پیش به سوی دبستان

زمان ما لوازم‌التحریر و اسباب مدرسه در دو گروه قرار می‌گرفتند، لوکس و معمولی. شاید برای داشتن یک تراش خوشگل بايد چند روز در مدرسه خوراکی نمی‌خوردیم تا سکه‌های‌مان زیاد شود و آن تراش خوشگل را از آن خود کنیم. بچه‌های امروزی مهرماه را با این حساب و کتاب‌های کودکانه آغاز نمی‌کنند زیرا بازار پر از کالاهای متنوع است و والدین می‌توانند بر اساس بودجه خود لوازم‌التحریری که باب طبع کودکان است، تهیه کنند.



1. دیدن فضای مدرسه به همراه مامان ‌و ‌بابا
۲. کمی نشستن پشت نیمکت کلاس ترجیحا با حضور بچه‌های دیگر و معلم
3. چک‌آپ کامل نزد متخصص اطفال
۴. ایجاد یک خاطره خوب از آخرین تابستان بی‌سوادی: مثلا یک گردش یا مهمانی شاد
5. تهیه یک عکس دسته جمعی و قرار دادن آن در قاب کاردستی
۶. آشنا شدن با هم‌کلاسی‌ها
7. شروع خرید وسایل مدرسه
۸. تمرین وظایف دانش‌آموزی: مثلا آماده کردن کیف، پوشیدن روپوش و مقنعه، بستن کفش، ‌آویزان کردن روپوش، شستن جوراب‌ها، یاد گرفتن آدرس و شماره تلفن



قبل از این‌که فهرست خرید مدرسه را در یک جیب و اسکناس‌های آماده خرج شدن را در جیب دیگر بگذارید، این نکته را به خاطر بسپارید که هیچ دلیلی ندارد، شما تمام هزینه‌های زندگی را بی‌خیال شوید و قسمت قابل‌توجهی از حقوق‌تان را برای اجناس رنگارنگ مغازه‌ها هدر دهید. یک برآورد قیمت سرانگشتی کنید و به فرزندتان هم بگویید در همین حد می‌توانید برایش خرج کنید. مثلا اگر یک کیف گران بردارد، مجبور است مداد رنگی و پاک‌کن نامرغوبی بخرد. اگر هم نق‌نق و ناراحتی‌اش را برای‌تان حواله کرد، خودتان را نبازید و با منطق به او بفهمانید که بعضی از بچه‌ها دفتر مشق هم ندارند که در آن بنویسند یا آرزو دارند بتوانند بروند مدرسه. به علاوه اگر می‌خواهد در مدرسه بچه پرطرفداری بشود، باید توانایی‌های درسی خود را نشان دهد که هیچ کس به گردپایش نرسد، آن وقت همه دوست دارند مثل او شوند.

