روح‌الله داداشی و دخترک جوراب فروش
روح‌الله شهرت و محبوبیتش را نه فقط به خاطر مدال‌های طلایی رنگش، که به خاطر کمک‌هایش به نیازمان به دست آورده بود؛ کمک‌هایی که هیچ‌کس آنها را نفهمید و او بدون آن‌که حتی به برادرش که نزدیک‌ترین کسش بود بگوید؛ آنها را انجام داده است.
روح‌الله شهرت و محبوبیتش را نه فقط به خاطر مدال‌های طلایی رنگش، که به خاطر کمک‌هایش به نیازمان به دست آورده بود؛ کمک‌هایی که هیچ‌کس آنها را نفهمید و او بدون آن‌که حتی به برادرش که نزدیک‌ترین کسش بود بگوید؛ آنها را انجام داده است.
علی داداشی در این مورد می‌گوید: «دختر خانمی از یکی از شهرهای شمالی کشور آمده بود و در مراسم روح‌الله شرکت کرد. او خیلی اصرار داشت مرا ببیند، وقتی با هم روبه‌رو شدیم گفت شما مرا می‌شناسید؟ هرچه فکر کردم او را به خاطر نیاوردم .
او به من گفت ۱۰ سال قبل شما یک مغازه مشاوره داشتید. من آن زمان یک دختربچه دستفروش بودم که هر از گاهی به مغازه شما می‌آمدم و شما از من جوراب می‌خریدید، برادرتان یک روز از من جوراب خرید. وقتی جوراب را به او دادم،از من پرسید کلاس چند هستم؟ اما من همان سال به خاطر فقر مالی خانواده ام ترک تحصیل کرده بودم. او وقتی قصه زندگی‌ام را شنید کاری کرد که زندگی مرا تغییر داد. او گفت تو به کارت ادامه بده اما درست را رها نکن.من هزینه تحصیلت را می‌‌دهم.
الان من سال دوم دانشگاه هستم و تا به حال تمام هزینه‌ها و مخارج تحصیلی من را برادرتان داده است. وقتی در روزنامه خبر مرگ او را خواندم احساس کردم دنیا به آخر رسیده است. من حامی‌ام را برای همیشه از دست داده‌‌ام. اگر او نبود شاید زندگی‌ام طور دیگری رقم می‌‌خورد و معلوم نبود چه سرنوشت شومی در انتظار من بود. اما او هدیه‌ای به من داد که هرگز نمی‌توانم آن را فراموش کنم. او به من زندگی داد.
دختر جوراب‌فروش تنها کسی نبود که روح‌الله به او کمک کرده بود او هفته‌ای یک‌بار به کهریزک می‌رفت و ماهانه مبلغی را به بهزیستی و سالمندان کهریزک پرداخت می‌کرد. او حتی جایزه یکی از مسابقاتش را به خانواده‌ای بخشید که وضعیت مالی بدی داشتند و دخترشان دیالیز می‌شد». علی داداشی، برادر مرحوم؛ حالا بلند هق‌هق می‌زند و گریه می‌کند.
منبع: خبرآنلاین
علی داداشی در این مورد می‌گوید: «دختر خانمی از یکی از شهرهای شمالی کشور آمده بود و در مراسم روح‌الله شرکت کرد. او خیلی اصرار داشت مرا ببیند، وقتی با هم روبه‌رو شدیم گفت شما مرا می‌شناسید؟ هرچه فکر کردم او را به خاطر نیاوردم .
او به من گفت ۱۰ سال قبل شما یک مغازه مشاوره داشتید. من آن زمان یک دختربچه دستفروش بودم که هر از گاهی به مغازه شما می‌آمدم و شما از من جوراب می‌خریدید، برادرتان یک روز از من جوراب خرید. وقتی جوراب را به او دادم،از من پرسید کلاس چند هستم؟ اما من همان سال به خاطر فقر مالی خانواده ام ترک تحصیل کرده بودم. او وقتی قصه زندگی‌ام را شنید کاری کرد که زندگی مرا تغییر داد. او گفت تو به کارت ادامه بده اما درست را رها نکن.من هزینه تحصیلت را می‌‌دهم.
