دیدگاه حجاریان در مورد طرح مسأله «رفراندوم»
دکتر سعید حجاریان طی یادداشتی که در اختیار جماران قرار داد، دیدگاه خود در خصوص طرح موضوع رفرادوم توسط رئیس جمهور روحانی را مطرح کرد.
پایگاه خبری جماران: دکتر سعید حجاریان طی یادداشتی که در اختیار جماران قرار داد، دیدگاه خود در خصوص طرح موضوع رفرادوم توسط رئیس جمهور روحانی را مطرح کرد.
متن این یادداشت در پی می آید:
اخیراً آقای رئیسجمهور با طرح مسأله همه‌پرسی فرمودند: «اصل ۵۹ قانون اساسی می‌گوید در برخی موارد قانون‌گذاری و اعمال قوه مقننه در مسائل مهم اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و سیاسی، مراجعه به آرای مستقیم مردم است. اگر در دو تا مسأله اختلاف نظر داریم، جناح‌ها اختلاف دارند، دعوا و شعار ندارد، صندوق آرا را بیاوریم و طبق اصل ۵۹ قانون اساسی هر چه مردم گفتند، به آن عمل کنیم، این ظرفیت قانون اساسی ماست و باید به ظرفیت‌های قانون اساسی‌مان عمل کنیم.» این گفته ایشان نزد نیروهای سیاسی اصول‌گرا و اصلاح‌طلب مناقشه‌انگیز شد و بحث‌هایی را به دنبال داشت.
اگر مقصود ایشان اختلاف جناح‌ها بر سر سیاست‌هاست، طبیعتاً قوه مقننه بنا به کارکردش این اختلافات را حل می‌کند و اگر مجلس در این امر ناموفق بود، مجمع تشخیص مصلحت نظام به موضوع ورود کرده و حل اختلاف می‌کند.
وانگهی، در بند هشتم اصل یکصد و دهم قانون اساسی آمده است: «حل معضلات نظام که از طرق عادی [مجمع تشخیص مصلحت نظام] قابل حل نیست، بر عهده رهبری است» لذا باید این پرسش را مطرح کرد که اساساً اصل پنجاه و نهم قانون اساسی به چه کار آقای روحانی می‌آید؟
اصلی که پیچ و خم‌های زیادی دارد؛ اولاً رهبری یا دو سوم نمایندگان باید موضوع همه‌پرسی را تأیید کنند، ثانیاً شورای نگهبان چون آن را مصوبه مجلس می‌داند، برای خود حق وتو قائل است. لابد در ذهن آقای روحانی مسأله‌ای بالاتر از اختلاف جناح‌ها بوده است که اصل پنجاه و نهم را پیش کشیده است.
واقعیت این است که ایشان به‌عنوان حقوقدان می‌خواهند مساله‌ای سیاسی را از طریق حقوقی حل کنند که طریقی است صعب و دشوار. گمان دارم اصل مذکور، در صورتی که ارکان قدرت اراده کنند صرفاً به کار تغییر نظام ریاستی به پارلمانی و یا تبدیل جمهوری اسلامی به حکومت اسلامی -چنانکه مدنظر یکی از احزاب اصول‌گرا بود- می‌آید.
به هر تقدیر، من معتقدم استفاده از حربه همه‌پرسی در شرایط کنونی و با توجه به تجربیات پیشین، امری خطرناک است چرا که به تناقضات موجود در قانون اساسی دامن زده و ما را چندین گام از مردم‌سالاری دور خواهد کرد.
رئیسجمهور ما فردی حقوقدان است و لاجرم بر اصول قانون اساسی تسلط دارد؛ لذا بهتر است به جای اصل پنجاه و نهم بر اصل یکصد و سیزدهم قانون اساسی تمرکز کند و مکانیزم‌های لازمه را برای ایفای نقش خود به‌عنوان مجری قانون اساسی به وجود بیاورد و مطابق سوگندی که به قصد انشاء در مجلس یاد کرده‌اند از آزادی و حرمت اشخاص و حقوقی که قانون اساسی برای ملت شناخته است، حمایت کنند.
رئیسجمهور برای ایفای این نقش خود می‌بایست نهاد ایجاد کند؛ نهادی که در دوره اصلاحات وجود داشت ولی رئیس دولت اعتدال تاکنون اهتمامی به آن نورزیده و به منشور حقوق شهروندی بسنده کرده است.
