بهترین کراس‌اوورها و شاسی‌بلندهای کوچک

وب سایت پدال - شاهین احمد زاده: در این نوشته ۱۰ کراس‌اوور و شاسی‌بلند کوچک برتر سال ۲۰۱۶ را به انتخاب نشریهٔ اتو اکسپرس از نظر می‌گذرانیم. با ترکیب کاربردهای هاچ‌بک‌ها و استایل شاسی‌بلندها، کراس‌اوورها به وجود آمدند و این سگمنت در حال حاضر از فروش قابل‌توجهی برخوردار است.

بخش کلیدی این موفقیت به کارایی و مصرف کم نسخه‌های دوچرخ محرک بازمی‌گردد که تجربهٔ رانندگی شبیه خودروهای سدان را با مصرف مشابه سوخت و هزینه‌های کلی به نمایش می‌گذارند. امروزه دیگر آن تصور قدیمی دربارهٔ شاسی‌بلندهای قدیمی با مصرف زیاد سوخت وجود ندارد و خریداران امروزی از منافع این‌گونه خودروها استفاده می‌کنند.


وقتی همهٔ این قطعات پازل را کنار هم می‌گذارید، جای شگفتی نیست که بهترین کراس‌اوورها انتخاب بسیار مناسبی برای عموم محسوب می‌شوند. بسیاری از خودروهای جذاب حاضر در این سگمنت نظیر نیسان قشقایی، اشکودا یتی و مزدا CX-۵ برخی نکات کلیدی را به اشتراک می‌گذارند: فضای داخلی زیاد، پیشرانه‌های کم‌مصرف و قابلیت اطمینان مناسب.

موفقیت کراس‌اوورهایی نظیر نیسان جوک، پژو ۲۰۰۸ و مینی کانتری‌من هم باعث گسترش این خودروها که بر پایهٔ سوپرمینی ها شکل‌گرفته‌اند شده است. این خودروهای کوچک فرمول موفقیت را به سطحی دیگر برده و حتی هزینه‌های رانندگی کمتری را دارند اما باید گفت که در مقایسه با کراس‌اوورهای بزرگ‌تر، این خودروها فضای کمتری دارند.


در مورد همهٔ خودروها این مورد صادق است که شما نیاز دارید تا هدفتان از خرید یک نوع خاص از خودرو را معین کنید. اگر در شهر تردد می‌کنید و اصلاً به فکر آفرود نیستید، باید دنبال کراس‌اوورهای تک دیفرانسیل کم‌مصرف باشید. به‌علاوه، کراس‌اوورهای مجهز دو دیفرانسیل گران‌تر هستند و از مصرف سوخت زیاد رنج می‌برند.

ممکن است فکر کنید که برای به دست آوردن حداکثر کارایی پیشرانه‌های دیزلی مناسب‌تر هستند اما خیلی شتاب‌زده عمل نکنید، به پیشرانه‌های بنزینی نیز نیم‌نگاهی داشته باشید. پیشرانه‌های بنزینی مدرن بیش از همهٔ زمان‌ها بهینه شده‌اند و هزینه‌های کمتری نسبت به گونه‌های دیزلی دارند. درهرحال، انتخاب شما هر چه که باشد اما باید گفت که این کلاس خودرویی روزبه‌روز به توسعه و پیشرفت خود ادامه می‌دهد.

۱- رنو کجار

پیش‌ازاین فکر می‌کردیم که قشقایی بهترین کراس‌اوور این کلاس است اما با آمدن کجار معادلات عوض شد. شکی وجود ندارد که کجار در زمینه‌های بسیاری خبره است، از طراحی کلی گرفته تا محیط داخل کابین. در مواردی مانند گیربکس و شاسی، کجار و قشقایی طبیعتاً به‌طور یکسان عمل می‌کنند.


