رستوران‌گردى با فابیوجانواریو و جى‌لویدساموئل

مج له آشپزی ایده آل : دوست داشتیم بدانیم فوتبالیست‌های خارجی كه تعدادشان در این تهران خودمان كم هم نیست اینجا چه می‌خورند یا دوست دارند چه نوع غذاهایی میل كنند؟ دوست داشتیم از رژیم غذایی‌شان بدانیم و اینكه چقدر با غذاهای متنوع و خوشمزه ایرانی كنار آمده‌اند. این سؤال در ذهنمان مدام این‌سو و آن‌سو پرسه می‌زد كه غذای محبوب ایرانی خارجی‌های مقیم ایران،‌ از نوع فوتبالیست‌ و البته محبوب‌شان چیست و چندین و چند سؤال دیگر درباره عادات غذا خوردن‌شان و اینكه در كشور خود چه می‌خوردند و اینجا كدام غذا را برای رستوران‌گردی‌هایشان انتخاب می‌كنند.

برای رسیدن به جواب سؤال‌هایمان، ۲ بازیكن خارجی و محبوب تیم استقلال، فابیو جانواریو و جی لوید ساموئل را به رستوران شالیزار با غذاهای متنوع شمالی دعوت كردیم تا ضمن شنیدن موسیقی دلنشین گیلكی از انواع كباب ترش و میرزاقاسمی گرفته تا كلی مخلفات خوشمزه دیگر را به بدن بزنند و خاطره خوش دیگری از غذاهای لذیذ ایرانی در ذهنشان نقش ببندد. جی لوید و فابیو هردو خوش‌قول بودند و راس ساعت مقرر در رستوران شالیزار همراه با مدیر برنامه‌هایشان بامداد میرزایی و علیرضا نكومنش حاضر شدند. بعد از چند دقیقه از جابه‌جا شدن روی میزهای ۶نفره زیبای رستوران، سرانجام یك جا نشستیم تا یك گفت‌وگوی خودمانی با محوریت غذا بین ما و فوتبالیست‌های خارجی استقلال شكل بگیرد.


جی‌لوید از وقتی به ایران آمده بیشتر غذاهای ایرانی را امتحان كرده و طعم غذاهای ایرانی را می‌پسندد: «من بیشتر غذاهایی كه همه می‌خورند را امتحان كرده‌ام. كباب كوبیده، شیشلیك، جوجه‌كباب و... حتی آبگوشت و كله‌پاچه را هم خورده‌ام و همچنین قورمه‌سبزی هم غذای خوبی است.»

ساموئل می‌گوید: «غذاهایی كه اینجا می‌خورم فرق زیادی با غذاهایی كه در انگلیس می‌خوردم ندارد. آنجا هم برنج و گوشت گوسفند را می‌خوردم.» وقتی از جی‌لوید می‌پرسیم برنج قهوه‌ای یا سفید، او می‌گوید: «سفید، چون در انگلیس كلی هندی و پاكستانی هستند و برنج باسماتی درست می‌كنند.» فابیو هم فوتبالیست خوش‌خوراكی است و از آنجایی كه سال‌های زیادی است در ایران حضور دارد از غذا خوردن در رستوران‌های ایرانی لذت می‌برد: «خب اینجا من بیشتر ماهی، گوشت و مرغ می‌خورم. البته گوشت گاو اینجا كمتر هست اما در كشور من تنوع غذایی بسیار زیاد وجود دارد. با این حال مشكلی بابت غذا ندارم. البته یك مقدار زمان برد تا با طعم و نوع پخت غذاهای ایرانی كنار بیایم.»


ساموئل را می‌شود یك انگلیسی خطاب كرد اما او اصالتا اهل ترینیداد و توباگو كشوری در آمریكای شمالی است. او درباره غذاهای سرزمین مادری‌اش می‌گوید: «در كشور من بیشتر غذاها طعم تند دارند. البته من به عنوان ورزشكار غذایم همیشه با فرد عادی فرق می‌كند و باید برنج، گوشت و مرغ مصرف كنم.» فابیو هم می‌گوید: «تنوع غذاهای برزیل بسیار زیاد است. وسعت برزیل ۷-۶ برابر ایران است و هر منطقه غذاهای خاص خود را دارد. اما من یك غذای مخصوص كه با گوشت گاو تهیه می‌شود را خیلی دوست دارم. اسم این غذا شوراسكو (CHURRASCO) است كه واقعا خوشمزه است. من خودم استاد تهیه این غذا هستم و در ایران هم آن را درست می‌كنم.» از جی‌لوید می‌پرسیم، كجا غذاهای خاص ایرانی را مزه كرده كه هنوز طعمش زیر زبانش مانده: «به غیر از یك رستوران شمالی در تهران، مزه شیشلیك‌های مشهد هم خیلی خاص بود و نسبت به بقیه جاها بهتر بود.» فابیو هم در این مورد می‌گوید: «من یك‌بار در شمال ماهی‌ای خوردم كه نوع پختش خیلی خوب و برایم طعم ماهی شمالی جالب بود.»


