برند‌های فرهنگی هم قابل معامله هستند!
یادمان هست که یکی از پربحث‌ترین موضوع‌های انشا در دوران مدرسه چیزی نبود جز «علم بهتر است یا ثروت» که با تضاد‌ها در عقیده روبه‌رو می‌شد، اما معلمان و اولیای دانش‌آموزان یکصدا معتقد بودند بدون‌تردید علم بهتر از ثروت است در حالی که بعضی از دانش‌آموزان به رغم سن کمشان در این امر تردید داشتند!
جوان آنلاین: یادمان هست که یکی از پربحث‌ترین موضوع‌های انشا در دوران مدرسه چیزی نبود جز «علم بهتر است یا ثروت» که با تضاد‌ها در عقیده روبه‌رو می‌شد، اما معلمان و اولیای دانش‌آموزان یکصدا معتقد بودند بدون‌تردید علم بهتر از ثروت است در حالی که بعضی از دانش‌آموزان به رغم سن کمشان در این امر تردید داشتند! راستی چه امری باعث شده تا واقعیت یک فلسفه به اثبات رسیده توسط نیاکان ما اینگونه تخریب شود و تغییر ماهیت دهد و روزی برسد که مادیات بتواند بر علم که به معنویات وابسته است ارجح گردد؟
امروز اگر آگهی استخدامی برای انجام امور مالی و ویزیتوری که جنبه اقتصادی دارد در رسانه‌ای درج شود ده‌ها نفر به منظور کسب این شغل سر و دست می‌شکنند درحالی‌که از نظر کارفرمایان «بیزینس من»ها در ارجحیت خواهند بود و کسانی که علوم دیگر را آموخته‌اند همچنان باید در انتظار باشند و اگر در طول انتظار خانواده‌ای متمول ندارند نان خود را به کتاب‌هایی که خوانده‌اند بمالند و نوش جان کنند!
که این پروسه به مرورزمان به دیگر قسمت‌های جامعه نیز تسری پیدا می‌کند تا ارگان‌های فرهنگی و اجتماعی در قعر جدول قرار بگیرند، اما وزارتخانه‌هایی همچون نفت که با مادیات ارتباط مستقیم دارند و همچنین شهرداری‌ها که یک دستشان در جیب مردم و دستی دیگر در صندوق بیت‌المال است بتوانند از حاشیه توان مالی و معافیت‌هایی که در اختیار دارند برای خود اعتبار و امتیاز کسب نمایند و همچون ملانصرالدین که با پوشیدن لباس نو به میهمانی بزرگان می‌رفت و در صدر می‌نشست و از آستین پیراهن خود می‌خواست تا، چون از زربفت است پلو بخورد!
امروز بیشتر مؤسسات فرهنگی- اجتماعی فاقد پشتوانه مالی و نقدینگی لازم به نحوی از انحا خود را به یک جایی می‌چسبانند تا حامی آن‌ها در برگزاری جلسات، سمینار‌ها، کنگره‌ها و مراسم‌ها باشند و خود نیز به‌عنوان اسپانسر یا همان پشتیبان مالی در صدر نشینند تا با تندیس و نشان و مدال به نحوی مشمول مقامات اول و برتر و برترین گردند درحالی‌که امتیازات واقعی این ارتقا و تشویق متعلق به یکی دیگر از نهاد‌هایی است که به رغم ضعف بنیه اقتصادی، اما از نظر علمی و فرهنگی و توانایی‌ها اولویت دارند درحالی‌که فاقد پوشاک ظاهری برای پلوخوری می‌باشند!
چندی پیش جشنواره روز ملی ارتباطات با حضور مدیران کلانشهر و مسئولان روابط عمومی‌های استان اصفهان در چهاردهمین شب ماه مبارک رمضان و سی‌ام اردیبهشت‌ماه در محل تالار اتاق بازرگانی اصفهان برگزار گردید که همانند همیشه مادرخرج آن به‌گونه‌ای شهرداری بدهکار کلانشهر اصفهان بود تا برای برگزاری هرچه باشکوه‌تر این مراسم و پذیرایی افطار مدعوین سنگ تمام بگذارد و در عوض مقام اول ارتباطات جمعی سال را با دریافت ۱۱ عنوان شامل چهار تقدیر و دیپلم افتخار و رتبه شاخص، دو رتبه برتر، دو گواهی تقدیر، دو رتبه سرآمد و یک تندیس در بخش رتبه‌ها برگزار کند.
اما مدیران روابط عمومی دیگر سازمان‌ها که به رغم عدم توانایی مالی، اما با دست خالی طی سال پر چالش ۹۷ توانسته بودند مشکلات و معضلات متعدد را از پیش پای بیش از ۶ میلیون نفر جمعیت این کلان استان بردارند مظلومانه و در کمال تعجب درحالی‌که از این انتخاب یکپارچه در حیرت بودند انگشت‌به‌دهان، ناظر اهدای الواح به مدیرکل روابط عمومی شهرداری شدند.
اما همچنان غرق در افکار خود بودند که چگونه توانسته‌اند ضمن ارتباط تنگاتنگ با تمامی اهالی استان از چالش پرتنش بی‌آبی سال ۹۷ استان عبور نمایند تا این ازخودگذشتگی و ایثار شبانه‌روزی با هیچ معیاری به‌حساب نیاید که آستین پیراهنشان پلوخوری نیست و بار دیگر به یاد موضوع انشای دوران مدرسه خود می‌افتند که می‌گفت: علم بهتر از ثروت است.
نظر کاربران
به نظر بنده خالق این جمله هم امروز در صورت
حیات بدین جمله نگاه سابق خود را ندارد .
احتمالا در زمان مطرح نمودن این نظر فشار هایی
از سمت اطرافیان بر وی وارد گردیده است نظیر
سطح رفاه مادی وتفریحات خانوادگی سفر و ...
و برای مبری نمودن خود از بقیه که تحصیلات عالیه داشته و خود را خاص و برتر جلوه دهد اینگونه فرمودند .به حکایتی دلم خوش است که کبوتر حرمم.ولی در واقع نگاهم باید به دست مردم باشد
تا کی برایم دانه بریزند