ترکان: مخالفت با FATF احتمالا انتخاباتی است

جماران نوشت: ترکان گفت: هجمه‌ها علیه دولت آقای روحانی بیشتر زبانی هستند و هنوز کسی نیامده برای مثال به کوی دانشگاه حمله کند. بنابراین، کسی در این دولت نه به دانشگاه‌ها حمله کرده و نه شیشه سینماها را شکسته، یا کسی هنوز عرصه‌ خیابانی برای زد و خورد نیافریده است.

اکبر ترکان، عضو شورای مرکزی حزب اعتدال و توسعه، در گفتگوی تفصیلی به نکاتی پیرامون FATF، تندروی های علیه رئیس جمهور، ارزیابی دولت دوازدهم اشاره کرده است. بخشی از این گفتگو را در ادامه می خوانید.

آقای مهندس! در روزهای اخیر شاهد برخی موضع گیری ها علیه پیوستن ایران به لوایح FATF درکشور هستیم. این درحالی است که گروهی از تحلیلگران بر این باورند که در صورت عدم پیوستن ایران به این لوایح، مشکلات زیادی در مبادلات مالی با کشورهای دنیا به وجود می آید. به نظر شما علت این مخالفت ها چه می تواند باشد؟

بخشی از این مخالفت‌ها به ویژگی‌های نظام سیاسی و انتخاباتی ما بازمی گردد. از آنجا که به انتخابات مجلس شورای اسلامی نزدیک می‌شویم، جناح‌های مختلف سیاسی تلاش می کنند تا با جلب توجه کردن، فعالیت‌های خود را بیشتر کنند. مخالفت با پیوستن به لوایح FATF نیز ممکن است از جنس انتخاباتی باشد. متاسفانه رقابت سیاسی در ایران نه با اثبات خود که با نفی رقیب همراه است.

یعنی وقتی دو گروه سیاسی قصد رقابت دارند، بهتر است که به اثبات توانایی‌های خود بپردازند و بگویند که راه حل‌ها و اندیشه‌هایشان برای اداره کشور چیست؟ بازگو کنند که برای صورت مسأله‌های مختلفی که در کشور وجود دارد، چه پاسخ هایی دارند. اما به جای این کار، رقبای سیاسی در ایران سعی می‌کنند رقیب را نفی کرده و با این کار در صدر توجه قرار گیرند. این نوع رفتار همیشه در فصول انتخابات رخ می‌دهد و فکر می کنم کسانی که در ادوار گذشته به طور ذاتی رقیب آقای روحانی بودند، حالا نیز تلاش می‌کنند نفی رقیب کنند.

اگر ایران به هر دلیلی به لوایح FATF نپیوندد چه اتفاقی می افتد. اینکه برخی منکر این قضیه هستند که شرایط بدتر می شود را چگونه ارزیابی می کنید؟

بهتر است به این مسأله از زاویه دیگری نگاه کنیم. من مدعی نیستم که اگر ما FATF را به تصویب برسانیم روابط بانکی مان با دنیا عادی می شود. چون امروز محدودیت های بانکی ما به این دلیل نیست که به FATF نپیوسته‌ایم. بلکه به دلیل اعمال نفوذ ظالمانه و یک جانبه ایالات متحده آمریکاست. بنابراین، کماکان دشمنی ایالات متحده نمی‌گذارد که ما روابط عادی با بازار جهانی داشته باشیم. اما اگر به این لوایح نپیوندیم، بهانه جدیدی خواهد شد برای اینکه یک تحریم تشدید شده علیه کشور ایجاد شود.

یعنی غیر از تحریم های آمریکا و به جز محدودیت هایی که دولت آن کشور برای ما در بازار جهانی ایجاد کرده، بهانه دیگری هم پیدا می شود و به دلیل نپیوستن به FATF می توانند درهای بانک ها و بازارهای دنیا را به روی ما ببندند. بنابراین اگرچه در وضعیت فعلی پیوستن به FATF مسائل مربوط به تحریم های یکجانبه ایالات متحده علیه کشور را حل نمی کند، ولی بی تردید نپیوستن به آن تحریم ها را تشدید خواهد کرد.

