خاطره جالب کریمی از عصبانیت ماگات در رختکن

ورزش سه: علی کریمی مدت ها است که در برابر رسانه ها سکوت کرده است؛ او بعد از جدایی از سپیدورد تقریبا مقابل میکروفن هیچ خبرنگاری قرار نگرفته است.

شاید همین کم مصاحبه کردن کریمی هم در این موضوع نقش داشته باشد اما گفت وگوهای او حتی اگر قدیمی هم باشند جذاب است. ستاره محبوب فوتبال ایران با وجود آنکه همیشه در موقعیت افرادی قرار می گیرد که تمایلی به حرف زدن ندارند اما وقتی تن به مصاحبه می دهد ، حرف هایش جذاب از کار در می آیند چرا که صریح و صادقانه صحبت می کند و دنبال نمایش خودش نیست. او چند اینروزها تمام تلاشش را می کند که وارد معادلات فوتبالی نشود اما با جمع آوری کمک برای مراکز درمانی و بهداشتی گیلان در دوران کرونا کماکان مسئولیت های اجتماعی اش را ادامه داد.

سه سال پیش زمانی که هنوز اینقدر از فوتبال فاصله نگرفته بود ، یک مصاحبه تصویری و مفصل با مجله تصویری تبار انجام داد که مرور حرف های علی کریمی در این مصاحبه خالی از لطف نیست. بخش هایی از صحبت های فوتبالی او را در زیر می خوانید:

اولین بازیکن بزرگ

اولین بازیکن بزرگ و مطرحی که از نزدیک دیدم ژرژ وه آ بود. زمانی که به الاهلی رفتم الجزیره هم ژرژ وه آ را گرفته بود که آن زمان بازیکن خیلی بزرگی بود و مرد سال فوتبال اروپا و جهان شده بود. در دوسالی که آنجا بود بارها مقابل هم بازی کردیم البته بعد از آن دیگر با او قرارداد نبستند. حتی قرار بود به الاهلی بیاید که مربی وقت ما قبول نکرد. جالب است که در تمام بازی های رودرر ویی که با الجزیره و ژرژ وه آ داشتیم ما برنده شدیم.

اشک رختکن استیل آذین

یکی از بازی های خاطره انگیز علی کریمی بازی تیم های استیل آذین و پرسپولیس در هفته پانزدهم لیگ نهم است. وقتی مدیران وقت پرسپولیس مانع از حضورش در پرسپولیس شدند در استیل آذین درخشید و در بازی هفته پانزدهم رودرروی تیم سابقش دو پاس گل داد و در نهایت هم از زمین بازی اخراج شد. او پیراهن استیل آذین را در زمان اخراج درآورد و با لباس شماره ۸ پرسپولیس از زمین خارج شد. در رختکن اما در حالی که بازیکنان استیل آذین در حال شادی از این برد بودند او گوشه ای نشسته بود و اشک می ریخت.تصاویری که فیلمبرداری شد اما خودش اجازه نداد که منتشر شود:" خب در زندگی گاهی اتفاق هایی می افتد که آدم دوستش ندارد. ما بازی را بردیم و من اخراج شدم و آن اتفاق افتاد. من کلا در دوران فوتبالم کارت قرمز زیادی نگرفتم، سه چهار تا گرفتم که یکی هم این بود."

فوتبال با نسل جدی

دوست داشتم که الان و در این دوران فوتبالم شروع می شد. شاید خیلی ها نظر دیگری داشته باشند اما من معتقدم که در زمانی که ما آمدیم شرایط ورود و بالا آمدن به مراتب سخت از الان بود و فکر می کنم کار بازیکنان نسل جدید راحت تر است.

بایرن-دورتموند

علی کریمی در مدت زمانی که در بایرن مونیخ بود علیرغم پیش بینی های بدبینانه او عملکرد خیلی خوبی داشت و یکی از بهترین نمایش هایش در هفته پایانی نیم فصل اول بوندس لیگا و بازی برابر دورتموند بود. مسابقه ای که البته حاشیه های جذابی هم برای کریمی داشت:" تیم در نیمه اول خیلی بد بازی کرد و در این جور مواقع مربی به بازیکنانی که روی آن ها تمرکز دارد بیشتر گیر می دهد. وقتی به رختکن آمدیم همه ناراحت بودند چون اصلا خوب نبودیم و من هم مثل بقیه؛ ماگات وارد رختکن شد و از شانس بد من روبروی او نشسته بودم. به من گفت اینجا دوبی نیست و بوندس لیگا است و من فقط نگاهش می کرد. وقتی در نیمه دوم رفتیم توی زمین نه اینکه بخواهم گل بزنم اما می خواستم خوب بازی کنم تا تیم برنده شود. بازی حساسی بود چون بایرن و دورتموند رقیبای اصلی هستند اما در یک صحنه اتفاقی افتاد و توپی که فکر نمی کردم گل شد. این جزو معدود گل هایی است که خودم دوست دارم.

رفاقت و قهر با علی دایی

من هیچ موقع در مورد ایشان(علی دایی) کار بدی نکردم. زمان فوتبالمان هم که فیلم بازی هایش هست من پاس گل هم دادم و پنالتی می گرفتم که ایشان گل زد. البته منتی نیست من وظیفه ام را برای تیم انجام داد و ایشان هم همینطور. ایشان حتی این اواخر مصاحبه ای کرد و گفت من با کریمی رفیق هستم! این چه رفاقتی است که آدم به قدرتی برسد و شرایطی پیش بیاید که بتواند کاری بکند اما این کار را انجام ندهد. این کجایش رفاقت است. در این مدت همیشه گفتند که آشتی کنید اما من یک بار در برنامه نود گفتم که تا زمانی که زنده هستم این کار را نمی کنم.