حمله به قصیده، عامه‌پسند و سه کام حبس
روزنامه اصولگرای جوان دریادداشتی انتقادی درباره سه فیلم عامه پسند سه کام حبس و قصیده گاو سفید نوشت.
روزنامه اصولگرای جوان دریادداشتی انتقادی درباره سه فیلم عامه پسند سه کام حبس و قصیده گاو سفید نوشت:
درباره عامه‌پسند
این فیلم مشحون از دیالوگ‌ها و فضاسازی‌های کلیشه‌واری است که ده‌ها بار مشابه آن را در فیلم‌های موسوم به سفارتی دیده‌ایم و دقیقاً می‌دانیم که فیلمساز قرار بوده به یک دکمه یک کت بدوزد! دکمه فیلمساز همان جامعه مردسالاری است که مانع پیشرفت و شکوفایی استعداد زنان می‌شود؛ همان گزاره خنده‌داری که باعث شد کیمیا علیزاده‌ای که بیشترین توجهات جامعه و حکومت را پس از مدال برنز المپیک جذب کرده بود، راهی کشوری بیگانه، چون هلند شود.
برای باطل‌شدن سحر فیلمساز محترم فقط کافی است بیننده منصف نگاهی به وضعیت اجتماعی زنان ایران در جامعه بیندازد و حضور پرشور این قشر را در عرصه‌های مختلف، در ذهن مرور کند تا این تناقض جدی در ذهنش ایجاد شود که سهیل بیرقی با چه انگیزه‌ای اینگونه دست به وارونه‌نمایی می‌زند؛ فیلم بی‌قواره‌ای که حتی برای فهم وجه تسمیه آن نیز باید کلی ذهن را درگیر کرد و به نتیجه‌ای هم نرسید.
«سه کام حبس»؛ یک پرت و پلای کامل
اما فیلم «سه کام حبس» ساخته سامان سالور را می‌شد با راش‌های دور ریخته یک فیلم درجه ۲ هم ساخت و آدم واقعاً حیرت می‌کند که اثری تا این حد ضعیف چطور از فیلتر هیئت انتخاب جشنواره عبور کرده است. «سه کام حبس» آنقدر اثری پرت و پلاست که واقعاً وقت گذاشتن برای تماشای آن و نوشتن مطلب درباره آن تلف کردن وقت است، اما اینکه هیئت انتخاب جشنواره و دبیر محترم چرا تن به این فیلم ضعیف داده‌اند قابل تأمل است.
و اما «قصیده گاو سفید»
«قصیده گاو سفید» عنوان فیلم دیگری است که با موضوع مشترک ظلم به زنان در جامعه ایران و قصاص ساخته شده است. داستان این فیلم درباره زنی است که شوهرش به دلیل خطای قضاوت به اشتباه اعدام شده و قاضی مربوطه که تحت تاثیر حکم اشتباهش قصد جبران دارد، در نهایت قربانی عمل خود می‌شود.
اما وجه اصلی فیلم بهنام صناعی‌ها مانند آثار سفارتی سابقه‌دار این ۴۰ سال سینمای ایران زیرسؤال بردن قانون قصاص است. جالب است که نویسنده محترم فیلم این بار برای داستان‌سرایی به ذهن خود فشار آورده و شاهد و قاتل را یکی کرده است. در فیلم «قصیده گاو سفید» نیز شاهد دیالوگ‌های کلیشه‌واری هستیم که مشابه آن را بار‌ها در فیلم‌های مشابه شنیده‌ایم: «خواست خدا بوده که شوهرت اعدام بشه».
سه فیلم اکران شده روز نخست جشنواره فجر نشان می‌دهد که متولی امر سینما در کشور یعنی سازمان سینمایی مانند قبل تهی از ایده برنامه و راهبرد برای هدایت سینمای ایران است و مدیریت محتوایی سهم قابل توجهی از آثار از جایی دیگر اعمال می‌شود و دوستان صرفاً مشغول مسائل مهم‌تری، چون شوآف شفافیت مالی هستند.
ارسال نظر