شبیه اروپا هستیم، البته تا جایی که به نفع ماست!

همشهری ورزشی: از قرار معلوم تصمیم‌گیری قطعی برای از سرگیری مسابقات لیگ نوزدهم انجام شده و این بازی‌ها از اواسط خرداد تحت تدابیر شدید بهداشتی برگزار خواهد شد. این مساله اما همچنان مخالفانی در ایران دارد؛ کسانی که معتقدند شرایط لازم برای انجام مسابقات فوتبال در کشورمان وجود ندارد. وقتی به این عده (یکی از آخرین و عزیزترین آنها اشکان دژاگه است) یادآوری می‌شود که بالاخره خیلی از لیگ‌های اروپایی هم مقدمات از سرگیری مسابقات را فراهم کرده‌اند، این گروه جواب می‌دهند: «شرایط ما با اروپایی‌ها قابل مقایسه نیست.» واقعا؟ خب چرا؟

به طور کلی فوتبال ایران در گذر از ورژن سنتی به شرایط حرفه‌ای، در یک وضعیت خاص قرار دارد؛ وضعیتی که از همه بیشتر به نفع فوتبالیست‌ها تمام می‌شود. بر این اساس، دوستان بازیکن هر جا که به نفع‌شان باشد شرایط ایران را با اروپا مقایسه می‌کنند و می‌گویند ما دیگر حرفه‌ای شده‌ایم، اما هر جا که به سودشان نباشد زیر میز می‌زنند که: «ما کجا، اروپا کجا؟» مثلا وقتی در مورد دستمزد نجومی دوستان صحبت می‌شود و می‌پرسیم چرا درآمد یک فوتبالیست معمولی باید شصت برابر میانگین درآمد مردم باشد، جواب اینها این است که همه جای دنیا فوتبالیست‌ها بیشتر پول می‌گیرند. برای‌شان هم مهم نیست که همه جای دنیا فوتبال سودده است و در ایران زیان‌ده. همینطور وقتی در مورد عدم تعصب به پیراهن و انتقال به باشگاه‌های رقیب می‌پرسیم، می‌گویند در فوتبال حرفه‌ای دیگر جایی برای این حرف‌ها نیست و الان این قبیل جابه‌جایی‌ها در سطح جهان رایج است.

بعد درست همین فوتبالیست‌هایی که همه مواهب و امتیازات حرفه‌ای شدن را دو دستی چسبیده‌اند، وقتی پای خواب سر شب و تغذیه درست و مراقبت از سلامتی و پرداخت مالیات و پایبندی به دیسیپلین باشگاه و ... وسط می‌آید، خودشان را به آن راه می‌زنند که ما کجا و اروپا کجا؟ خلاصه فوتبال ایران حرفه‌ای شده، اما فقط وقتی به سود آقایان باشد! الان هم داستان از سرگیری مسابقات شبیه همان قصه است. وقتی بحث می‌شود که در آلمان، اسپانیا، انگلستان، ایتالیا و یک کرور لیگ درجه دو و سه دیگر قرار است بازی‌ها پیگیری شود، آقایان می‌گویند نباید امکانات ایران با اروپا مقایسه شود.

همینطور می‌گویند چون فوتبال در اروپا صنعت است، حتما باید پیگیری شود، اما در ایران شرایط متفاوت است! خب اگر همه چیز ما با اروپا فرق دارد، شما چرا هر سال چند میلیارد تومان پول می‌گیرید؟ گفته می‌شود همین اشکان دژاگه -که خیلی هم دوستش داریم- در تراکتور قرارداد ۸۰۰ یا ۹۰۰ هزار دلاری دارد؛ خب الان کجا چنین دستمزدی معاف از مالیات به شما می‌دهند؟ هر جا هم چنین پولی می‌دادند و می‌گفتند در شرابط کرونایی بازی کن، بدون استمداد از رییس‌جمهور باید بازی می‌کردی عزیز جان! بالاخره یا کاملا حرفه‌ای باشید یا کاملا آماتور دیگر؛ آیا غیر از این است؟