فيلم‌هاي ترسناک و کودکان حساس!
بيشتر تحقيقاتي که در مورد تاثير فيلم‌هاي ترسناک انجام گرفته، روي کودکان متمرکز شده است چون کودکان تفاوت بين خيال و واقعيت را به خوبي تشخيص نمي‌دهند و تاثير منفي اين‌گونه فيلم‌ها روي کودکان بيشتر است.
زندگی مثبت:
دکتر جواد علاقبندراد، فوق‌تخصص روان‌پزشکي کودک و نوجوان، عضو هيات‌علمي دانشگاه علوم‌پزشکي تهران:
بيشتر تحقيقاتي که در مورد تاثير فيلم‌هاي ترسناک انجام گرفته، روي کودکان متمرکز شده است چون کودکان تفاوت بين خيال و واقعيت را به خوبي تشخيص نمي‌دهند و تاثير منفي اين‌گونه فيلم‌ها روي کودکان بيشتر است تا بزرگسالان اما تاثير کلي فيلم‌هاي ترسناک را بايد ابتدا از هدفي که از ساختن اين فيلم‌ها وجود دارد، بررسي کرد. هدف از ساختن اين‌گونه فيلم‌ها ايجاد رعب و وحشت و اضطراب در بيننده است. ممکن است در يک جاي آرام نشسته و با هيجان و در عين حال لذت، مشغول ديدن فيلمي ترسناک و مهيج باشيد اما تغييرات فيزيکي و جسمي ناخوشايند و مضري در بدن شما در حال وقوع باشد مثل افزايش ضربان قلب و بالا رفتن فشارخون و حتي لرزش دست.
تاثير مهم فيلم‌هاي ترسناک ايجاد اضطراب است. اين‌گونه فيلم‌ها باعث برانگيختن برخي واکنش‌هاي اضطرابي در افراد مي‌شود و در کساني که مستعد اضطراب هستند، شاهد اضطراب طولاني‌مدتي خواهيم بود. وقتي مي‌ترسيم، هورمون آدرنالين در بدن ترشح مي‌شود و اين حالت براي کساني که دنبال هيجان هستند بسيار لذت‌بخش است.
مشکل بعدي ديگر بي‌خوابي است. بعد از تماشاي فيلم به دليل ديدن اتفاقات مهيج و در عين حال ترسناک فرد ممکن است همان شب يا چند شب بعد بر اثر ترس و اضطراب دچار بي‌خوابي شود. اين موضوع سلامت جسمي افراد را به خطر مي‌اندازد اما تماشاي اين‌گونه فيلم‌ها روي الگوي خواب کودکان تاثير بدي مي‌گذارد و با ايجاد اختلال در خواب، تاثير مستقيمي روي رشدشان مي‌گذارد.
متاسفانه کودکان زير ۱۰ سالي که شاهد اين‌گونه فيلم‌ها هستند با خطرات جدي روبرو هستند چون کودکان در اين رده سني قادر به درک معاني منتقل‌شده در فيلم نيستند. علاوه بر اين کودکان دنبال الگوپذيري هستند و وقتي با چنين صحنه‌هاي مهيجي روبرو مي‌شوند رفتار قهرمانان فيلم را الگوبرداري مي‌کنند و در زندگي روزمره خود به کار مي‌گيرند. در واقع نوعي کپي‌برداري از رفتار قهرمانان فرضي خود انجام مي‌دهند.
برخي کودکان به دليل بي‌توجهي خانواده‌ها عادت به ديدن فيلم‌هاي ترسناک را در خود مي‌پرورانند و در نتيجه نسبت به همسالان خودشان، واکنش‌هاي شديدتري نسبت به اتفاقات روزمره‌شان نشان مي‌دهند و حتي ممکن است شخصيت‌هاي تخيلي و فرضي داخل فيلم‌ها را به صورت توهمي در زندگي‌شان ببينند و تظاهر به داشتن ارتباط با آنها کنند. موضوع مهم‌تر که حتي در مورد بزرگسالان نيز وجود دارد عدم کنترل روي خوراکي و تنقلاتي است که هنگام ديدن فيلم به وجود مي‌آيد. هنگام تماشاي صحنه‌هاي مهيج کودک ناخودآگاه به خوراکي پناه مي‌برد و چون با هيجان چيزي مي‌خورد کنترلي روي خوراکش ندارد. اين موضوع باعث چاقي و اضافه وزن در کودکان مي‌شود.
تماشاي فيلم‌هاي ترسناك و صحنه‌هاي دلخراش موجب ايجاد هيجان عاطفي كاذب در كودك مي‌شود. تاثير منفي تماشاي چنين صحنه‌هايي ممكن است تا مدتي طولاني در ذهن كودك باقي بماند. به همين دليل لازم است خانواده‌ها مانع تماشاي فيلم‌ها و صحنه‌هاي ترسناك و خشن از سوي كودكان شوند. اما مشکل اينجاست بعضي خانواده ها خودشان به اين موضوعات علاقه دارند و به کودک خود در اين زمينه توجهي ندارند و کنار او به تماشاي اين فيلم‌ها مي‌‌نشينند.
