تعطیلی کارخانه‌ها یعنی ایجاد اشتغال؟!
روزنامه فرهیختگان با اشاره به آمار رئیس‌جمهور مبنی بر تولید ۲ میلیون شغل در دولت یازدهم نوشت: به نظر می‌رسد ادعای ایجاد سالانه ۵۰۰ هزار شغل در کشور بدون در نظر گرفتن آمار بیکاری، بیکار شدن کارگران، افزایش میزان تقاضای کار، تورم و مولفه‌های مهم دیگری مطرح می‌شود.
روزنامه فرهیختگان با اشاره به آمار رئیس‌جمهور مبنی بر تولید ۲ میلیون شغل در دولت یازدهم نوشت: به نظر می‌رسد ادعای ایجاد سالانه ۵۰۰ هزار شغل در کشور بدون در نظر گرفتن آمار بیکاری، بیکار شدن کارگران، افزایش میزان تقاضای کار، تورم و مولفه‌های مهم دیگری مطرح می‌شود.
در بهمن سال گذشته، رئیس سازمان برنامه و بودجه با تاکید بر اینکه براساس برنامه‌ریزی‌های انجام شده ۹۵۰ هزار فرصت شغلی در برنامه ششم توسعه در دستور کار قرار دارد، وعده داد که نرخ بیکاری تک‌رقمی می‌شود. البته وعده‌های محمدباقر نوبخت نه‌تنها محقق نشد، بلکه پاییز امسال با اظهار نگرانی از کاهش اشتغال جوانان در مناطق روستایی اعلام کرد که در حال حاضر، هر خانه سه بیکار دارد.
اگرچه مشخص نیست که محاسبه میزان اشتغالزایی در کشور با کدام معیار سنجیده می‌شود و آیا اعلام این اعداد و ارقام براساس معیار یک ساعت کار در هفته تعیین شده یا شاخص دیگری، اما به هرحال آنچه ظاهر جامعه نشان می‌دهد، روزبه‌روز بر میزان فارغ‌التحصیلان بیکار افزوده می‌شود. بر این تعداد باید تعطیلی کارگاه‌های تولیدی و صنعتی کوچک و بزرگ و بیکاری تعداد قابل‌توجه کارگران را نیز افزود.
حسینعلی حاجی‌دلیگانی، عضو کمیسیون برنامه و بودجه مجلس در واکنش به اظهارات رئیس‌جمهور گفت: «ما در این حوزه با آمارهای متناقض روبه‌رو هستیم و این آمار هم غلط است. در هیچ زمانی به اندازه مقطع کنونی نرخ اشتغال پایین و نرخ بیکاری بالا نبوده است و ما با لشکر بیکاران روبه‌رو هستیم. معلوم نیست این عدد را از کجا می‌آورند؟»! اکبر امینی‌مهر، اقتصاددان در رابطه با حسن روحانی درباره ایجاد دو میلیون شغل خالص در مدت چهار سال گفت: «باید دید تعریف جناب رئیس‌جمهور از شاغل چیست.
طبق مرکز آمار که یک ساعت در هفته را کار می‌داند شاید بتوان این تعداد را درست دانست، ولی با توجه به آنچه در ذهن من است کسی شاغل است که بتواند نیازهای متعارف و معمولی یک خانواده متوسط را تامین کند. طبق این تعریف شواهد نشان می‌دهد که این مقدار شغل ایجاد نشده است.»
وی تصریح کرد: «کاش دولتمردان آمار دقیق‌تری ارائه می‌دادند تا معلوم شود این تعداد در کدام بخش استخدام شده‌اند. در بخش‌های دولتی که جذبی صورت نگرفته است. بخش خصوصی نیز نشان از جذب وسیع نیرو ندارد. حدود ۷۰ درصد شهرک‌ها تعطیل هستند و مابقی نیز با همه ظرفیت خود کار نمی‌کنند. تولید در کشور فعال نیست.»
نظر کاربران
من فکر میکنم که تعریف کار از اساس اشتباه است یعنی اساعت درکار ایا میتونه نیاز حتی یک نفر را تامین بکنه ودوم جامعه هست که ما داریم با تمام وجود فقر ونداری رو حس میکنیم و امارها می گن ما اشتباه احساس میکنیم
۵۰۰هزار شغل ایجاد میشه به جاش ۲میلیون نفر بیکار میشوند
من خانواده شهید ورزمنده وبعلت هزینه رفت آمد نداشتم بروم دنبال جانبازیم که درعملیات بدرشیمیایی بودم وهردوچشمم آسیب شدید وریه پوست .وبراثرموج انفجار درفکه اعصاب تعهددرمان هستم بخداوند بزورباپول یارانه پول دارو وکارگرساختمانی بودم الان اول کار نیست دوم توانائی ندارم واز سال 1370:درنوبت کار هستم ودو برادر ودوخواهر خانواده شهید رزمنده ولی شرمنده زن بچه‌هاهایمان هستیم، اگر زمین کشاورزی پدری را نفروخته بودیم تو خیابان بودیم هنوز منتظر اداره کار هستیم....
شرم اوروقتی بااینهمه بیکاری وفقربودجه کشورومردم هزینه کل زندگی وشغل وکار۱۶ملیون افغانی خارجی بش نتیجش. این میش نابودی ایران وایرانی