فریدون مجلسی در روزنامه شرق نوشت: دشمنی ایران و آمریکا که برخی دیدگاه‌ها در ٤٠ سال گذشته بر تداوم و تشدید آن کوشا بوده‌اند و آمریکا نیز با تشدید مقابله با جمهوری اسلامی و حمایت بی‌دریغ از اسرائیل در تشدید آن کوتاهی نکرده است، اکنون با تهدیدها و سیاست‌های نامتعارف پرزیدنت ترامپ رنگی بحرانی به خود گرفته است.
فریدون مجلسی در روزنامه شرق نوشت: دشمنی ایران و آمریکا که برخی دیدگاه‌ها در ٤٠ سال گذشته بر تداوم و تشدید آن کوشا بوده‌اند و آمریکا نیز با تشدید مقابله با جمهوری اسلامی و حمایت بی‌دریغ از اسرائیل در تشدید آن کوتاهی نکرده است، اکنون با تهدیدها و سیاست‌های نامتعارف پرزیدنت ترامپ رنگی بحرانی به خود گرفته است.
در این میان جمهوری اسلامی بارها کوشیده است از تضادهایی که میان سیاست‌های روسیه و آمریکا پیش‌آمده است، برای تقویت مواضع خود در مقابل آمریکا بهره بگیرد و نوعی جناح‌بندی متقابل به‌وجود آورد. برخی حتی از اتحاد یا بیشتر از آن از اتحاد نظامی یاد کرده‌اند.
تردیدی نیست که دولت‌ها در روابط بین‌المللی از فرصت‌ها برای یارگیری و تقویت جبهه خود، می‌کوشند ازاین‌گونه شرایط استفاده تاکتیکی کنند، اما عبارات «اتحاد» و خصوصا «اتحاد نظامی یا سیاسی» به‌شدت رنگ استراتژیک یا راهبردی دارد. خوشبختانه روسیه در شرایطی است که به‌هیچ‌وجه از چنین اتحادهایی استقبال نمی‌کند؛ وگرنه بعید نبود هیجانات برخی گروه‌ها ما را در دام اتحاد با همسایه‌ای بیندازد که برای ایرانیان یادآور سختی‌ها و مرارت‌ها و فشارهای تاریخی ناخوشایندی است که حتی آوردن نامش برای ما با نوعی بیم و هراس و نگرانی همراه بوده است. اما خوشبختانه روسیه امروز روسیه قدیم و شوروی سابق نیست.
کشوری سرمایه‌داری است که به‌تدریج خودش را با اقتصاد جهان آزاد وفق می‌دهد و منافع ملی خود را در تعامل با قوی‌ترین اقتصادهای جهان می‌بیند. ایران در شمار اقتصادهای کوچک‌تری قرار دارد که به‌نوبه خود برای روسیه در جایگاه همسایه‌ای با امکانات دسترسی آسان‌تر ارزشمند است، نه بیشتر.
غرب‌ستیزی طولانی ایران در این شرایط که حتی شرط برخی شرکت‌های بزرگ اروپایی را برای سرمایه‌گذاری در ایران رضایت آمریکا قرار داده است، برای روسیه در غیاب آن رقیبان عمده، می‌تواند موقعیت‌های اقتصادی و بازرگانی مناسبی فراهم آورد که البته از لحاظ کیفیت فنی به‌پای رقبای غربی نمی‌رسد.
روسیه شریک قدیمی سوریه و دارای پایگاه نظامی در لاذقیه، در جنگ داخلی آن کشور از همکاری نظامی ایران بهره‌مند بود. اکنون که آن جنگ رو به‌پایان می‌رود، روسیه نیز بیشتر به منافع خودش می‌اندیشد. دیدیم که در ایجاد منطقه امن در حاشیه مرز اسرائیل از همکاری با ترکیه و آمریکا کوتاهی نکرد؛ زیرا اولا با اسرائیل روابط تاریخی و خوبی دارد و ثانیا مایل است بعد از ایجاد ثبات در کشوری که در آن ذینفع است، آرامش آن محفوظ بماند.
ازاین‌رو تصور نمی‌رود روسیه در جنگی محتمل میان جمهوری اسلامی و اسرائیل به سود ایران جبهه‌گیری کند اما منافعش اقتضا می‌کند که از احتمال چنان جنگی بکاهد. به‌همین‌دلیل در دوران بحران‌های احمدی‌نژادی که جمهوری اسلامی ایران را به‌عنوان تهدیدی برای صلح و امنیت بین‌المللی به شورای امنیت بردند، روسیه نیز مانند چین حاضر نشد با وتوی خودش از صدور قطع‌نامه‌های تحریمی علیه ایران جلوگیری کند.
همسایگی و توانمندی صنعتی و اقتصادی روسیه اقتضا می‌کند که روابط بازرگانی و همکاری‌های صنعتی ایران و روسیه که سابقه تاریخی هم دارد، بسیار بیش از ارقام کنونی باشد. هرچه آمار و ارقام همکاری‌های اقتصادی دو کشور بالاتر برود، اعتبار و احترام متقابل بیشتر خواهد شد. تأثیر ادامه عملی تحریم‌های بانکی در روابط ایران و غرب، فرصت مناسبی برای توسعه این‌گونه روابط با روسیه را به‌وسیله ارزهای ملی فراهم مي‌كند که خصوصا در زمینه‌های ریلی و برخی صنایع سنگین سودمند خواهد بود.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
نظر کاربران
متن خوبی بود متشکریم
پول زور وده