جاباما
۶۶۳۲۵۷
۵۰۱۴
۵۰۱۴
پ

ژکان: طول می‌کشد تا امثال من فیلمی بسازند

علی ژکان که سال گذشته در سکوت خبری تازه‌ترین اثر سینمایی‌اش را کلید زد، امسال برای حضور در جشنواره سی‌وششم فیلم فجر با فیلم «اولین امضا برای رعنا» ثبت‌نام کرد. فیلم درباره زندگی نویسنده‌ای است که در شرایط امروز جامعه زندگی و کارش به تصویر درآمده است.

روزنامه شرق: علی ژکان که سال گذشته در سکوت خبری تازه‌ترین اثر سینمایی‌اش را کلید زد، امسال برای حضور در جشنواره سی‌وششم فیلم فجر با فیلم «اولین امضا برای رعنا» ثبت‌نام کرد. فیلم درباره زندگی نویسنده‌ای است که در شرایط امروز جامعه زندگی و کارش به تصویر درآمده است. ژکان برای این فیلم از چهره‌ها استفاده نکرده و به سراغ بازیگرانی رفته است که با حال‌وهوای داستان تناسب داشته باشند؛ اما تازه‌ترین اثر سینمایی ژکان در فهرست انتخابی هیئت داوران این دوره از جشنواره موجود نیست و به‌عبارتی کنار گذاشته شده است. فیلم متفاوتی که به نظر کارگردان طبیعی‌ترین انتخاب برای هر جشنواره‌ای است؛ زیرا با هدف طرح ارزش‌های سینمایی ساخته شده است. ژکان در گفت‌و‌گو با «شرق» از انتقادش به نحوه برگزاری سی‌وششمین جشنواره فیلم فجر صحبت کرد که شما را به خواندن آن دعوت می‌کنیم.

ژکان: طول می‌کشد تا امثال من فیلمی بسازند

شما نسبت به چگونگی برگزاری جشنواره سی‌وششم فجر نقد دارید؟
بله، همان‌طور که همه می‌دانیم، جشنواره فیلم فجر در کنار جشنواره موسیقی و تئاتر به مناسبت پیروزی نظام جمهوری اسلامی تشکیل شد و به اجرا درآمد و همه این جشنواره‌ها با یک هدف معین که همان برگزاری جشن پیروزی نظام جدید است تا به امروز برگزار شده است؛ بنابراین ماهیت این جشنواره‌ها یک جشنواره مناسبتی و موضوعی است که مأموریتش به‌نمایش‌درآوردن دستاوردهای یک سال سینمای کشور است؛ در نتیجه اساسا ما با یک برگزاری نمایشگاه سروکار داریم؛ نه یک فستیوال رقابتی مثل فستیوال‌های جهانی.
به نظر شما جشنواره نمی‌تواند رقابتی باشد؟
چرا می‌تواند؛ چنانچه در ادوار گذشته بخش رقابتی آن نیز به اجرا درمی‌آمد. صحبت بر سر ماهیت جشن‌گونه جشنواره است. فرض کنید مثل جشن خرمن در شکل روستایی آن به عبارتی دستاوردهای تولیدکنندگان با هدف حمایت از آنها و ارتقای کمّی و کیفی سینمای ملی در بخش‌های دیگر به نمایش درمی‌آمد؛ حتی در دوره‌هایی درجه‌بندی فیلم‌ها و نوبت‌دهی به اکران آنها صورت می‌گرفت؛ اما امسال ناگهان شورای سیاست‌گذاری جشنواره فیلم فجر تصمیم به محدودکردن آن می‌گیرد. تصمیم به برجسته‌کردن رقابتی جشنواره می‌گیرد و صحبت از ارزش‌های سینمایی و هنری می‌کند و فیلم‌های بسیاری را از گردونه‌ نمایش حذف می‌کند. آن هم از سوی جشنواره‌‌ای که کاملا دولتی است و مأموریت ذاتی‌اش نمایش شکوه و جلال تولیدات یک‌ساله سینمای کشور است. این همان تناقضی است که من به آن انتقاد دارم.
بنابراین شما با رقابتی‌بودن جشنواره مشکلی ندارید؟
اصلا و ابدا؛ اما همین برجسته‌کردن حالت رقابتی جشنواره امسال با اصول جهانی آن در تعارض است.
یعنی چه، منظورتان چیست؟
دبیر جشنواره مدیرکل اداره نظارت و ارزشیابی است و در رأس شورای سیاست‌گذاری آن ریاست محترم سازمان سینمایی کشور نشسته است. تیم اعضای هیئت انتخاب از فعالان دولتی هستند و هیچ‌کدام سابقه سینمایی معتبر و قابل اعتنا در هنر سینما ندارند. هیچ افق و چشم‌اندازی هم از هویت جشنواره رقابتی در دست نیست و هیچ‌کس نمی‌داند با چه‌جور جشنواره‌ای سروکار دارد. چه ارزش‌های هنری و سینمایی مدنظر هیئت انتخاب و دبیر آن است. قرار است این جشنواره چه تأثیری در سینمای ملی داشته باشد، چه چیزی را می‌خواهد ارتقا دهد، انتخاب فیلم‌ها براساس چه معیارها و ارزش‌هایی صورت می‌گیرد. هیچ توضیحی وجود ندارد، جز به فرموده و اراده و میل مدیران!
بالاخره به نظر شما ما با چه جور جشنواره‌ای طرف هستیم؟
همان‌طور که دبیر محترم جشنواره در مصاحبه‌های خود گفته است، تمام تلاش‌شان این بوده که بی‌حاشیه‌ترین فیلم‌ها را داشته باشند؛ یعنی ما با جشنواره‌ای طرف هستیم که نمی‌‌خواهد هیچ شهامتی از خود نشان دهد.
مگر فیلم شما حاشیه‌ساز است؟
نمی‌دانم، فکر می‌کنم شاید به نظر آقایان این‌طور رسیده؛ چون در دو گونه‌ای که بیشترین فیلم‌های جشنواره را تشکیل داده‌اند، نمی‌گنجد.
منظورتان چه جور فیلم‌هایی است؟
فیلم‌های ژانر جنگی و تجاری.
مگر این‌ گونه‌های سینمایی اشکال دارد؟
وقتی مسئولان صحبت از تنوع آثار و گونه‌های متفاوت سینمایی می‌کنند، طبیعی به نظر نمی‌رسد که فیلم‌های جنگی ارگانی و آثار طنز بیشترین رقم فیلم‌های انتخاب‌شده را تشکیل دهد.
یعنی به خاطر اینکه فیلم شما نه جنگی و نه تجاری است، انتخاب نشده؟
حتما روزی داوران دلیلش را توضیح خواهند داد؛ اما امروزه متأسفانه فیلم‌هایی با شعار سینمای تجاری آن هم به معنای سخیف آن سینمای ایران را قبضه کرده است و سالن‌های سینما را در اختیار دارد. اوضاع به گونه‌ای شده که ساخت فیلم‌های هنری تبدیل به یک اتهام شده است.
شما با فاصله زیادی از ساخته‌های قبلی به سراغ «اولین امضا برای رعنا» رفته‌اید.

