افطار با ستاره ها

سريال‌هاي ماه رمضاني ديگر بعد از چند سال تبديل به بخشي ثابت و جدا نشدني از ماه رمضان شده‌اند. اکثر شهروندان هر کجا که باشند، با عجله خود را براي افطار به خانه مي‌رسانند؛ نه براي اين‌که حتما روزه‌شان را در خانه باز کنند، بلکه براي اين‌که به پخش سريال‌هاي ويژه اين ماه برسند. در طول اين سال‌ها مجموعه‌هاي زيادي ساخته و پخش شده. بعضي‌ها به سرعت فراموش شده‌اند و بعضي ديگر هرگز از يادها نخواهند رفت. بخش فراموش‌نشدني از سريال‌هايي مانند «او يک فرشته بود»، «ميوه ممنوعه»، «روز حسرت» و... شخصيت‌هاي زن ماندگار آنها هستند؛ شخصيت‌هايي مانند فرشته با بازي بهاره افشاري در «او يک فرشته بود» (که شش سال قبل پای شیطان را به تلویزیون باز کرد). يا چرا از «دينا»ي «صاحبدلان» با بازي باران کوثري نگوييم. باران کوثری با این سریال که اولین سریالش هم بود، به یک‌باره مخاطبانی فراگیرتر از مدیوم سینما پیدا کرد. نمي‌توان از عاشقانه حسن فتحي (ميوه ممنوعه) صحبت کرد و «هستي» با بازي خوب هانيه توسلي را ناديده گرفت. مرجانه گلچين، دختر مظلوم سریال «آیینه» در دهه شصت با «بزنگاه» برگشت. او که در سریال رمضانی سال قبل (زیرزمین) هم بازی کوتاهی داشت، ناگهان در این سریال وجوه طنزش را نشان داد و همه را شگفت‌زده کرد. پارسال تقابل وحشتناک امین تارخ و آتنه فقیه‌نصیری بر سر ازدواج فرزندان‌شان (که از قضا دخترعمو و پسرعمو هم بودند) تکان‌دهنده بود. او نشان داد که دیگرلیلی (آن دختر بازیگوش در سریال «خانه سبز») نیست و محمدمهدی عسگرپور هم توانست این پتانسیل را آزاد کند. بسيار نقش‌هاي به‌ياد‌‌ماندني ديگر هم در اين سال‌ها داشتيم که با شروع هر رمضان به ياد مردم مي‌آيند. به سراغ ستارگاني که قرار است اين ماه رمضان وارد زندگي ما بشوند، رفتيم.




خاطره اسدی خیلی وقت است با پذیرفتن نظم طبیعت و عدالت خداوند و مراقبت از خود به آرامش زیادی رسیده است. او اجازه نمی‌دهد غم و قصه روحش را فرسوده کند:

• بیا کمی بیشتر از این مراقبت‌ها صحبت کنیم. شاید در زندگی این روزهای ما کمتر وقت می‌کنیم از روح و جسم‌مان مراقبت کنیم.

بله، فکر می‌کنم مخصوصا ما درون و روح‌مان را فراموش کردیم. من یک کاری که تازگی‌ها تمرین کردم و سعی می‌کنم انجام بدهم این است که چیزهایی که اذیتم می‌کنند را سریع کنار می‌گذرام و فراموش می‌کنم. قبلا اینطور نبودم ولی الان به راحتی این کار را می‌کنم یعنی شده من برای مسأله‌ای یک ربع حرص خوردم و گریه کردم و ... اما یک ربع بعد تمام شده و واقعا فراموشش کردم. چون اگر قرار باشد این زمان ناراحتی و غصه خوردن برای چیزی که اذیت‌مان می‌کند طولانی بشود در طول سال‌ها از درون فرسوده می‌شویم و این ناخودآگاه در چهره و بازی و همه چیز بازیگر اثر می‌گذارد. من روی این بخش از درونم خیلی کار کردم.

