بازیگرانی که در سنین بالا به شهرت رسیدند

برترین ها: شاید کمی غیرمنصفانه و سختگیرانه به نظر برسد اما اگر بازیگری نتواند تا اواسط دهه چهارم زندگی خود نقشی بسیار مهم و سرنوشت ساز بدست آورد دیگر بعد از آن نقش قابل توجهی دریافت نکرده و به دنبال آن به شهرت نخواهد رسید.

بحث مشکل سینمای هالیوود با بالا رفتن سن مسئله ای است که در سال های اخیر به شدت به آن پرداخته شده و حتی بازیگران برنده اسکاری مانند هلن میرن، نحوه رفتار با بازیگران زن پا به سن گذاشته را غیرقابل تحمل و بیرحمانه خوانده است. در این میان اما بازیگرانی نیز بوده اند که توانسته اند بعد از عبور کردن از مرز سی و چند سالگی نیز به شهرت رسیده و این قاعده کلی در هالیوود را شکست دهند. در ادامه این مطلب قصد داریم شما را با بازیگرانی آشنا کنیم که بسیار دیر به شهرت رسیده و نشان دادند که همه چیز با صبر کردن قابل دستیابی خواهد بود.

جرمی رنر

جرمی رنر امروز دیگر بازیگر شناخته شده ای به ویژه در دنیای مارول و فرانچایز «انتقام جویان» (Avengers) است که نقش کماندار معروف این سری فیلم را بر عهده دارد. اما زمانی که وی در سال ۲۰۱۱ برای اولین بار در نقشی بسیار کوتاه در دنیای سینمایی مارول و در فیلم «ثور» (Thor) بازی کرد ۴۱ سال سن داشت. رنر برای اولین بار طعم شهرت را با بازی در فیلم «صندوقچه درد» (The Hurt Locker) به کارگردانی کاترین بیگلو در سال ۲۰۰۸ چشید که در مراسم اسکار ۲۰۱۰ برنده جایزه بهترین فیلم سال شده و رنر نیز به خاطر آن نامزد دریافت جایزه بهترین بازیگر شد.

وی در ابتدا برای بازی در نقش یک قاتل سریالی مشهور به نام جفری دامر در فیلمی مستقل به همین نام در سال ۲۰۰۲ به شهرت رسید که بسیاری بازی او را ستودند. وی ابتدا به عنوان گریمور فعالیت می کرد و همین موضوع باعث شد که فرصت کافی برای انجام تست های بازیگری داشته باشد و بدین ترتیب در نهایت به شهرت رسید هر چند کمی دیر.

ساموئل ال جکسون

ساموئل ال جکسون یکی از بازیگرانی است که به نظر می رسد از شروع سینما در عرصه بازیگری حضور داشته است اما آیا به یاد دارید که در جوانی او را در فیلمی دیده باشید؟ جکسون در اوایل دهه ۹۰ در چند فیلم مشهور مانند «بازی های میهن پرستانه» (Patriot Games) در سال ۱۹۹۲، «پارک ژوراسیک» (Jurassic Park) و «عشق واقعی» (True Romance) در سال ۱۹۹۳ نقش های فرعی داشت. اما شهرت او با بازی در فیلم های کوئنتین تارانتینو بدست آمد.

وی برای بازی در فیلم «سگ های انباری» (Reservoir Dogs) تارانتینو تست بازیگری داد اما نتوانست نقشی در این فیلم داشته باشد. جکسون بعد از به نمایش درآمدن فیلم مذکور در فستیوال ساندنس نزد تارانتینو رفت و او را تحت تاثیر قرار داد. وی گفت که فیلم فوق العاده بوده و اگر او در آن بازی می کرد چه بسا بهتر بود. تارانتینو نیز گفت که در حال نوشتن فیلم نامه دیگری است و او را برای آن در نظر دارد. چند هفته بعد یک کپی از فیلمنامه «داستان های عامه پسند» (Pulp Fiction) بدست جکسون رسید و زمانی که وی نقش قاتل این فیلم با نام جولز را بر عهده گرفت، ۴۶ سال داشت.

جان هام

زندگی حرفه ای جان هام با پخش سریال «مردان دیوانه» (Mad Men) در سال ۲۰۰۷ به یکباره تغییر کرد و بدین ترتیب وی که در میانه های دهه چهارم زندگی خود به سر می برد به شهرت رسید. قابل باور نیست که هام برای این همه سال مورد توجه قرار نگرفته وقتی که سریال مذکور را با بازی خیره کننده او می بینید. اما وی برای این که به شرایط کنونی برسد در لس آنجلس دست به هر کاری زد. وی حتی برای مدتی به عنوان مسئول دکور در فیلم های پورن فعالیت می کرد. اکنون اما هام یکی از چهره های شناخته شده هالیوود است و در فیلم تحسین شده «بچه راننده» (Baby Driver) به کارگردانی ادگار رایت بازی فراموش نشدنی از خود ارایه داد.