كمی كه می‌گذرد فوتبالیست‌ها سراغ منو می‌روند و انتخاب‌شان زیاد هم طول نمی‌كشد. ساموئل جوجه كباب می‌خواهد با میرزاقاسمی و فابیو هم ماهی سفید را انتخاب می‌كند. با این حال مسئول رستوران كباب میكس ترش را هم خودش به فهرست غذا اضافه می‌كند. بعد از سفارش نوبت ادامه بحث درباره غذاست. جی‌لوید می‌گوید، شیشلیك غذای ایرانی محبوب اوست و فابیو كباب برگ را به عنوان غذای محبوبش معرفی می‌كند. فابیو می‌گوید، قبل از اینكه به ایران بیاید فقط درباره كباب‌های ایرانی شنیده بوده و اطلاعاتی از سایر غذاهای ما نداشته است. ساموئل و جانواریو درباره یك سؤال هم جواب مشترك دارند. اینكه درست كردن غذای ایرانی برایشان سخت است و هیچ‌وقت نزدیك این كار نشده‌اند. ۲خارجی تیم استقلال می‌گویند، بیشتر در رستوران غذا می‌خورند و غذاهای زیادی را تست كرده‌اند و زمانی كه همسر فابیو در تهران باشد، برای او فقط غذاهای برزیلی می‌پزد. همسر ساموئل هم كه مدت كوتاهی در تهران بود با او در رستوران،‌ غذاهای بین‌المللی مثل استیك سفارش می‌داد و مصرف می‌كرد.


هنوز غذا سرمیز نیامده و فرصت داریم درباره رژیم غذایی ورزشكاران و فوتبالیست‌ها با این دو خارجی لیگ برتر حرف بزنیم. ساموئل می‌گوید: «بیشتر دوست دارم در روز غذاهای پروتئینی مصرف كنم اما غذای شبم را كنترل می‌كنم. سعی می‌كنم روزی ۴بار غذا بخورم اما با حجم كم تا مشكلی برایم ایجاد نشود. درضمن اصلا طرف غذاهای چرب نمی‌روم.» جانواریو هم با حسرت از غذاهای منطقه‌اش تعریف می‌كند و ضمن تایید حرف‌های ساموئل درباره رژیم غذایی فوتبالیست‌ها می‌گوید: «من در یك استان جنوبی برزیل و یك منطقه خوش‌ آب‌و‌هوا زندگی كرده‌ام. در منطقه‌ای كه ما هستیم یك غذای مخصوص درست می‌شود به نام «ماژوكا» كه من این غذا را هم خیلی دوست دارم. یك غذای دیگر هم وجود دارد به اسم «فیشروادا» كه با لوبیای سیاه رنگ درست می‌شود. ما همیشه فیشروادا را همراه با وعده‌های غذایی اصلی مثل گوشت می‌خوریم.» جی‌لوید هم از غذاهای خاص كشورش می‌گوید: «یك غذای خاص داریم كه با كاری و گوشت بز درست می‌شود.» البته او از غذاهای انگلیسی زیاد خاطره خوشی ندارد. وقتی می‌گوییم fish&chips تكرار می‌كند و می‌خندد اما می‌گوید: «در انگلیس غذایی نخوردم كه خیلی خاص باشد.» ساموئل می‌گوید، در ترینیداد وتوباگو بسیاری از غذاها با گوشت و برنج و ادویه درست می‌شوند و از این جهت كشورش را به ایران نزدیك می‌داند.


فابیو از اجداد ایتالیایی سفید پوستش در منطقه‌ای خوش آب و هوا از برزیل به دنیا آمده و بزرگ شده، جایی كه غذاهای خوشمزه‌ای دارد. حالا آنا جولیا دختر فابیو ۲ ساله شده اما هنوز وقت آن نرسیده تا غذاهای ایرانی را تست كند: «دختر من تازه شروع به غذا خوردن كرده و در این مدت هم ایران نبوده، فعلا شیر را بیشتر از هرچیزی دوست دارد اما با ادامه حضور من در ایران احتمالا آنا جولیا هم به غذاهای ایرانی عادت خواهد كرد.» مخلفاتی كه قبل از غذاها روی میز چیده شده، تقریبا دست نخورده است. ظاهرا نه فابیو، نه ساموئل ماست و بادمجان دوست ندارند.

