فیلم «حسابدار»؛ نمادی عجیب از بیماری و قدرت!

روزنامه بانی فیلم - وصال روحانی: درباره بن افلک می توان انواع رای ها را داد و مثلاً گفت که او در زمان ایفای رل بت من که دو سه سالی است از کریستین بیل به او واگذار شده و یا جک رایان بیشتر استراحت می کرده و کار خاصی را روی این رل ها انجام نداده اما شکی نیست که او در فیلم جدیدش که «حسابدار» نام دارد و از فیلم های پرفروش دو ماه و نیم اخیر جهان بوده،‌ درخشش ویژه ای دارد و به قول اهالی فن، مصداق این نقش و خود «او» و چیزی است که باید باشد و در این رل خاص، خوش نشسته است. بن افلک در این فیلم ایفاگر رل یک تروریست و قاتل خونسرد و مسلط است. شاید سینما دوستان بگویند افلک همیشه همین طور بوده و کاری که در «حسابدار» انجام داده، چیزی فراتر از قواعد و روال معمول وی نبوده است.

به باور آنها افلک همیشه نماد آرامش و عادی بودن است و نشانی از هنرپیشه بودن ندارد و وقتی روی پرده نقره ای می نشیند، انگار این همسایه تان است که مشاهده می کنید و تنها توصیفی که می توان از او بدست داد، این است که وی در این دقایق تلاش می کند چیزی ورای آنچه هست، باشد. در هر صورت افلک که طی بیش از ۲۵ سال دوستی و همراهی و همکاری با مت دیمون همواره آدم عامی تر در قبال کاراکتر حسابگرتر دیمون بوده، این بار خشونتی را ضمیمه کارش می کند که با اکثر فیلم های قبلی او در تضاد است. بر این اساس اگر ادغامی بین کاراکتر ویل هانتینگ از فیلم «ویل هانتینگ خوب» و جیسن بورن از سری آثار «بورن» امکان پذیر باشد،‌ کاراکتر بن افلک در «حسابدار» چنین چیزی است.

یک داستان امکان ناپذیر

«حسابدار» بر اساس سناریویی از بیل دو بوک ساخته شده و از آن پروژه هایی است که تصور می شد، هرگز ساخته نخواهد شد و مشکل و تصور آنها از اینجا ناشی می شود که بر اساس داستان یک فرد مبتلا به بیماری موسوم به سندروم اسپرگر را طوری درمان و از نو برنامه ریزی می کنند که تبدیل به یک قاتل بیرحم می شود.

شاید اگر این موضوع به دست سناریستی ناوارد می افتاد، حاصل کار مانند فیلم «آماده برای قتل» برایان دی پالما می شد که هر چند فیلم خوبی است اما برخی انجمن ها و گروهها همواره ایراداتی اجتماعی و از منظر نوع به تصویر کشیدن قهرمان این داستان و جامعه را به این فیلم وارد دانسته اند. اینجا چنان ایراداتی را نمی توان به «حسابدار» وارد کرد زیرا کار در دست گاوین اوکانور است و او که سابقه کارگردانی فیلم «جنگاور» را دارد، توانسته است یک موضوع سخت را به خوبی کنترل و ترسیم و مدیریت کند و با هنر و نوع انتخاب وی بحث بررسی کاراکتر اصلی فیلم به نکته بارز فیلم «حسابدار» تبدیل شده و این سوژه بر سایر موضوعات چربیده است.

استاد در شکستن گردن ها!

بن افلک در نقش کریستین وولف (یکی از اسامی مستعار پرشمار شخصیت بن افلک در این فیلم) همان قدر که راحت و آسان آمار و ارقام را محاسبه و حساب های شرکت ها را بررسی و متاع ها را قیمت گذاری می کند، می تواند گردن افراد را هم بشکند و سفت و سخت ترین اشیاء را هم خم کند. گاوین اوکانور برای ترسیم درست و دقیق این شخصیت از تجربیات شخصی اش و آنچه واقعاً‌ به چشم دیده‌، بهره گرفته است زیرا او دوستی داشته که فرزندش مثل کاراکتر بن افلک در این فیلم هم مبتلا به سندروم اسپرگر بوده و هم توانایی های خیره کننده ای داشته است.

