به بهانه ۸۰ سالگی تراپاتونی؛ ایستاده با افتخار

وبسایت نود: مرد مذهبی و عجیب و غریب فوتبال ایتالیا امروز ۸۰ ساله شد.

مهم نیست او را با سوتهای دوانگشتی‌، همراه داشتن همیشگی آب مقدس، دعای قبل از هر بازی یا آن نطق آتشین در کنفرانس خبری بایرن را به یاد بیاورید یا نه چون جووانی تراپاتون بدون این مشخصات هم نامی بسیار بزرگ در دنیای فوتبال است.

دوران بازی پرافتخار

خیلی‌ها تراپاتونی را با افتخارات فراوان دوران مربیگری می‌شناسند اما قدیمی‌ترها به خوبی دوران درخشان بازی او را به یاد دارند؛ همان دورانی که با پیراهن تیم محبوبش، میلان مقابل امثال پله به هنرنمایی می‌پرداخت. او در ترکیب میلان در دهه ۶۰، ۲ بار قهرمان جام باشگاه‌های اروپا شد و یک بار هم جام در جام اروپا را بالای سر برد. تراپ در دوران نه‌چندان طولانی بازی فقط برای میلان بازی کرد و علاوه بر حضور در جام‌جهانی ۱۹۶۲، یک گل ملی هم به ثمر رساند.

روزهای پرافتخار

تراپ، مربیگری را از اواسط دهه 70 و با میلان شروع کرد اما پس از کسب تجربه به نیمکت رقبای این تیم، یعنی اینتر و یوونتوس پیوست و آنجا افتخارات زیادی به دست آورد. 6 قهرمانی در سری A، کسب هر 3 جام اروپایی (جام باشگاه‌های اروپا، جام یوفا و جام در جام) که مهم‌ترین آن‌ها قهرمانی در فینال جنجالی و پرتلفات فصل 1985-1984 جام باشگاه‌های اروپا مقابل لیورپول بود، تراپ را به یک شخصیت اسطوره‌ای در یوونتوس تبدیل کرد.

کوچ به اینتر با وجود همه حواشی‌اش ذره‌ای از اقتدار او نکاست. اینتر با مثلث آلمانی کلینزمن، برمه و ماتیوس در سال 1989 اسکودتویی را برد که تا 18 سال بعد موفق به کسب دوباره‌اش نشد و 2 سال بعد تراپ جام یوفا را به نرآتزوری هدیه داد.

بایرن و روزهای پرحواشی

تراپاتونی پس از کمی استراحت در بایرن‌مونیخ مشغول به کار شد و در یکی از عجیب‌ترین کنفرانس‌های تاریخ به زبان ناقص آلمانی به فحاشی به همه بازیکنان بایرن پرداخت. همین عامل رابطه او با بکن‌باوئر، مدیر مشهور باشگاه و اعضای تیم را خراب کرد و مرد ایتالیایی با وجود قهرمانی در لیگ و جام حذفی از تیم کنار گذاشته شد.

نشستن او روی نیمکت تیم ملی ایتالیا، به اصرار و دخالت سیلویو برلوسکونی، مالک میلان و دوست قدیمی او صورت گرفت. دینو زوف، سرمربی محبوب ایتالیا به خاطر دخالت‌های برلوسکونی پس از نایب‌قهرمانی در یورو 2000 کناره‌گیری کرد و تراپ به عنوان جانشین، چندان حس خوبی القا نمی‌کرد. تصمیمات عجیب و غریب و کنار گذاشتن باجو از لیست تیم ملی ایتالیا در جام‌جهانی 2002، تراپ را منفور کرد و حذف بر اثر ناداوری در این جام، تراپ را در رسیدن به هدفش در رده ملی ناکام کرد.

روزهای سراشیبی

پس از چند سال استراحت و در حالی که همه از پایان دوران مربیگری جووانی می‌گفتند، مرد ایتالیایی با بنفیکا دوباره خبرساز و جام برد. سرمربیگری درتیم ملی ایرلند غیر از ناکامی و حمله قلبی ثمری نداشت اما این موضوع، اصل ماجرا را تحت‌الشعاع قرار نمی‌دهد؛ تراپ 79 سال باشکوه و پرافتخار را پشت سر گذاشته و می‌تواند به گذشته پرافتخار خودش، تمام قد افتخار کند.