کاربران
چون خودروسازی زیر نظر دولته ، خخخخ
مشكل اصلي اين است كه خودروسازهاي ما دنبال سود بسيار عالي هستند و جان مردم برايشان اهميت نداشته و به فكر اين هستند كه خودروهاي بي كيفيت كه بسيار سود خوب (مثلاً 20 ميليون) دارد توليد كنند.
بودجه کافی در صنایع موشکی باعث رشد در این حوزه شده ٬ ولی صنعت خودرو در انحصار یه عده خاص قرار داره که بدون رقیب جدی بازار خودرو را در اختیار دارند ونیازی به تغییر نمی ببینند
پاسخ ها
اخه چرا میخواین همینجوری ی حرفی بزنین برو بودجه نظامی ایران کشوری که کلی دشمن داره باباشونم امریکاست رو با کشور های دیگه مقایسه کن تازه اکثرشونم فقط پول کارکنانه نه تحقیق و توسعه
حداقل درکشتن وجهه تشابه دارن
چون موشک سازان ما کار را با اخلاص انجام می دهند. اما خود رو سازان نه
با سپاس از نویسنده گرامی
البته به مطالب نویسنده یک مطلب دیگر هم باید اضافه کنم که در صنعت موشک سازی ایران فساد وجود ندارد
البته بجز مواردی که در مورد موفق بودن تولید محصولات موشکی ذکر شد . یک علت بسیار مهم و تعیین کننده نیز وجود دارد . و آن مسئله هزبنه و زمان هست . معمولا در تولید یک محصول نظامی دغدقه قیمت تمام شده و بازار قروش و زمان اتمام محدودیتی وجود ندارد و صرفا انجام تولید به قیمتی مطرح هست . اما در تولید یک محصول صنعتی انجام کار به هر قیمتی امکان پذیر نیست و در کنار توانمندی تولید قیمت تمام شده محصول و امکان رقابت در بازار هم فاکتور تعیین کننده هست . چه بسا بتوان یک خودرو پیشرفته تولید کرد ولی ممکن است هزینه تمام شده آن چند برابر محصول مشابه آن در بازار باشد . واین مانع تولید آن محصول خواهد بود .
چرا واقعا!!!!?
خب .جوابش واضحه اخه
چون قیمت تمام شده در صنایع نظامی مهم نیست ولی در صنایعی که محصولات باید در بازار عرضه شود فاکتور خیلی مهمی است .
شاید بتوان خودرو خوبی ساخت ولی با چه قیمت تمام شده ای به دست مصرف کننده می رسد؟ضمن اینکه ما در انتقال تکنولوژی هم به شدت مشکل داریم و کسی حاضر به همکاری با ما نیست.
چون اگه خوب بسازن سود کم میره تو جیب !!!!
توبحث موشک چون پول وسود مطرح نیست پیشرفت زیاده ولی تو بحث ماشین وفقط بفکر چپاول هستند
ایراد وارد نیست زیرا هم موشک نقطه زن و هم پراید به یک اندازه توانایی کشتن آدمها را دارند!
پاسخ ها
پراید شایدم بیشتر
چه جالب تا حالا متلبی به این درستی نخونده بودم
چون ایران با برعکس دنیا کار میکنه..جمعیت هم زیاده با این کار جاده ها خلوت میشن..بچه ها هم یتیم
چون موشکهای که در ایران هستند ساخت شوروی است ولی خودرها ساخت وطن است
اين يه نظريه ثابت شده است كه هميشه پيشرفت صنعت نظامي يه كشور حدود 20 الي 30 سال جلوتو از صنعت كشوره!!اين بيكفايتي وزراي صنعت و دولتهاس و همينطور مردم كشورمون است همه به نوبه خود مقصر هستند.ما وقتي دانشجو هامون هيچكدوم تو دانشگاه درس نميخونن و دنبال مدرك و نمره و مسخره بازي در دانشگاه هستند خب همين ميشه ديگه،ما يه كشور درحال توسعه هستيم قشر روشنفكر و دانشجو حداقل 8 ساعت كار مفيد به همراه مطتاعه داشته باشد
پاسخ ها
اصلا این طور نیست میخوام ببینم کشوری مثل سوئد سوییس فنلاند چه صنایع دفاعی دارن ولی تو اوج تکنولوژی و رفاه اجتماعین
شايد مثال درستي نباشه ولي اگه يه خودروسازي خوب داشتيم و ميتونستيم خودروهامونو به خاطر كيفيتش صادر كنيم خوشحاليش موندگار تر از شليك موشك بود