وقایع تلخی که همزاد کرونا در ایران بود

محمدتقی فاضل‌میبدی ‏عضو مجمع محققین و مدرسین حوزه علمیه قم در سرمقاله امروز روزنامه شرق با عنوان وقایع تلخ همزاد ‏کرونا نوشت: اگر كرونا را یك رویداد تلخ طبیعی بدانیم كه به‌طور غیر‌اختیاری بر بشر و كره زمین تحمیل شد و تقریبا همه ‏كشورها را فراگرفت و كشور ما نیز از این حادثه در امان نماند، اما در این روزها شاهد وقایعی در كشور هستیم كه زاییده زوال ‏عدالت اجتماعی است و شاید تلخناكی این حوادث كه بعضا اشاره خواهم كرد، كم از دردناكی ویروس كرونا نباشد. ‏

‏۱- بر اساس آمار رسمی وزارت بهداشت، بیش از ۵۰۰ نفر (تا چند روز قبل) در ایران به دلیل مصرف الكل‌های موجود در بازار ‏كه برای ضد‌عفونی‌كردن عرضه شده‌اند، جان باخته و تعداد زیادی مسموم یا كور شده‌اند. بیشترین آمار در استان فارس و خوزستان ‏بوده است. عمق این فاجعه تنها تعداد زیاد تلفات و مسمومیت افراد نیست؛ پرسش دردناك این داستان، این است كه علل و عوامل ‏این رویداد تلخ‌تر از زهر چیست؟ چه چیزی باعث شده تا جوانان این كشور به افیون و الكل و سایر مواد مخدر روی آورند؟

چرا ‏عده‌ای از جوانان این كشور یا دنبال مهاجرت هستند یا اگر می‌مانند، بعضا به مواد مسكر و مخدر روی می‌آورند؟ آیا تا‌به‌حال كسی ‏برخوردی علمی، كارشناسی و مسئولانه روی این پدیده شوم انجام داده است؟ كشوری كه در ردیف بودجه سالانه آن بیش از چند ‏هزار میلیارد تومان به‌عنوان فعالیت فرهنگی هزینه می‌كند تا جامعه را ارشاد و هدایت کند، چرا خروجی آن، این پدیده‌های ناگوار ‏است؟ چرا باید پاره‌ای از جوانان، راه نجات خود را در مصرف الكل و افیون یا خروج از كشور ببینند؟

‏۲- خودكشی دختر ۱۳ساله در ایلام به دلیل فقر و نداشتن لباس -بر اساس گزارش‌ها- از فجایع تلخ دیگری بود كه در این روزها ‏شاهدش بودیم. این اخبار تلخ فقط چند روزی در رسانه‌ها می‌چرخد و پس از آن نیز تمام می‌شود. چطور می‌شود حضرت علی(ع) ‏به خاطر كندن یك خلخال از پای دخترك یا زن یهودی، مرگ را برای خود سزاوار می‌بیند، اما خودكشی یك دختر جوان به خاطر ‏فقر، وجدان ما را نمی‌رنجاند؟

آیا جز این است كه منشأ این گرفتاری‌ها فقر و نابرابری یا سوءمدیریت اقتصادی است؟ چرا عالمان ‏دین و مسئولان امر فریادی بر‌نمی‌آورند؟ ازدیاد آمار خودكشی در این كشور ناراحت‌كننده است، اما سن این آمار تا این حد پایین ‏آمده كه دخترك ۱۳‌ساله را وادار به خودكشی كرده است. چه منكری در جامعه از این بالاتر؟ بنیاد مستضعفان و سایر نهادهای ‏ذی‌ربط چه می‌كنند؟ مگر ما برای رهایی مستضعفان و فقیران انقلاب نكرده‌ایم؟ چرا مسئولان امر در برابر این حوادث كه یك ‏مورد و دو مورد نیست، واكنشی ندارند؟

‏۳- خبر ناگوار دیگری كه در رسانه‌ها از قول رئیس دیوان محاسبات منتشر شد، نامعلوم‌بودن سرنوشت چهارمیلیارد‌و ۸۰۰ میلیون ‏دلار ارز كشور در سال ۹۷ بود. این خبر را یكی از مقامات رسمی كشور گزارش داد و بخشی از دولت خبر را نادرست دانست. ‏رئیس محترم بانك مركزی بخشی از نامعلوم‌بودن ارز را تأیید كرد و گفت نام افراد به ستاد تعزیرات ارسال و برای برخی پرونده ‏كیفری تشکیل شده است. این خبر را در كنار خبر خودكشی دختری به خاطر فقر بگذارید، ببینید چه می‌شود. چرا غده سرطانی ‏اختلاس، رانت‌خواری و سوءاستفاده از اموال عمومی در این كشور به راحتی صورت می‌گیرد؟

‏ این افراد بر كدام ستونی پشت گذاشته‌اند كه به راحتی با ارز كشور بازی می‌كنند؟ چرا با این همه نهادهای نظارتی و امنیتی، ‏نظارت و نگهبانی نسبت به بیت‌المال وجود ندارد؟ چه كسی مسئول این دردهای كشورسوز است؟ در دولتی كه ارز را چندنرخی ‏كرده و از آن سو، نه‌تنها مدیریت نمی‌شود، بلكه سوءاستفاده‌های كلان ارزی صورت می‌گیرد، چرا كسی درست پاسخ نمی‌دهد؟ آیا ‏چند نفر را گرفتن و چند سالی حكم زندان دادن، این جرم‌ها را ریشه‌كن می‌كند؟ تاكنون كه نكرده است. چرا سال‌ها گذشت و با این ‏همه ادعا، نتوانستیم مشكل اقتصاد كشو را حل كنیم؟ ریشه خیلی از مشكلات كشور در این است كه اقتصاد این مرزوبوم، تاروپود ‏درستی ندارد. ‏