البته نوع ترسیم کریستین وولف توسط اوکانور به گونه ای است که او را به جای «غیر عادی» نشان دادن موجودی «فرا بشری» جلوه می دهد و کسی که می تواند کارهایی استثنایی انجام بدهد اما هر چه هست نوع ارائه این کاراکتر توسط کارگردان وی را برای بینندگان تا حدی باور پذیر می کند و آنها قبول می کنند که هم می توان بیمار بود و هم پس از رفع عارضه، این گونه جولان داد. شاید هم کریستین وولف یکی از اعضای جوان و جدید «مردان ایکس» باشد زیرا پدرش هم به او می گوید: تو با سایرین فرق می کنی و به زودی این مسئله دیگران را به ترس خواهد انداخت.

با این مقدمات و توضیحات، تفاوت های «The Accountant» با فیلم های ابرقهرمانی و کمیک استریپ های دارای چنین قهرمانانی اندک است و این فیلم ضمن ارائه هیجانات کارهایی از آن قبیل توانسته است بارقه هایی از منطق و علم و فیلم های انسانی و روحیات طبیعی را هم ضمیمه کارش کند و یک قصه شیرین صرف نباشد.

یادآوری فیلم شیامالان

شاید یک الگوی غیر مستقیم برای فیلم «حسابدار»، کار چشمگیر ولی کمی تا قسمتی فراموش شده سال ۲۰۰۰ نایت شیامالان هندی یعنی فیلم «نا شکستنی» باشد که گونه ای از به استقبال رفتن برای فیلم های ابرقهرمانی و توام با راز و رمزهای فراوان بود. اینجا هم بیل دوبوک چهار خط داستانی را کنار یکدیگر به نمایش و اجرا می گذارد و کاراکتر وولف را در چند مسیر تا زمان رسیدن به مقصود به پیش می راند. یکی از ماموریت های وولف ظاهر شدن در کارخانه ای است که آنچه تولید می کند، ورای چیزی است که ادعا می شود و به واقع بزرگترین پنهان کاری ها توسط بنیانگذار این کارخانه (با بازی جان لیتگو) صورت می پذیرد تا کارهای پشت پرده اش را که چیزی بجز انواع خلافکاری ها نیست،‌ انجام بدهد.

در همین حال ری کینگ کارآگاه وزارت خزانه داری (جی کی سیمونز) از یک تحلیل گر جوان به نام مری بت مدینا (سینتیا ادایی رابینسون) بهره می گیرد تا هویت یک سری از قاچاقچیان اسلحه را بیابد و از مبلغ درآمد سازی آنها سر در بیاورد. سلسله این رویدادها و مسایلی از این دست یاری می رساند تا بینندگان دریابند که کریستین وولف چگونه موجودی است و از کجا به این نقطه رسیده است و حتی از دوران نوجوانی او هم یاد می شود.

راههای سخت

اضافه بر این در صحنه ای دیگر از فیلم یک حسابدار به دام افتاده گانگسترها (جفری تامبور) به وولف راز و رمزهای همکاری با تبهکاران و پولشویی را می آموزد. اینها مقدمات چیزهایی است که در صحنه های بعدی فیلم می بینیم و وولف را از راههای سخت عبور می دهد و خشونت های وی را برای از میان برداشتن آدم هایی که چندان هم از وی بدتر نیستند، توجیه می کند.

شاید این تصاویر چندان با کارهای مرد خفاشی فرق نکند اما این اندیشه را به ذهن می آورد که اگر روزی افلک بتواند نسخه ای از «بت من» را شخصاً کارگردانی کند، شاید فرق زیادی با «حسابدار» نداشته باشد.

مشخصات فیلم

عنوان: «حسابدار»

محصول: کمپانی برادران وارنر

تهیه کنندگان:‌ مارک ویلیامز،‌ لینت هاول تیلور و جیمی پاتریکوف

سناریست:‌ بیل دوبوک

کارگردان: گاوین اوکانور

فیلمبردار : سیموس مک گاروی

تدوینگر : کیت کانینگهام

طول مدت : ۱۲۸ دقیقه

بازیگران : بن افلک، آنا کندریک، جی کی سیمونز، جو برنتال، جفری تامبور، سینتیا ادایی رابینسون، جان لیتگو و جین اسمارت.