1. جامدادی: جامدادی‌ها خیلی متنوعند. بین بودجه خود و سلیقه فرزندتان برآیند بگیرید. در ضمن جامدادی‌های ۶ طبقه که هزار جور جا دارند خیلی زود دل فرزندتان را می‌زنند. یک جنس ساده و پرکاربرد بیابید.
2. مواد داخل جامدادی: مداد سیاه، مداد قرمز، پاک‌کن (ترجیحا DUST FREE چون خرده پاک‌کن پس نمی‌دهد و فقط یک تکه باریک لاستیکی به جا می‌گذارد)، تراش و خط‌کش. اگر فرزندتان وسايل دیگری که به در و دیوار لوازم‌التحریر فروشی آویزان است را می‌خواهد، تقصیر خودتان است که او را به فروشگاه لوکس برده‌اید.
3. دفتر یادداشت: این دفترچه فعلا پل ارتباطی میان شما و معلم فرزندتان است.
4. دفتر خط‌دار و بی‌خط: دفتر برای دبستانی‌ها عین دستمال کاغذی زود زود تمام می‌شود. این‌جا هم باید برآوردي بین بودجه و سلیقه فرزندتان و همچنین زبان منطقی‌تان به کار بگیرید، زیرا هر دفتر چند هزار تومان اسکناس خرج دارد که زود هم تمام می‌شود و باید یکی دیگر بخرید.
5. وسایل نقاشی: مطمئنا در روزهای اول سال تحصیلی ساعت‌های کلاس درس فقط به یادگیری حروف و کلمات نمی‌گذرد. بنابراین یک بسته مداد رنگی یا مداد شمعی را در کیف فرزندتان بگذارید. ماژیک را بی‌خیال شوید، چون احتمال دارد کیف، روپوش و دست و صورتش را رنگی و کار شما را زیاد کند. می‌توانید قبل از شروع سال تحصیلی هم سری به مدرسه بزنید و ببینید معلم کلاس برای بچه‌‌ها چه برنامه‌ای تدارک دیده است.
6. کیف: سعی کنید کیف دوشی برای فرزندتان بخرید که ستون فقراتش آسیب نبیند. در کل خودتان می‌دانید! می‌توانید کیف خوبي بخرید که چند سال برای فرزندتان کار کند، اما معمولا بچه‌ها اول هر سال تحصیلی دوست دارند با وسایل نو بروند مدرسه. به همین دلیل می‌توانید با یک کیف خوشگل ساده امسال را سر کنید و سال بعد هم یک کیف دیگر بخرید.
7. برچسب اسم و آدرس: در بعضی کیف‌ها یک تکه مقوا تعبیه شده که شما می‌توانید اسم، آدرس و شماره تلفن خود و همسرتان را برای مواقع اضطراری روی آن بنویسید. اگر کیف فرزندتان این قسمت را ندارد خودتان این اطلاعات را روی کاغذ یا مقوایی بنویسید و با تکه‌ای نخ داخل کیف فرزندتان گره بزنید یا بدوزید. این برچسب‌ها نباید روی قسمت بیرونی کیف باشند، زیرا غریبه‌ها آدرس و تلفن شما را یاد می‌گیرند.
8. وسایل بهداشتی: چند عدد دستمال مرطوب بدون الکل یا ژل آنتی‌باکتریال: صابون‌های مدرسه باید مایع باشند، زیرا صابون جامد سبب انتقال بیماری می‌شود. از طرفی صابون‌های مایع پوست لطیف کودک را خشک می‌کنند. به علاوه بچه‌ها گاهی این‌قدر در هیجان یک فعالیت هستند که یادشان می‌رود باید اول تا دستشویی مدرسه بروند و دست‌های‌شان را بشویند. پس این مواد را در کیف‌شان بگذارید که خیال‌تان راحت باشد.
9. دستمال کاغذی: اگر فرزندتان بخواهد عطسه كند خیلی زشت است که از آستینش استفاده كند.
10. لیوان: به فرزندتان یاد دهید دستش پر از میکروب است و نباید با آن آب بخورد. یک لیوان کوچک را در کیسه نایلونی بگذارید یا این‌که لیوان در‌دار به او بدهید.
11. کفش: بچه‌ها خیلی زود رشد می‌کنند، برای همین اکثر والدین معمولا سالی یک جفت کفش برای فرزندشان می‌‌خرند. اگر بودجه‌تان اجازه می‌دهد فروشگاه‌ بهترین راهنمای خرید شماست. اگر هم برای‌تان سخت است که سالی چند جفت کفش بخرید پیشنهاد ما این است که کفش فرزندتان را اسپرت انتخاب کنید، زیرا فرزند شما در این سن بیشتر مدرسه می‌رود پس نیاز چندانی به کفش رسمي ندارد. براي عید هم کفشی بخرید که بعد از عید بتواند در مدرسه بپوشد مثل کفش‌های طرح چرم پر از پاپیون یا پاشنه‌دار و.....
12. روپوش: برخی مدارس خودشان روپوش فرمی دارند و به والدین می‌گویند آن را چطور تهیه کنند. اگر تمام پایه‌های دبستان فرزند شما یک‌رنگ می‌پوشد، ممکن است به ذهن‌تان برسد روپوشی بخرید که فرزندتان بتواند سال بعد هم بپوشد. این ایده زیاد جالب نیست زیرا فرزندتان زود بزرگ می‌شود. پس الان باید یک روپوش دو سایز بزرگ‌تر برایش بخرید که مطمئنا این موضوع برایش جالب نیست. بروید یک روپوش ارزان بخرید و نگران جنسش هم نباشید. روپوش مدرسه حکم پیش‌بند کار را دارد و تنها‌‌ همان چند روز اول برای کودک اهمیت دارد. بعد از آن خاکی، چروک و بشور و بپوش می‌شود. پس خیلی خودتان را اذیت نکنید.
13. مسواک و خمیر دندان: مسواک زدن در مدرسه معمول نیست، اما شما معمولش کنید. به فرزندتان بگویید هر زنگ تفریح بعد از خوردن خوراکی برود دهانش را بشوید و برای این کار حتما با لیوانش آب بردارد. برای مسواکش هم در پوش مناسب و محکمی انتخاب کنید.