کجار نسبت به قشقایی طراحی گیراتری دارد. این خودرو همچنین اندکی بزرگ‌تر از خودروی نیسان بوده که این مهم به لطف نمای اورهنگ عقب حاصل شده و باعث افزایش فضای بار گردیده است. به لطف صفحه‌نمایش متفاوت و مواد باکیفیت استفاده شده، کابین کجار حس اسپرت تری دارد.

در جاده دو خودرو بسیار شبیه هم هستند و پیشرانهٔ ۱.۵ لیتری دیزل با ۱۰۹ اسب بخار قدرت انتخاب مناسبی محسوب می‌شود. مصرف سوخت ۳.۱ لیتر در هر صد کیلومتر برای این خودرو ثبت می‌شود که بسیار مناسب است. این خودرو در مقایسه با قشقایی اندکی ارزان‌تر نیز هست.



2- نیسان قشقایی

قشقایی که جزو پرفروش‌های نیسان است مسلماً مخترع این کلاس محسوب می‌شود. قشقایی طیف وسیعی از تکنولوژی‌ها را با پیشرانه‌های بنزینی و دیزلی ترکیب کرده و به همراه گیربکس‌های دستی و اتوماتیک خودرویی دل‌چسب را ارائه نموده است.


نیسان تلاش سختی داشته تا قشقایی امن و راحت باشد. سواری خودرو محکم و سفت است اما هرگز احساس ناراحتی به سرنشینان منتقل نمی‌شود. علیرغم اندازهٔ بزرگ این خودرو، قشقایی مزیتی دربارهٔ فضای کابین ندارد. با این وجود هنوز هم فضای زیادی برای پاها و سر سرنشینان عقب وجود دارد.

استفاده از ترمزدستی الکترونیکی باعث باز شدن فضای کنسول مرکزی شده و جا برای قرار دادن اشیا فراهم شده است. این خودرو بسیار اقتصادی بوده و خصوصاً با پیشرانهٔ ۱.۵ لیتری دیزلی که مصرف ۳.۲ لیتری دارد انتخاب مناسبی به حساب می‌آید.



3- سیتروئن C4 کاکتوس

سیتروئن تلاش کرده تا با عرضهٔ این خودرو تکانی به کلاس بدهد. کاکتوس که بر پایهٔ C3 ساخته شده از نمایی برجسته و کابینی خلاقانه با قیمتی اغواکننده سود می‌برد که در سال 2014 در میان برندگان قرار داشته است.


با قیمت آغازی ۱۸ هزار دلاری،C۴ کار را تمام می‌کند. این خودرو بیش از آنکه هندلینگی تیز داشته باشد، بر راحتی سواری تأکید داشته و فلسفهٔ ساخت آن به کاهش وزن و هزینه‌های رانندگی برمی‌گردد.

داخل خودرو برخی علائم کاهش وزن مشاهده می‌شود از جمله صندلی‌های عقب یک‌تکه. کم‌مصرف‌ترین نسخه، مدل BlueHD ۱۰۰ است که از تایرهایی با مقاومت چرخشی بسیار کم استفاده می‌کند و مصرف سوخت باورنکردنی ۲.۵۸ لیتر در هر صد کیلومتر را دارد.
ترکیب هزینه‌های کم رانندگی و قیمت ارزان باعث کسب رتبه‌ای مناسب برای کاکتوس شده است.



4- هیوندای توسان

توسان شبیه هیوندای سانتافهٔ کوچک شده است و احساسی فراتر از برند خود دارد.


نمای بیرونی خودرو جای بحثی ندارد هرچند که کابین توسان به‌اندازهٔ کجار جذاب و مدرن نیست؛ اما به‌جای آن، توسان کاربردی بودن خود را به نمایش می‌گذارد و فضای زیاد داخلی آن از برخی رقبا پیشی می‌گیرد. در حقیقت توسان در میان اولین‌های این کلاس در بحث فضای صندوق و سرنشینان قرار دارد و به‌راحتی می‌تواند سه سرنشین بالغ را در صندلی عقب جای دهد.