امثال من سال‌ها طول می‌کشد تا بتوانند فیلمی بسازند. کسانی که آبرو و اعتبار سینمای بعد از انقلاب مدیون آنهاست. وقتی هم بالاخره موفق به ساخت اثری می‌شویم، با تبعیض و نابرابری مواجه می‌شویم. در همین جشنواره امسال با وجود ضوابط و مقرراتی که خودشان گذاشته‌‌اند، دو فیلمی که سال گذشته در هیئت انتخاب دیده شده و چند نفر از اعضای آن هیئت در رسانه‌ها اعلام کرده‌اند این دو فیلم را دیده‌ایم و رأی نداده‌ایم، انتخاب می‌شوند یا چند فیلمی که هنوز فیلم‌برداری آنها به اتمام نرسیده یا به طور ناقص‌ تحویل هیئت انتخاب شده، رأی می‌آورند. خودشان مقررات جشنواره را تعیین می‌کنند. خودشان هم آن را رعایت نمی‌کنند. رفتارهایی از این دست امثال من را به گوشه‌گیری و انزوا می‌کشاند؛ اما من مانند گذشته ایمان دارم داور نهایی مردم‌اند. اگر فیلم من حقی داشته باشد؛ مانند گذشته از سوی فرهیختگان سینما و مردم به حقش خواهد رسید. فقط باید منتظر بمانیم.

پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن برترین ها را نصب کنید.
درآمد ماهیانه 5-20 میلیون از توی خونه با موبایل

آموزش رایگان کسب درآمد 5-20 میلیون ماهیانه از خونه و فقط با یه موبایل ساده رو در یک وبینار رایگان آموزشی یاد بگیر

محتوای حمایت شده

تبلیغات متنی

سایر رسانه ها

    ارسال نظر

    لطفا از نوشتن با حروف لاتین (فینگلیش) خودداری نمایید.

    از ارسال دیدگاه های نامرتبط با متن خبر، تکرار نظر دیگران، توهین به سایر کاربران و ارسال متن های طولانی خودداری نمایید.

    لطفا نظرات بدون بی احترامی، افترا و توهین به مسئولان، اقلیت ها، قومیت ها و ... باشد و به طور کلی مغایرتی با اصول اخلاقی و قوانین کشور نداشته باشد.

    در غیر این صورت، «برترین ها» مطلب مورد نظر را رد یا بنا به تشخیص خود با ممیزی منتشر خواهد کرد.

    بانک اطلاعات مشاغل تهران و کرج