در همین برهه زمانی، جمع شانزده نفره‌ای که چند حقوقدان نیز در آن حاضر بودند، متن حقوقی-سیاسی را انتشار دادند و از انجام همه‌پرسی برای تغییر ماهیت نظام -زیر نظر سازمان ملل- سخن گفتند.
فارغ از محتوای متن مذکور باید گفت خمیر این قبیل خواست‌‌اندیشی‌ها که مایه سیاسی ندارند، فطیر است و به تنور نمی‌چسبد. اساساً هر طرحی دقیق مطرح نشود جز سرگشتکی دستاوردی به همراه ندارد و در بایگانی طرح‌های ناکام خاک خواهد خورد. پس در اینجا مجدداً باید یادآور شد که سؤال سیاسی پاسخ حقوقی ندارد؛ سؤال سیاسی را جواب سیاسی لازم است. در این مجال نیاز به تکرار بحث‌های پیشین در باب تمایز میان «قدرت حقیقی» و «قدرت حقوقی» نیست بنابراین یادداشت را با شعری از اقبال لاهوری به پایان می‌برم.
تخت جم و دارا سرراهی نفروشند
این کوه گران است بکاهی نفروشند
با خون دل خویش خریدن دگر آموز
نالیدی و تقدیر همان است که بود است
آن حلقة زنجیر همان است که بود است
نومید مشو ناله کشیدن دگر آموز
متن این یادداشت در پی می آید:
اخیراً آقای رئیسجمهور با طرح مسأله همه‌پرسی فرمودند: «اصل ۵۹ قانون اساسی می‌گوید در برخی موارد قانون‌گذاری و اعمال قوه مقننه در مسائل مهم اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و سیاسی، مراجعه به آرای مستقیم مردم است. اگر در دو تا مسأله اختلاف نظر داریم، جناح‌ها اختلاف دارند، دعوا و شعار ندارد، صندوق آرا را بیاوریم و طبق اصل ۵۹ قانون اساسی هر چه مردم گفتند، به آن عمل کنیم، این ظرفیت قانون اساسی ماست و باید به ظرفیت‌های قانون اساسی‌مان عمل کنیم.» این گفته ایشان نزد نیروهای سیاسی اصول‌گرا و اصلاح‌طلب مناقشه‌انگیز شد و بحث‌هایی را به دنبال داشت.
اگر مقصود ایشان اختلاف جناح‌ها بر سر سیاست‌هاست، طبیعتاً قوه مقننه بنا به کارکردش این اختلافات را حل می‌کند و اگر مجلس در این امر ناموفق بود، مجمع تشخیص مصلحت نظام به موضوع ورود کرده و حل اختلاف می‌کند.
وانگهی، در بند هشتم اصل یکصد و دهم قانون اساسی آمده است: «حل معضلات نظام که از طرق عادی [مجمع تشخیص مصلحت نظام] قابل حل نیست، بر عهده رهبری است» لذا باید این پرسش را مطرح کرد که اساساً اصل پنجاه و نهم قانون اساسی به چه کار آقای روحانی می‌آید؟
اصلی که پیچ و خم‌های زیادی دارد؛ اولاً رهبری یا دو سوم نمایندگان باید موضوع همه‌پرسی را تأیید کنند، ثانیاً شورای نگهبان چون آن را مصوبه مجلس می‌داند، برای خود حق وتو قائل است. لابد در ذهن آقای روحانی مسأله‌ای بالاتر از اختلاف جناح‌ها بوده است که اصل پنجاه و نهم را پیش کشیده است.
واقعیت این است که ایشان به‌عنوان حقوقدان می‌خواهند مساله‌ای سیاسی را از طریق حقوقی حل کنند که طریقی است صعب و دشوار. گمان دارم اصل مذکور، در صورتی که ارکان قدرت اراده کنند صرفاً به کار تغییر نظام ریاستی به پارلمانی و یا تبدیل جمهوری اسلامی به حکومت اسلامی -چنانکه مدنظر یکی از احزاب اصول‌گرا بود- می‌آید.
به هر تقدیر، من معتقدم استفاده از حربه همه‌پرسی در شرایط کنونی و با توجه به تجربیات پیشین، امری خطرناک است چرا که به تناقضات موجود در قانون اساسی دامن زده و ما را چندین گام از مردم‌سالاری دور خواهد کرد.
