ماجرای عکسی که اول مهر دست به دست شد
یکی کوله‌پشتی و یکی دیگر کلاشنیکف روی دوشش انداخته است. هر دو در یک زمان مشخص از همان خیابان قدیمی و طولانی «صنعا» عبور می‌کنند اما مقصد؟ یکی به سمت جنگ و دیگری به سمت درس.
خبرگزاری ایسنا: یکی کوله‌پشتی و یکی دیگر کلاشنیکف روی دوشش انداخته است. هر دو در یک زمان مشخص از همان خیابان قدیمی و طولانی «صنعا» عبور می‌کنند اما مقصد؟ یکی به سمت جنگ و دیگری به سمت درس.
در آستانه سال تحصیلی جدید یک عکس معروف در فضای مجازی برای چندمین بار مورد استقبال کاربران قرار گرفت و دست به دست شد. بر خلاف همه عکس‌هایی که این روزها از دانش‌آموزان ثبت می‌شوند و بچه‌های خوشحال با لباس نو را به تصویر می‌کشند، این عکس به تعبیر رسانه‌ها «قلب جهان را لرزاند».
هر چند این تصویر در واقع نزدیک به دو سال پیش توسط یک عکاس یمنی در شهر «صنعا» ثبت شده است اما انتخاب این عکس در مسابقات عکاسی و بازنشر آن در رسانه‌های خارجی در بازه‌های مختلف زمانی باعث شده هر چند وقت یک‌بار راجع به این عکس نقدهایی نوشته شود. شاید از زمان ثبت این تصویر، زمانی نسبتا طولانی گذشته باشد اما یمن هنوز همان یمن است.
«علی‌السنیداری» ساکن شهر صنعا است. او مدت‌هاست که تلاش می‌کند سادگی مردم یمن و روحیات و مبارزات آنها را با دوربینش ثبت کند. تمرکز او بر ثبت تصاویری از نحوه مواجهه مردم یمن با جنگ است و با دقت و توجه بر لبخند، حالت چشم‌ها و چروک صورت سوژه‌هایش، یمن را به جهان نشان می‌دهد.
یکی از مهم‌ترین عکس‌های علی السنیداری، تصویری است که وضعیت آموزش و به طور کلی شرایط کودکان یمن را نشان می‌دهد.
اینجا یکی از خیابان‌های قدیمی شهر صنعاست. کودکی در حال بازگشت از مدرسه است و در حالی که کوله‌پشتی روی دوشش انداخته، عمیقا فکر می‌کند. شاید در فکر آینده است و روزهای نامعلومی که انتظارش را می‌کشند. درست در همان لحظه کودکی کلاشنیکف به دوش در حالی که دست پدر مسلح خود را گرفته از کنارش رد می‌شود و به سمت جنگ می‌رود.
کودک اسلحه به دوش در حالی که همراه پدرش قدم در مسیر مرگ می‌گذارد، دقایقی به پسری که آرام و بی‌تفاوت از کنارش می‌گذرد، خیره می‌شود و شاید با خودش فکر می‌کند که کدام یکی‌شان در مسیر درست حرکت می‌کند و کدام یک دقیقا همانجایی می‌رود که باید برود.
«AFP» این عکس را در فهرست ۳۰ عکس تاثیرگذار جهان معرفی کرد.
نظر کاربران
این نتیجه تفکر سران هر کشور هست
یکی به سمت تحصیل و دیگری به سمت جنگ
زمان جنگ عراق به ایران جوانان دانش اموزان زیادی به جنگ رفتند وشهید ومفقود شدند ولی مدیرانی هستند نه درجنگ ودفاع مقدس بودند ولی هفته دفاع مقدس چفیه دور گردن وشاخه گل سرمزار شهدای عزیز وبه دیدار خانواده این شهدا میروند ویادشان رفته درقبال اینا مدیونند اختلاس دزدی وووووو کی ازدست این افراد زالو سفت بقول شاعر یقه سفید ها راحت میشویم خداداند جان مادرتان شهید وخانواده شان حرمت دارند
پاسخ ها
احسن گل گفتی
حکایت دیپلمات های امروز هست که نرفتن واسه کشور جلوی بیگانگان بایستن وحالا صداشون میکنن وزیر و وکیل و دیپلمات ولی اونی که جونش رو گذاشت کف دستش و رفت جنگید به دلواپسی محکوم و صدا میشه
من هم دانشجوها رو میبینم که به سمت سراب و کاری ازروی ناچاری وبی خود میرن
واقعا ناراحت کننده بود بچه های ایرانی الان درست مثل اون کودکی هستن که غرق در تفکر بسمت درس و خدایی نکنه فردایشان مثل اون کودک اسلحه بدست بشه
جنایت پدران درموردپسرانشان .حتی اگرچند برحق باشد نباید کودکان را ازتحصیل وکودکی کردن
خدا لعنت کند جنگ افروزان را که درآن به هیچکس رحم نمیشود
اتفاقا داره فکرمیکنه میگه چرامن نرم مدرسه چرامن بابد تواین سن تفنگ کول کنم چرامن بدبختم چرامن ازسوادوپیشرفت جاموندم
پاسخ ها
برای زنده ماندن باید اسلحه به دست گرفت