هر دو نوع پیشرانه‌های بنزینی و دیزلی در دسترس هستند اما نسخه‌های دیزلی کم‌مصرف و نرم گزینهٔ مناسب‌تری محسوب می‌شوند. اگر نظر ما را می‌خواهید، پیشرانه‌های ۱.۷ لیتری ۱۱۳ اسب بخاری و ۲ لیتری ۱۸۲ اسب بخاری انتخاب‌های مناسبی هستند. نسخهٔ ۱.۷ لیتری توسان مصرف سوخت ۳.۸ لیتری دارد.



5- مزدا CX-5

این خودرو در سال‌های 2012 و 2013 به‌عنوان بهترین کراس‌اوور سال اتو اکسپرس شناخته شده است. بنابراین حریف قدری به حساب می‌آید. مزدا از تکنولوژی Skyactiv در CX-5 استفاده نموده و در مدل‌های دیزلی به مصرف سوخت 3.8 لیتری دست‌یافته است.


تمرکز بر روی اقتصادی بودن باعث کاهش لذت رانندگی نشده است. با ۵۰۳ لیتر فضای صندوق که با تا شدن صندلی‌ها به ۱۶۲۰ لیتر هم می‌رسد،CX-۵ کاربردی بودن خود را نشان می‌دهد. مزدا به خاطر قابلیت اطمینان ساخته‌هایش مشهور است بنابراین مشکلات این خودرو انگشت‌شمار خواهند بود.

در مباحثی همچون توانایی آفرود، مدل‌های دو دیفرانسیل CX-۵ اکثر رقبای هم‌تراز را شکست می‌دهند.





6- داچیا داستر

با قیمت آغازی 12900 دلاری، داستر یک اعجوبه است؛ اما این کراس بیش از این‌ها در چنته دارد و برخلاف ابعاد کوچکش، فضای زیادی را در اختیارتان می‌گذارد. به این موارد توانایی آفرود خوب در مدل‌های دو دیفرانسیل را نیز اضافه کنید.


با این قیمت واضح است که فضای داخل کابین احساس ارزانی را ایجاد می‌کند. تجهیزات چندانی نیز وجود ندارد اما به‌جای آن فضای کافی برای سه نفر در عقب وجود دارد و فضای بار ۴۷۵ لیتری آن قشقایی را پشت سر می‌گذارد.

پیشرانهٔ ۱.۶ لیتری بنزینی و ۱.۵ لیتری دیزلی از طرف رنو تدارک دیده شده‌اند بنابراین مشکلی از این بابت وجود ندارد. مسلماً نسخهٔ دیزلی تک دیفرانسیل پاک‌ترین گزینه است و مصرف سوخت ۳.۶ لیتری را نشان می‌دهد.


7- اشکودا یتی

یتی یک کراس‌اوور با دوام و قابل‌اطمینان است و با مواردی همچون کیفیت بالای کابین، پیشرانه‌های کارا و قیمت مناسب انتخابی معقولانه به حساب می‌آید.


پیشرانه‌های یتی با هر بودجه‌ای سازگار هستند. پیشرانهٔ ۱.۲ لیتر بنزینی برای کراس‌اووری همچون یتی کوچک به نظر می‌رسد. مدل‌های دو دیفرانسیل توانایی آفرود خوبی دارد و می‌تواند شاسی‌بلندهای بزرگ‌تر از خود را شرمنده کند.

ظاهر جعبه‌ای شکل یتی فضای زیادی را ایجاد کرده و فضای بار آن ۴۱۶ لیتر حجم دارد و با خواباندن صندلی‌ها این فضا به ۱۵۸۰ لیتر می‌رسد. صندلی‌ها نیز قابل جدا شدن هستند هرچند فضای کاملاً مسطحی ایجاد نمی‌شود. به‌هرحال از حیث کاربردی بودن یتی نمرهٔ بالایی دریافت می‌کند.


