شیاطین سرخ؛ سریال بازگشت، قسمت بی‌نهایت
منچستریونایتد با لشگری از مصدومان کاری تکراری در طول تاریخش انجام داد؛ بازگشت از نقطه صفر!
سایت نود: گاهی اوقات واژه‌های اولیه و پدیده‌ها جایشان عوض می‌شود. باید از دروازه تا خط حمله در طول تاریخ آنقدر تکنیکی باشید تا با بردن نام برزیل همه یاد تکنیک و دریبل‌زنی بیفتند. باید آنقدر ستاره همیشه در تیمتان باشد که وقتی می‌گویند رئال مادرید حتی اگر گاهی اینطور نباشد، یاد کهکشانی پر ستاره بیفتید.
اما برای اینکه برای واژه بازگشت، معنایی بهتر از خودش پیدا کنید فقط و فقط باید منچستر یونایتد باشید. نه تیم آماده و قدرتمند توماس توخل، نه پارک دوپرنس پرشور، نه ۱۱ مصدوم منچستریونایتد و نه باخت بد دور رفت در اولدترافورد هیچ کدام نوید موفقیت را در بازی برگشت به شاگردان سولسشائر نمی‌دادند.
پاریسن ژرمن به گمانش کار را در انگلیس یکسره کرده بود و با اعتماد به نفس و تبختر آمده بود درس دیگری به حریف بدهد و منتظر قرعه مرحله بعد باشد؛ غافل از اینکه رقیب همانی است که سال ۱۹۰۲ تا آستانه ورشکستگی و انحلال رفت اما با تلاش کاپیتان هری استنفورد؛ منچستریونایتد برگشت. ۱۹۲۷ بار دیگر در شرف نابودی بودند که ناجی دیگری به نام گیبسون آمد و یونایتد برگشت.
سال ۱۹۵۸ فاجعه هوایی مونیخ، ۸ بازیکن اصلی را از این تیم گرفت، باشگاه می‌رفت برای تعلیق شدن و کنار گذاشته شدن از رقابت‌ها اما دستیار مت بازبی، جیمی مورفی بار دیگر ناجی شیاطین سرخ شد و باز هم منچستر یونایتد برگشت. ۱۹۹۹ در برابر بایرن مونیخ قدرتمند در حالی که تا آخرین دقایق عقب بودند با 2 گل در دقت‌های اضافه بازی را بردند و مثل همیشه منچستر بود که برگشت.
سال ۲۰۰۹ در خانه تاتنهام ۲ بر صفر عقب بودند که در پایان بازی را ۵ بر۲ به نفع خودشان تمام کردند. در همین فصل که بد شروع کردند، مقابل سیتی و نیوکاسل و اخیرا مقابل ساوتهمپتون در حال تمرین برگشت بودند و چهارشنبه شب در مرحله یک هشتم نهایی لیگ قهرمانان اروپا با بازیکنانی مثل چانگ، گرین‌وود، دالو و پریرا و بدون فرانسوی‌های تاثیرگذارشان، پوگبا و مارسیال حریف سرسخت فرانسوی را غافلگیر کردند و در وقت‌های اضافه و در واقع در فرگی‌تایم، VAR و پنالتی و ضربه بی نقص مارکوس رشفورد کار را به انجام رساند.
باز هم مثل همیشه منچستریونایتد برگشت. در سوی مقابل انگار هر چه یونایتد خوب بلد است برگردد، پاری‌سن‌ژرمن استاد از دست دادن برتری نشان می‌دهد. چهره مغموم و شکست خورده این بازی بوفون بود که با آرزوی قهرمانی اروپا پا روی قلب و رابطه عاشقانه‌اش با یوونتوس گذاشت اما با اشتباه و تزلزل روی گل دوم یونایتد به بازگشت حریف کمک کرد.
قهرمان مسابقه را باید از بین سولسشائر و لوکاکو انتخاب کرد که یکی از آن‌ها به این تیم پر از مصدومان کلیدی و تحقیر شده سال‌های اخیر روحیه‌ی برد تزریق کرد و دیگری در میان موج انتقادات در حالی که رشفورد افت کرده بود و مارسیال، سانچز، پوگبا، ماتا، لینگارد و ماتیچ غایب بودند یک تنه به جنگ خط دفاعی حریف رفت و مثل ۲ بازی قبل موفق به دبل شد.
«اوله» تا همین جا هم می‌تواند از تمدید و دائمی شدن قراردادش مطمئن باشد. برای او و منچستر یونایتد امید آخرین چیزی است که می‌میرد. هوا در خیابان مت بازبی شهر منچستر در حوالی استادیومی پر از خاطره که کنارش چند مجسمه از اسطوره‌های فوتبال است، دلپذیرتر از همیشه شده. شاید بارانی کاملا انگلیسی، صورت عابران این خیابان را نوازش می‌کند، وقتی دارند به درهای ورودی استادیوم می‌رسند و صدایی آشنا گوششان را می نوازد؛ GLORY GLORY MANUTD!
نظر کاربران
مرسی