محمود صادقی: روحانی کلی گویی می‌کند

رویداد 24 نوشت: محمود صادقی، نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی بر این عقیده است که وجود گفت‌وگوی ملی یک ضرورت است که هم‌اکنون در برخی از سطوح مانند مجلس شورای اسلامی و مجلس خبرگان در حال انجام است، اما متأسفانه در این خصوص در سطح دولت و رئیس‌جمهور به دلیل محافظه‌کار بودن و مفهوم نادرست اعتدال، تحرکی دیده نمی‌شود.

«گفت‌وگوی ملی»،‌ کلیدواژه‌‌ اصلی این روزهای سیاسیون و احزاب است. چپ، راست و اعتدالیون هرکدام به‌گونه‌ای بحث گفت‌وگوی ملی را مطرح و بر ضرورت آن تأکید می‌کنند.

درگیری‌ و تنش‌های میان اصولگرایان و اصلاح‌طلبان سال‌ها است که برقرار است و متأسفانه روزبه‌روز نیز گسترده‌تر و وسیع‌تر می‌شود. بحث گفت‌وگوی ملی هم که به میان می‌آید، از آن استقبال می‌کنند اما هیچ‌کدام از آن‌ها قدمی برای اجرایی کردن این گفت‌وگوها برنمی‌دارند.

علاوه بر اصلاح‌طلبان، اصولگرایان نیز بر ضرورت این گفت‌وگو تأکید دارند. به‌طور مثال حمیدرضا فولادگر،‌ نماینده اصولگرای مجلس شورای اسلامی در مصاحبه‌ای اعلام کرد که: «معتقدیم مباحث مشترک زیادی وجود دارد که بتوان گفت‌وگوی ملی حول محور مباحث مشترک صورت داد. اصولگرایان مخالف شکل‌گیری گفت‌وگوی ملی نیستند اما تاکنون این بحث حالت رسمی نداشته لذا باید کارگروهی از هر دو جناح تشکیل شده و درباره این موضوع تصمیم‌گیری شود.»

اما جدا از نمایندگان و سیاسیون، مقامات عالی‌رتبه نظام نیز در خصوص ضرورت گفت‌وگو میان جناح‌های سیاسی کشور، تأکید دارند. حسن روحانی رئیس‌جمهوری کشورمان نیز مکرراً اما بااحتیاط فراوان در نشست‌های مختلف از گفت‌وگوی ملی سخن به میان آورد. روحانی در آخرین نشست خبری خود با اهالی رسانه‌ها به‌صورت محافظه‌کارانه‌‌ای از این موضوع صحبت کرد و گفت: «مشکلات ما فقط سیاسی نیست بلکه مشکلات اقتصادی و اجتماعی و زیست‌محیطی هم داریم و من مکرراً به تقویت جامعه مدنی فکر و آن را مطرح کرده‌ام.»

قطعاً جای بسی خوشحالی دارد که سیاسیون به این مهم رسیده‌اند که بسیاری از تنش‌ها و مشکلات کشور را می‌توان با گفت‌وگو حل کرد، اما جای تأمل دارد که چرا هیچ‌یک از آن‌ها به سراغ عملیاتی کردن این بحث نمی‌روند. روحانی به‌عنوان بالاترین مقام اجرایی کشور، قطعاً و یقیناً از چنان جایگاهی برخوردار است که بتواند احزاب و جریان‌ها را به دور هم جمع کند و به قولی استارت این گفت‌وگوها را بزند، اما متأسفانه همچنان مشخص نیست که رئیس‌جمهور و بدنه دولت چرا تا این اندازه راه محافظه‌کاری را در پیش گرفته‌اند.

محمود صادقی، نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی با اشاره به بحث گفت‌وگوی ملی که مدتی است از سوی سیاسیون مطرح می‌شود، گفت: در باب ضرورت گفت‌وگو، طبیعتاً جای هیچ‌گونه تردیدی وجود ندارد. این فاصله‌هایی که میان نیروها و جناح‌های سیاسی ایجاد شده است به دلیل عدم گفت‌وگو است و با توجه به گسل‌هایی که در سطح جامعه ما وجود دارد که اخیراً فعال شدن آن‌ها را هم در سراسر ایران شاهد بودیم، ضرورت این «گفت‌وگو» دو چندان شده است.

صادقی با بیان اینکه این گفت‌وگوها در یک سطحی در حال انجام است، تصریح کرد: به‌طور مثال در سطح خود مجلس و میان نمایندگان طیف‌های مختلف، گفت‌وگوهای به‌صورت رسمی و غیررسمی در حال انجام است. در مقوله مبارزه با فساد، ما فراکسیون شفاف‌سازی را با حضور نمایندگان از جناح‌های مختلف مجلس تشکیل دادیم که در زمینه مبارزه با فساد تا حد زیادی به تفاهم‌هایی دست پیدا کرده‌ایم. در همین زمینه و در خارج از مجلس نیز با بعضی از سازمان‌های مردم‌نهاد، جلساتی را آغاز و همکاری‌های را پایه‌گذاری کرده‌ایم.