• چطور این باور را ملکه ذهن‌ات کردی یعنی مرتب به خودت گفتی من باید فراموش کنم؟

اصلا نمی‌دانم چه جوری اتفاق افتاد فقط می‌دانم تا 3سال پیش اینطوری نبودم. آن موقع وقتی ناراحتی پیش می‌آمد بسیار شکسته و داغان می‌شدم بعد یک روز با خودم فکر کردم چرا من مثل همه مردم زندگی‌ام را نکنم و مرتب برای هر چیزی غصه نخورم. می‌دانم که کائنات هست و آفریده‌گاری وجود دارد که نظم و عدالت را برای همه حفظ می‌کند. هر اتفاقی هم بی‌افتد به خداوند می‌سپرم.



با خاطره اسدی از هر دری صحبت کردیم، حتی از حلیم مهربون. او درباره عشقش به ماه رمضان و خاطرات شیرینش از این ماه می‌گوید:

• ماه رمضان برای شما چه معنایی دارد؟

من تا ۲سال پیش که مجبور نبودم به خاطر تیروئیدم قرص بخورم روزه می‌گرفتم، خیلی خوب بود. همیشه منتظر این هستم که افطار بشود و دعا بکنم.
صبح‌ها به عشق نماز و دعای صبح از خواب بیدار می‌شدم. ماه رمضان و روزه‌داری هم هیجان‌انگیز است و هم آرامش‌بخش.
مخصوصا سحرها، اصلا نمی‌دانم نماز صبح با همه نمازها فرق دارد و حسی عجاب‌انگیز دارد. ماه رمضان با همه آن نمادهای نوستالژیکش به شهر رنگ و بوی دیگری می‌دهد از ربنای شجریان و اذان مرحوم موذن‌زاده تا حلیم و آش و ... من همیشه یاد پدربزرگ مرحومم و دعا خواندن‌های نزدیک افطارش می‌افتم.

• از این خوراکی‌های ماه رمضان به کدام خیلی علاقه دارید؟

حلیم، فقط حلیم، عاشقش هستم. با آن روغن حیوانی، دارچین، شکر و ... حلیم به نظر من مهربان‌ترین و دوست‌داشتنی‌ترین خوراکی است که در هر روز سال می‌توان خورد، اما در ماه رمضان مزه دیگری دارد.



خاطره اسدی دوست دارد تجربه کند. دوست دارد متفاوت باشد. او سبک زندگی‌اش را تغییر داده و به پردیس از این علایق متفاوت می‌گوید:

• چون شما بازیگر هستید تصمیم دارید سبک زندگی متفاوتی داشته باشید و کارهایی مثل خلبانی، تیراندازی و سوارکاری ... را تجربه کنید؟

خیلی به حرفه‌ام مربوط نمی‌شود من از بچه‌گی همین‌طور بودم و بالا و پایین می‌پریدم. مادر و پدرم از دست من کلافه شده برای اینکه مثلا کلاس سفالگری می‌رفتم ۲ماه نشده رها می‌کردم و کلاس مثلا پیانو می‌رفتم و همینطور هر روز در حال یاد گرفتن یک چیزی بودم. کسب تجربه‌های جدید را همیشه دوست دارم.

• از این همه تجربه کردن نمی‌ترسید. فکر نمی‌کنید شاید بیست سال دیگر از این راه پشیمان بشوید؟

نه نمی‌ترسم چون برنامه بیست سال دیگرم را از الان نمی‌دانم.

• پس یکی دیگر از ویژگی‌های متولدین مهرماه این است که اهل حساب و کتاب نیستند؟ بیمه و بازنشستگی این چیزها فکر نمی‌کنید؟

نه اصلا، آدم افسرده می‌شود بخواهد به این چیزها فکر کند برای همین هیچ وقت به این مسائل فکر نمی‌کنم.

• سه تا اصل مهم و غیرقابل تغییر زندگی خاطره اسدی چیست؟

صداقت، محبت و آرامش.