فابیو زیتون معمولی دوست دارد و ساموئل هم ظاهرا یك عدد زیتون پرورده تست كرده است. دیگر وقت رسیدن غذاها روی میز است. اول بشقاب‌های برنج می‌آید كه البته غذای ساموئل برنجی است. بعد كباب‌ها می‌رسد. فابیو با دیدن دیس بزرگ كباب كه میكسی از كباب ترش و جوجه ترش است، تعجب كرده و به ساموئل اشاره می‌كند. به غیر از دیس كباب و میكس برای ساموئل یك پرس پلو كباب آورده‌اند. خیلی زود غذای فابیو هم می‌رسد یك ماهی سفید كامل با تزیینات كنارش كه غذای هیجان‌انگیزی به نظر می‌رسد. ساموئل از دیدن تزیینات كباب ترش كمی تعجب كرده و از مدیر برنامه‌هایش می‌پرسد روی آنها چه ریخته شده؟ وقتی می‌شنود، گردوی پودر شده است چیزی نمی‌گوید و شروع به خوردن غذا می‌كند.


كم‌كم میز پروپیمان ناهار خارجی‌ها چیده می‌شود. اول مخلفات می‌آید روی میز؛ زیتون پرورده، ماست و بادمجان و دوغ. جی‌لوید درباره زیتون پرورده می‌پرسد و مدیر برنامه‌هایش درباره آن برایش توضیح می‌دهد. وقتی مدیر برنامه‌هایش نام پرورده را می‌برد او هم با تعجب تكرار می‌كند: «پرورده». سوپ به عنوان پیش‌غذا سرو می‌شود البته فقط برای فابیو. حالا بعد از مصرف سوپ باید درمورد تفاوت‌های سوپ ایرانی و برزیلی از او بپرسیم: «طبیعتا سوپ‌های برزیلی تنوع بیشتری دارد اما سوپ‌های ایرانی هم خوب است. تقریبا بعضی از سوپ‌هایتان به سوپ‌های برزیلی نزدیك است.» با این حال فابیو كل سوپش را نخورده، حالا وقت مچ گرفتن است زیرا فابیو سوپ جو را دوست دارد ولی اگر دوست دارد چرا تمام نكرده، اما جواب او جالب‌تر است: «من روی ماهی حساب باز كرده‌ام!» كنار دست فابیو، جی‌لوید سوپ سفارش نداده. خودش می‌گوید: «من در كل سوپ دوست ندارم و به هر رستورانی می‌روم نمی‌خورم. البته كشورم سوپ‌های تند و خوشمزه‌ای دارد.» حالا كه ساموئل اهل سوپ نیست از او می‌پرسیم به عنوان پیش‌غذا چه چیزهایی می‌خورد كه او جواب می‌دهد: «میگو، بال مرغ، سالادهای مختلف، نان سیر و نا‌ن‌های مختلفی كه با خوراكی دیگری آمیخته و تهیه می‌شوند.»


یك سؤال ویژه دارم از ۲ مهمان خارجی رستوران شالیزار كه به آنها می‌گویم من به ظاهر و قیافه غذا خیلی اهمیت می‌دهم و حتی اگر غذایی خوشمزه باشد اما قیافه‌ای به‌هم ریخته داشته باشد باب میلم نیست. اول فابیو جواب می‌دهد و می‌گوید: «امیدوارم بیشتر روی قیافه غذاهایتان كار كنید!» ساموئل هم جواب جالبی دارد: «من به ظاهر غذا خیلی اهمیت می‌دهم اما اگر غذایی را دوست یا اشتها داشته باشم می‌خورم و مشكلی ندارم.» در این میان این بحث پیش می‌آید كه در برزیل به دلیل تنوع غذایی‌ كار تزیین غذا هم تنوع بیشتری دارد و بیشتر انجام می‌شود.


به فابیو و جی‌لوید می‌گویم ما ایرانی‌ها متخصص امتحان‌ كردن سس‌های مختلف روی غذا و سالادها هستیم، شما چطور؟ جی‌لوید می‌گوید: «من هم غذای خشك دوست ندارم اما اینجا سس‌های آماده را امتحان نكرده‌ام، فقط سس‌هایی كه كنار غذا در رستوران‌ها وجود دارد را می‌خورم.»