این نماینده مجلس در ادامه، یادآور شد: در سطوح احزاب، وزارت کشور در زمان ناآرامی‌های اخیر، جلساتی را با روسای احزاب برگزار کرد که بعضاً جلسات بسیار مؤثری هم بود. خانه احزاب و هیئت‌رئیسه آن که مرکب از طیف‌های مختلفی است، خوشبختانه فعال است و جلساتی را در حوزه‌های مختلف برگزار می‌کند. از سوی دیگر ما در انجمن اسلامی مدرسین دانشگاه‌ها، حدود 3 الی 4 ماهی است که گفت‌وگوهایی را در واقع با حضور تعداد قابل‌توجهی از چهره‌های اصولگرا و حول محور دانشگاه‌ها و چگونگی اثربخشی دانشگاه‌ها، پایه‌ریزی کرده‌ایم.

صادقی ادامه داد: در این سطوح کم‌وبیش‌ گفت‌وگوهایی در حال انجام است و این‌گونه نیست که به هیچ عنوان گفت‌وگوهایی صورت نگیرد، اما شاید در سطوح بالاتر و عالی‌تر، لازم است که ابتکار عمل‌هایی انجام شود تا باب این گفت‌وگوها باز شود. از سوی دیگر علاوه بر مجلس، در مجامع دیگر مانند مجمع تشخیص مصلحت نظام، نیز با توجه به اینکه نمایندگان از طیف‌های مختلف حضور دارند، گفت‌وگوهایی در حال انجام است که می‌تواند پایه‌گذار گفت‌وگوهای جدی‌تری باشد.

محمود صادقی، با اشاره به تأکیدات اخیر روحانی در خصوص گفت‌وگوی ملی و اینکه چرا شخص رئیس‌جمهور شروع‌کننده این گفت‌وگوها نمی‎شود، گفت: آقای روحانی با توجه به مسئولیتی که دارند، ظرفیت و امکانات بسیار خوبی را هم برای مطرح کردن جدی‌تر این مسائل در اختیار دارند. ایشان علاوه بر ریاست‌جمهوری، رئیس شورای عالی امنیت ملی، رئیس شورای عالی انقلاب فرهنگی، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام و مجلس خبرگان و ... هستند. من به نظرم ایشان در خود مجموعه دولت، این ظرفیت و امکان را دارند که حداقل از طریق همان مجاری رسمی، گفت‌وگوها را جدی‌تر دنبال کنند. در زمان ناآرامی‌های اخیر، وزارت کشور اکثر احزاب را دعوت کردند و با آن‌ها جلساتی را برگزار کردند، این جلسات می‌تواند تداوم پیدا کند و از دیدگاه‌های مختلف، برای حل چالش‌های موجود، کمک خواست. مباحث مربوط به فساد، عدالت اجتماعی، پیشرفت اقتصادی کشور، ناآرامی‌های اخیر کشور و ... می‌تواند به‌راحتی محور این گفت‌وگوها قرار بگیرد.

این نماینده مجلس با اشاره به اینکه دولت روحانی به نظر می‌رسد در این زمینه، تلاش لازم را انجام نمی‌دهد، خاطرنشان کرد: آقای روحانی متأسفانه در بسیاری از مسائل کلی‌گویی می‌کنند. من بازهم تأکید می‌کنم که دولت ظرفیت‌های گوناگونی برای شکل دادن گفت‌وگو در سطوح مختلف را دارد. اما بدنه دولت آن تحرک لازم را از خود نشان نمی‌دهد و با کندی و بدون ظهور و بروز مشخص، با مسائل برخورد می‌کند.

عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات، با اشاره به اینکه دولت در بخش‌های مختلف در لاک محافظه‌کاری قرار دارد، گفت: بدنه دولت متأسفانه آن ریسک‌پذیری لازم در حوزه‌های مختلف را ندارد. من به نظرم وزرای ذی‌ربط، مانند وزیر کشور، وزیر اطلاعات، وزیر علوم، وزیر فرهنگ، استانداران، معاونین سیاسی و به‌طورکلی همگی از جایگاهی برخوردار هستند که می‌توانند به‌راحتی در خصوص گفت‌وگوی ملی هماهنگ باشند،‌ اما عملاً هیچ‌گونه تحرکی از آن‌ها نمی‌بینیم. به نظرم مهم‌ترین عاملی که شاید باعث شده دولت و شخص رئیس‌جمهور بحث گفت‌وگوی ملی را عملیاتی و اجرایی نکنند این باشد که برداشت مبهم و نامفهومی از «اعتدال» دارند. شاید برخی فکر می‌کنند شعار اعتدال معنایش این است که «آسته برو آسته بیا که گربه شاخت نزنه». در واقع چون می‌خواهند میانه‌روی را پیشه کنند، بر این عقیده‌اند که میانه‌روی این است که اصلاً وارد مقوله‌های چالش‌برانگیز نشوید.

صادقی ادامه داد: شاید به تعبیر دیگر بر این عقیده هستند که اگر مشی محافظه‌کاری را در پیش بگیرند، می‌توانند به آرامش جامعه کمک کنند و به همین دلیل باعث شده تا دولت در لاک احتیاط فرود برود. البته معتقدم این آرامش، آتش زیر خاکستر یا به تعبیر دیگر یک آرامش گورستانی است. طبیعتاً آرامشی که از طریق مشارکت و گفت‌وگو به دست می‌آید، یک آرامش ماندگارتری نسبت به آرامش محافظه‌کارانه خواهد بود.