بازیگر فیلم‌های هفت دقیقه تا پاییز، برف روی شیروانی داغ و...از روزهای کم‌کاری‌اش می‌گوید:

• در این فاصله‌های طولانی که بین فیلم‌هایت، بی‌کار هستی افسرده نمی‌شوی؟

نه من کلی پیشنهاد کار هم در آن زمان داشتم. 2تا سریال، 2تا سینمایی و 4،3 تا تله فیلم رد کردم. بیکاری اصلا اذیتم نمی‌کند. سعی می‌کنم در آن زمان سرم را با ده‌ها کار دیگر گرم کنم.

• چه کارهایی؟

نقاشی می‌کنم، یک دوره‌ای پیانو می‌زدم که متأسفانه ول کردم، گاهی عکاسی می‌کنم. سعی می‌کنم هر فیلمی که ندیده باشم را ببینم. اتفاقا برنامه شلوغی دارم. یک کارهایی را هم دوست دارم و می‌خواهم شروع کنم شاید در کارم هم کمکم کند. مثلا می‌خواهم بروم تیراندازی، خلبانی و سوارکاری یاد بگیرم که ان‌شاالله بعد از این کار ماه رمضان می‌روم. خیلی دوست دارم چیزهای جدید را تجربه کنم.

• بلافاصله بعد از این کار کار دیگری قبول می‌کنید؟

اگر خوب باشد و قلقلکم بدهد حتما قبول می‌کنم. به این نتیجه رسیدم نباید هر فرصت خوبی را از دست داد.

• تا حالا شده کاری را رد کنید و بعد کار ساخته بشود و پشیمان بشوید که چرا آن را رد کردید؟

نه خدا را شکر تا حالا پیش نیامده اما برعکسش شده کاری را فکر کردم خوب است و قبول کردم بعد پشیمان شدم.

• شبنم قلی‌خانی هم مثل هر زن جوان دیگری به جز بازیگری دغدغه‌های دیگری هم دارد. او متاهل است و بعد از چند سال زندگی مشترک، این روزها به بچه‌دار شدن خیلی فکر می‌کند:

تمام تلاشم را می‌کنم که به زندگی خصوصی‌ام لطمه نزنم و تمام زندگی‌ام کار نباشد. ولی هر زنی حتی پزشک، بازیگر، مهندس باید زن بودن را نیز به یاد داشته باشد و خانه و خانواده را هم مدیریت کند. سبک زندگی‌ها عوض شده و تکنولوژی جای همه چیز را گرفته. وقتی خودمان را با مادرهایمان مقایسه می‌کنم یک نفر کار می‌کرد و همه مصرف‌کننده بودند، زن خانه با تمام عشق به کارها می‌رسید و این برایش کافی بود. نمی‌توانم این روزها را بار زندگی قبل مقایسه کنم.

نمی‌توانم بگویم الان بهتر است یا قبل اما زن‌ها این روزها هم به خانه می‌رسند هم به کارهایشان در خارج از خانه. آن هم به شکل خوب و ایده‌آل.

شاید نسل بعد از ما به گونه دیگری زندگی کنند که با زندگی امروز ما اصلا قابل مقایسه نباشد. زمانی بچه‌دار می‌شوم که خیلی از خود گذشته باشم و بتوانم مسوولیت‌پذیر باشم.

خیلی از جوان‌ها از بچه‌دار شدن می‌ترسند. کسانی که در سطح اجتماعی پایین هستند تعداد زیاد بچه‌دارند اما نسل تحصیلکرده و روشنفکر دیگر مثل گذشته سه، چهار بچه نمی‌خواهند.



شبنم قلی‌خانی خیلی شبیه به تصویری است که از او در ذهن داریم. یک بازیگر مهربان و مسئول. کسی که حالا با این سریال رمضانی یکی دو ماه روی صفحات اول مجلات خودنمایی خواهد کرد. با این حال او دغدغه‌های دیگری هم دارد:

درست زندگی کنم. عشق و محبت نقش اساسی در زندگی‌ام را دارد. ما کار می‌کنیم که درست زندگی کنیم. بعضی از همکارها فقط کار می‌کنند که این باعث می‌شود از زندگی اصلی بازبمانند. خوب بودن را فراموش می‌کنند. بخل و کینه وجودشان را می‌گیرد و همیشه در حال حسادت و دشمنی هستند. این یعنی که درست زندگی کردن را فراموش کرده‌ایم. نباید اجازه بدهیم روحمان فرسوده شود و فقط عمر را بگذرانیم. بازیگر باید بنویسد و بخواند و به روز باشد. من که با ساخت فیلم کوتاه دنیایی دارم.




