وزیدن نسیم خوش «صلح» در شبه جزیره کره
اردشیر زارعی قنواتی در روزنامه شرق نوشت: المپیک زمستانی «پیونگچانگ» در کرهجنوبی این بار به دلیل سفر یک هیئت بلندپایه سیاسی کرهشمالی برای شرکت در مراسم افتتاحیه آن و مذاکرات دوجانبه با همسایه جنوبی خود، سرمای ورزش زمستانی را به گرمای روابط سیاسی پیوند زد.
اردشیر زارعی قنواتی در روزنامه شرق نوشت: المپیک زمستانی «پیونگچانگ» در کرهجنوبی این بار به دلیل سفر یک هیئت بلندپایه سیاسی کرهشمالی برای شرکت در مراسم افتتاحیه آن و مذاکرات دوجانبه با همسایه جنوبی خود، سرمای ورزش زمستانی را به گرمای روابط سیاسی پیوند زد.
از سال ٢٠٠٧ این برای اولینبار بود که در بالاترین سطوح سیاسی بین دو کشور آن هم در بدترین دوران تشدید تنشهای سیاسی و امنیتی چنین دیداری در بین بلندپایگان دو کشور انجام میشد. بر عکس تصور عمومی که همواره دولت «دموکراتیک خلق کره» را یک رژیم غیرقابل انعطاف و در تضاد با مؤلفههای حقوق بینالملل میدانند، این حرکت پیونگیانگ نشان داد که قواعد بازی سیاست بسیار فراتر از اینچنین درک محدودی است که مرز «خیر» و «شر» را طبق پروپاگاندای سیاسی و رسانه در خطوط جنوب و شمال تعیین میکند.
این دیپلماسی ورزشی که مبتکر آن «کیم جونگ اون»، رهبر قدرتمند کرهشمالی، بود با توجه به بنبستهای کنونی در بحران شبهجزیره، تشدید تنشها در سطح تهدیدات اتمی، دستاوردهای جدید پیونگیانگ در زمینه تسلیحات اتمی و موشکی و مهمتر از همه درک ضرورت ترجیح منافع ملی بر منافع قدرتهای فرامنطقه در این مقطع تاریخی فرصتی را فراهم کرد تا هر دو کشور همسایه و ملت واحد از فضای خاکستری، خود را خارج کنند.
البته در ساختار کرهجنوبی که معمولا دولتها نماینده ابرشرکتها به حساب میآیند، در یک سال گذشته با توجه به رسواییهایی که حول فساد در این ابرشرکتها ازجمله «سامسونگ» در جامعه کرهجنوبی برملا شد، دولت سیاسی و رئیسجمهوری میانهرو کرهجنوبی «مون جائه این» تا حدودی توانسته بود خود را از زیر فشار لابیهای اقتصادی خارج کند.
از طرف دیگر تهدیدات لجامگسیخته «دونالد ترامپ» که حتی در مجمع عمومی سازمان ملل متحد کرهشمالی را تهدید به نابودی کامل کرد هم زنگخطری بود که صدای آن در سئول بهدرستی شنیده شد. از آنجا که رهبران و مردم کرهجنوبی بهدرستی میدانستند که جنگ با همسایه شمالی توسط آمریکا هرچند میتواند همسایه شمالی را به مرز نابودی بکشاند اما جنوب را هم از ویرانی در امان نگه نخواهد داشت. پیونگیانگ با این دیپلماسی صلحآمیز به «دژ» باورهای سنتی جنگطلبانه موجود حمله بهموقعی کرد که بستر مساعد آن هم از قبل در سئول آماده بود. این چرخش ١٨٠درجهای رهبران پیونگیانگ جدا از الزام تنشزدایی در شبهجزیره کره ناشی از یک موضوع بسیار مهم دیگری هم بود که به صورت اساسی معادلات پیشینی را دگرگون کرده بود.