الان من سال دوم دانشگاه هستم و تا به حال تمام هزینه‌ها و مخارج تحصیلی من را برادرتان داده است. وقتی در روزنامه خبر مرگ او را خواندم احساس کردم دنیا به آخر رسیده است. من حامی‌ام را برای همیشه از دست داده‌‌ام. اگر او نبود شاید زندگی‌ام طور دیگری رقم می‌‌خورد و معلوم نبود چه سرنوشت شومی در انتظار من بود. اما او هدیه‌ای به من داد که هرگز نمی‌توانم آن را فراموش کنم. او به من زندگی داد.
دختر جوراب‌فروش تنها کسی نبود که روح‌الله به او کمک کرده بود او هفته‌ای یک‌بار به کهریزک می‌رفت و ماهانه مبلغی را به بهزیستی و سالمندان کهریزک پرداخت می‌کرد. او حتی جایزه یکی از مسابقاتش را به خانواده‌ای بخشید که وضعیت مالی بدی داشتند و دخترشان دیالیز می‌شد». علی داداشی، برادر مرحوم؛ حالا بلند هق‌هق می‌زند و گریه می‌کند.
منبع: خبرآنلاین
باز نشر: مجله اینترنتی Bartarinha.ir
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
نظر کاربران
kheili made bozorgi bod
rohesh shad.vaghean jaye taasof dare ke bozorg mardane ma 1ki 1ki daran mimiran.alanam ke vazne bardare ma....
روحش شاد، واقعاً مرد بزرگ و با اخلاقی بود، اما این تعریفای علکی به چه درد می خوره، حالا هی بیان بعد مرگ آدم، از خوبی هاش بگن، کلاً ما ملت مرده پرستی هستیم، تا طرف زنده است براش هیچ کاری نمی کنیم، نه قدردانی نه تشکری و...
man vaghean gheryam gereft roohash shad..valatariun va bozorgtarin mardi ke to donya bod,,,mard..nore elahi be tane bi jane o...khodayash biyamorzad
واقعا مرد بود . خدا بیامرزتش . روحش شاد
هنوز کجاشو دیدین مطمئن باشین خیلی از کمکهای رو که این مرد انجام داد بزودی بگوش همهمون میرسه خدایش بیامرزد و روحش شاد
فقط اشكم جاري شد حرفي براي گفتن ندارم
خدا رحمتش کنه،روحش شاد
ادم تاسف می خوره چرا این جوون مردا زود پرپر میشن
حیفه این همه مردی و غضله که زیر خاکه!!!
وقتي اين قهرمانان زنده اند نام ايران و ايراني زنده است،تا كي مرده پرستي؟
خدايش بيامرزاد.
امیدوارم که مثل اکثر ایرانیها بیوفا نباشید وبعد یه مدت کوتاه این مرد بزرگ و فراموش نکنید.و همیشه سعی کنید مثل اوون مرحوم یه مرد واقعی باشید.....یه ایرانی واقعی.....یه مسلمان....... روحش شاد
پهلوانان نمي ميرند اينروبدونيد خدا گل چينه واسه همينه روح الله زود رفت
مردان بزرگ بعد از مرگ اسطوره میشوندوروح ا... به مردان بزرگ تاریخ پیوست.روحش شاد
....خدا رحمتش کنه
روحش شاد و یادش گرامی.بزرگ بود و روح بزرگی داشت .و وزنه های سنگین روحی را از دوش خیلی از انسانها برداشت...و این منش او بی نظیر بود...
Vaghti in matlabo khoondam tanam larzid roohesh shad.
اره واقعا روحش شاد
این همه کار خیر کرد ولی یه کارش از همه کارهای دیگش بزرگتر بود خدابیامرز
یه بچه 17سالرو فرستاد بالای دار
خدا رحمتش کنه واقعا