آنهایی که رزیتا غفاری را می‌شناسند خلق و خو و منش‌اش را بسیار دوست می‌دارند. رزیتا غفاری که در این جمع یکی از قدیمی‌ترین‌هاست، درباره اینکه خیلی آدم پرکاری نیست،‌ حرف‌های جالبی می‌زند. اینکه او برای خودش مقیاسی دارد و پای موضوع کیفیت می‌ایستد. غفاری که از کار خودش در سریال امسال راضی است انتظار دارد نقش او بعد از مدتی دوری از تلویزیون خوب دیده شود.

فکر می‌کنم از این سریال در ماه رمضان به شدت استقبال شود. از نظر من ویژگی این کار محتوای متفاوت آن است. خب من متن سریال‌ها خیلی اهمیت می‌دهم.

یادم می‌آید با آقای قاسم جعفری در یک کار همکاری داشتم. بعد از آن هر چه ایشان پیشنهاد دادند من نتوانستم در آن کار شرکت کنم. بعد ایشان به من گفتند چرا اینقدر کار رد می‌کنی؟ مگر رزیتا غفاری چقدر کار کرده که اینطور کارهای مختلف را رد می‌کند. حدود ۱۰سال پیش بود.

من به ایشان گفتم آقای جعفری من را از کارهایی که کرده‌ام نشناسید من را از کارهایی که نکرده‌ام بشناسید. وقتی کار نمی‌کنم، زن خانه هستم. وقتم را کنار خانواده‌ام می‌گذرانم. سعی می‌کنم به دخترم برسم و کنار همسرم باشم. خب من و همسرم همکار هم هستیم برای همین همیشه حرف برای گفتن داریم.

• خاطرات ماه رمضان و شیرینی افطاری‌های دورهمی برای رزیتا غفاری فراموش نشدنی‌است. او درباره حس و حال این روزهایش می‌گوید:

وقتی کار معنوی است و به مناسبت خاصی فیلمبرداری می‌شود حس و حال خاصی هم برای من به عنوان بازیگر دارد.خیلی پیش آمده که در خود ماه رمضان هم سر کار بوده‌ام. اصلا اذیت نمی‌شدم که هیچ بلکه خیلی هم تجربه خوبی بود. افطاری‌ها دور هم بودیم.

یادم هست سریال یکی مثل من بود کار آقای شاه‌محمدی. اینقدر ایشان و آقای سعادتیان به عنوان تهیه‌کننده دست و دلباز بودند که نمی‌توانم توصیف کنم.

یادم هست بچه‌های فیلمبرداری خسته می‌شدند خب به هر حال کار سخت بود. بعد یک سفره باشکوه سر افطار برای بچه‌ها می‌انداختند که واقعا جالب بود. همین دور هم افطار کردن و دعا خواندن واقعا لذتبخش بود.

خانواده همسرم خیلی دوست دارند که برنامه میهمانی‌های ماه رمضان همیشه به راه باشد. برای همین به بهانه افطاری همیشه دور هم جمع می‌شویم. حلیم و زولبیای ماه رمضان واقعا متفاوت از همیشه است. من عاشق حلیم با شکر و دارچین هستم...

راز زولبیا و بامیه رمضان هم فقط مخصوص همین ایام است. شیرینی‌ای که در هیچ دوره‌ای از سال به چشم نمی‌آید.





ویژگی نقش فاطمه در سریال پنج کیلومتر تا بهشت متفاوت بودن آن است. عادت کرده ایم همیشه دخترهایی که مذهبی هستند و رشته های مذهبی می خوانند، آدم های آرام و محجوبی باشند. اما فاطمه در عین اینکه مومن و نجیب است و ریشه های اعتقادی قوی ای دارد، دختر شر و شیطانی هم هست، خیلی شیطون. من این شیطینت هایش را دوست دارم و برایم جالب است. البته من هم پرجنب و جوش و شیطون هستم.

