طنز؛ از هر چهار نفر، یک نفر اختلال روانی دارد
احمدرضا كاظمي در ستون طنز روزنامه قانون نوشت: خبر جالب بود و ترسناك؛ طبق جديدترين آمارهاي اجتماعي منتشر شده «به ازاي هر چهار نفر در كشور، يك نفر داراي اختلال رواني است». به‌نظر من اين آمارها رو نبايد اين‌قدر صريح مطرح كنن، حداقل غيرمستقيم بگن بهمون! اينجوري: «به ازاي هر چهار نفر در كشور، سه نفر دارای سلامت رواني هستند».
احمدرضا كاظمي در ستون طنز روزنامه قانون نوشت: خبر جالب بود و ترسناك؛ طبق جديدترين آمارهاي اجتماعي منتشر شده «به ازاي هر چهار نفر در كشور، يك نفر داراي اختلال رواني است». به‌نظر من اين آمارها رو نبايد اين‌قدر صريح مطرح كنن، حداقل غيرمستقيم بگن بهمون! اينجوري: «به ازاي هر چهار نفر در كشور، سه نفر دارای سلامت رواني هستند».
چون اونجوري ميتونه در بطن جامعه ايجاد حس ناامني و عدم اطمينان كنه و به گسترش رعب و وحشت در بين مردم دامن بزنه. من خودم از وقتي كه اين خبر رو خوندم، دچار فوبياي شديد شدم و توي جمع‌هاي بيشتر از سه نفر نميتونم وارد شم. همين ديروز سوار تاكسي شدم نشستم جلو، دو نفر هم عقب سوار شدن. وسط راه يه شمارش ساده كردم ديدم الان ما با راننده چهار نفريم و اين يعني كه يكي اين وسط اختلال رواني داره. راننده رو كه خب تا حدود زيادي ميشناختم چون از مسافركش‌هاي قديمي اون خط بود! اين يعني كه يدونه از دو مسافر صندلي عقب دچار اختلال رواني بودن! خلاصه در طول راه همش اين ترس رو داشتم كه مبادا يكيشون دولا بشه و بند كفشش رو دربياره و از پشت سر بندازه دور گلوم و خفه‌ام كنه.
در اين بین استرس وجودم رو فراگرفته بود كه يكيشون دستش رو آورد جلو كرايه رو بده؛ من عين يك انسان سوسك ديده در حمام، جيغ مي‌زدم! با خودم گفتم آفتاب‌گير رو بدم پايين و به بهونه پاك كردن دور لبم توي آينه‌اش نگاه كنم و مسافراي عقب رو زير نظر بگيرمشون! خوب به چهره‌شون كه دقت كردم، ديدم انگار توي قيافه اون‌ها هم يه دلهره و تشويشي از جنس دلهره و تشويشي كه من داشتم، هست. توي بحر راننده هم كه رفتم ديدم اونم آروم و قرار نداره. معلوم شد كه اونا هم احتمالا اين خبر رو شنيدن و دارن دنبال اون يه نفر روان‌رنجور داخل تاكسي ميگردن! خلاصه بي‌اعتمادي و پارانوئيد در همين يه وجب تاكسي غوغا مي‌كرد.
شما ديگه خودتون در نظر بگيريد توي جمعيت‌هاي بيشتر مثل مترو و بي‌آرتي و هواپيما و... كه متشكل از ده‌ها چهار نفره، چه خبر ميتونه باشه! فقط دو چيز در طول مسير من‌رو يكم آروم مي‌كرد. اول اينكه مي‌گفتم خب بيشتر روان‌رنجورها خودشونم نميدونن مشكل دارن و منم گفتم ممكنه اون يه‌دونه روان‌رنجور جمع من بوده باشم و خودم ندونم! دومم اينكه يادم اومد كلا به اين آمار و ارقام دولتي نبايد اعتماد كرد. مثلا من ياد جمع‌هاي ديگه افتادم كه مثلا سه نفر بودن ولي سه‌تاشون اختلال رواني داشتن!
نظر کاربران
حالا جالبی این موضوع این هستش که اون یک نفر از چهار نفر اختلال روانی به نوعی در پست های مدیریتی مسئولیت پذیر جامعه مشغول کار هستند
پاسخ ها
آقای خوش خیال شما اگر فردی را پیدا کردید
که اختلال روانی نداشته باشد، معرفی کنید و
هم وزنش طلا جایزه بگیرید.
خودت چی اون روان پریش خودت بودی
مردم دارن عقلشونو از دست میدن مخ هممون ایراد پیدا کرده...
بی خودی ترسیدی.سالیان دراز است که عادت کردیم. دوما چون طولانی بوده و عوامل ثابت در نتیجه به زن تبدیل شده. هواست باشه داخل ما کسانی هستند. که قصد فرار از قفس را دارند.