پیشنهادهای فرهنگی آخر هفته
«هجوم» شهرام مُکری را نمی شود به اندازه محدود این ستون تفسیر کرد. این ژانرترین فیلم روی پرده است که در گروه هنر و تجربه اکران شده است.
برترین ها - ایمان عبدلی:
تماشاخانه: «ماتیک قرمز» به کارگردانی سودابه میر کریمی در تماشاخانه انتظامی، زنانه ترین و در عین حال رئال ترین نمایش این شب های تهران است. داستان یک مرد و سه زن که سرنوشت آن ها را بهم نزدیک می کند. با شکست های زمانی واضح و نه مبهم در میزانسنی ساده و گویا که تنها با کمک و تغییر رنگ نور تغییر زمان را نشان می دهد.
نمایش تا حد زیادی بر مبنای دیالوگ و نه اَکت، روایت را جلو می برد و ازهمین لحاظ هم با طبع شنیداری ما بیشتر همخوانی دارد. ما طبیعتا بنا به سابقه ی ذهنی که داریم ترجیح می دهیم قصه ها را بشنویم تا این که همان ها را ببینیم. بازی ها و طراحی لباس و صحنه هم همه ساده است تا تمرکز روی روایت بیشتر شود و البته مضمونی که کلی حسرت و اشتیاق زنانه ایرانی درآن نهفته است. «ماتیک قرمز» سرگرم کننده و شریف است.
اکران: «هجوم» شهرام مُکری را نمی شود به اندازه محدود این ستون تفسیر کرد. این ژانرترین فیلم روی پرده است که در گروه هنر و تجربه اکران شده است. مُکری در ادامه تجربیات بدیع فرمی گذشته اش این بار هم یک لایبرینت پیچیده روایی را در یک اتمسفر سنگین گنجانده و قصه ی قتل سامان به دست علی را روایت می کند.
روایت شرح بازنمایی مکرر صحنه ی قتل است که کلی ارجاعات تاویل و تفسیر برانگیز دارد و البته به شدت ضد قصه است. این نکته ی مهمی است که اگر برای دیدن قصه به سینما می روید اصلا به «هجوم» فکر نکنید. این اثر بیشتر مناسب حال علاقه مندان تیفوسی سینما است که می توانند ارجاعات درون متنی و فضای وهم زده فیلم کشف کنند و لذت ببرند. گرچه همین جهان بدیع مُکری هم ایراداتی دارد اما تازه است و در سینمای ایران کم نظیر بوده قطعا. جهان خفقان آور مه زده و مالیخولیایی فیلم در کنار آدم های الکن ترس زده استعاره از واقعیتی است که در لای سینمای فرمال پیچیده شده است.
کتاب: «سرد و گرم روزگار» اثر تازه احمد زیدآبادی روزنامه نگار نام آشنای ایام اصلاحات در همین چند روز اول پر فروش شده است و به نظر از آن زندگی نامه های صادقانه و صمیمانه ای است که فروش خوبش ادامه خواهد داشت.
زید آبادی در این اثر از سه سالگی تا ۱۸ سالگی اش را روایت کرده در محیطی کوچک با تمام خصلت های مشترک مردمانی که در محیط های کوچک از فرط بیکاری به کنجکاوی زندگی هم می پردازند. زید آبادی با همان ادبیات ژورنالیستی روانی که دارد زندگی خودش را روایت کرده و زبان کتاب ساده است و راحت ارتباط می گیرد و در عین حال چیزهایی به خواننده اضافه می کند. در ضمن هفته ی کتاب هم هست و یک تخفیف ده درصدی هم می توانید از کنار خرید هر کتاب به جیب بزنید.
«در روستا بحث انقلاب نقل محافل محافل بود. اغلب روستاییان حتا در آن برهه همچنان حامی شاه بودند و به ندرت در سلامت حکومت تردید می کردند، در بحث ها با آن ها کوشیدم نظرشان را تغییر بدهم...»
خورجین: «بیمار بزرگ» یک کمدی رمانتیک سرحال بامزه است که وجودش نقض این ادعاست که دوران کمدی رمانتیک ها تمام شده. داستان حدیث مکرر و آشنایی است؛ آشنایی و عاشقی و فراق و دوباره وصال یک دختر و پسر جوان، که بارها شنیده ایم و حتی می توانیم روند قصه را پیش بینی کنیم و حدس بزنیم.
در این فیلم و در این ژانر قرار نیست اتفاق خاصی رخ بدهد و همه چیز از فرط تکرار آشناست اما این که این قصه های تکراری را چگونه روایت کنند که بازهم دیدنی از کار بیاید، کار سهل و ممتنعی است. اتفاقی که در فیلم مورد اشاره افتاده و با یک عاشقانه با مزه و دوست داشتنی مواجهیم و جالب این جاست که تمام ماجراهای فیلم واقعی است و چون فیلم روایت یک پاکستانی در آمریکاست برای فرهنگ ما اشتراکات زیادی دارد.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
نظر کاربران
تکراری وسانسور شده
کسی نگاه میکند من که میرم گیم نت محله مان بهترین فیلمهای روز دنیا را فلش میریزم و در خانه نگاه میکنم
من یه فیلم ماهی و گربه ازین شهرام مکری دیدم،هنوز طعم تلخ تجربه دیدن این فیلم زیر دندونمه،همه چیز فقط فرم بود بدون اینکه قصه تعریف کنند برای مخاطب،فراستی خوب اصطلاحی برای این فیلمها به کار میبره،فیلمهای کارت پستالی،یه چنتا صحنه و کارت پستال میچسبونن بهم اسمشم میذارن فیلم سینمایی
فیلم ببگ سیک عالیه ... واقعا احوالات ما را بیان میکنه .... در شگفتم از شباهت ما با جوون اول فیلم ... اونا چجور زندگی میکنن و ما چه جور
فیلم را ببینید عالللیییییییه