• سریال اغما بود که نام نفیسه روشن را به عنوان یک بازیگر سر زبان‌ها انداخت. جالب است که بدانید نفیسه روشن ید طولایی در بازی کردن سریال‌های مناسبتی دارد و تا به حال سه سریال مخصوص ماه رمضان و دو سریال نوروزی را از سر گذرانده است. با او در همین باره حرف زدیم. و او گنجه خاطراتش را برای ما باز کرد.

سریال مناسبتی ماه رمضان ویژگی های خاص خودشان را دارند. من سریال اغما و مثل هیچ کس را در ماه رمضان را داشتم. بعد از آن دو سریال برای عید نوروز کار کردم، دارا و ندار به کارگردانی مسعود ده نمکی و ماه عسل کار شاهد احمدلو.

همینطور دو تا سریال شبانه داشتم یکی ساختمان ۸۵ و قفسی برای پرواز بوده. اما اینقدر که سریال های ماه رمضان دیده می شوند دیگر مجموعه ها مثل سریال های نوروز و یا سریال های شبانه معمولی، دیده نمی شوند. مردم سریال های ماه رمضان را خیلی دوست دارند. این هم بخش اصلی و مهمش به باورها و اعتقادات جامعه برمی گردد.

ایرانی ها مردمی عاطفی و پایبند به اخلاقیات هستند، بنابراین اکثرا از داستان هایی که محورشان روایت انسانی و دینی است، استقبال می کنند و به آنها احساس تعلق خاطر دارند.

افطار هم مراسمی است که معمولا خانواده، فامیل، دوست و آشنا برای آن دور هم جمع می شوند. آنها لذت می برند در این دوره همی ها سریال های ماه رمضان را هم تماشا کنند.

گویی که شخصیت های این مجموعه ها برای یک ماه جزو خانواده های مردم می شوند.


بزرگترین دغدغه‌ام حفظ سلامت جسمی‌ام است. برای همین خیلی در این زمینه از خودم مراقبت می‌کنم. خب می‌دانید تصویر تلویزیون خیلی با واقعیت متفاوت است. برای همین همیشه باید از خودت مراقبت کنی یا حداقل درگیری فکر‌ی‌اش را در این‌باره داری.اهل ورزش هم هستم، من مربی اسکی‌ام. اما خب اسکی یکی فصلی دارد و نمی‌تواند به عنوان ورزش همیشه باشد برای همین سعی می‌کنم با شنا و اسکی روی آب همیشه ورزش را در برنامه‌ام داشته باشم. ما بازیگران باید مراقب سلامتمان باشیم.

• اگر دوست دارید بیشتر از حال و هوای پشت دوربین سریال های ماه رمضان بدانید، حتما حرف های نفیسه روشن را در این باره را بخوانید:

آماده سازی هر سریال تلویزیونی برای ۳۱ قسمت چندین ماه وقت می برد. ما همین کار را از فروردین ماه شروع کردیم و قطعا تا آخر ماه رمضان فیلمبرداری آن ادامه خواهد داشت.طبیعی است همه گروه فشار و استرس زیادی را در این مدت تحمل می کنند. بچه ها خیلی خسته می شوند ولی همین که پخش کار شروع می شود و همزمان با ادامه آن هر شب نتیجه ماه ها زحمت و فعالیت شان را می بینند، خستگی از تنشان در می رود.یادم هست سر کار سریال اغما که بودیم، وقت افطار همه دور هم جمع می شدیم و همزمان با صرف افطار بعد از اذان پخش کارمان را هم تجربه می کنیم. خیلی خوب بود و حسابی به همه مان می چسبید. یکی از خوبی هایش این بود که ایرادات کارمان را متوجه می شدیم و می توانستیم خودمان را تصحیح کنیم. به هرحال پربیننده ترین سریال های تلویزیون، سریال های ماه رمضان هستند چون حتی در نوروز مردم اکثرا به سفر می روند مخاطبان کمتری از آن استقبال می کنند.