1. دستشویی رفتن: بچه‌ها نمی‌توانند و نباید دستشویی خود را نگه دارند. با وجود این معمولا می‌بینیم کوچولو دوست دارد فقط در دستشویی خانه خودشان کارش را بکند و از دستشویی مدرسه می‌ترسد. بنابراین حتی قبل از شروع مدرسه نکات کلی و بهداشتی‌ را که باید در دستشویی عمومی مدرسه رعایت کند، به او یاد دهید.‌ حتی می‌توانید یک روز قبل از شروع سال تحصیلی از اولیای مدرسه اجازه بگیرید و فرزندتان را آنجا ببرید. یادتان باشد بگویید که این دستشویی به تمیزی دستشویی خانه نیست، اما تحملش تنها چند دقیقه است.
2. عادت کردن به محیط جدید: به او بگویید همه بچه‌ها اندازه او می‌دانند و محیط مدرسه برای همه آنها به اندازه تو خجالت‌آور و پراسترس است. اگر چند تا از بچه‌ها از قبل یکدیگر را می‌شناسند، دلیلی ندارد احساس غربت کند. خودش به هم‌کلاسی‌ها سلام کند، اسم‌شان را بپرسد، در مورد علایق مشترک، اسم آشنایان و... بپرسد و بگوید. به او یاد بدهید که اگر یکی از هم‌کلاسی‌ها پیشنهاد دوستی‌اش را ردکرد، ناراحت نشود. محیط کلاس برای گوش سپردن به معلم و تعاملات هنگام یادگیری است. دوستی‌ها برای زنگ تفریح است که آن موقع هم اگر شاگرد خوب، زرنگ و پرتوانی باشد، همه دوست دارند بیایند با او دوست شوند.
3. رفتار در مسیر خانه تا مدرسه:یک: اگر برای فرزندتان سرویس گرفته‌اید: یادش بدهید که در مینی‌بوس یا سواری دست و سرش را از ماشین بیرون نکند و داد و بی‌داد راه نیندازد که حواس راننده پرت شود. آشغال بیرون پرت نکند. اگر هم‌مدرسه‌ای‌هايش‌ کار زشتی را انجام می‌دهند و امتناع او را مسخره می‌کنند، از آنها تقلید نکند. اگر ممکن است راننده را پیدا کنید و فرزندتان را با او آ‌شنا کنید. از راننده بخواهید فرزندتان را جایی پیاده کندکه مجبور نباشد از خیابان‌ اصلی رد شود. به او بگویید جلوی مدرسه حواسش به خیابان باشد و حین بازی با بچه‌ها جلوی ماشین‌های در حال تردد نپرد. دو: اگر فرزندتان خودش باید به مدرسه برود: حتما چند بار مسیر رفت و برگشت را با او بروید تا با شروع سال تحصیلی مشکلی نداشته باشد. بسیاری از والدین یا خودشان دنبال فرزندشان می‌روند یا برای او سرویس می‌گیرند.‌ فرزندتان را از لحاظ روحی آماده کنید تا بابت این موضوع احساس بی‌پناهی نکند. بگویید ما به تو و توانایی‌هایت اطمینان داریم. می‌دانیم می‌توانی مراقب خودت باشی. حتما مسیر‌ها و خیابان‌های پرتردد را برای عبور او انتخاب کنید. سوار شدن به اتوبوس یا مترو را یادش دهید. او سواد ندارد و نمی‌‌تواند روی وسایل نقلیه را بخواند. بگویید با رسیدن اتوبوس سریع از راننده مقصد را بپرسد. موارد خطر را یادش دهید و بگویید اگر مشکلی برایش پیش آمد، چطور فرار کند یا عامل مشکل را بزند یا گاز بگیرد. کلید منزل را هم جایی از کیفش بگذارید که فقط خودش بداند.
4. غذا خوردن در مدرسه: از همین ابتدا فرزندتان را به خوردن خوراکی‌های سالم عادت دهید. دلیلی ندارد تمام خوراکی‌های رنگارنگ سوپر را در کیف فرزندتان بگذارید. به فرزندتان هم بیاموزید پاستیل، کیک، شکلات، بستنی، چیپس، پفک، اسنک و... هیچ سودی برای او ندارند. اگر لازم است با هم بنشینید پای کامپیو‌تر و مقالات را جستجو کنید و به زبان ساده و شیرین تغذیه سالم را یادش دهید. به علاوه، این خوراکی‌ها لابه‌لای دندان‌ها می‌مانند و سبب خرابی آنها می‌شوند. میوه‌های سفت که پوست‌شان راحت جدا می‌شود یا باید آنها را گاز زد (به جای آب‌میوه پاکتی)، نان‌، پنیر و گردو (گوجه را تکه نکنید زیرا آب زیادی دارد و تا زمانی که فرزندتان آن را بخورد خراب می‌شود)، مغز‌ها، پاکت شیر کوچک (به جای شیر کاکائو)، خرما، حلوا، کلوچه و... به او بدهيد. مضرات هله هوله‌ها را به او بیاموزید تا اگر هم‌کلاسی‌هایش خوراکی‌های او را مسخره کردند بتواند جواب آنها را بدهد.

اختصاصی مجله اینترنتی برترین ها Bartarinha.ir