جنس برخی حرف‌ها آمریکایی است

از آنجا که خود شما در دوره ای وزیر دفاع بودید، چقدر حرف برخی مخالفین FATF درست است که می گویند اگر ایران این لوایح را بپذیرد، دیگر نمی تواند به گروه های مقاومت در منطقه کمک مالی کند؟ وموارد دیگر که شما نیز در جریان هستید.

جنس این حرف‌ها آمریکایی است. آمریکا می‌خواهد چنین القاء کند که اگر در کشورهای منطقه، حرکت ها و نهضت‌های مردمی به دلیل استقلال‌طلبی و آزادی خواهی به وجود آمده، به خاطر پول ایران است. در حالی که این حرف‌ها دروغ است. اگر یمنی ها در حال مبارزه هستند و متجاوزین را پس می زنند، آیا از ایران پول گرفته‌اند؟ حمایت ما از گروه‌های مقاومت و نهضت های منطقه بیشتر از آنکه مالی باشد، سیاسی است.

به نحوی که ممکن است از برخی گروه های مقاومت در منطقه حمایت مالی هم کرده باشیم، ولی این حرف ها که مقاومت فلسطین، حزب الله، یمن و... به دلیل حمایت مالی ایران بوده درست نیست. بلکه این ها حرکت های مردمی برپایه اندیشه های مردم هر منطقه هستند. پس مردمی که در سوریه، در عراق یا لبنان و... در حال مبارزه هستند، جان خود را به خطر انداخته و به پای اعتقاداتی که دارند، مبارزه می کنند. ایالات متحده می خواهد اینگونه به دنیا القاء کند که این حرکت ها پشتوانه اعتقادی ندارد و متکی به پول جمهوری اسلامی است. در حالی که ما پولی به این مناطق نمی دهیم.

ما حمایت های لازم را به روش خودمان انجام می دهیم ولی این حمایت ها به گونه‌ای نیستند که عده ای فکر کنند؛ اگر حمایتی از گروه های مقاومتی منطقه وجود دارد یا اینکه اگر فلسطینی‌ها در برابر اسرائیل تسلیم پذیر نیستند صرفا به خاطر پول ایران است. زدن این حرف‌ها تهمتی به آن همه رشادت و مقاومت و آزادگی نهضت‌های منطقه است.

بعضا دیده می شود که مخالفین دولت برای بیان نظرات خود به رهبر انقلاب اشاره می‌کنند و مدعی می‌شوند که رهبری به دلیل برخی معذورات نمی‌تواند مخالفت خود را به طور صریح اعلام کند، تحلیل شما از این نوع رفتار چیست؟

این کار استفاده کردن ابزاری از فرمایشات رهبری است. مگر در حال حاضر آقای روحانی تابع نظرات رهبری حرکت نمی‌کند؟ مگر رئیس جمهور و دولت متعهدانه و مسئولانه به فرمایشات رهبری عمل نمی‌کنند؟ این چه حرفی است که یک عده می زنند و می‌خواهند ثابت کنند که بخشی از دولت یا همه آن در مسیر رهبری نیست؟ آیا این حرف‌ها خدمت به انقلاب اسلامی است که رهبری را تضعیف کنند؟ ایشان در جایگاه خودشان تشریف دارند و دولت و وزرا خودشان را متعهد می‌دانند که از فرمایشات و نقطه نظرات رهبری تبعیت کنند. کسانی که سعی می‌کنند برای وجاهت بخشیدن به خودشان به دیگران تهمت خروج از مسیر رهبری را بزنند، متوجه نیستند که با این کار به رهبر انقلاب ضربه می زنند.