وقتی فابیو شروع به خوردن ماهی سفید می‌كند به او توصیه می‌شود این نوع ماهی استخوان‌های ریز زیادی دارد اما او خیلی زود از این هشدار عبور می‌كند و با كارد و چنگال به جان ماهی محبوبش می‌افتد. درطول صرف غذا زیاد مزاحم لذتی كه از غذایش می‌برد، نمی‌شویم اما اواخر غذایش زمانی كه كارد و چنگال دیگر مغلوب ماهی سفید بزرگ داخل دیس شده، درباره كیفیت غذایش می‌پرسیم. فابیو هم می‌گوید: «خیلی خوب بود. كلا هرچه ماهی تازه‌تر باشد خوشمزه‌تر می‌شود.» ظاهرا فابیو ماهی‌های جنوب را هم تست كرده و پسندیده اما درباره ماهی‌های برزیلی می‌گوید: «ما ماهی‌های رودخانه‌ای استفاده می‌كنیم. یك آبشار معروف در برزیل داریم كه نزدیك زادگاه من است. ماهی‌های آنجا فوق‌العاده است. شاید دوراتا معروف‌ترینش باشد كه استخوان زیادی دارد اما از ماهی سفید شما بزرگ‌تر است. مزه این ماهی باورنكردنی و بسیار خوشمزه است اما بیشتر وعده‌های غذایی ما با گوشت گاو تهیه می‌شود.»از جی‌لوید كه خیلی كم غذا خورده و دوسوم برنج و كبابش باقی مانده درباره كیفیت غذایش می‌پرسیم. می‌گوید: «غذایم را دوست داشتم. جوجه‌هایش خیلی نرم بود و این برایم متفاوت بود.»


از آنجایی كه مخلفات كنار غذا دست نخورده باقی مانده و ظرف دوغ سنتی خوشمزه این رستوران هم، پرمانده از خارجی‌های محبوب استقلال درباره مخلفات كنار غذا می‌پرسیم و اینكه عادت دارند حتما كنار غذا چیزی مثل ماست، ترشیجات، سالاد باشد و همراه یا بعد از غذا نوشیدنی مصرف كنند. اول ساموئل جواب می‌دهد: «من انواع سالاد و آبمیوه‌های طبیعی می‌خورم. خودم آب‌كرفس را می‌گیرم و با آب خیار، آناناس، سیب و هویج میكس می‌كنم. معمولا درطول روز این نوشیدنی را می‌خورم اما امروز دوست نداشتم بعد از غذا نوشیدنی بخورم. نوشیدنی‌های گازدار را هم كه اصلا نمی‌خورم اما چای و قهوه را معمولا می‌نوشم.»فابیو هم در این خصوص حرف‌های جالبی برای گفتن دارد: «من ‌آبمیوه‌های طبیعی را دوست دارم اما آبمیوه‌های قوطی و پاكتی را اصلا نمی‌خورم. بعضی وقت‌ها هم كوكا مصرف می‌كنم. همچنین دوست دارم بلافاصله بعد از غذا قهوه بخورم.»جانواریو درباره مخلفات كنار غذایش می‌گوید: «معمولا انواع سالاد را استفاده می‌كنم، سالادی كه از انواع سبزیجات تهیه می‌شود.»دیگر بحث تمام شده و حرفی نمانده كه از غذا و اشتهای خارجی‌های استقلال نپرسیده باشیم. ظاهرا هر 2‌نفر سیر شده و به اندازه كافی از غذاهای رستوران شالیزار لذت برده‌اند؛ این را از اندازه تشكرشان از خانم خرسندفر مدیر رستوران می‌توان حس كرد. در این میان جانواریو بعد از تشكر ویژه سری تكان می‌دهد و با اشاره به ظرف ماهی‌اش كه حالا چیزی از آن باقی نمانده مدام رو به مدیر رستوران تكرار می‌كند: «very nice».


حالا بحث پرخوری است و اینكه بعضی فوتبالیست‌ها مثل ویلیام ردی دروازه‌بان استرالیایی استقلال به شدت خوش‌خوراك (!) است یا حنیف عمران زاده كه می‌تواند رقیبی جدی برای او باشد. با این حال ساموئل كه به گفته مدیر برنامه‌هایش خیلی كم غذا می‌خورد و فقط خودش را دیده كه از همه كم‌غذاتر است. از طرفی چون حدود 3ساعت بعد از صرف غذا باید تمرین كنند خیلی مراقب حجم غذایی كه می‌خورند، هستند. ساموئل می‌گوید: «اگر زیاد بخورم سنگین می‌شوم و نمی‌توانم تمرین كنم. من محدودیت غذایی خودم را می‌دانم اما پیش آمده كه زیاد بخورم و برایم مشكل ایجاد شود!» از ساموئل درباره فهرست رژیم غذایی‌اش در انگلیس می‌پرسیم كه می‌گوید: «فهرست غذاها بیشتر همانی است كه همین‌جا هم می‌خورم؛ پاستا،‌ مرغ، سیب‌زمینی و...»