شفر ساخت، شفر ویران کرد

ایران ورزشی: آن پیرمرد دلربایی که فصل پیش ناجی استقلال لقب گرفت و تیم در هم شکسته و نابود منصوریان را گرفت واز نو ساخت، وینفرد شفر را می‌گوییم! همو حالا در حال از هم گسستن تمام تارپود های خوش نقش و نگاری است که با استقلال پدیده آورده بود.

شفر ۸ هفته از لیگ هجدهم را گذرانده و درحسرت دومین پیروزی به سرمی‌برد و در بن بست انتخاب ترکیب گیر افتاده است. شفر این روزها را همان زمان پدید آورد که پی در پی به جدایی ستاره هایش اشاره کرد. آن روزها که به شفر گفته شد از رویای بازگشت ستاره های فصل پیش بیرون بیا اما پیرد مرد نتوانست. او هنوز خواب تیام رامی‌بیند. خواب پاس های جبارف را. خواب امید را که در میانه زمین برایش طنازی می‌کرد. شفر خواب است. یکی اورا بیدار کند.

تغییرات اجباری- اختیاری شفر استقلال را کجا می‌برد؟ سرنوشت استقلال در لیگ هجدهم چه خواهد شد؟ استقلال در چه رتبه ای قرار می‌گیرد؟ آیا باید به مانند فصول اخیرباز هم با جام قهرمانی وداع کنیم؟ استقلال دوباره از رسیدن به قهرمانی لیگ ناکام می‌ماند؟

بمباران پرسش ها است. استقلال نگران مان می‌کند. به خصوص از نقطه که وینفرد شفر با گذشت ۸ هفته از لیگ هنوزبه تغییراتش در استقلال ادامه می‌دهد و این وضعیت نشان دهنده یک اتفاق تلخ است؛ اینکه او هنوزبه ترکیب اصلی تیمش دست نیافته و دچار یک سرگیجه عجیب شده است.

ترکیب های استقلال در بازی های این فصل را که مرور می‌کنیم فقط یک مورد ثبات را می‌یابیم و در باقی بازی ها به هر دلیل استقلال دچار تغییرات شده است. هیچ ترکیبی با بازی قبل یکسان نیست. از آن گذشته پست بازیکنان هم گاها با تغییرات مواجه شده است.

برای مثال وریا غفوری بارها در پست گوش و دفاع راست دررفت و آمده بوده و وینفرد شفر هنوزبه این نتیجه نرسیده که درباره بهترین بازیکن فصل پیش تیمش چه تصمیمی بگیرد. شاید همین جا به جایی ها است که وریا را با افت محسوسی درقیاس با فصل قبل مواجه ساخته است.

به نوع دویدن وریا در دربی بنگیرد. آیا نشانه ای از آماده و چالاکی می‌بینید؟ وریا خودش هم دیگر نمی‌داند دفاع راست خوبی است یا وینگر راست قهاری. اوفقط می‌داند که در سمت راست باید بازی کند. بی آنکه تضمینی به تداوم در پست بازی اش وجود داشته باشد.

در جناح چپ استقلال نیز تزلزل موج زده. گاهی زکی پور، گاهی سهرابیان. بماند که همین میلاد زکی پور را فصل پیش نمی‌خواست. حتی به باشگاه گفته بود نورافکن را دارم، دیگر نیازی به زکی پور نیست. باشگاه استقلال هم قصد داشت زکی پور را به تیم دیگری بدهد اما جدایی نورافکن باعث شد تا شفر دوباره به سمت زکی پور گرایش پیدا کند. در پست دفاع میانی نیز شفر تغییراتی داشته است.

او فصل را با محمد دانشگر آغاز کرد و چنین می‌پنداشت که از این مدافع می‌تواند مجید حسینی دیگری بسازد اما او در نهایت به زوج سهرابیان و منتظری رسید. شفر ظاهرا در این پست به جمع بندی نهایی رسیده.

شاید دفاع میانی تنها پستی است که شفر می‌داند باید تا چه نقطه ای با همین زوج جلوبرود. هرچند که روزبه چشمی هم در این پست گزینه است و نباید از یاد برد که منتظری دیگر آن منتظری آماده نیست. از یادمان نرود که درباره پست دروازه بانی استقلال هم بحث کنیم.

شفر اکنون روی رحمتی اصرار و پافشاری دارد اما در اعماق وجودش بی میل نیست که دوباره حسینی را به کار بگیرد. شاید اگر پای تنبیه شدن حسینی به دلیل اعتراض در میان نبود، او تغییراتی هم در این پست ایجاد می‌کرد. گرچه تغییر در این پست هیچ گاه به استقلال لطمه های بنیادین وارد نکرده به این دلیل که هم رحمتی کارش را خوب بلد است و هم حسینی که همواره با انگیزه در چارچوب دروازه استقلال ایستاده است.

به خط میانی هم که برویم انبوهی از تغییرات را مشاهده می کنیم. گاهی زوج باقری-کریمی، گاهی چشمی-کریمی و حتی اضافه شدن نویمایر به این سه نفر.

چشمی با مصدومیت هایی مواجه است و این هم خود مزید بر علت است تا شفر نتواند از بهترین مهره اش در این پست بهره ببرد. اما اوج تغییرات در خطوط هجومی استقلال دیده می‌شود.

جایی که این مجموعه بازیکنان: روح الله باقری، مرتضی تبریزی، الحاجی گرو، فرشید اسماعیلی، طارق همام و مهدی قائدی به دفعات در ترکیب اصلی قرار گرفته اند. این بازیکنان بارها نیز با تغییر پست های مکرر مواجه شده اند. برای مثال باید به مرتضی تبریزی اشاره کرد که دربرخی بازی ها گوش چپ بود و بعد به نوک حمله منتقل شد. این وضعیت برای روح الله باقری هم به وجود آمد.

این مهاجم حتی در مقطعی کاملا نیمکت نشین بود. الحاجی گروهم تا به امروز نتوانسته حس اعتماد آمیزی به وجود آورد و حتی گفته می‌شود که شفر از عملکرد این مهاجم به شدت ناراضی است و دور از ذهن نیست که این بازیکن درنیم فصل استقلال را ترک کند.

هیچ چیز بدتر از این نیست که سرمربی یک تیم دربن بست فکری انتخاب ترکیب ایده ال قرار بگیرد.دراین قصه بدون شک بازیکنان هم مقصرند. بازیکنانی که برای بهترشدن هیچ تلاشی نمی‌کنند و بیشتر وقت خود را به حاشیه می‌گذرانند.

آن مجموعه عریض و طویل از مشاوران و اعضای کمیته فنی استقلال هم از حل مسائلی که پیش روی استقلال و شخص شفر قرار گرفته عاجزند و نتیجه آن شده که امروز استقلال با تساوی های چشمگیر، تنها یک برد و یک شکست در میانه های جدول قرار دارد.

بیش از همه اما شخص شفر مسبب این استقلال است. مردی که استقلال را فصل پیش در حالی که امیدی وجود نداشت ساخت وبه تیمی رعب آور بدل ساخت. همان شفر حالا در حال ویران کردن بنایی است که خودش ساخته بود.

کجایی پیرمرد؟ چرا گرو تیام نشد، چرا نویمایربرای استقلال جبارف نشد، چرا علی کریمی نمی‌تواند نقش ابراهیمی فصل قبل را بازی کند و چرا تبریزی برای استقلال یک کاوه رضایی دیگرنمی‌شود؟