دلایل افت نسبی پرسپولیس نسبت به گذشته
حتی اگر پرسپولیس ۵ هفته مانده به پایان فصل عنوان«قهرمان مطلق لیگ» را از آن خود کرده باشد و هر روز رکوردهای تازه‌ای از این تیم ثبت و ضبط شود اما درباره افت نسبی این تیم می‌توان صحبت کرد.
وطن امروز: حتی اگر پرسپولیس ۵ هفته مانده به پایان فصل عنوان«قهرمان مطلق لیگ» را از آن خود کرده باشد و هر روز رکوردهای تازه‌ای از این تیم ثبت و ضبط شود اما درباره افت نسبی این تیم می‌توان صحبت کرد. تیمی که در سال ۹۶ بعد از قهرمانی مقتدرانه لیگ برتر با ارائه فوتبالی جذاب و صاحب استانداردهایی فراتر از لیگ برتر ایران، در آسیا به جمع ۴ تیم پایانی رسید، حالا از آن کیفیت فاصله گرفته و با وجود قهرمانی دوباره در لیگ برتر و پیشروی در لیگ قهرمانان، شادابی و طراوت گذشته را ندارد. منتقدان می‌گویند پرسپولیس دیگر آن تیمی نیست که پرس وحشتناکی روی دفاع حریف داشت یا در مالکیت توپ و تعداد پاس هر روز رکوردها را در فوتبال ایران می‌شکست. تعداد فکت‌ها بیشتر هم هست و به نظر بدون غرض‌ورزی مطرح شده و ایرادها کاملا وارد است.
منتقدان می‌گویند پرسپولیس بیش از حد به کناره‌های زمین وابسته شده و در فاز حمله تک‌بعدی به نظر می‌رسد. آنها در فاز دفاع نیز ضعف‌های قبلی را پوشش نداده‌اند و لغزش‌های گاه‌وبیگاه‌شان در لیگ داخلی و آسیایی با دلایل مشخص فنی توجیه می‌شود و البته با کنار هم قرار دادن برخی واقعیت‌ها تبدیل به نگرانی شده است. پرسپولیس در فصل جاری لیگ برتر کار را تمام کرده و در لیگ قهرمانان احتمالا با کسب ۲ امتیاز از ۲ بازی بعدی خود صعودش را قطعی خواهد کرد اما آنچه در نمایش‌های اخیر تیم مشاهده شده افت فنی نسبی است که غیر از مشاهده در کیفیت برخی بازیکنان اصلی در کلیت تیم نیز قابل مشاهده است. با این حال شاید با رو کردن دلایلی بتوان این افت را منطقی و طبیعی دانست و امیدوار بود این شرایط مقطعی بوده و در مراحل بعدی لیگ قهرمانان گریبان تیم برانکو را نگیرد:
۱- با برنامه‌ریزی خنده‌دار ای‌اف‌سی که مطابق و دلخواه لیگ‌های شرق آسیاست برنامه پرسپولیس که در فصل ۲۰۱۷ لیگ قهرمانان تا مرحله نیمه‌نهایی پیش رفت فشرده‌تر و دشوارتر از بقیه تیم‌های ایرانی حاضر در فصل جدید لیگ قهرمانان شده، در واقع تقارن بخشی از این رقابت‌ها با شروع لیگ برتر- که برای پرسپولیس مصادف با دیدار مقابل الاهلی و الهلال عربستان بود- کار را برای تیم برانکو دشوار کرد و این تیم تا مهرماه درگیر رقابت‌های آسیایی شد. پرسپولیس در آن مقطع در اوج به‌سر می‌برد اما حالا با طولانی‌تر شدن فصل برای این تیم که کمتر از همه تیم‌ها استراحت داشته نشانه‌های افت در تیم برانکو هویدا شده است.
۲- پرسپولیس بهترین بازیکن و مهاجم یک میلیون دلاری‌اش (مهدی طارمی) را از دست داده است؛ بازیکنی که می‌تواند تفاوت را در بازی‌های مهم رقم بزند، مثلا همین کاری که الان تیام برای استقلال انجام می‌دهد. تصور کنید استقلال اگر مهاجمی با کیفیت تیام را در لیگ قهرمانان در اختیار نداشت تا الان چند امتیاز گرفته بود؟ پرسپولیس بدون مهاجم یک میلیون دلاری‌اش قهرمانی لیگ برتر را تکرار کرد اما تاثیر این کمبود حتما در آسیا نمود خواهد داشت و تیم برانکو با دست‌اندازهای بزرگی مواجه می‌شود.
۳- قهرمان ی زودهنگام به لحاظ روانی تاثیر منفی‌اش را روی بازیکنان پرسپولیس گذاشته و از آنجا که این اتفاق (قهرمانی ۵ هفته قبل از پایان فصل) در لیگ داخلی سابقه نداشته، سرپا نگه داشتن این تیم و انگیزه دادن به این بازیکنان دشوار به نظر می‌رسد. در واقع شاید تیم‌های کمی در دنیا مثل بایرن‌مونیخ و یوونتوس هستند که هر فصل بدون دردسر قهرمان لیگ‌شان می‌شوند و به این شرایط عادت کرده‌اند اما از پرسپولیس و بازیکنانی که با چنین مساله مهمی راحت کنار نمی‌آیند، حفظ استانداردهای قبلی و ماندن در اوج توقعی محال است.
ارسال نظر