زوایای معنوی و قانونی مراسم تحلیف

محمدرضا باهنر در جام جم نوشت: در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران مقام ریاست جمهوری، بعد از مقام رهبری بالاترین منصب سیاسی و اجرایی کشور محسوب می‌شود و اختیارات وسیعی در قانون اساسی به واسطه رای مشروطی که از مردم دریافت می‌کند در اختیار دارد.

رئیس‌جمهور علاوه بر اجازه تنظیم و هزینه‌کرد بودجه کلی کشور، امور تشکیلاتی، استخدامی و سازمان بروکراتیک کشور را ریاست می‌کند و در واقع مسئولیت تحقق بسیاری از اهداف نظام را که در قانون اساسی، اعم از مسائل اقتصادی، فرهنگی، سیاسی، اجتماعی و رفاهی مطرح است به عهده دارد و باید با توجه به نقشه راهی که توسط اسناد بالادستی مثل سیاست‌های کلی و قوانین موضوعه کشور مشخص شده، حرکت کند.

رای رئیس‌جمهور، مشروط است و برای این‌که این رای قانونی و مشروع شود باید در آغاز، حکم اختیارات شرعی و ولایی رئیس‌جمهور از سوی مقام معظم رهبری تنفیذ و سپس مراسم تحلیف در مجلس شورای اسلامی برگزار شود.

برای آغاز به کار دستگاه اجرایی کشور رئیس‌جمهور موظف است در مجلس شورای اسلامی حاضر و در مقابل چشمان نمایندگان مجلس و با حضور رئیس قوه قضاییه به کلام‌الله مجید سوگند یاد کند که حافظ و پاسدار دین و مذهب رسمی، حافظ منافع ملی و امنیت کشور و مسئول نظارت بر اجرای مفاد و اصول قانون اساسی باشد؛ سوگند رئیس‌جمهور شرعی است و باید مثل بسیاری از عبادات شرعی نیت خود را خالص کرده و به آن پایبند باشد.

نمایندگان مجلس ثمره دموکراسی پخش شده در کشور هستند و حضور رئیس‌جمهور که نتیجه ثمره دموکراسی متراکم در کشور است در مقابل نمایندگان و رئیس قوه قضاییه، اتفاقی قانونی است که به مسئولیت رئیس‌جمهور رسمیت می‌بخشد.

رئیس‌جمهور باید به سوگند خود متعهد باشد و از همه مساعی و امکاناتی که قانون اساسی و مردم در اختیارش گذاشته، برای حصول اهدافی که در سوگندنامه آمده، استفاده کند.

مراسم تحلیف رئیس‌جمهور معنوی و قانونی است و طبق اخبار اعلام شده قرار است مقامات بسیاری از کشورها نیز در این مراسم حاضر شوند و این نقطه مثبت می‌تواند به نقش و حضور ایران در عرصه بین‌الملل کمک کند.

حضور سایر کشورها در مراسم تحلیف رئیس‌جمهور همدلی را افزایش می‌دهد و تمام ترفندهای آمریکا برای منزوی کردن ایران را نابود می‌کند و با این حضور مشخص می‌شود که جمهوری اسلامی ایران در جامعه بین‌الملل جایگاه ویژه و بالایی دارد.