جسیکا چستین

ستاره خوشبختی جسیکا چستین تا دهه چهارم زندگی او طلوع نکرده بود اما با بازی در ۶ فیلم در سال ۲۰۱۱ از جمله «درخت زندگی» (The Tree of Life) ساخته ترنس مالیک و «کمک» (The Help) که نامزدی اسکار را برای وی در پی داشت به سرعت به شهرت رسید. وی سال بعد حضور موفقی دیگر در فیلم برنده جایزه اسکار «۳۰ دقیقه پس از نیمه شب» (Zero Dark Thirty) داشت که او را به عنوان یک بازیگر زن نقش اول به کارگردانان هالیوود شناساند.

اما چستین در آن زمان ۳۵ سال سن داشت اگر چه در مورد سنش سخنی نمی گفت. وی گفته که چون بازیگر است و می خواهد نقش سنین مختلف را بازی کند، از سن واقعی خود سخن نمی گوید. وی بعد از این فیلم چنان به شهرت رسید که بسیاری از طرفدارانش او را تا خانه اش تعقیب کردند تا از او امضا بگیرند.

آلن ریکمن

زمانی که آلن ریکمن به صورت غیرمنتظره در سال ۲۰۱۶ درگذشت دنیای هالیوود یک بازیگر با استعداد را از دست داد. گفته می شود که این بازیگر تا چندین هفته آخر عمر خود از شدت بیماری سرطان خود اطلاع چندانی نداشت. اما دوستداران سینما به نبوغ ریکمن تا سن ۴۱ سالگی پی نبرده بودند.

وی برای سال های زیادی در تئاتر فعالیت داشت تا این که مسیر خود را به سمت سینما تغییر داد. ریکمن در سال ۱۹۸۸ نقش هانس گروبر را در فیلم «جان سخت» (Die Hard) بازی کرد که برای همیشه ماندگار شد و بدین ترتیب یک شبه به شهرت رسید. اگر چه این نقش بهترین نقشی بود که ریکمن بازی کرد اما بسیاری او را به خاطر بازی در فرانچایز «هری پاتر» در نقش سوروس اسنیپ به یاد دارند.

برایان کرانستون

در اوایل دهه ۲۰۰۰، برایان کرانستون توانست با بازی در سریال «دنیای مالکوم» (Malcolm in the Middle) در نقش یک پدر درمانده به شهرتی نسبی دست یابد اما سریال «بریکینگ بد» (Breaking Bad) ساخته وینس گیلیگان بود که او را به یک ستاره تبدیل کرد. در آن دوران گیلیگان یک نویسنده نسبتاً گمنام بود اما توانسته بود نویسندگی یکی از اپیزودهای سریال «پرونده های مجهول» (The X-Files) که اتفاقاً کرانستون در آن به عنوان بازیگر مهمان حضور داشت را بدست آورد.

وی هیچگاه نقش آفرینی خارق العاده کرانستون در این یک اپیزود را فراموش نکرده و تصمیم گرفت در آینده باز هم با او کار کند. کرانستون از سن ۵۰ سالگی عبور کرده بود که گیلیگان برای ایفای نقش والتر وایت به او پیشنهاد داد. علیرغم این که کرانستون در سن بالا و خیلی دیر به شهرت رسید اما خود می گوید که از این موضوع ناراحت نیست.

مورگان فریمن

مورگان فریمن در اواخر دهه ۱۹۶۰ در چندین نقش جزیی حضور یافت اما بزرگ تری تجربه او در دنیای بازیگری در سال ۱۹۷۱ در سریال «شرکت الکتریکی» (The Electric Company) حضور یافت و در مدت ۷ سال آینده در بیش از ۷۸۰ اپیزود از آن نقش آفرینی کرد. اگر چه وی در این برنامه تلویزیونی در نقش های مختلفی ظاهر شده و حضور او با موفقیت همراه بود اما فریمن هیچگاه علاقه ای به حضور در آن نداشت. اما به گفته خودش موفقیت او در سال ۱۹۸۶ و در سن ۴۹ سالگی آغاز شد، آن هم با بازی در در فیلم «مهارت خیابانی» (Street Smart).