اين کار نه‌تنها باعث ايجاد ترس و کابوس شبانه در فرزندان مي‌شود بلکه در برخي موارد باعث افت تحصيلي کودکان نيز خواهد شد. البته تماشاي فيلم‌هاي ترسناک در تنهايي تاثير مخرب‌تري نسبت به تماشاي آن در جمع دارد. نه‌تنها در مورد فيلم‌هاي ترسناک بلکه در موارد ديگر نيز والدين هميشه بايد کنار کودک خود باشند و با او فيلم‌ها يا انيميشن‌هاي مورد علاقه‌اش را تماشا کنند. حتي برخي از انيميشن‌ها به توضيح والدين نياز دارد تا مفاهيم درست در ذهن کودک جا بيفتد.
توصيه‌هاي سينمايي به والدين
۱) در انتخاب فيلم مناسب براي مشاهده کودکان در منزل بايد همانند مشاهده فيلم در سينما دقت به خرج داد.
۲) اگر صحنه غيرمنتظره ترسناکي در فيلم وجود داشت بايد به کودک درباره آن توضيح داد. يکي از توضيحات مي‌تواند اين باشد که گرچه در فيلم هنرپيشه‌اي که مورد خشونت واقع شده کشته شده يا صدمه جدي به او وارد شده است اما در دنياي واقعي چنين نيست.
اگر فيلمي فرزند ما را ترساند بهتر است آن را خاموش کرده يا سالن سينما را ترک کنيم.
صدور مجوز اينکه فرزندي بتواند بدون همراهي والدين به سينما برود مشروط به اين است که تا چه ميزان به پختگي رسيده است و چه کساني او را همراهي مي‌کنند. براي مشاهده فيلم و امثال آن بايد محدوديت زماني برقرار کرد.
بهتر است در اتاق خواب کودکان تلويزيون يا دستگاه پخش ويدئو از هر نوع وجود نداشته باشد. مشاهده فيلم در هر سني به نظارت والدين نياز دارد. در صورت مشاهده صحنه خشونت‌آميز بايد توضيح داد خشونت بهترين روش براي حل مشکلات نيست.
اگر لازم باشد براي کاهش فشار ناشي از تمايل همسالان مي‌توان با کمک پدر و مادر دوستان فرزند، محدوديت لازم را برقرار کرد.
دکتر جواد علاقبندراد، فوق‌تخصص روان‌پزشکي کودک و نوجوان، عضو هيات‌علمي دانشگاه علوم‌پزشکي تهران:
بيشتر تحقيقاتي که در مورد تاثير فيلم‌هاي ترسناک انجام گرفته، روي کودکان متمرکز شده است چون کودکان تفاوت بين خيال و واقعيت را به خوبي تشخيص نمي‌دهند و تاثير منفي اين‌گونه فيلم‌ها روي کودکان بيشتر است تا بزرگسالان اما تاثير کلي فيلم‌هاي ترسناک را بايد ابتدا از هدفي که از ساختن اين فيلم‌ها وجود دارد، بررسي کرد. هدف از ساختن اين‌گونه فيلم‌ها ايجاد رعب و وحشت و اضطراب در بيننده است. ممکن است در يک جاي آرام نشسته و با هيجان و در عين حال لذت، مشغول ديدن فيلمي ترسناک و مهيج باشيد اما تغييرات فيزيکي و جسمي ناخوشايند و مضري در بدن شما در حال وقوع باشد مثل افزايش ضربان قلب و بالا رفتن فشارخون و حتي لرزش دست.
تاثير مهم فيلم‌هاي ترسناک ايجاد اضطراب است. اين‌گونه فيلم‌ها باعث برانگيختن برخي واکنش‌هاي اضطرابي در افراد مي‌شود و در کساني که مستعد اضطراب هستند، شاهد اضطراب طولاني‌مدتي خواهيم بود. وقتي مي‌ترسيم، هورمون آدرنالين در بدن ترشح مي‌شود و اين حالت براي کساني که دنبال هيجان هستند بسيار لذت‌بخش است.
مشکل بعدي ديگر بي‌خوابي است. بعد از تماشاي فيلم به دليل ديدن اتفاقات مهيج و در عين حال ترسناک فرد ممکن است همان شب يا چند شب بعد بر اثر ترس و اضطراب دچار بي‌خوابي شود. اين موضوع سلامت جسمي افراد را به خطر مي‌اندازد اما تماشاي اين‌گونه فيلم‌ها روي الگوي خواب کودکان تاثير بدي مي‌گذارد و با ايجاد اختلال در خواب، تاثير مستقيمي روي رشدشان مي‌گذارد.