دستیابی کرهشمالی به تسلیحات هستهای، بمب هیدروژنی (همجوشی هستهای) و ارتقای برد موشکهای بالستیک این کشور به سطح ١٤ هزار کیلومتر که میتواند خاک آمریکا را هم هدف قرار دهد، در کنار موضوع مهم تکمیل چرخه اتمی این کشور (بارگذاری کلاهک هستهای بر موشک) که هرچند هنوز از سوی منابع مستقل تأیید نشده، اما بارها در هفتههای اخیر به وسیله «مایک پومپئو»، رئیس سازمان «سیا» و دیگر مسئولان آمریکایی، نسبت به زمان چندماهه آن هشدار داده شده بود.
چنانچه «رابرت وود»، سفیر آمریکا در امور خلع سلاح، در کنفرانسی در ژنو بهتازگی گفته است «کرهشمالی فقط چند ماه تا رسیدن به توانایی حمله با موشک اتمی به خاک آمریکا فاصله دارد». حالا به نظر میرسد که رهبران کرهشمالی توانستهاند به این هدف استراتژیک خود برسند و احساس مصونیت کامل کنند و به همین دلیل از موضع قدرت وارد چرخه احتمالی مذاکرات صلح شدهاند.
از زمانی که پیونگیانگ اعلان کرد که قرار است با همسایه شمالی خود مناسبات نزدیکی برقرار کند و اعزام هیئت سیاسی - ورزشی از طرف رهبر جوان این کشور مطرح شد، رهبران واشنگتن بسیار سرسختانه نسبت به خطر آن به متحدان خویش در سئول هشدار دادند. موضوع تا به آن اندازه حساس و حاد شد که «مایک پنس»، معاون رئیسجمهوری آمریکا، رسما اعلان کرد که برای خنثیکردن تلاش پیونگیانگ برای خروج از انزوا به مراسم افتتاحیه بازیهای پیونگچانگ میرود و حتی در این مراسم نیز بر خلاف عرف دیپلماتیک دعوت به مراسم ناهار رئیسجمهوری کرهجنوبی را به بهانه حضور خواهر کیم جونگ اون نپذیرفت.
در مطبوعات کرهجنوبی حتی گفته شده است که همزمان با این مراسم شینزو آبه به رهبران کرهجنوبی پیشنهاد یک مانور نظامی سهجانبه با شرکت آمریکا، ژاپن و کرهجنوبی را داده است که با مخالفت رهبران سئول روبهرو شد. هماکنون بعد از سفر موفقیتآمیز هیئت کرهشمالی و عزم رئیسجمهوری کرهجنوبی برای کاهش تنش با همسایه شمالی، رهبران واشنگتن نیز مجبور به تغییر سیاست خود (حتی اگر در حرف باشد)، شدهاند و بر عکس همیشه مایک پنس در مصاحبه با روزنامه واشنگتنپست گفته است «درصورتیکه پیونگیانگ آماده باشد، ایالات متحده نیز آماده انجام مذاکرات بدون پیششرط با کرهشمالی خواهد بود».
درصورتیکه تلاشهای صلحآمیز کنونی در شبهجزیره کره با دخالت خارجی بهویژه از طرف آمریکا مورد اخلال قرار نگیرد، به نظر میرسد که این بحران وارد مرحله تنشزدایی شده است.
پ
نظر کاربران
این دو کره هم آشتی کنند فقط ما می مانیم که تمام دنیا با ما دشمنه...تنهائی خیلی سخته تو رو خدا دست از این شعارها بردارید و بدانید که دنیا می بینه که ایرانی ها تو راهپیمائی چه میگن.. گناه ما چیه که تحریم میشیم دیگر ایران جای زندگی هم نیست...بس کنید تو رو خدا ...بذارید نسیم خوش صلح به کشور ما هم بورزه همش کینه و دشمنی دارند باما..
این نسیم خوش عاقلانه حاصل لابیگری درشبه جزیره باچراغ سبز آمریکای کدخدا بود تا طوفان خشم را بطرف ما تنهاترین کشور وملت گسیل دارد.هیچ کشوری امنیت خود را فدای دیگری نمیکند تاکتیک منهدم شده استراتژی تغییر میکند.