رئیسجمهور ما فردی حقوقدان است و لاجرم بر اصول قانون اساسی تسلط دارد؛ لذا بهتر است به جای اصل پنجاه و نهم بر اصل یکصد و سیزدهم قانون اساسی تمرکز کند و مکانیزم‌های لازمه را برای ایفای نقش خود به‌عنوان مجری قانون اساسی به وجود بیاورد و مطابق سوگندی که به قصد انشاء در مجلس یاد کرده‌اند از آزادی و حرمت اشخاص و حقوقی که قانون اساسی برای ملت شناخته است، حمایت کنند.
رئیسجمهور برای ایفای این نقش خود می‌بایست نهاد ایجاد کند؛ نهادی که در دوره اصلاحات وجود داشت ولی رئیس دولت اعتدال تاکنون اهتمامی به آن نورزیده و به منشور حقوق شهروندی بسنده کرده است.
در همین برهه زمانی، جمع شانزده نفره‌ای که چند حقوقدان نیز در آن حاضر بودند، متن حقوقی-سیاسی را انتشار دادند و از انجام همه‌پرسی برای تغییر ماهیت نظام -زیر نظر سازمان ملل- سخن گفتند.
فارغ از محتوای متن مذکور باید گفت خمیر این قبیل خواست‌‌اندیشی‌ها که مایه سیاسی ندارند، فطیر است و به تنور نمی‌چسبد. اساساً هر طرحی دقیق مطرح نشود جز سرگشتکی دستاوردی به همراه ندارد و در بایگانی طرح‌های ناکام خاک خواهد خورد. پس در اینجا مجدداً باید یادآور شد که سؤال سیاسی پاسخ حقوقی ندارد؛ سؤال سیاسی را جواب سیاسی لازم است. در این مجال نیاز به تکرار بحث‌های پیشین در باب تمایز میان «قدرت حقیقی» و «قدرت حقوقی» نیست بنابراین یادداشت را با شعری از اقبال لاهوری به پایان می‌برم.
تخت جم و دارا سرراهی نفروشند
این کوه گران است بکاهی نفروشند
با خون دل خویش خریدن دگر آموز
نالیدی و تقدیر همان است که بود است
آن حلقة زنجیر همان است که بود است
نومید مشو ناله کشیدن دگر آموز
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
نظر کاربران
کاملا لایک
اقای حجاریان خوب میدانند در باب موضوعاتی به مشکل خوردیم که روش های موجود قادر به حل ان نیستند و همه پرسی شاید بکار بیاید.
مثال تایید صلاحیت ها را دقت کنید ما حصل ان مدیرانی شده اند که وضع موجود را درست کردند
.یا بحث حجاب که نیمی از جامعه را درگیر کرده. بهر حال باید راهی یافت اینگونه درنهایت همه بازنده خواهیم بود
ارزوی رفراندوم را به گور می برند.
پاسخ ها
چرا وحشت کردین به قول خودتون مردم با شماهستن
درود بر احمدی نژاد
اصلاح طلبان وکارگزاران سازندگی حنای شما ها دیگر رنگی نداره ، از سی وچند سال پیش تا الان که در راس قدرت هستید .جز تفرقه ،گرانی بی حد .ورشکستگی کارخانجات تولیدی بزرگ و کوچک ،بیکاری کارگران ، تورم بیش ازحد .گرانی شدید کالا های اساسی مردم،غارت و چپاول بیت المال وتصاحب بهترین اراضی مملکت ،گرانی مسکن و اجاره بها ،فاتحه خوانی برمسکن مهر ،گرانی بنزین ،قطع یارانه های مستضعفین ،وصل یارانه های مستکبرین،گرانی قوت قالب مردم (نان)و.....الی آخر وجزبدبختی برای ملت هیچ ارمغانی نداشتید
اقای حجاریان مطلبی را که اقای روحانی در خصوص رفراندم گفتند اتفاقا فکر میکنم این جمله ایشان مورد استقبال خیلی از مردم واقع شود.زیرا انچه که فعلا مورد نیاز ضروری مردم میباشد . و در مورد آنها باید از مردم سوال شود به شرح زیر است اول وضعیت اقتصادی طبقه ضعیف ومتوسط جامعه میباشد.دوم وضعیت اختلاس ودزدیها در کشور که واقعا اعصاب مردم را بهم ریخته است سوم رانت خواری وابستگان مسئولین .چهارم رضایت مندی مردم از دستگاهای دولتی وشهرداریها خصوصا بانکها که پوست مردم را کنده اند.پنجم گرانی ارز که اینروزها نقل مجلس مردم وبازارشده است.ششم بیکار شدن خیلی از کارگران شاغل بعلت تعطیلی کارخانجات.هفتم رضایت مندی مردم از حقوقهای نجومی مدیران کشور که همچنان ادامه دارد.هشتم وضعیت صندوق ذخیره فرهنگیان که حاصل زحمت عمری تلاش قشر دردمند فرهنگی را یک مشت دزد غارت کرده وبه آلمان وکانادا وامثالهم پناهنده شده اند.نهم وضعیت الودگی هوا در اکثر کلان شهرها که نفس مردم به شماره افتاد.دهم وارد کردن خیل زیاد مدیران دو تابعتی به دستگاهی دولتی خصوصا در مشاغل کلیدی که پس اختلاسها به کشور دوم خود فرار میکنند! البته صدها مورد دیگر را میتوان نام برد که دراین مجال نمیگنجد.به نظر نمیرسد که از نظر مردم چیزی واجت تر از موضوعات فوق وجود داشته باشد.....
