دعای روز دهم ماه رمضان و اعمال آن

برترین‌ها: رمضان ماه بی‌قراری بندگان است. بندگان در این ماه از پروردگار خود می‌خواهند که آن‌ها را به رضایت و خشنودی نزدیک کرده و از خشم و عصبانیت دور گرداند؛ این ماه فرصتی است برای لبیک گفتن به دعوت پروردگار عالمیان.

دعای روز دهم ماه رمضان

«اللهمّ اجْعلنی فیهِ من المُتوکّلین علیکَ واجْعلنی فیهِ من الفائِزینَ لَدَیْکَ واجْعلنی فیهِ من المُقَرّبینَ الیکَ بإحْسانِکَ یاغایَةَ الطّالِبین».

«ای خدا مرا در این روز از آنان که بر تو توکل کنند و نزد تو فوز و سعادت یابند و از مقربان درگاه تو باشند قرار ده به حق احسانت ای منتهای آرزوی طالبان».

نماز شب دهم ماه رمضان

۲۰ رکعت است و در هر رکعت حمد و ۳۰ مرتبه توحید خوانده شود.

تسبیحات ده‌گانه هر روز ماه رمضان

در مفاتیح‌الجنان آمده این تسبیحات که ۱۰ جزء و هر جزء آن مشتمل بر ۱۰ سبحان‌الله است از اول تا آخر ماه رمضان هر روز خوانده شود:

«سُبْحَانَ اللَّهِ بَارِئِ النَّسَمِ، سُبْحَانَ اللَّهِ الْمُصَوِّرِ، سُبْحَانَ اللَّهِ خَالِقِ الْأَزْوَاجِ کُلِّهَا، سُبْحَانَ اللَّهِ جَاعِلِ الظُّلُمَاتِ وَ النُّورِ، سُبْحَانَ اللَّهِ فَالِقِ الْحَبِّ وَ النَّوَی، سُبْحَانَ اللَّهِ خَالِقِ کُلِّ شَیْ‏ءٍ، سُبْحَانَ اللَّهِ خَالِقِ مَا یُرَی وَ مَا لاَ یُرَی، سُبْحَانَ اللَّهِ مِدَادَ کَلِمَاتِهِ، سُبْحَانَ اللَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ،‏ سُبْحَانَ اللَّهِ الَّذِی یَعْلَمُ مَا تَحْمِلُ کُلُّ أُنْثَی، وَ مَا تَغِیضُ الْأَرْحَامُ وَ مَا تَزْدَادُ، وَ کُلُّ شَیْ‏ءٍ عِنْدَهُ بِمِقْدَارٍ، عَالِمُ الْغَیْبِ وَ الشَّهَادَةِ، الْکَبِیرُ الْمُتَعَالِ، سَوَاءٌ مِنْکُمْ مَنْ أَسَرَّ الْقَوْلَ وَ مَنْ جَهَرَ بِهِ‏ وَ مَنْ هُوَ مُسْتَخْفٍ بِاللَّیْلِ وَ سَارِبٌ بِالنَّهَارِ لَهُ مُعَقِّبَاتٌ مِنْ بَیْنِ یَدَیْهِ وَ مِنْ خَلْفِهِ، یَحْفَظُونَهُ مِنْ أَمْرِ اللَّهِ‏، سُبْحَانَ اللَّهِ الَّذِی یُمِیتُ الْأَحْیَاءَ وَ یُحْیِی الْمَوْتَی، وَ یَعْلَمُ مَا تَنْقُصُ الْأَرْضُ مِنْهُمْ وَ یُقِرُّ فِی الْأَرْحَامِ مَا یَشَاءُ إِلَی أَجْلٍ مُسَمًّی».

«منزه است خدای آفریننده بندگان ،منزه است خدای صورت آفرین، منزه است خدایی که همه موجودات را جفت آفرید، منزه است خدایی که نور و ظلمت برقرار فرمود، منزه است خدایی که بذر و دانه‌‏ها را در زمین بر شکافت، منزه است خدای که آفریننده تمام موجودات است، منزه است خدای که هر چه به چشم دیده شود و دیده نشود همه را او آفریده است، منزه است خدای به مقدار کلمات نامنتهای او، منزه است خدای پروردگار عالمیان، منزه است که تمام آنچه را که ماده‌ها به آن باردار می‌شوند و یا رحم آن‌ها می‌کاهد و یا می‌افزاید، می‌داند و مقدار هر چیز در علم ازلی او معین است و او به غیب و شهود عالم دانا است و بزرگتر از حد ادراک و برتر از هر وصف و اندیشه است در پیشگاه ازلی او، اینکه شما سخن به راز گویید یا آشکار، در ظلمت شب یا روشنی روز همه یکسان است برای هر چیز پاسبان‌ها از پیش رو و پشت سر برگماشته که به امر خدا او را نگهبانی کنند، منزه است خدایی که زندگانی را می‌‏میراند و مردگان را باز زنده می‌ گرداند و آنچه زمین از آن‌ها می‌‏کاهد یا در رحم‌ها به خواست او قرار می‌‏یابد با وقت معین همه را می‌‏داند».