آقای فرهادی، از پول جمهوری اسلامی بیزار نیستید؟
آقای فرهادی می‌داند «قهرمان» احتمالا در ساده‌ترین حالت روی خوشی نمی‌بیند، لذا تا بتواند فضا را تند خواهد کرد. البته ایشان می‌داند تندتر شدن فضا او را برای همیشه از حاشیه امن دوگانه‌سوز بودن خارج خواهد کرد اما آنقدر افتخارات دارد که باقی عمر گوشه‌ای بنشیند و در خارج از ایران فیلم‌هایی بسازد که اگرچه اقبالی به آنها نخواهد شد، لکن قدر حیات برایش نامی نگه می‌دارد.
داوود مردایان در روزنامه وطن امروز نوشت: آقای فرهادی می‌داند «قهرمان» احتمالا در ساده‌ترین حالت روی خوشی نمی‌بیند، لذا تا بتواند فضا را تند خواهد کرد. البته ایشان می‌داند تندتر شدن فضا او را برای همیشه از حاشیه امن دوگانه‌سوز بودن خارج خواهد کرد اما آنقدر افتخارات دارد که باقی عمر گوشه‌ای بنشیند و در خارج از ایران فیلم‌هایی بسازد که اگرچه اقبالی به آنها نخواهد شد، لکن قدر حیات برایش نامی نگه می‌دارد.
اینکه حقیر در این مقطع نورافکن بر سیستم حیات هنری او انداخته‌ام را جمعی گل به خودی دانسته‌اند؛ آنهایی که مثل هر سال گمان می‌کنند باید در مقابل نعل و میخ فرهادی سکوت کنند تا با توجه به فیلم ضعیفش اگر اسکار نگرفت، بگویند دیدید! خودش تمام شد! اما وضعیت بهتر است مشخص و معین باشد، حتی اگر ایشان روی موجش سواری کند و تا اسکار محبوبش برود، آنوقت است که بالاخره تمام می‌شود.
قاعدتا آقای فرهادی به در و دیوار هواپیمای اوکراینی محکم‌تر آویزان خواهد شد. همان‌طور که در 88 کف خیابان با مچ‌بند سبز عکس گرفت و بعد با شمقدری فالوده خورد! همان‌طور که شجریان پخش می‌کند اما تنها و تنها فیلمسازی است که تمام ارشاد دربست در اختیارش قرار داشته است. بنابراین سناریوی بعدی، جداسازی منتقدانش از حکومت ایران خواهد بود و شاید هم دوباره به جمهوری اسلامی لگد بزند اما دورادور دست روی سینه برای مقامات سری تکان دهد که «قربانت! به دل نگیری‌ها! من خودی‌ام!»
اما واقعا این بازی نخ‌نماتر از آن است که بشود ادامه‌اش داد. نمی‌شود هم به یک جریان بگویی از شماها بیزارم، هم آن جریان فرش زیر پایت را سرخ بیندازد! روی فرش قرمز برلین با موبایل آقای میرعلایی لطف کنی و تلفنی لبی برای داوران تهران بجنبانی و آقایان هم بخندند و ذوق کنند که اصغر خودی است!
اما حقیقتا من و ما با شما چه مشکلی داریم آقای فرهادی؟ چرا یک توصیف ساده آنقدر به شما فشار آورده است؟ شما را برده‌اند بازجویی؟! شما را؟ شمایی که حتی یک فریم سانسور در آثارت نیست و فقط کم مانده بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران به موازات مسکن مهر ردیف اعتباری برای ساخت آثارت تعریف کند؟!
ما با شما مشکلی نداریم اما شما با حقیقت خودت مشکل داری. این حد از آشفتگی اگر خودزنی برای اسکار گرفتن باشد، آبرو‌ریزی است. اگرهم واقعی باشد، نشان از آشفتگی درونی است از فاش شدن حقیقت. در نهایت امیدوارم به این سقف بلند اسکار که آرزو دارید برسید اما تکلیف‌تان را با مدیران فرهنگی خوش‌خیال این مرزوبوم هم معلوم کنید. راستی! یک سری هم به فارابی بزنید. مدیر محترمش استوری جالبی گذاشته است. برای کدام فیلم‌تان سراغ فارابی جمهوری اسلامی ایران رفته بودید؟ از پول نفت جمهوری اسلامی ایران بیزار نیستید اما از هر که درباره‌اش حرف بزند، هستید؟!
ارسال نظر