کیومرث پوراحمد در انتظار «حمایتهای دولتی»
حالا و در دوران پس از پول نفت، حمایتها کمتر شدهاند اما طلب حمایتها به قوت خودش ادامه دارد. حالا کیومرث پوراحمد پس از درخواست همان حمایتها، گفتههای جالبی از "نظم قدیم" و سینمای دهه ۱۳۶۰ و ۱۳۷۰ دارد.
کافه سینما: حالا و در دوران پس از پول نفت، حمایتها کمتر شدهاند اما طلب حمایتها به قوت خودش ادامه دارد. حالا کیومرث پوراحمد پس از درخواست همان حمایتها، گفتههای جالبی از "نظم قدیم" و سینمای دهه ۱۳۶۰ و ۱۳۷۰ دارد. او در گفتگویی با فرهیختگان و در برابر سوال علت کم کار شدناش گفته:
«هیچ وقت به اندازه الان پرکار نبودهام. انبوهی فیلمنامه کامل و خلاصه فیلمنامه نوشتهام و دائم این در و آن در میزنم که کار کنم ولی کو سرمایه؟
در مراسمی رئیس سازمان سینمایی را دیدم، گفتم آقا ما در دهه ۶۰ و ۷۰ پادشاهی میکردیم. کافی بود اراده کنیم فیلم بسازیم فورا همه چیز مهیا میشد. فرقی هم نمیکرد که فیلم «خواهران غریب» پرفروش باشد یا «به خاطر هانیه» که فقط یک هفته در سینما آزادی اکران شد و بعد حوزه هنری فیلم را هدیه کرد به تلویزیون.
اما حالا کار به جایی رسیده که هر پنج،۶ سال امکان ساختن یک فیلم دست میدهد. مگر ما چقدر دیگر زندگی میکنیم؟ رئیس سازمان سینمایی گفت ما کمک میکنیم، ما حمایت میکنیم و چه و چه و چهها. عین همین مکالمه را چهار سال قبلش با رئیس قبلی سازمان سینمایی داشتم، باز هم توی مراسمی بود.
«هیچ وقت به اندازه الان پرکار نبودهام. انبوهی فیلمنامه کامل و خلاصه فیلمنامه نوشتهام و دائم این در و آن در میزنم که کار کنم ولی کو سرمایه؟
در مراسمی رئیس سازمان سینمایی را دیدم، گفتم آقا ما در دهه ۶۰ و ۷۰ پادشاهی میکردیم. کافی بود اراده کنیم فیلم بسازیم فورا همه چیز مهیا میشد. فرقی هم نمیکرد که فیلم «خواهران غریب» پرفروش باشد یا «به خاطر هانیه» که فقط یک هفته در سینما آزادی اکران شد و بعد حوزه هنری فیلم را هدیه کرد به تلویزیون.
اما حالا کار به جایی رسیده که هر پنج،۶ سال امکان ساختن یک فیلم دست میدهد. مگر ما چقدر دیگر زندگی میکنیم؟ رئیس سازمان سینمایی گفت ما کمک میکنیم، ما حمایت میکنیم و چه و چه و چهها. عین همین مکالمه را چهار سال قبلش با رئیس قبلی سازمان سینمایی داشتم، باز هم توی مراسمی بود.
رئیس سازمان سینمایی گفت چه میکنی؟ گفتم پروانه ساخت گرفتهام که فیلم بسازم. گفت عالی! حتما باید فیلم بسازی. توی چهار سال گذشته تو مغضوب سازمان سینمایی بودی و اگر توی این دولت هم (آقای روحانی تازه رئیس جمهور شده بود) اگر فیلم نسازی خیلی بد است. درواقع علی قائم مقامی (تهیهکننده) فیلم دست من را کشید و من را هل داد و ما شیرجه زدیم توی استخری که یک وجب آب داشت، وقتی نیاز داشتیم که سازمان سینمایی و فارابی کمک کند برهوت. همان ۲۰۰ میلیونی که به همه وام میدادند به من هم دادند آن هم قطره چکانی! با هزار مکافات و تنگدستی و درواقع به همت علی قائم مقامی «کفشهایم کو؟» را ساختیم.
چهل و چند سال سابقه و تجربه در گوشه انزوا خاک میخورد، کپک میزند و میپلاسد. من نمیدانم این نکته برای مدیران سینمای کشور هیچ اهمیتی دارد یا نه؟ نمیدانم وزیر ارشاد میداند که من و نسل ما در چه شرایطی هستیم یا نه؟»
چهل و چند سال سابقه و تجربه در گوشه انزوا خاک میخورد، کپک میزند و میپلاسد. من نمیدانم این نکته برای مدیران سینمای کشور هیچ اهمیتی دارد یا نه؟ نمیدانم وزیر ارشاد میداند که من و نسل ما در چه شرایطی هستیم یا نه؟»
پ
ارسال نظر