8- کیا اسپورتیج

امروزه اسپورتیج رقیبی جدی برای کراس‌اوورهای این کلاس محسوب شده و بر پایهٔ پلتفرمی یکسان با توسان ساخته می‌شود.


کیا همانند هیوندای سخت در تلاش است تا وجههٔ خوبی برای برند خود کسب کند و اسپورتیج قطعاً به این مهم کمک می‌کند. این خودرو سواری خوبی دارد و از فرمانی دقیق و رانندگی راحت سود می‌برد و پیشرانه‌های دیزلی آن به نرمی و انعطاف‌پذیری برادر خود یعنی توسان هستند. همانند توسان، بهترین عملکرد اسپورتیج به پیشرانهٔ ۱.۷ لیتر دیزل با مصرف ۳.۸ لیتری مربوط می‌شود اما هیچ‌کدام نمی‌توانند با مصرف سوخت تحسین‌برانگیز ۳.۱۷ لیتری کجار و قشقایی رقابت کنند. اسپورتیج با قیمتی خوب و تجهیزاتی مناسب عرضه می‌شود و از گارانتی ۷ سالهٔ کیا نیز برخوردار است.


9- سوزوکی SX4 S-Cross

این خودرو یکی از تازه‌واردهای کلاس است و بر پایهٔ پلتفرم کاملاً جدیدی ساخته می‌شود که توانایی عرضه در دو نسخهٔ تک و دو دیفرانسیل را دارد. قیمت آغازی SX4 حدود 21 هزار دلار بوده که از برخی رقبا گران‌تر است.

در بخش تجهیزات این خودرو ارزش مناسبی دارد و حتی مدل سطح پایین SZ3 از رینگ‌های آلیاژی، شیشه‌های برقی، کروز کنترل و کولر برخوردار است. در مدل‌های بالاتر نیز شاهد صندلی‌های گرم شوندهٔ چرمی، سانروف پانورامیک، سیستم ناوبری، دوربین‌های عقب و بلوتوث هستیم.

پیشرانه‌های دیزلی و بنزینی نیز قابل سفارش هستند اما نسخهٔ بنزینی کمی ضعیف است. مدل دیزلی بسیار تواناست و مصرف سوخت 3.3 لیتری را نشان می‌دهد. هرچند سواری خودرو آزاردهنده بوده و در رانندگی‌های شهری کمی عصبانی نشان می‌دهد. نمای داخلی نیز حس ارزانی را تداعی می‌کند.


10- هوندا HR-V

اولین نسل HR-V پیشگام زمان خود بود و سواری یک سوپرمینی را با بدنهٔ شاسی‌بلند ترکیب کرده بود. متأسفانه هوندا در ادامه فوت کوزه‌گری خود را از یاد برد و این خودرو را با پیشرانهٔ دیزل عرضه نکرد.


HR-V در سال ۲۰۰۶ ناپدید شد اما در سال ۲۰۱۵ هوندا نسل جدید آن را به بازار فرستاد. نسل دوم بر پایهٔ سوپرمینی جاز ساخته شده و از پیشرانهٔ دیزل نیز بهره‌منداست. پیشرانهٔ ۱.۶ لیتری دیزل با ۱۱۸ اسب بخار قدرت مصرف سوخت مناسب ۳.۴ لیتری را به نمایش می‌گذارد و موردعلاقهٔ ما است. پیشرانهٔ ۱.۵ لیتری بنزینی ۱۲۸ اسب بخاری نیز وجود دارد که البته بنزین بیشتری را می‌سوزاند.

HR-V فضای داخلی زیادی دارد و در واقع با نیسان قشقایی رقابت می‌کند. هوندا این مدل را به خوبی تجهیز نموده و همهٔ نسخه‌ها از کروز کنترل و تهویهٔ مطبوع برخوردارند.