متاسفانه کودکان زير ۱۰ سالي که شاهد اين‌گونه فيلم‌ها هستند با خطرات جدي روبرو هستند چون کودکان در اين رده سني قادر به درک معاني منتقل‌شده در فيلم نيستند. علاوه بر اين کودکان دنبال الگوپذيري هستند و وقتي با چنين صحنه‌هاي مهيجي روبرو مي‌شوند رفتار قهرمانان فيلم را الگوبرداري مي‌کنند و در زندگي روزمره خود به کار مي‌گيرند. در واقع نوعي کپي‌برداري از رفتار قهرمانان فرضي خود انجام مي‌دهند.
برخي کودکان به دليل بي‌توجهي خانواده‌ها عادت به ديدن فيلم‌هاي ترسناک را در خود مي‌پرورانند و در نتيجه نسبت به همسالان خودشان، واکنش‌هاي شديدتري نسبت به اتفاقات روزمره‌شان نشان مي‌دهند و حتي ممکن است شخصيت‌هاي تخيلي و فرضي داخل فيلم‌ها را به صورت توهمي در زندگي‌شان ببينند و تظاهر به داشتن ارتباط با آنها کنند. موضوع مهم‌تر که حتي در مورد بزرگسالان نيز وجود دارد عدم کنترل روي خوراکي و تنقلاتي است که هنگام ديدن فيلم به وجود مي‌آيد. هنگام تماشاي صحنه‌هاي مهيج کودک ناخودآگاه به خوراکي پناه مي‌برد و چون با هيجان چيزي مي‌خورد کنترلي روي خوراکش ندارد. اين موضوع باعث چاقي و اضافه وزن در کودکان مي‌شود.
تماشاي فيلم‌هاي ترسناك و صحنه‌هاي دلخراش موجب ايجاد هيجان عاطفي كاذب در كودك مي‌شود. تاثير منفي تماشاي چنين صحنه‌هايي ممكن است تا مدتي طولاني در ذهن كودك باقي بماند. به همين دليل لازم است خانواده‌ها مانع تماشاي فيلم‌ها و صحنه‌هاي ترسناك و خشن از سوي كودكان شوند. اما مشکل اينجاست بعضي خانواده ها خودشان به اين موضوعات علاقه دارند و به کودک خود در اين زمينه توجهي ندارند و کنار او به تماشاي اين فيلم‌ها مي‌‌نشينند.
اين کار نه‌تنها باعث ايجاد ترس و کابوس شبانه در فرزندان مي‌شود بلکه در برخي موارد باعث افت تحصيلي کودکان نيز خواهد شد. البته تماشاي فيلم‌هاي ترسناک در تنهايي تاثير مخرب‌تري نسبت به تماشاي آن در جمع دارد. نه‌تنها در مورد فيلم‌هاي ترسناک بلکه در موارد ديگر نيز والدين هميشه بايد کنار کودک خود باشند و با او فيلم‌ها يا انيميشن‌هاي مورد علاقه‌اش را تماشا کنند. حتي برخي از انيميشن‌ها به توضيح والدين نياز دارد تا مفاهيم درست در ذهن کودک جا بيفتد.
توصيه‌هاي سينمايي به والدين
۱) در انتخاب فيلم مناسب براي مشاهده کودکان در منزل بايد همانند مشاهده فيلم در سينما دقت به خرج داد.
۲) اگر صحنه غيرمنتظره ترسناکي در فيلم وجود داشت بايد به کودک درباره آن توضيح داد. يکي از توضيحات مي‌تواند اين باشد که گرچه در فيلم هنرپيشه‌اي که مورد خشونت واقع شده کشته شده يا صدمه جدي به او وارد شده است اما در دنياي واقعي چنين نيست.
اگر فيلمي فرزند ما را ترساند بهتر است آن را خاموش کرده يا سالن سينما را ترک کنيم.
صدور مجوز اينکه فرزندي بتواند بدون همراهي والدين به سينما برود مشروط به اين است که تا چه ميزان به پختگي رسيده است و چه کساني او را همراهي مي‌کنند. براي مشاهده فيلم و امثال آن بايد محدوديت زماني برقرار کرد.
بهتر است در اتاق خواب کودکان تلويزيون يا دستگاه پخش ويدئو از هر نوع وجود نداشته باشد. مشاهده فيلم در هر سني به نظارت والدين نياز دارد. در صورت مشاهده صحنه خشونت‌آميز بايد توضيح داد خشونت بهترين روش براي حل مشکلات نيست.
اگر لازم باشد براي کاهش فشار ناشي از تمايل همسالان مي‌توان با کمک پدر و مادر دوستان فرزند، محدوديت لازم را برقرار کرد.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
نظر کاربران
واقعا عالی بود و خیلی بهم کمک کرد ممنون