پاسخ ها
همه اینها را میتوان در یک پرسش خلاصه کرد...
درود بر احمدی نژاد
اصلاح طلبان وکارگزاران سازندگی حنای شما ها دیگر رنگی نداره ، از سی وچند سال پیش تا الان که در راس قدرت هستید .جز تفرقه ،گرانی بی حد .ورشکستگی کارخانجات تولیدی بزرگ و کوچک ،بیکاری کارگران ، تورم بیش ازحد .گرانی شدید کالا های اساسی مردم،غارت و چپاول بیت المال وتصاحب بهترین اراضی مملکت ،گرانی مسکن و اجاره بها ،فاتحه خوانی برمسکن مهر ،گرانی بنزین ،قطع یارانه های مستضعفین ،وصل یارانه های مستکبرین،گرانی قوت قالب مردم (نان)و.....الی آخر وجزبدبختی برای ملت هیچ ارمغانی نداشتید
به نظر من بجای رفراندم دولت به کسانیکه در ایران ناراضی ومخالف هستند در دروازه ایران رابا ز کند وآنها هرچی دارند وپولی دولت بهشون بده وازشون امضا بگیرد که دیگه جایی در ایران ندارند برن هر کشوری که دوست دارند وانجا راحتند برندوماموافقین هم باهمین شرایطی که در کشور داریم زندگی میکنیم نظرتان؟
پاسخ ها
پیشنهاد چرت..۷۰ میلیون آدم آخه کجا برن؟؟ اینجا کشورشونه
مگه ایران ارث پدری شماست که میگویید از ایران بروند
پس نق نق نکنید آروم زندگیتون رو بکنید واعتراض کردن هم با آرامش ......ایران مال همه هست شکی درش نیست ولی ایران از کسانی که با نق نق هاشون تن وبدنش رو سنگسار کنه دلش به درد میاد
حجاریان اگر انقلاب برقراری عدالت بود پس تبلیغ برای برقراری عدالت بکنید نه تبلیغات سیاسی وگاها براندازی .مملکت را شما اصلاح طلبان و کارگزاران سازندگی به گند کشیدید .سی و اندی سال فقط قدرت همه ارکان ازریاست جمهوری گرفته تا مجلس ووقوه قضاییه دردستان شما بود جز بدبختی ونکبت و فلاکت وفقر چیزی به ارمغان نیاوردید
درود بر احمدی نژاد
اصلاح طلبان وکارگزاران سازندگی حنای شما ها دیگر رنگی نداره ، از سی وچند سال پیش تا الان که در راس قدرت هستید .جز تفرقه ،گرانی بی حد .ورشکستگی کارخانجات تولیدی بزرگ و کوچک ،بیکاری کارگران ، تورم بیش ازحد .گرانی شدید کالا های اساسی مردم،غارت و چپاول بیت المال وتصاحب بهترین اراضی مملکت ،گرانی مسکن و اجاره بها ،فاتحه خوانی برمسکن مهر ،گرانی بنزین ،قطع یارانه های مستضعفین ،وصل یارانه های مستکبرین،گرانی قوت قالب مردم (نان)و.....الی آخر وجزبدبختی برای ملت هیچ ارمغانی نداشتید